Nieuw hier en kleuterzoon moet naar school (assertiviteit)
Hallo allemaal!
Ik ben nieuw hier dus excuses als ik niet alles volgens de regels doe. Ik leer ze wel graag.
Even een intro:
Ik ben Cheerfully en ben moeder van een kleuterzoon en hoogzwanger van ons tweede kindje. Tegelijkertijd met dat mijn zoon weer naar school moet, ben ik uitgerekend.
Vorig jaar kwam mijn zoon in de ‘nulgroep’ terecht omdat hij niet meteen aan het begin van het jaar startte. Nu heeft hij helaas de helft van het schooljaar gemist om gezondheidsredenen. Hij heeft weinig aansluiting gevonden bij klasgenootjes en heeft afgelopen jaar regelmatig gezegd dat ie niet meer naar school wilde. Dat maakte mij heel verdrietig. Ik vind het heel moeilijk om te zien, vooral ook omdat ik zelf ook niet de fijnste schooltijd heb gekend. Ik ben best bang voor iets soortgelijks bij mijn zoon. Door de gezondheidsproblemen is ie ook een stuk kleiner dan veel andere vierjarigen. Hij wordt regelmatig voor driejarige aangezien, maar als hij zijn mond opendoet komen ze erachter dat hij toch wel ouder moet zijn. Maar onder leeftijdsgenoten is hij zeker niet de stoerste. Waar anderen erop losslaan gaat hij gillen en rent huilend weg. Tegelijkertijd vindt ie het lastig levellen, omdat ie denkt dat alle kinderen al wel geïnteresseerd zijn lezen, schrijven en rekenen, maar dat zijn ze niet. Op school willen ze hem nu juist opnieuw in de jongste klas zetten, omdat hij ‘niet testbaar’ was. Hij zou zogezegd niets presteren in de klas.
Als ik m er thuis naar vroeg, dan vond ie de vragen van de juffen maar stom en dom. Zo van dat kan ik allang dus ik heb geen zin om dat te doen.
Op de school waar hij zit, zitten veel kindjes met een leer(taal)achterstand. Voor we daadwerkelijk naar school gingen kregen we te horen dat het om een gemengde school ging (40-60%), maar de verhoudingen blijken eerder 25-75% te zijn. Helaas hebben veel andere scholen een flinke wachtlijst.
Maar nu mijn vraag: hoe zorg ik ervoor dat ik zelf wat relaxter tegenover school sta (eigen pestverleden)? En hoe zorg ik dat zoonlief het fijn krijgt op school?
En hoe om te gaan met het samenvallen van het starten van het nieuwe schooljaar en het krijgen van een broertje/zusje?
Dank voor jullie reacties en inzichten!
Ik zou eerst een gesprek op school aangaan
Ik denk niet dat hij het fijner gaat krijgen in nog een jaar groep 0/1. Daarom zou ik een gesprek aanvragen op school. In dat gesprek zou ik aangeven dat je de insteek van school snapt, hij heeft vorig jaar veel gemist en hij is klein van stuk, maar dat je weet dat je zoon meer kan dan hij laat zien en dat je erge twijfels hebt aan het nut van nu een jaar doubleren. Want daar hebben we het over. Vertel ze dat hij zelf aangeeft dat hij dingen allang weet en kan en dat hij zelf al bezig is met lezen, schrijven en rekenen. Geef aan dat je wil dat hij (desnoods bij wijze van proef) toch naar groep 2 kan, en dan liefst nog met werkjes uit groep 3 om te kijken wat hij al kan. Was hij een half jaar jonger geweest, en was er geen sprake van ziekte, dan was hij waarschijnlijk ook gewoon doorgegaan. Die ziekte moet hem niet aangerekend worden, als hij cognitief mee kan met zijn leeftijdsgenoten moet hij gewoon door. Bovendien is er niets in de 0-groep dat hij niet ook later in een andere groep zou kunnen leren.
Ik denk dat hij vanzelf meer aansluiting krijgt als hij nu het jaar wel vol maakt. Deze klas wordt nu toch min of meer nieuw samengesteld, en anders gebeurt dat wel als hij naar groep 3 gaat. En ik denk dat hij ook meer aansluiting krijgt als hij meer op hetzelfde niveau zit als zijn klasgenoten. Dat vindt hij niet als hij nog een keer groep 0/1 moet doen.
Tegelijkertijd zou ik ook op zoek gaan naar een andere school. Mocht het op deze school toch niet lukken, dan heb je een uitwijkmogelijkheid. Zeker als er wachtlijsten zijn kan het geen kwaad om daar alvast op te staan. Overigens zijn die wachtlijsten er meestal voor groep 0/1. Voor hogere groepen zijn ze er maar zelden is mijn ervaring.
