Verhuizen

Gaat het al gebeuren?

Ik denk dat ex hier de rechtelijke uitspraken misbruikt.
Inderdaad: voor verhuizing (naar verder weg) is de toestemming van de andere ouder nodig.

Maar in dit geval lijkt me dat niet nodig.
Er gebeurt namelijk in wezenlijke zin niks dat invloed heeft op het gezag.
Als je op dat standpunt staat, zijn toestemming is niet nodig, dan kun je de beslissing gewoon nemen en gaan verhuizen.

Hij zou dat dan bij de rechter aan kunnen vechten maar gelijk krijgen zal hem niet lukken.

Als je wel eerst zijn toestemming wilt hebben, dan kun je naar de rechter gaan om vervangende toestemming te vragen.
Bijvoorbeeld https://www.v-advocaten.nl/blogs/vervangende-toestemming-verhuizen/

Maar als de hele verhuizing al op de rol staat, jullie kunnen niet meer terug (de handtekeningen zijn al gezet), lijkt me die weg zinloos.

Bedankt voor je reactie M. Lavell.

We zijn donderdag bij het huis gaan kijken en bod uitgebracht en dat is geaccepteerd. Ex meteen op de hoogte gebracht en die zei dus dat hij niet akkoord ging en de koop dus niet door kan gaan.
Handtekeningen zijn nog niet gezet, het hele proces ging nogal snel (maar zo is de huizenmarkt momenteel overal geloof ik)

Er veranderd inderdaad verder niks aan de situatie, behalve een ander en groter huis.
We hadden graag aan de andere kant van het land een woning gekocht, maar dit doen we niet omdat kind en ex ook een goed contact moeten kunnen blijven houden. Vandaar dat we zo dichtbij blijven wonen.

Ik zal het dan aan ex overlaten of hij hier een juridische procedure voor wil opstarten. Wij willen heel graag verder met dit andere huis.

Niet over rechtszaken beginnen!

Ik zou je ex laten weten dat de verhuizing gewoon doorgaat. En het daarbij laten. Geen munitie geven voor nare reacties. En eventuele reacties gewoon van je af laten glijden.

Hij heeft hierin niets te zeggen. Dat soort clausules, dat ex toestemming moet geven, gaan over verhuizingen op km's afstand, waardoor er voor de kinderen (en ex) zaken veranderen in de afspraken omtrent halen en brengen en dingen als school en clubjes en zo. Dat is bij jullie helemaal niet aan de orde. Dus laat hem lekker, het geeft hem vast een gevoel van macht, gun hem dat niet.

Dus: per app of mail (liever niet de telefoon, dan kan hij meteen bot reageren waardoor jij weer opgejut wordt) meedelen dat je per dan en dan gaat verhuizen daar en daarheen. Punt. Ga ook niet uitleggen waarom je wil verhuizen, of dat er niets verandert voor ex, je deelt het hem gewoon mee. Meer is echt niet nodig. Zeker niet beginnen over rechtszaken of advocaten. En als hij daarmee dreigt, gewoon niet op ingaan. Laat hem maar lekker die kosten maken om advies in te winnen bij een advocaat. Het is echt nonsens wat hij zegt. Laat je plezier om het nieuwe huis niet vergallen om niks!

Je hebt gelijk, Pluis

Zo min mogelijk reageren op provocatie is een goed plan.

Niki 73 en pluis

Bedankt voor jullie reacties!

Ik denk inderdaad ook dat hij ergens een beetje macht wil houden en het me niet gunt. We doen alles ook al per mail inderdaad (dan staat het zwart op wit)
Mijn advocaat is op vakantie trouwens, had hem al geprobeerd te bereiken...

