Ik weet het even niet meer!
Beste lezers,
Ik en erg benieuwd hoe jullie met onderstaande situatie om zouden gaan. Zelf weet ik niet goed wat mijn positie in het geheel is en hoe mijzelf hierin een houding te geven.
Afgelopen sinterklaas zouden we met schoonouders en schoonbroer sinterklaas vieren met onze kinderen van 4 en 7. Nog voor het eten gooit opa een honden speeltje richting onze jongste, omdat ze niet luisterde naar wat opa wilde vertellen. Dit raakte haar ongelukkig waardoor het huilen was. Ik reageer enigszins gepiekerd door te zeggen “wat doe je nou”. Opa gaat direct in de aanval tegenover mij dat ik niet zo moeilijk moet doen. Hierop slikt ik mijn woorden in, aangezien ik het graag gezellig wilde houden.
Nog voor het eten komen opa en schoonbroer in een discussie over bepaalde doelgroepen waarbij uitspraken gedaan worden die discriminerend zijn en dat er “koppen afgehakt moeten worden”. Oma probeert deze discussie te sussen maar word afgesnauwd door opa. Discussie word voortgezet waarop mijn partner zijn vader aanspreekt dat de discussie moet stoppen omdat het een kinderfeest is. Als dat niet gaat, dat de discussie ergens anders voorgezet moet worden. Hierop vertrekt opa zonder wat te zeggen. Laat hierbij schoonbroer en oma achter. De avond is gelukkig nog wel een soort van gezellig geweest.
Mijn partner heeft ruim een week later bij zijn ouders geprobeerd in gesprek te gaan met zijn vader. Echter vind zijn vader dat hij absoluut niets verkeerd gedaan heeft. En vind dat zijn zoon zijn excuses moet aanbieden voor zaken die meer dan 20/25 jaar gelden gebeurt zijn. Toen was mijn partner dus een puber. Daarbij was zijn vader ook erg gemeen door uitspraken te doen als “ ik hoop dat jou kinderen je net zoveel ellende bezorgen, als jij mij bezorgd hebt”. Mijn partner heeft geen vreemde dingen gedaan als puber, spijbelen en hier en daar de waarheid verdraaien was het wel. Normale puber dingen denk ik.
De week daarop was onze oudste jarige. We zouden met zijn alle uiteten gaan. Wij hoopte dat opa ook aanwezig zou zijn ondanks alle strubbelingen. Kleinzoon is namelijk groot fan van opa. Helaas heeft opa niets van zich laten horen. En is oma alleen met schoonbroer gekomen.
Mijn partner zou het liefst contact met vader verbreken echter willen we onze kinderen oma niet ontzeggen. Dus hebben we de wekelijkse oppas dagen inmiddels gehalveerd. En eten we niet meer gezamenlijk. Hierdoor moesten we uiteraard wel wat uitleggen aan onze oudste.
Dit hebben gedaan door te zeggen, dat opa het lastig vind om zich aan onze regels te houden en dat we dat hebben proberen op te lossen. Maar dat dit helaas niet gelukt is. Daarbij benadrukt dat het helemaal niets met hem te maken heeft en dat hij gewoon naar opa en oma mag.
Onze oudste heeft de afgelopen week gevraagd aan opa waarom opa boos is. Opa heeft hierop gezegd dat hij helemaal niet boos is en dat niet hij, maar papa ruzie met opa heeft. Van oma horen we helemaal niets.
Doordat we de afgelopen jaren veel lichamelijk tegenslagen hebben gehad, hebben we het gevoel al jaren in overlevingsstand te staan. De situatie met opa en oma is voor mijn partner de druppel waardoor hij nu deels is uitgevallen is op zijn werk.
Ik weet even niet meer wat met de hele situatie aan te moeten. Persoonlijk ben ik wel klaar met deze mensen, dit is uiteraard niet de eerste keer dat het escaleert. Wel de eerste keer dat mijn partner zo sterk een mening vormt en hier ook naar handelt. Het moeilijkste vind ik het voor mijn kinderen het zijn namelijk wel hun opa en oma. En op schoonbroer na de enigste familie.
Beter geen familie dan slechte familie
Wat een moeilijke situatie voor jullie! Heb geen oplossing, maar wil je heel veel sterkte wensen!
En hoop dat iemand hier je goed advies kan geven!
Als je zoon fan is van opa, zou ik opa nog een kans geven. Mensen worden wel vaker meegesleept in politieke discussies. Dat is niet fijn, maar opa en oma om die reden helemaal niet meer zien, zou ik te ver vinden gaan. Maak de visite gewoon niet te lang, dan is de kans op zulke situaties wat kleiner. Uitspraken van 25 jaar geleden zou ik erbuiten laten.
Ik zou op dit moment nog geen overhaaste conclusies of stappen zetten. Even zo op een laag pitje laten. Mijn aandacht zou uitgaan naar man. Naar het interne proces van hem. Heeft hij nu niet nodig dat er iemand naar hem luistert en hem begrip geeft. Zou dat naast jou zijn broer kunnen zijn of iemand anders die goed kan luisteren? Gaat hier niet om 'gelijk krijgen', maar om begrip krijgen. Jouw schoonvader komt dominant over, was hij dat vroeger ook al? Jouw man heeft misschien voor het eerst zijn vader begrenst (in de discussie), wat schoonvader niet pikt, die vindt dit misschien respectloos. Kind die zijn vader de les leest.