Dan je vraag over het zelf relaxter zijn: ga ervan uit dat juist jij beter in staat bent te zien of je zoon wel op zijn plek is en of het goed met hem gaat. Maak van je ervaringen vroeger je sterkte. Jij zult eerder signaleren dat er iets niet goed gaat, en daar meer voor gaan liggen dan ouders die niet zulke ervaringen hebben. Tegenwoordig is er op de meeste scholen ook meer aandacht voor pesten en zijn er goede protocollen. Ook wordt er beter geluisterd naar en overlegd met ouders, dus het is echt anders dan vroeger. Dus stel jezelf maar gerust.
Wat betreft het samenvallen, dat is wat lastiger. Daar zul je hulptroepen bij in moeten schakelen. Neemt je man ouderschapsverlof op? Dat hoeven geen hele weken/dagen te zijn, je kunt dat ook opnemen in de vorm van iedere dag een uurtje later beginnen. Dan kan je man helpen met het ochtendritueel en zorgen dat je zoon op tijd op school is. 's Middags kun je hem dan met de baby in de wandelwagen gaan halen. Zo verdeel je dan echt de zorgtaken. Lukt dat niet, dan wonen er misschien klasgenootjes van je zoon in de buurt, waarmee je kunt afspreken dat je zoon met hen mee kan? Dat zou ik dan wel nu al regelen. Heb je familie in de buurt die kan helpen?
Persoonlijk vind ik wel dat je rijkelijk laat bent met het signaleren en oplossen van dit probleem, uiterlijk volgende week beginnen de scholen weer, maar goed.
Veel succes en sterkte met de laatste zware en warme loodjes.
Familie?
Ik ga er vanuit dat je zoon nog geen 5 jaar is, dan kun je ook je zoon een weekje laten logeren. Tenminste als je die mogelijkheid bij familie of vrienden hebt.
Ze mogen dan nog van school verzuimen, pas vanaf 5 jaar is er leerplicht.
Onduidelijk
Ik bedoel dat als je bevalling begint dat je dan je zoon voor een weekje kunt laten ophalen. Dat is wel zo rustig voor jezelf.
samen kort wat doen
Ik zou zoon beslist niet een week uit logeren sturen.
Vanuit zoon lijkt het dan net of hij weg moet, omdat zijn broertje/zusje gekomen is.
Eerder zou ik kind nog even thuishouden van school en papa extra veel tijd met hem laten doorbrengen. Kan dat niet dan hem zo snel mogelijk (halve) dagen naar school laten gaan, en dan s’middags wat extra’s met hem doen. Hoeven op die leeftijd helemaal geen grote dingen te zijn.
maar
Hij zit toch niet weer in groep 0 maar in groep 1? Laat dat even lekker zo, hij kan ook met de kerst naar groep 2.
Reactie op jullie allemaal
Triva, hij is idd van 0 naar 1 gegaan. Hij is vorig jaar half oktober begonnen met school, ook ivm een vakantie nog van ons. Eind sept jarig. Dus in theorie had ie een vol jaar kunnen draaien.
Pluis, we hebben al vóór de zomer een gesprek gehad met de IB’er en zijn juffen, maar ze stonden erop dat ie niet naar groep 2 ging omdat hij te weinig capaciteiten liet zien en niet sociaal vaardig genoeg zou zijn.
Terwijl hij dus in privésetting alle cijfers van 0-20 herkent, optelt, ik heb m zelfs al rekensommetjes horen maken. Tellen kan ie tot nog verder. Qua letters herkent ie zijn eigen naam, de letters van onze namen en van mama/papa, kleine overlap dus alles bij elkaar zeg 12 letters. Voorlezen doen we uit Foeksia, Pluk of Madelief ed. Geen heel korte verhaaltjes iig, dit in tegenstelling tot wat er in de klas werd voorgelezen: boeken die wij lazen toen hij twee was.
Dat van aansluiting vinden en het hebben van klasgenoten met hetzelfde niveau ben ik met je eens. Helaas waren juf en IB’er het daar niet mee eens, mijn man was mee bij het gesprek en vond het minder erg dan ik. Hij vond dat ik daar niet te veel over moest ‘klagen’. Terwijl ik denk dat als hij straks met kinderen in de klas komt die verbaal nog minder vaardig zijn, ze er nog eerder op los slaan en hij zo alleen maar minder goed uit de verf zal komen. Dat heb ik toen geprobeerd aan te geven, maar werd weggewuifd.