Jullie reacties maken het wel een stuk duidelijker voor me dus bedankt daarvoor!

eens met pluis

Ik zie het alleen maar als dwarsliggen van je ex, als ik zo lees hoe het nu allemaal gaat met halen en brengen. Ga je lekker focussen op jullie verhuizing en laat het bij de mededeling. Geen dingen neerzetten, waarmee hij weer met (krenkende en met schuld bij jou neerleggende) argumenten komt. (ik ben ook vaak geneigd te antwoorden met iets waarop ik hem kan 'pakken' wanneer hij me onterecht ergens op wijst... maar ik kan dat doen het heeft allemaal geen zin... ten eerste nemen ze het niet eens in hen op en in hun ogen zijn zij alleen maar de enige die het goed doen) Dus lekker laten bij... we gaan verhuizen en alles blijft lopen, zoals het nu loopt. klaar.

Is er geen overigens geen waarnemend advocaat van je huidige advocaat, die hier in zou kunnen duiken. Ik denk dat je ex niet sterk staat, maar er iemand even naar laten kijken, kan nooit kwaad.

macht

Je ex wil macht houden. Mocht hij nog eens beginnen over een rechtszaak, vertel hem dan duidelijk dat je de papieren van de rechtbank wel afwacht. Zijn advocaat zal hem adviseren hierover geen zaak aan te spannen, want die is bij voorbaat verloren. Mocht hij toch volhouden en gaan procederen dan kun je nog overwegen te dreigen een tegeneis in te dienen over iets waarover je bij de scheiding niet tevreden was. Mijn ex was daar gevoelig voor. Die wilde bijvoorbeeld geen toestemming geven voor het inschrijven bij een bepaalde school (die echt het beste was voor kind, volgens alle betrokkenen) en dreigde met een rechtszaak als ik het toch deed. Ik vertelde hem dan dat ik toch niet zo tevreden was met de kinderalimentatie en dat we die dan meteen konden meenemen in die zaak. Hij betaalde veel te weinig en dat wist hij ook heel goed.
Ik zal nooit moeilijk doen als ex het beste met het kind voorheeft, maar dit was duidelijk een gevalletje macht. Zo wilde hij ook geen toestemming geven voor een nieuw paspoort voor kind, zodat we niet naar het buitenland op vakantie konden. Pas toen er een brief van mijn advocaat naar hem ging met het verzoek om verhinderdata zodat het kort geding kon worden gepland, ging hij overstag. Later bazuinde hij overal rond dat hij bang was dat ik het kind naar het buitenland zou ontvoeren. Tuurlijk... We zijn gewone Hollanders zonder familie in het buitenland en ik heb gewoon een baan, kind zit gewoon op school... waar zouden we heen moeten? Het was gewoon macht en treiteren.

Sociale contacten

Veranderd er iets in de mogelijkheden voor het kind qua sociale contacten? Kan kind nu makkelijker naar vriendjes en vriendinnetjes vanuit het huis van vader als dat het verhuisd is? Of anders de mogelijkheid om op termijn vader zelfstandig te bezoeken.

Kan voor mij een belangrijke reden zijn om een verhuizing tegen te gaan.

Dees

"Veranderd er iets in de mogelijkheden voor het kind qua sociale contacten?"

Hoezo, is er in het nieuwe huis geen Wifi dan?

Dankjewel allemaal

Just me, je hebt gelijk hoor. Eerder reageerde ik altijd met hele verhalen over waarom iets wel of niet goed was voor kind, maar dat werden altijd discussies. Ik reageer nu altijd kort en bondig (en wacht altijd een paar uurtjes met reageren zodat ik wat gekalmeerd ben

Mol: ex betaald helaas geen kinderalimentatie. Heb er al die jaren geen gedoe om willen maken, we hebben het financieel niet nodig. Maar geld is wel een heel gevoelig onderwerp bij hem, en ik weet dat hij inmiddels alweer een aantal jaar een prima baan heeft, dus ik zou het in een mail wel eens ter sprake kunnen brengen als hij weer met een kort geding dreigt.
Wb dat geen toestemming willen geven om naar buitenland te gaan is hier ook bekend. Toen gelukkig toestemming van de rechter gekregen via een kort geding. Denk dat het meer jaloezie is aangezien ze je een leuke vakantie liever niet gunnen ofzo...

