Wat mag ik verwachten?
Lieve allemaal.
Na een huwelijk van 4 jaar en samen zijn van 8 met een kind van 2, heb ik na de zoveelste strike besloten mijn man buiten te zetten.
Kort samengevat, leugens, drank- en drugmisbruik, financiële problemen, manipulatief gedrag etc.
Omwille van de kleine heb ik geprobeerd het zo lang mogelijk uit te zitten maar na de zoveelste leugen was ik het zat.
Een jaar geleden vond ik cocaïne op de bank in de woonkamer na een avond stappen en heb toen gezegd dat bij de volgende keer dat ik iets zou vinden ik hem linea recta de deur zou wijzen.
Nu vond ik wederom drugs in zijn werktas. De maat was vol.
Hij geeft aan alles te willen doen om het goed te maken en hulp te gaan zoeken maar ook dit heb ik vaker gehoord.
Hij gaf aan na het exit gesprek dat ik gelijk had en dat hij dit gedaan had. Het speet hem.
De dag erna hoor ik van zijn ouders dat hij vindt dat "het te groot wordt gemaakt en hij maar 2x per jaar iets doet op een festival."
Ik zie precies hetzelfde gebeuren en heb daarom weinig vertrouwen in echte verandering.
Omtrent mijn zoon wil hij nu afspraken maken.
Ik wil heel graag dat ze elkaar blijven zien en zou willen voorstellen dat hij doordeweeks bij mij is, zodat er voor hem zo min mogelijk veranderd en stabiliteit is. Ik kan hem dan wegbrengen en halen voor het kdv en hij heeft zijn eigen slaapkamertje.
De weekenden zou ik hem dan naar mijn schoonouders kunnen brengen als zij daar voor open staan.
Ik ben er namelijk niet oke mee als hij bij vrienden op een bed gedumpt wordt of continu heen en weer gesleept wordt. Buiten nog maar te zwijgen over de nodige veiligheidsmaatregelen als een traphekje, klinken omhoog etc etc waar ik me dan zorgen om maak.
Is dit een redelijke oplossing of ben ik hierin niet reëel?
Dankjulliewel voor het lezen en meendenken...
Liefs, een hele verdrietige mama.
Vindt de vader het oke als kind naar zijn ouders wordt gebracht? Dan lijkt het mij een goede oplossing. Mijn kind is ook 2 en ook hier een man die vindt dat hij af en toe moet kunnen gebruiken. Ik kan mij enigzins inleven. Het lijkt mij te afschuwelijk om kind achter te laten en ik zou continu in angst zitten. Ook zonder gebruik, dat even erbuiten gelaten. Kinderen van 2 zijn gewoon nog klein en je moet ogen in je rug hebben en overal in het voren over nadenken. Ik zou die verantwoordelijk niet over kunnen dragen en blijf samen zeker tot mijn jongste 4 is, is mijn voornemen, mocht de pleuris uitbreken. Ik kan niet achter jouw voordeur kijken maar sterkte ermee. Met scheiden komt lijden, als dat lijden minder is dan in het huwelijk kun je beter scheiden.
Wat een rotsituatie. Maar als je gaat scheiden heb je geen zeggenschap over de tijd wanneer je binnenkort ex zijn zoon bij zich heeft. Het valt me op dat je het over “mijn zoon” hebt, maar het is jullie zoon. Jij hebt precies evenveel over hem te zeggen als de vader. jij bent niet degene die bepaalt hoe het gaat lopen, een weekendregeling is een oneerlijke verdeling. Als hij een 50-50-regeling wil, waarin jullie zoon een week bij hem en een week bij jou is, dan moet je daarover praten en argumenteren waarom jij dat niet wil. Jij gooit het dan op zijn drugsgebruik, hij zal dat bagatelliseren. De waarheid zal ergens in het midden liggen.
Annaniem2023 schreef op 11-08-2024 om 08:28:
Wat een rotsituatie. Maar als je gaat scheiden heb je geen zeggenschap over de tijd wanneer je binnenkort ex zijn zoon bij zich heeft. jij bent niet degene die bepaalt hoe het gaat lopen, een weekendregeling is een oneerlijke verdeling.
Onzin. Bij cocaine gebruik van de vader heeft de moeder wel degelijk zeggenschap over hoe omgangsregeling gaat lopen en over de tijd die kind bij de gebruikende vader is.
Of een weekendregeling oneerlijk is is bij cocainegebruik natuurlijk niet van belang. Vader geeft aan het goed te willen maken en hulp te zoeken.
Als hij dat werkelijk meent kan hij daar nu direct mee beginnen door hulp hulp te zoeken,en af te kicken.