Hij krijgt komend jaar een (op school) nieuwe juf, ze werkte er niet afgelopen jaar en ik heb niet met haar kunnen spreken om dit alles aan te geven. Vanuit de IB’er en de oude juf zal ze vast info krijgen, maar ik vraag me af wat dat zal zijn. En de eerste maand(en) heb ik er dus -ga ik tenminste van uit- nul zicht op. Mijn man neemt idd extra verlof op en zal hem ook naar school brengen. Verder zijn er in de straat iig vijf andere gezinnen die hun kinderen naar deze school brengen met wie we redelijk contact hebben.
Verdere inzet van familie is problematisch, ivm ziekte en afstand tot ons.
Ik heb het dus al eerder gesignaleerd, maar met het nieuwe schooljaar in aantocht komt mijn angst (waarschijnlijk mede door mijn hoogzwangere staat) toch weer bovendrijven, zo van zullen ze hem zien staan?
AnneJ, hij is al bijna vijf en de school vond nog meer verzuim ‘problematisch’ ook al is ie niet leerplichtig 🙈 Dus dat helpt niet echt... hem op laten halen en een week uit logeren sturen is out of the question, hij wil nl nog geen nachtje zonder ons uit logeren, al heel lang niet. Dus een nachtje rond de bevalling vinden wij al spannend. En met ook dan nog een surprise! Je hebt er een broertje/zusje bij na een week, dat kunnen we hem niet aandoen. Hij is net opnieuw zindelijk na een ziekenhuisopname en ik denk niet dat zo’n weekje weg en opeens een baby in huis een positieve invloed op zijn zindelijkheid zal hebben.
Specht, misschien zijn die halve dagen nog een oplossing.
Aha
Inderdaad dan is hij nu al blijven zitten. Zet hem in ieder geval op de wachtlijst van een andere school mocht je dat nodig hebben.
Verder praat je wel heel makkelijk over slaan, overdrijf je niet wat? Zouden jongere kinderen hem echt slaan omdat hij wat slim is?
Triva
Ja, misschien overdrijf ik wat, maar misschien is het ook mijn moederkloekerige ik die m graag beschermt voor zaken. In zijn oude klas had ie een jongetje dat m niet zozeer sloeg als wel alles voor hem bepaalde, tenzij de juf ingreep. Dat deed ze soms, maar niet altijd. Thuis vertelde zoon dat hij dat jongetje niet leuk vond (en niet één keer, maar vaker en ook dat ie daarom nooooit meer naar school wil(de). Dat heeft ie ook meerdere keren gezegd.), maar volgens de juf was het zijn beste vriend. Ik zag alleen maar een bazig figuur dat bepaalde wat mijn zoon moest doen vanaf het moment dat ie de klas binnenstapte.
Helaas zit dit jongetje komend jaar ook bij hem in de klas.
Ik bedoel dus niet slaan omdat ie slim is, maar slaan omdat die kinderen niet in staat zijn hun conflict verbaal op te lossen.
En nog over die wachtlijsten, die gelden hier ook voor hogere klassen. Een buurmeisje wilde van school wisselen en haar ouders hadden ook een voorkeur, maar pas in groep vier kon ze terecht. Daarvoor was er geen plek.
Dat geldt zo ongeveer voor alle scholen hier in de buurt. We hebben m wel al op de wachtlijst bij twee scholen geplaatst. Bij een staat ie op plek 28, bij de ander op 12 geloof ik. Dus we kunnen niet zomaar van school wisselen.
School wisselen
Ik bedoel met niet zomaar, dat we best wat geduld zullen moeten hebben.
Nieuwe ronde nieuwe kansen
Laat hem naar groep 1 gaan en ga het gesprek aan met de nieuwe juf.
Misschien is zij bereid om hem mee te laten draaien met de werkjes van groep 2. Van daaruit kun je verder.
Overigens is dit wel normaal kleutergedrag. Het kan inderdaad zijn dat dat andere jongetje zijn beste vriend is, maar dat wat onhandig uit. Dat is niet meteen pestgedrag.
Beschermend
Je komt ook wel heel beschermend over, je wil zoon voor alles behoeden.
Dat is helaas onmogelijk, op school gaan er teleurstellingen komen om wat voor reden dan ook.
Ik zou eerder werken aan zijn assertiviteit, dat hij het zegt als hij iets niet leuk vindt, dat hij antwoord geeft op de vraag die een juf stelt (het antwoord wat hij denkt of dat hij het niet weet). En ook zeggen dat soms dingen gewoon moeten. Dat je snapt dat school niet altijd leuk is, maar dat school er bij hoort. Je hoeft niet overal in mee te gaan en alles uit te horen.