Dees: er veranderd echt helemaal niks. Ook niet qua sociale contacten. Ex hoeft geen meter verder te rijden om kind te zien en qua zelfstandig bezoeken van kind naar ex op den duur veranderd er ook niks. Afstand tussen onze huizen is nu 35.7 km en wordt 36.4 km. Zelfstandig fietsen kan qua afstand sowieso dus al niet en afstand naar een bushalte of het station blijft ongeveer hetzelfde. We blijven in dezelfde buurt wonen, we verhuizen alleen naar een groter huis.

Ik denk echt dat ex jaloers is op het feit dat we nu een mooier en groter huis kunnen kopen, me het niet gunt en daarom niet akkoord gaat. Ex zegt een rechtzaak te starten en dat ik maar moet afwachten. Ik had hem, volgens zijn zeggen, moeten informeren vanaf het moment dat ik mijn huis in de verkoop ging zetten en met hem moeten overleggen over het nieuwe huis voordat ik daar een bod zou uitbrengen. M.a.w. Wil ex dus mee beslissen ovet een ander huis. Ik wou een sarcastische mail terug sturen met de vraag of hij misschien mee wil om meubels uit te zoeken voor het nieuwe huis want blijkbaar moet ik dit met h. Bespreken ipv met mijn eigen man.. Maar heb dit niet gedaan

Advocaat heeft gereageerd dat ik me hierover niet te druk moet maken trouwens. Maar je weet maar nooit welke rechter je treft mocht het tot een kept geding komen... (ben er toch altijd bang voor)

Machtsspel

Duidelijk wat Mol zegt. Ik heb nog steeds geen id kaart. 3 jaar terug ofzo ook met een kort geding nog eens door vader niet voor mekaar gekregen. Ik zou vluchten met zijn kind. (Zelfde verhaal als Mol bij mij, ben puur NL en ook geen kennissen in buitenland) En de rechter vond dat ik met kind wel vakantie in eigen land kon doen, ex geniet er nog steeds van waarschijnlijk.

Nu met een gezinsvoogd geeft hij geen eens een reden van geen toestemming voor een ID en er moet zich dus iets voor gaan doen om weer een kort geding te starten. Ik heb me er bij neer gelegd dat hij zo graag op deze manier samenwerkt.

Toen ik dit draadje las zag ik gelijk al goede tips. Ik snap je angst omdat er wel e.e.a. vanaf hangt. Toch ga ik er vanuit dat de rechter wel inziet (ondanks mijn slechte ervaring met geen ID) dat dit treiteren is. Ik herken het vanuit mijn ervaring zelf zeker wel als een machtsspel. En ja ik zou toch die alimentatie wel eens opgooien en ik moest wel lachen om die meubels uitzoeken. Mocht er weer een mail van hem komen met soort van dreigementen kun je kort en bondig aangeven of jullie niet eens een alimentatiecheck zullen overwegen omdat de koop van het huis wellicht veranderingen teweegbrengt in de financiele kant. Gewoon kalm en relax, precies eerst ff drie uur afkoelen na het lezen van zijn machtsspel. Dan kom je tot duidelijke korte boodschappen retour.

Echt waar Eppos?

De rechter ging er niet in mee om een ID voor je kind aan te kunnen vragen?! Dat bedoelde ik dus ook, je weet helaas niet welke rechter je treft. Ik kreeg dus gelijk vervangende toestemming voor buitenland, terwijl ik wel familie in het buitenland heb! Oneerlijk toch?! (wel had ik toen ook al een koopwoning, vaste baan, nieuwe partner etc en had op die manier vlg de rechter aangetoond dat ik genoeg verbonden was met hier) maar het verbaast me dus wel weer hoe makkelijk ik het kreeg en jij dus blijkbaar niet.
Ben altijd bang voor die rechters, hun beslissing bepaalt erg veel.

