Kado "voor het leven"

Nee. Heel eerlijk: wat jij mooi of belangrijk vindt, zal de ontvangende partij misschien niet op waarde schatten of gewoon een andere mening hebben. Dus ik zou daar niet heel diep over nadenken. Wat als ze het later weg willen doen, maar het kan niet want oma heeft er die belangrijke lading aan gegeven?

En waarom moet het 'bijzonder' zijn? Ben jij heel bijzonder, is het kind heel bijzonder? Uiteindelijk worden er zoveel kinderen geboren.... 

Ik snap natuurlijk wel dat je iets wil geven dat van plastic is, dertig in een dozijn etc. Ik zou gaan voor een kaart of brief gericht aan je aanstaande kleinkind, met hoe blij je bent dat het er is en je uitkijkt naar zijn/haar opgroeien. Een herinneringstegeltje is misschien leuk, of een bedelkettinkje. Een (fruit)boom vind ik ook leuk, maar daarvoor geldt weer: wat doe je ermee als je gaat verhuizen?

ik kreeg bij mijn geboorte van mijn oma een gouden baby armbandje met mijn naam er op. Ik heb hem gedragen en altijd bewaard, ben er erg aan gehecht.

Zelf heb ik weleens een luxe kinder bestekset gegeven. 

Hier gaf oma een spaarrekening, er zat (vanuit de bank) al een leuk cadeautje bij en iedere verjaardag stortte ze wat geld op de rekening. 
Verder hebben we ook erg lang gebruik gemaakt van een bordje, bestekje en bekertje speciaal voor het kind (was natuurlijk pas in gebruik toen de kleine groter was) maar het was een mooi keramieken setje.
Zo'n ouderwets geboortetegeltje met een wiegje erop en naam/datum/gewicht/tijd vind ik ook altijd erg leuk, zeker die van vroeger die volgens mij echt handgeschilderd waren (we hebben ze nog steeds, alleen nu ergens bij de fotoalbums en prullaria) maar toch, weg doe je het niet.
En ik vind een mooi kinderboek ook altijd erg leuk, ik zou er dan als oma iets moois en persoonlijks in de voorkant schrijven.

Even beetje o.t. maar ik heb ooit een wandklok voor mijn verjaardag gevraagd en gekregen van mijn ouders. Achterop heeft mijn moeder een gedichtje geschreven (zelf verzonnen) en eens in het jaar (gok ik) haal ik hem van de muur omdat de batterijen op zijn (zomertijd/wintertijd kan ik instellen zonder hem van de muur te halen) en dan lees ik dat gedicht weer en iedere keer schiet ik weer vol (mijn ouders leven niet meer) maar dit is zo iets blijvends en lief, misschien brengt dit jou op een ideetje.

Ik heb, net als alle 21 kleinkinderen, van mijn oma een door haarzelf geborduurde geboortemerklap gekregen met mijn naam, geboortedatum en gewicht erop. Het heeft zolang ik bij mijn ouders woonde op mijn kamer gehangen. Nu niet meer hoor, het is oud en verkleurd en stoffig, maar ik durf het niet te wassen omdat het intussen best kwetsbaar is. Maar ik heb het dus nog wel en vind het nog steeds een hartverwarmend idee dat mijn oma bij elk kleinkind uren heeft zitten werken aan zo'n borduurwerk.
Nu weet ik niet of jij handig bent, maar zoiets zou ik denk ik wel proberen te doen.
Ik heb ook een zilveren kinderbestek, gekregen van mijn ouders voor mijn 1e verjaardag. Dat heb ik ook nog steeds. Ligt ook in een la, maar gaat ook niet weg.

Voor oudste heb ik destijds een boom laten planten. Hij is inmiddels ruim volwassen, maar we zijn er nog nooit geweest...

Zo'n kinderbestek heb ik ook ooit gekregen als baby. Maar mijn ouders wilden daar zó zuinig op zijn dat het nooit gebruikt is. Ligt nog steeds ongebruikt ergens op hun zolder. Vind ik zonde eigenlijk.