En aangezien je heel duidelijk aangeeft zelf ook geen fijne s schoolperiode te hebben gehad moet je er denk ook voor waken dat je dat gevoel niet teveel op zijn projecteert.
Ik zou zelf gewoon met school starten en in december evalueren met de juf. De klas voor de zomer was anders dan de klas nu, veel nieuwe (jongere) kinderen, dus balans is ook weer anders.
Persoonlijk zou ik ook hele dagen laten gaan als hij dat aankan qua vermoeidheid/gezondheid, juist door hem halve dagen te laten gaan maak je hem weer 'anders' dan de rest van de groep.
Loslaten en assertiviteit
Ginny,
Dank voor je reactie. Ik kan ivm de komende kraamtijd niet direct het gesprek aangaan. Dat wil ik wel graag. Dank ook voor je reactie in de tweede alinea.
Amber,
Dat zegt mijn man ook, en ik begrijp dat ook wel. Dat is ook de reden om hier een topic te openen, om wat reflectie te krijgen en niet maar klakkeloos door te gaan met beschermen (en niet durven loslaten). Ik beken dat vind ik gewoon lastig!! Dus tips op dat vlak zijn ook welkom. En projectie is natuurlijk ook een dingetje.
Hoe zou je hem trouwens in zijn assertiviteit trainen? Ik ben daar zelf ook geen enorme ster in.
Verder heb je gelijk dat de dynamiek natuurlijk ook heel anders gaat zijn komend jaar. Neemt niet weg dat ik het spannend vind, en nu misschien wel extra spannend omdat ik dus de controle veel meer uit handen moet geven doordat we er nu een kersvers gezinslid bij krijgen en dat veel van me zal vragen (bevalling, kraamtijd ed).
Een kindercoach?
Je zou op zoek kunnen naar iemand die je zoon kan helpen om te gaan met de kleuters om zich heen. Google eens op kindercoach.
Zelf zou ik graag zeker weten hoever hij is in zijn cognitieve ontwikkeling. Tenslotte heeft school die ontwikkeling niet goed kunnen beoordelen door zijn afwezigheid en hoe hij overkwam.
Als hij juist voor loopt, zou ik niet gaan voor blijven zitten. Dat gaat hem niet helpen om zich persoonlijk te ontwikkelen als hij ver voorloopt op de rest qua begrip (en dat ver voorlopen komt dan door het blijven zitten).
Je zou iemand kunnen zoeken die hem voorzichtig kan testen hoe ver hij is. Dat hoeft niet gelijk een IQ test te zijn. De cito van groep 1 zou ook geschikt kunnen zijn. Die heeft hij waarschijnlijk gemist vorig jaar. En daarnaast wat andere testjes om te kijken hoe ver hij precies is in schoolse zaken.
De uitslagen kunnen je helpen met het gesprek op school. Dat hoeft niet direct, dat kan ook na de herfstvakantie. En misschien kan die persoon je ook helpen tijdens het gesprek op school.
Loslaten
Je zult hem moeten loslaten en zijn weg zien te vinden op school. Hij is jou niet en ik snap je beschermingsdrift, maar daarmee help je hem niet qua assertiviteit, zelfstandigheid etc.
Ik zou op school zo snel mogelijk een gesprek aanvragen met juf, ib'r en jullie beide. Hij had, als hij niet ziek was geweest, naar groep 2 moeten gaan. De vraag is waar hij nu cognitief en didactisch staat. Ik vermoed, afgaande op wat je schrijft, dat hij pienter genoeg is. De ib'r kan prima de gemiste testjes afnemen en een plan bedenken om hiaten in te vullen, hem uit te dagen en te werken aan zijn sociale en executieve vaardigheden. Daar is ze voor! Je doel van het gesprek is niet om hem in groep 2 te krijgen, maar om te zorgen dat ze hem zien en hij krijgt wat hij nodig heeft.
Nieuwe schooljaar
AnnaNiem,
Dank voor je inzichtelijke berichtje! Dat is idd wat ik wil, dat hij gezien wordt. Vanaf half september worden de oudervertelgesprekken ingepland voor het komende jaar. Ivm de komst van onze tweede zou ik dat gesprek graag wat verlaten, zodat ik ook meekan om te bespreken wat je aangeeft.
Ik kan daarover natuurlijk gewoon mailen met de school om te zorgen dat dat gebeurt.