Hier al heel vaak een meegaande rechter gehad, maar ook mijn advocaat heeft wel eens achter zijn oren moeten krabben met een bepaalde uitspraak.

Ik ga het idd wel in een mail zetten zodra ex weer eens dreigt. Maar in verleden dreigde hij dan ook weer dat hij, bij aanvraag alimentatie, dat hij dan zou zorgen dat hij in de bijstand terecht zou komen en dat de gemeente dat bedrag dan maandelijks bii mij zou komen halen. En mijn advocaat zei destijds al dat ik dan idd moet gaan betalen (heb inmiddels een leuk betaalde baan na al die jaren)

SGO kind woont bij jou

Gaat dit laatste dan over partneralimentatie ofzo? (getrouwd?samenlevingscontract?). Lijkt mij nogal onwaarschijnlijk. Maar ook wederom de houding dreigen met in de bijstand gaan (is machtsspel). Daarvoor moet je (hij) zorgen dat je ontslagen wordt zonder dat het verwijtbaar is aan jezelf (hemzelf dus). Ik heb mijn advocaat eens heel ver in zien gaat wat betreft geen werk vinden zelfs, aldus hij er weer goed mee weg kwam.

Ik kon het inderdaad niet laten mijn ervaring te vertellen wat betreft een ID. De jeugdbeschermer zegt gewoon, ik ben er toch? Maargoed voor elk dingetje medisch heb ik dus de staat nodig.
Het was dus een kort geding-rechter he, die het niet nodig vond (een vakantie in het buitenland). Maar de zaak liep ook in 'omgang/gezag/hoofdverbijfplaats'-zaak en daar ging de rechter opnieuw herhalen wat de kortgeding rechter ervan vond. En nu moet ik er wel bijzeggen dat er ook een hoop aan de hand is bij ons. Al jarenlang hoor ik hoe slecht ik ben in alles (opvoeding/verzorging/psychische gesteldheid) volgens hem en weet wel zeker dat de rechter mij hierdoor juist niet het voordeel twijfel heeft gegeven.

Probeer niet in zijn gedreig mee te gaan. Ik vind het enorm knap dat je je hebt ingehouden betreft meegaan naar meubelstad, je moet maar enorm op je lip bijten. Uit je verhaal zoals geschreven druipt de jaloezie ervan af, al moet ik het met alleen jouw kant doen. Misschien is het nog wel beter zijn eigen tekst om te keren: Je wacht af tot je van zijn advocaat of de rechtbank hoort wat het probleem nou eigenlijk is.
Laat je ook weer niet ontmoedigen door rechters waarvan je inderdaad je achter de oren krabt. Zoals hierboven gezegd, er veranderd voor hem helemaal niks en je kinderen krijgen allemaal meer de ruimte. Win-win lijkt me voor beide ouders maar vooral voor kind. En dat laatste daar kijkt de rechter het meest naar mogen we maar hopen. Jammer van je energie, die je goed voor de verhuizing straks kan gebruiken

Ah ik las topic ff overnieuw

Wat we gemeenschappelijk hebben is heftig verleden. Ex komt hier ook niet maar zelfs communiceren is absoluut niet mogelijk. Het kan altijd nog erger.
Ben blij dat jij de ID wel hebt gekregen (vooral voor jullie kind). Kan het ook zijn dat hij juist daar nog steeds boos om is (dat je toen gelijk kreeg van de rechter)? En dat hij dus stof zoekt om tegen te werken (weet hoe stom dit leest maar ik weet dat deze mensen bestaan helaas)

Klopt partneralimentatie

Kort getrouwd geweest, dus 12 jaar na scheiding nog verantwoordelijk voor elkaar, iets in die richting.