Tijd met kind kan altijd uitgebreid worden.
Tot die tijd is de moeder de veilige haven voor kindje.
Mickey zoek een goede advocaat die jou hierin bij kan staan, leg je zorgen over drugsgebruik daar goed uit en hij/zij zal de weg in de wettelijke mogelijkheden weten. De tijdelijke regeling die je nu in je hoofd hebt zou een prima tussenoplossing voor nu kunnen zijn.
Er bestaat ook begeleide omgang maar dat kan een goede advocaat je allemaal uitleggen.
"Onzin. Bij cocaine gebruik van de vader heeft de moeder wel degelijk zeggenschap over hoe omgangsregeling gaat lopen en over de tijd die kind bij de gebruikende vader is."
Dan moet eerst worden bewezen dat het gebruik dermate ernstig is en kind gevaar loopt en kijken ze of hij een geschiedenis heeft van hulpverlening. Het is zijn woord tegen het hare. Het zou wat zijn als het zo snel zou gaan en hij niks meer te zeggen heeft nu al.
Moederkareltje schreef op 11-08-2024 om 09:26:
"Onzin. Bij cocaine gebruik van de vader heeft de moeder wel degelijk zeggenschap over hoe omgangsregeling gaat lopen en over de tijd die kind bij de gebruikende vader is."
Dan moet eerst worden bewezen dat het gebruik dermate ernstig is en kind gevaar loopt en kijken ze of hij een geschiedenis heeft van hulpverlening. Het is zijn woord tegen het hare. Het zou wat zijn als het zo snel zou gaan en hij niks meer te zeggen heeft nu al.
Dat kan bewezen worden via de rechter met verplichte drugstesten. Moeder staat hier niet alleen voor. Een goede advocaat is belangrijk. Niet om vader een hak te zetten maar voor moeder om veiligheid kindje te waarborgen. Cocaine is geen sigaretje he.
Recreatief drugsgebruik is toegestaan , je zal dan eerst moeten aantonen dat het het welzijn van het kind in gevaar brengt.
Maar als je je ex niet vertrouwt met je hele jonge kinderen is het makkelijker het even nog een paar jaar vol te houden want ja de kans is heel groot dat je ex gewoon zelf zijn tijd met de kinderen in mag vullen
Anoniemvoornu schreef op 11-08-2024 om 10:25:
Recreatief drugsgebruik is toegestaan , je zal dan eerst moeten aantonen dat het het welzijn van het kind in gevaar brengt.
Maar als je je ex niet vertrouwt met je hele jonge kinderen is het makkelijker het even nog een paar jaar vol te houden want ja de kans is heel groot dat je ex gewoon zelf zijn tijd met de kinderen in mag vullen
Wij weten de precieze situatie niet van Mickey en haar man, ook niet over hoeveel cocaine en drank hij gebruikt en wanneer. Dus hoe groot kansen zijn kan alleen een advocaat inschatten, maatwerk dus. Punt blijft dat Mickey echt wel wat te vertellen heeft over omgang en contact tussen vader en kind.
@ Mickey misschien is dit nog iets om door te lezen?
https://www.vechtscheidingshulp.nl/faq-items/betekent-drugsgebruik-einde-omgang/
Hoe was je ex tijdens het huwelijk met zijn zoon? Zorgde hij voor het kind of liet hij alles aan jou over?
Mijn ex was/is alcoholist (geworden door een trauma na de geboorte van ons kind). Ik zat met dezelfde zorgen als jij. Maar eenmaal uit elkaar met veel herrie keek hij totaal niet meer naar het kind om. Ik heb het echt geprobeerd, omwille van het kind, maar hij kwam niet opdagen of belde af. Hier loste het probleem zich dus eigenlijk vanzelf op. Betekende wel dat ik het kind in mijn eentje heb opgevoed, ook financieel, want al zijn geld ging op aan drank.
Ik heb in die tijd wel een logboekje bijgehouden over de afspraken en het afzeggen/niet komen opdagen, voor het geval hij ineens een vlaag van vadergevoelens kreeg. Dat gebeurde inderdaad toen hij een nieuwe vrouw kreeg en haar vertelde dat hij zijn kind niet mocht zien. Zij kwam verhaal halen. Ik heb haar op de koffie uitgenodigd en haar het schriftje onder de neus geduwd. Dat was verhelderend voor haar 
Inmiddels is hij aan zijn derde vrouw bezig, maar die heeft geen enkele interesse in het inmiddels volwassen kind. Lekker rustig.