Ik dat man nu pas goed voelt wat hij echt niet meer wil. Hierdoor komt heel wat emotie na boven. Hij is vaders gelijken geworden. Hij heeft de krachtmeting aan gedurfd. Hij is zo volwassen geweest om het uit te praten. Schoonvader heeft hem weer klein proberen te krijgen, door hem te kleineren en pubergedrag voor de voeten te werpen. Heeft schoonvader altijd zijn hoofd moeten buigen voor zijn dominante vader? Blijf rechtop staan als man. Hij is inmiddels de meerdere van zijn vader, omdat hij wel opstaat. Dat voelt vader 'man heeft ruzie met hem'. Man neemt zijn ruimte in. is niet afhankelijk meer van zijn vader.
Man hoeft nu even niets meer te doen, wat hij niet echt meer wilt. Hij heeft het goed gedaan, ik hoop dat dit goed bij hem binnendringt.
Laat schoonvader maar even sudderen.
Ik zou het ook maar even laten voor wat het is. Wij hebben hier, althans ik, ook heel lang verscheurd gestaan tussen aan de ene kant het uitermate belangrijk te vinden dat kids beide opa's en oma's zien en aan de andere kant de pijn/moeite die er tussen ex-vrouw en haar moeder zit.
Ik vind het tot op de dag van vandaag een hele lastige keuze. Mijn schoonouders zijn in essentie absoluut geen verkeerde mensen en waren absoluut geen vervelende opa en oma. Maar zeker oma wou ook niks horen: Als wij aangaven dat we kind terug kregen, hondsberoerd, nadat die op 6-jarige leeftijd een zak apekoppen, een bak popcorn, een grote zak M&M's en 2 cola had gehad, dan was het van: Ja maar hallo, dan moet hij zijn eigen grenzen maar aan geven. Ja maar oma, kind is 6. Die kan geen grenzen aangeven. Die graait wel door. En ipv dat er dan een soort van acceptatie kwam, kreeg je dan: Nou als ik dat soort dingen niet meer kan doen, dan neem ik hem nergens meer mee naar toe.
1 vd vele voorbeelden. Uiteindelijk reageer je dan: Prima, dan neem hem maar niet meer ergens naar toe. Het was altijd, altijd de schuld van een ander. Ex-vrouw had zowiezo veel last van bepaalde dingen die er gebeurd zijn. En dat heeft toch geleid tot het geen contact meer hebben.
Ik vind dat voor mijn kinderen tot op de dag van vandaag lastig. In essentie zijn ze geen vreselijke opa en oma. Maar, zoals mijn oudste na het ontvangen van een verjaardagskaartje zelf al zei: Ik vind dit kaartje niet zo leuk pap, ze kunnen toch ook gewoon langskomen? En dat is wel de essentie denk ik.
Ik zou dus kiezen om je man in elk geval te steunen en je niet in allerlei bochten te dwingen om je schoonvader maar in het straatje te praten. Hij mag best weten dat zijn gedrag buiten de perken gaat.
hoi,
Ik zou t ook even laten. Hier ook wel eens dit soort issues gehad met schoonvader (zowel man als ikzelf). Soms slik je, soms ben je duidelijk: eerst uitpraten daarna weer contact. Schoonpa hier kan moeilijk sorry zeggen, soms is t zoeken tussen wel uitpraten of gewoon laten betijen. Wij moesten idd ook eea uitleggen soms, maar net als dat kind en jij wel eens bonje hebben, hebben grote mensen dat ook wel eens. Nu was t bij ons makkelijker want geen vaste oppasdagen en niet in de buurt, maar we hebben ze nooit bij opa en oma weggehouden. Nu als tieners zien en horen ze steeds meer. En ja, goed om je man te steunen! Dat was hier ook zo. Mijn schoonzus die laatst ook iets had werd niet echt gesteund door partner en dat maakt t nog vervelender (hoewel begrijpelijk waar z'n houding vandaan komt).
Sterkte
Dank voor alle reacties! We nemen inderdaad geen overhaaste beslissingen en kinderen weghouden bij opa en oma is het laatste wat we willen. Om afstand te creëren tussen de volwassen hebben we er dus wel voor gekozen het oppassen te halveren en niet meer wekelijks met elkaar te eten.
Schoonvader is altijd al erg moeilijk in de omgang. Zo zijn we ooit uiteten gegaan, waarbij schoonvader om een 7-up vroeg en een Sprite kreeg. We zijn nooit meer daar gaan eten vanwegen dat drankje.
Partner verwacht ook niet perse een sorry, maar wilt graag gehoord worden. Als schoonvader alleen zou zeggen " ik zal erop letten" of iets dergelijks is dat voldoende voor partner.
Helaas is het zo dat schoonouders, ook oma dus echt helemaal niets meer van zich laten horen. Maar dat er wel zonder verdere uitleg ineens allerlei zaken op ons bordje geschoven worden. Dit zijn zaken waar we al jaren van aangaven dit willen we zelf doen. Maar wat nooit mocht van hen omdat ze het graag voor ons deden. Uiteraard geen probleem aangezien we het zelf ook willen, maar wel opvallend dat het samenvalt met het hele gebeuren. Vrij vroeg in deze situatie heb ik geprobeerd met schoonmoeder en schoonvader te praten. In het verleden kon ik hierdoor nog wel eens de escalaties inzichtelijk maken voor schoonouders. Deze rond is dit direct afgekapt door schoonmoeder. Dus richting schoonouders houd ik mij maar afzijdig.
Ik steun mijn partner volledig en probeer vooral naar hem te luisteren zonder mijn mening teveel te uitten. Maar makkelijk is dat niet altijd.
Je man heeft voor het eerst gehandeld, zeg je. Goed van hem! Volg zijn tempo hierin en steun hem zoals je nu al doet.
Persoonlijk zou ik trouwens ook helemaal klaar zijn met schoonvader, dus ik snap je heel goed.