Vruchtgebruik woning
Hallo
Enige Tijd geleden heeft mijn ex zelfmoord gepleegd, de papa van ons dochtertje.
Als mama zou ik het vruchtgebruik hebben van de woning.
Nu ik woon nu in simpel burgerhuisje met amper ruimte maar de andere woning is een nieuwbouw villa met alle comfort.
Puur financieel is dit een optie maar emotioneel lijkt me moeilijk, ook voor de dochter. Zij is wel nog maar 4 maar ik denk toch dat dit vreemd moet overkomen.
Financieel gezien geen lening meer, amper verbruikskosten ivm nieuwbouw in tegenstelling tot een oud niet geisoleerd huis en meer ruimte. Nu kan ik enkel een zetel plaatsen in de living/woonkamer.
Maar dat emotionele ik vrees dat dit te zwaar zal zijn.
Mss iemand een gelijke situatie voorgehad?
Maar uiteraard
moet ze zeker naar notaris.
Nou Sam
Ik vind juist die ex-schoonfamilie heel 'helder' en zakelijk reageren. Eerste punt op de agenda: huis leeghalen en auto verkopen. Daar zouden ze het bij mij echt heel erg mee verbruid hebben. Ik ben juist heel erg zo dat ik vooral nadenk over hoe anderen iets ervaren, hoe ik anderen kan helpen of in ieder geval zorgen dat zaken niet erger worden. Bij zelfmoord van hun kind, mijn ex, zou ik echt heel erg mijn best voor ze doen. Maar dit soort acties, die ten koste gaan van mijn eigen kind, en zonder overleg, zorgen er toch wel voor dat ik er anders tegenaan ga kijken. In overleg kan er van alles, maar hiermee zouden ze alle goodwill bij mij toch wel verspeeld hebben hoor.
Mmh Pluis
Het laatste wat ik zou willen in deze situatie is een soort van strijd met familie van ex.
Mogelijk reageren ze zakelijk, kan ik totaal niet beoordelen.
Maar dat zou me zelf totaal niet boeien.
Valt toch allemaal in het niet bij onpeilbaar verdriet?
Ik vind ook eigenlijk, wellicht ten onrechte, dat het verdriet vooral voor de ouders is en minder voor mijn kind, op die leeftijd.
Nu ja hoe dan ook zou ik er alles aan doen om verdriet voor hen niet nog erger te maken. Ook als dat compleet 'onterecht' zou zijn.
Maar dat is vast ook heel egoïstisch omdat ik gewoon vroeg of laat mezelf erg onaardig zou gaan vinden anders.
Het zou voor mij ook voelen alsof dat het enige is wat ik nog voor hen zou kunnen doen, zeker als contact stroef is.
Voor kind is weer heel anders, daar kun je zelf nog meer dan genoeg in gaan doen.
Sorry sam,
Maar je opmerking schiet echt compleet verkeerd.
De enige die hier snel en zakelijk actie ondernamen, was de schoonfamilie door het huis en de auto leeg te halen.
De enige die hier financieel benadeeld wordt zonder er ook maar iets aan te hebben kunnen doen, is TO. Want die erft namens haar dochter wel mooi een schuld van €56.000 en moet successierechten betalen voor goederen die ze niet heeft.
En niemand van alle zakelijk reaguurders bestrijdt het verdriet of vindt dat het er niet mag zijn. Het enige wat we zeggen is dat je juist als het om je dochter gaat, juist als het je heel veel geld kan kosten, juist als het om je kind gaat, dan moet je hulp halen. Zakelijke hulp. Daarvoor krijgt ze hier een zetje.
En even; De ouders hebben verdriet om hun zoon. Maar to wil haar dochter beschermen. Zie je de overeenkomst?
Mooi. Dan snap je nu dat to niet geholpen is met mensen die iedereen zielig vinden en met haar meehuilen. Maar juist met nuchterheid. Ja, zelfmoord is echt verschrikkelijk. Daar weet ik alles van. Maar dat verdriet wordt niet minder erg als de dochter van de overledene en degene die voor haar zorgt ook nog eens in de problemen komen.
Vandaar dat zakelijke stappenplan. Zodat TO, eindelijk eens actie neemt. En dan kan het zomaar zijn dat die lening bij opa en oma blijkt te zijn, en da de spullen en auto gezien worden als het oplossen van die schuld. Maar dat weet de nu niet, omdat ze alleen maar nadenkt en niet handelt.
Strijd?
Dat lijkt me nergens voor nodig, daar pleit ik toch ook nergens voor? De dochter van TO heeft gewoon het huis van haar vader geërfd, en aangezien ze pas 4 is kan ze daar niet in haar eentje gaan wonen. Was ze 18+ dan was er geen probleem, maar nu moet ze in dat huis gaan wonen met degene die voor haar zorgt, en dat is haar moeder. Of het huis moet verkocht, maar we weten niet of dat kan zolang TO niet naar een notaris is geweest.
Maar strijd hoeft zeker niet hoor, alleen zou ik dus niet meer zoveel rekening houden met de gevoelens van pa en ma, als ze om te beginnen al alleen maar aan eigen financieel gewin denken door de auto te verkopen. Dus ik zou gewoon in dat huis gaan wonen als dat de beste optie is. Ook als pa en ma het daar moeilijk mee zouden hebben.
Kijk, dat ze graag de spullen van hun zoon willen hebben, vanuit sentimenteel oogpunt, dat snap ik. En dat ze er niet aan denken om dat met TO te overleggen kan ik me ook nog voorstellen, zeker als de relatie niet goed is. Maar die auto verkopen, dat is gewoon pure diefstal. En dat zou me dus wel heel erg steken.
Maar goed, wij kunnen er van alles van vinden, duidelijk is dat TO als de sodemieter op zoek moet naar een notaris die helder op een rijtje kan zetten wat haar rechten en vooral plichten zijn.