Hoe pak ik dit het beste aan. Ik weet het echt niet.
Hoi allemaal,
Ik heb een vriendin die ik al zo’n zes jaar ken. We hebben onze pieken en dalen gehad, maar ik heb de vriendschap altijd als lastig en energiezuigend ervaren. Ik ben van mezelf wat te soft, en omdat zij verder niemand heeft, durfde ik er nooit echt iets van te zeggen.
Ze heeft sterke narcistische trekjes en is behoorlijk manipulatief. Nu ik ouder ben, zie ik dat steeds duidelijker. Alles draait altijd om haar hoe zwaar haar leven is, en dat continu. Als ik iets probeer te delen of ergens over wil praten, luistert ze nauwelijks, reageert kortaf of negeert het gewoon.
Ik loop hier al lang mee rond en heb eerder geprobeerd het gesprek met haar aan te gaan. Toen begon ze te huilen en zei ze dat ze het niet zo bedoelde, en dat het haar wél boeide. Maar na een week was alles weer zoals voorheen.
Ik ben nu tot het besef gekomen dat het eigenlijk gek is om zo’n vriendschap in stand te houden, als die me geen geluk of energie meer geeft. Alleen vind ik het echt moeilijk, omdat ik haar enige vriendin ben en zij me enorm goed een schuldgevoel weet aan te praten. Een gesprek aangaan voelt zinloos, omdat het toch geen blijvende verandering brengt.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Ik denk dat je dit goed gedaan hebt. Nu nog afwachten of het echt aankomt.
heb je nog iets gehoord?
nee nog niks gehoord. Ze heeft haar locatie uit gezet en verder m’n accounts bekeken. Nu gisteren mijn locatie uit gezet omdat ik weet dat ze dat de hele tijd gaat checken. Dus nu kan ze helemaal niks meer. Nu heeft ze helemaal geen controle meer dus afwachten en anders is het ook goed zo
Update.
Niet gereageerd op mijn bericht ze kiest ervoor om niet met mij het gesprek aan te gaan. En dat is prima als ze ook gewoon lekker stil blijft…
maar mijn broer gaat naar de zelfde kroeg als haar en kent veel mensen dus je snapt waar ik heen wil.
Ze heeft gehuild en zichzelf in een slachtoffer rol gezet. De woorden die ze zei “ik was echt een goede vriendin voor haar en ze laat me in de steek” iets in die trant. Ze maakt mij de badguy en zij is de gene die zielig is. Dikke prima dan ben ik de badguy.
Ze is nu te ver gegaan. Voor dat ik dat bericht had gestuurd hadden we nog gebeld. Ik heb iets aan haar vertelt omdat ik eerlijk wou zijn. En zij is geen haar beter. Ze heeft dat gezegd tegen iemand die mijn broer kent en zij heeft het tegen hem gezegd vanwege bezorgdheid. Nu is ze te ver gegaan en denken mensen dingen over mij die absoluut niet leuk en waar hun geen flauw benul over hebben. En je zelf een goede vriendin noemen?? Dit bevestigt alles. Ik heb het proberen van mij af te schrijven, maar ik ben echt woest. Zij heeft echt hulp nodig. Ik ben niet eens verdrietig of teleurgesteld ik ben rond uit verbaast dat iemand dat doet.. ze loopt me zwart te maken en ik weet niet wat ik met die boosheid aan moet. Want ik ben eigenlijk amper boos. Alleen als iemand echt wat doet en dat is dit
Geef het nog wat meer tijd, dan zal je boosheid ook wat zakken, want uiteindelijk is dit alles juist een bevestiging dat je het juiste hebt gedaan om de vriendschap te beëindigen.
Mensen die jou beter kennen zullen haar zwartmakerij toch ook wel met een korreltje zout nemen?! Laat gaan, zo zonde van je tijd en energie om je hierover nog zo op te winden.