Ik zou voor iets kunstzinnigs kiezen. Als het kan zelf maken, of laten maken. Of vragen wat ze zelf mooi zouden vinden.

Ik kreeg een mooie kinderwagen van mijn ouders. Zo eentje met een afneembaar reiswiegje en uitklapbaar tot buggy. Niet 'voor de eeuwigheid' maar ik vond het een fantastisch cadeau en heb er erg veel plezier van gehad. Later heb ik 'm weggegeven aan iemand die veel minder te besteden had dan ik en zo kreeg hij nog een tweede leven.
Een kinderbestek uit mijn eigen jeugd heb ik ook nog. Ik gebruik het nu als fruitvorkje en dessertlepel. 

Hou een klein zelfgeschreven dagboekje bij over de eerste jaren van je kleinkind vanuit jezelf gezien.

geen boom, ze gaan nog verhuizen kan ie niet meer. Ik heb nu zo'n boom in mijn tuin staan en de vorige eigenaar vind dat ik 'm niet mag rooien. Maar hij kan ook niet naar hun tuin verplaatst worden.....

Ysenda schreef op 04-12-2023 om 19:57:

geen boom, ze gaan nog verhuizen kan ie niet meer. Ik heb nu zo'n boom in mijn tuin staan en de vorige eigenaar vind dat ik 'm niet mag rooien. Maar hij kan ook niet naar hun tuin verplaatst worden.....

Als het huis van jou is, bepaalt de vorige eigenaar dat toch niet?

MamaE schreef op 04-12-2023 om 19:58:

[..]

Als het huis van jou is, bepaalt de vorige eigenaar dat toch niet?

Klopt, maar het zijn goede vrienden en dat wil ik zo houden maar ik ben ze al aan het masseren dat die boom echt binnen nu en 2 jaar weg is.

Ysenda schreef op 04-12-2023 om 20:08:

[..]

Klopt, maar het zijn goede vrienden en dat wil ik zo houden maar ik ben ze al aan het masseren dat die boom echt binnen nu en 2 jaar weg is.

Ik heb ook goede vrienden met een andere smaak qua opleuken van huis en tuin.
Niks mis mee, maar als ik iets niet mooi vind of het staat in de weg, dan gaat het weg.

Mijn huis is gelukkig niet van goede vrienden geweest. 

Wij hebben de kleinzoon van mijn vriend ook een zilveren besteksetje gegeven, zijn naam in gegraveerd. Beetje oubollig misschien maar ik vond het echt heel schattig. Een houten treintje met zijn naam in letters vond ik ook heel leuk, maar dat kreeg hij van zijn oma.

Ik zou ook de voor de klassiekers met gravure gaan. Van mijn moeder heb ik de verzilverde haakse peuterlepel nog en van mezelf zo'n bekertje, en van mijn man ligt er een servetring ! met zijn naam erin. De familiejuwelen worden compleet gemaakt door het zilveren eierdopje van mijn dochter en de bijtring van oudste zoon.

Kunstwerken en sieraden zijn te smaak- en tijdgebonden. Dan regeer je als oma over je graf heen. Gelukkig man een aparte werkkamer voor de kunstwerken uit de schoonouderlijke nalatenschap  Als je  toch iets kunstzinnigs  wil doen zou ik over een paar jaar  op zoek gaan naar een kunstenaar die mooie, treffende kinderportretten maakt. 

Gefeliciteerd Rutiel! Een hele verandering in je gezin. Er komt een dimensie bij.
Voor jou, en voor de andere grootouders.

Wat een geschikt cadeau zal zijn, tja, dat is voor ieder weer verschillend. Kijk op je gemak rond, fysiek en digitaal, je komt vast op een mooi idee. 
Mijn schoonzus maakt voor iedere jonggeborene in haar (ook mijn) familie een naam & afbeelding geinspireerd op het geboortekaartje op een peuterstoeltje, meetlat of opbergkist - naar keuze van de ouders. Erg leuk.