Moederkareltje schreef op 11-08-2024 om 08:02:
Vindt de vader het oke als kind naar zijn ouders wordt gebracht? Dan lijkt het mij een goede oplossing. Mijn kind is ook 2 en ook hier een man die vindt dat hij af en toe moet kunnen gebruiken. Ik kan mij enigzins inleven. Het lijkt mij te afschuwelijk om kind achter te laten en ik zou continu in angst zitten. Ook zonder gebruik, dat even erbuiten gelaten. Kinderen van 2 zijn gewoon nog klein en je moet ogen in je rug hebben en overal in het voren over nadenken. Ik zou die verantwoordelijk niet over kunnen dragen en blijf samen zeker tot mijn jongste 4 is, is mijn voornemen, mocht de pleuris uitbreken. Ik kan niet achter jouw voordeur kijken maar sterkte ermee. Met scheiden komt lijden, als dat lijden minder is dan in het huwelijk kun je beter scheiden.
Sorry, ietwat off-topic, maar ik word echt verdrietig als ik soms jouw bijdragen lees op het forum. Ik gun jou vooral zoveel meer zelfliefde…(al dan niet mét professionele hulp)
Het gebruik van harddrugs gaat wat mij betreft niet samen met kinderen. Zeker niet als ze zo jong zijn. Ze kunnen geen hulp inschakelen en zijn niet zelfstandig. En het gaat verder dan eens op een festival. Want het zit in zijn werktas en ligt op de bank. Dat zou ik schoonouders ook zeggen. En laat hem maar komen met instanties. Neem een goede advocaat en stel beperkte omgang op een vertrouwde plek voor (bijvoorbeeld bij schoonouders). Dus een regeling overdag zonder slapen. Geen co ouderschap! niet ieder weekend. Jij hebt ook vrije tijd met jouw kind nodig.
Hoeveel doet hij nu met kind qua zorg en wat is gebruikelijk bij jullie? Daar kijkt een rechter ook naar. Werkt hij volledig en wat doet hij aan zorg en opvang?
Izza schreef op 11-08-2024 om 23:55:
Het gebruik van harddrugs gaat wat mij betreft niet samen met kinderen. Zeker niet als ze zo jong zijn. Ze kunnen geen hulp inschakelen en zijn niet zelfstandig. En het gaat verder dan eens op een festival. Want het zit in zijn werktas en ligt op de bank. Dat zou ik schoonouders ook zeggen. En laat hem maar komen met instanties. Neem een goede advocaat en stel beperkte omgang op een vertrouwde plek voor (bijvoorbeeld bij schoonouders). Dus een regeling overdag zonder slapen. Geen co ouderschap! niet ieder weekend. Jij hebt ook vrije tijd met jouw kind nodig.
Hoeveel doet hij nu met kind qua zorg en wat is gebruikelijk bij jullie? Daar kijkt een rechter ook naar. Werkt hij volledig en wat doet hij aan zorg en opvang?
Hoi Izza, Dankjewel voor je reactie.
Ik ben het compleet met je eens.
Dit gaat verder dan enkel een festival. Hij geeft aan naar de praktijkondersteuner te gaan maar goed, we've been there done that en die afspraak heeft hij gemaakt en weer gecanceld de laatste keer dat ik een ultimatum heb gesteld. Hij wil niet. Hij ziet niet in dat het een probleem is.
Gister gesproken met zijn beste vriend die ook aangeeft dat hij er alles aan wil doen om mij te behouden maar echte intrinsieke motivatie ontbreekt.
We hebben beide een eigen zaak maar daarnaast valt 90% van de zorg en het huis op mij, en houd ik financieel de broek op thuis.
Ik haal en breng de kinderen. Ik kook. Ik was. Ik doe de boodschappen. Ik poets. Ik rijd overal heen (hij heeft geen rijbewijs). Ik ga er elke ochtend met ze naar beneden etc etc.
Dat is in grove lijnen hoe het er voor staat.
(Sidenote. Kinderen, heb een eigen zoon maar ook nog een bonuszoon van 17 uit zijn vorige relatie)
Uiteindelijk moet hij niet stoppen omdat jij dat wilt. Maar voor zichzelf. Anders is dit zinloos. En de poh is mooi voor wat gesprekken maar daar bieden ze geen behandeling en het is niet gericht op verslaving of middelengebruik. Dan moet je bij andere instanties zijn.
Ik denk dat als hij nu al minimale zorg heeft dat straks niet opeens gaat veranderen. Dan moet hij alles alleen doen. Kans is groot dat hij wel akkoord gaat met minimale omgang. Als hij (daden geen woorden) zijn leven echt op rit heeft kan je altijd verder kijken.