Getsie, jammer dat het zo ver moet komen bij jou!, Hier ongeveer hetzelfde aan de hand, inclusief hulpverlening in het verleden, maar helaas heeft dat voor mijn ex in mijn voordeel gewerkt. (doordat ik kon aantonen dat ex loog om me zwart te maken en ik kon aantonen dat er geen zorgen zijn qua opvoeding) maar poe, wat is het lastig en vreselijk vervelend als je in zo'n situatie zit! Soms kijk je de tijd vooruit totdat je kind 18 is (want dan kan ex je niet veel meer maken) maar wat zonde ook, want je moet juist genieten van de tijd dat je Kids nog klein zijn!
Hoop dat er bij ons beiden wat meer rust mag komen ☺️😉

Inderdaad

Ik heb voor mezelf genoeg bewijs omdat er nog een moeder rondloopt die van dezelfde vader soortgelijke acties meemaakt. En daar kan ik af en toe wat mee (in de vorm dat het echt niet aan ons ligt!) en zo weet ik regelmatig te checken of iets klopt. Die halfzus is bijna 18 dus ik herken precies wat je zegt!!! En dan mag hij het aan kind zelf betalen. Zo weet ik een beetje wat mij komende jaren staat te wachten ook. Enig verschil is dat ik het gezag met hem deel en die moeder niet.
Hou maar op, ik heb jaren overleefd (5 jaar is dit bezig)
Laat hem dat kort geding maar aanspannen (als hij dat geld heeft). Waarschijnlijk blijft het uit en zijn het loze kreten. Jij bent allang verder, met je nieuwe gezin.

En inderdaad laten we vooral genieten van wat er wel is!

☺️

Zeker! (genieten van wat er wel is)
☺️☺️☺️

Eppos

'De rechter ging er niet in mee om een ID voor je kind aan te kunnen vragen?! '

Hoe oud is je kind dan? Want vanaf 14 moeten kinderen zich verplicht kunnen legitimeren, dus snap ik niet dat een rechter een ID zou tegenhouden.

Knurf

Nu zes jaar. Heb met 11 maanden andere ouder papier gegeven om te tekenen voor ID. Geen reactie. Eerste rechtszaak: niet ter sprake gekomen. Ik dacht met drie jaar ongeveer dat het kort geding erom speelde. Ik had het middels de reguliere zaak (zonder spoed) lopen maar de zitting zou pas na de zomervakantie zijn. Vandaar dat ik voor de zomer enkel via kort geding ID tijdig had kunnen krijgen.

Ik ben bang dat ik dus ook tot 14 jaar geen identiteitsbewijs ooit zal kunnen overleggen en ga er ook vanuit zo lang gaat duren om niet in betere verwachtingen teleurgesteld te worden.
Binnenkort heb ik waarschijnlijk weer een handtekening nodig. De laatste keer heeft de gezinsvoogd het geprobeerd. Ex weigerde eerst ook voor de zorg die nodig was. In het rapport staat dat vader is uitgelegd dat er dan gang naar rechter zou komen, toen tekende hij wel. Voor ID heeft hij nu geen motivatie gegeven. Waarom?
Waarschijnlijk omdat door de gezinsvoogd is uitgelegd dat indien ik een ID voor kind heb alsnog vakantie moet overleggen en ik zijn toestemming nodig heb naar het buitenland te gaan. Daarnaast heeft de gezinsvoogd hem uitgelegd dat als ik een ID zou hebben voor zoon dat de landen waarin die geldt altijd een uitleveringsverdrag hebben met NL. Ze adviseerde dus ook wel ID geen paspoort.
Met dit alles keurig gerapporteerd naar de rechter... er is nog veel meer hoor

Even verslag erbij gepakt: onderzoek voor zorg "Vader heeft dit in eerste instantie geweigerd"
"De geinsvoogd legt aan vader uit, Id kaart kan ouder binnen Europa reizen maar ook een brief van de andere ouder meegenomen moet worden met een akkoordverklaring"
"Vader is niet van plan om zijn standpunt te weigeren maar geeft ook geen reden van weigeren aan"
Eronder staat nog hij is ook niet van plan mening te veranderen.

Natuurlijk gevraagd wat ik dan moet doen volgens hun. Hem weer vragen en anders zij zijn er toch.
Kun je in je zak steken.

Ja niet leuk is het

Pff Eppos

Wat een drama inderdaad. En dat nog minstens 8 jaar! Ik snap dit soort exen nooit, dit is niet in het belang van zijn kind. Maar voorlopig zit je er mooi aan vast. 😕

tot 12 jaar

Vanaf 12 jaar hoeven ouders niet meer te tekenen voor de aanvraag van een ID. Maar de uitspraak van de rechter is raar. Ook kinderen moeten zich immers in de zorg kunnen identificeren.

Eerder

Dat ID heb je eerder al nodig bv bij ziekenhuisbezoek in niet urgente gevallen. Hier in de regio kun je geen pasje maken zonder is dus dan ook geen bezoek aan bv kno arts of kinderarts.

Verkeerd begrepen

Eppos ik denk dat je iets verkeerd begrepen hebt.
Het kan best dat de Kortgedingrechter destijds geen vervangende toestemming voor die reis heeft gegeven. Maar een kind kan niet zonder een ID kaart.
Als je naar de familierechter gaat voor vervangende toestemming dan krijg je die. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/paspoort-en-identiteitskaart/vraag-en-antwoord/heeft-mijn-kind-een-eigen-paspoort-of-identiteitskaart-nodig

Verdrietig maar ook jullie reacties sterken me dan weer wel hoor

Dat ik niet gek ben maar hij vooral dwars wil doen.

De kort geding rechter (er was geen reis gepland) vond een reis binnen eigen land prima voor een kind van drie. Ik wilde niet boeken om te voorkomen dat ik alles toch weer af zou moeten zeggen. Ik zou hopen dat ik het verkeerd begrepen heb. Dat van ID kaart nodig (voor zorg en enzo, zoals iedereen zegt) klopt maar niemand doet er iets aan tot aan vandaag.

Sterker nog, de g.i. had zelf de ID nodig dus vanaf dag een dat de gezinsvoogd er is zaten ze er zelf mee dat ze geen legitimatie hebben gezien. Tot nu toe mazzel met huisarts, school etc. dat ze niet moeilijk doen. Wettelijk gezien moeten ze erom vragen.

Ben wel blij dat V@@s zegt dat het 12 jaar is. Ik weet nu al dat ik het niet trek als kind niet mee op reis zou kunnen met school of andere leuke uitjes vanwege zijn vaders wil.

En nee, ik durf niet meer zonder goede reden naar de familierechter. Bij alles is de conclusie van de g.i. er is strijd tussen ouders. Strijd om een paspoort/id whatever. Ik laat mijn ex vooral doen. Zodra de volgende instantie echt niet wil voordat er een ID is, maak ik de gang naar de rechter.

Laat die jeugdbeschermers er achter aan gaan. Ik wil ook best een mailtje sturen met de vraag voor akkoord ID. Ik weet nu al dat het weer nee is. Dus dit is wat het is.

Ja ik snap hem wel op zich, hij wil laten merken dat hij gezag heeft. Ik zit er aan vast en heb geprobeerd de gezinsvoogd hem te laten bewegen. Ik heb emotie bij dat hij niet ziet dat het voor zijn kind is. Rechter heeft gezegd hulp zoeken. Maar uiteraard doet deze figuur daar niet aan, hem mankeert niks.

Bedankt voor de sympathie en meedenken, dat zeker. Goede ideeën blijven welkom

#21

"Vader is niet van plan om zijn standpunt te weigeren maar geeft ook geen reden van weigeren aan"
Eronder staat nog hij is ook niet van plan mening te veranderen.

Hier moest natuurlijk staan: Vader is niet van plan om zijn standpunt te maar geeft ook geen reden...
Vader zal dan ook niet tekenen staat er.

En zo gaat het dus ook.

Vader is niet van plan om zijn standpunt te WIJZIGEN

Vader is niet van plan zijn standpunt te wijzigen

nu had ik wijzigen weer weggelaten

lekker bezig ik

kind en ID (en andere machtsstrijden)

Een kind moet pas vanaf zijn 14e een ID-kaart, en een rechter kan zeggen dat hij dan maar in Nederland op vakantie gaat.

Toevallig heb ik vorige week iemand gesproken in dezelfde situatie. Kind van nog geen 14 moet naar het ziekenhuis. Niet SEH, maar wel iets dat snel moet worden onderzocht.

Helaas, paps weigert al sinds jaar en dag toestemming te geven voor een ID. Puur om te treiteren, want de moeder heeft totaal geen intentie om de kinderen naar het buitenland te ontvoeren. Als paps kan treiteren, zal hij ook treiteren.

Nu moet die ID-kaart snel geregeld worden, want het ziekenhuis eist identificatie, ook van kinderen <14 jaar. Paps weigert nog steeds want die vindt dat kind helemaal niet ziek is en moeder alleen maar haar eigen frustraties op het kind projecteert (kind is ziek,maar niet urgent genoeg voor de SEH waar ze zonder ID naar binnen kan).

Er zit niets anders op dan naar de rechter te gaan. Die slag gaat moeder geheid winnen, maar ondertussen gaat het haar wel extra geld kosten, en tijd, terwijl het belangrijk is om de onderzoeken zo snel mogelijk te laten doen. En ex lacht zich ondertussen rot.

Ik vind persoonlijk dat dit soort exen door de rechter zo snel mogelijk buiten spel gezet mogen worden bij beslissingen over hun kinderen. Zeker als er al vaker sprake is geweest van rechtszaken waarbij ieder normaal mens denkt: tjonge... Gewoon, treiteren om het treiteren. Macht proberen te houden op een ziekelijke manier. Met een opgebouwd dossier is dat vaak goed aan te tonen, maar dat zou niet meer weg mogen gepoetst met een zoveelste mediatorzalfje waarbij braaf ja en amen wordt geknikt, waarna het getreiter gewoon weer verder gaat.

Er zijn kinderontvoeringen, ja, en elk geval is er één teveel, maar ik durf gerust te wedden dat er meer treiter-exen zijn die hun kinderen inzetten om hun ex te pesten, dan zulke ontvoeringen.

Herkenbaar

Heel sneu.

Klopt in de zorg is het vanaf 0 jaar. daar is wel begrip als je ID inderdaad niet hebt bij spoed of als de baby nog maar net geboren is, logisch.

Ik voel het persoonlijk in mijn situatie als macht over kind en de moeder hebben.

Advocaat van mijn ex had haar eigen kind nog nooit hoeven legitimeren bij de arts, weet nog goed dat dat een van de punten uit het verweer was.

het vervelende is dat ze eigenlijk hun kind pesten. Mijn ex geeft in elk geval mij het gevoel dat ik niet over een ID van onze zoon mag beschikken.
Ik hoop dan ook maar dat ik geen specialist nodig heb.

Wat een verhaal Rosie. Het gaat erom dat niemand op zo'n manier tegen gewerkt zou willen worden als het om zorg gaat.
Ik heb wellicht akkoord voor medicatie nodig (voor kind). Ik zie er nu al tegenop (deze vader zegt ook dat er niets mis is dus ik ben bang voor zelfde verhaal)

toestemming voor medicatie

Soms zijn er behandelend artsen die een brief of telefoontje naar de weigerouder doen. In dit geval vindt de specialist het helaas "een zaak tussen de ouders, mevrouw moet maar een goed gesprek aangaan met haar ex". Helaas, want "een goed gesprek" is allang een gepasseerd station en iemand als zo'n specialist, die een stapje hoger staat in de hiërarchie weet vaak nog wat te bereiken in machtsspelletjes.