In de knoop met mezelf
hallo..
Ik ben mama van een meisje van 2. Ze praat nog niet en kan ook niet goed communiceren. Ik heb een vriend (niet vader van mijn kindje)
Ik ben erg bang dat hij bij me weg zal gaan omdat mijn kindje veel aandacht vraagt. Hij zegt elke keer ik ga nergens heen maar het blijft in mijn hoofd hangen en weet niet wat ik er aan kan doen.
Ook de hulp die mijn dochter nodig heeft word maar opgeschoven en niet serieus genomen. Ik moet elke dag zien hoe mijn dochtertje struikelt over alles omdat ze niet weet hoe ze moet communiceren. Van slaan op haar hoofd tot driftbuien en op de grond liggen schreeuwen. Ik voel me zo niet gehoord.
Jonge kinderen vragen zoiezo veel aandacht .
Driftbuien horen bij een dreumes/ peuter hier werkt afleiden het beste , 2 is nee fase noemen ze het ook wel eens
Kan ze helemaal nog geen woordjes? Ook geen mama bijv?
ze kan alleen mama en papa verder nog geen woorden. Ze gaat binnenkort naar speciale opvang. Ze denken ook dat ze autistisch is.
Wie heeft de beslissing genomen dat ze naar speciale opvang gaat? Bedoel je een medisch kinderdagverblijf? Daar kom je vziw niet zomaar op, dus dan heeft iemand kennelijk wel degelijk mogelijke problemen gezien, dus het idee dat ze je niet serieus nemen klopt dan denk ik niet echt.
Wat je vriend betreft: je zal met jezelf aan de slag moeten. Je vriend geeft geen aanleiding om te denken dat hij ervan door gaat. Plus: je dochter heeft toch de zorg nodig die ze nodig heeft. Als je vriend daar niet mee om zou kunnen gaan - en gelukkig wijst niets daar op - dan nog kan je daar niets aan veranderen. Is het een idee om eens een gesprek met de praktijkondersteuner van de huisarts te vragen om al je zorgen te bespreken en eens te bekijken welke hulp er voor jouzelf beschikbaar is?
Anoniemvoornu schreef op 25-06-2025 om 20:43:
Jonge kinderen vragen zoiezo veel aandacht .
Driftbuien horen bij een dreumes/ peuter hier werkt afleiden het beste , 2 is nee fase noemen ze het ook wel eens
Kan ze helemaal nog geen woordjes? Ook geen mama bijv?
Van slaan op haar hoofd tot driftbuien(TO’s woorden), past absoluut niet in de 2 = nee fase. Ik zou het als ik TO was ook zeker niet zo behandelen maar als een duidelijk signaal dat er iets anders gaat dan normaal.
Fijn dat ze binnenkort naar een speciale opvang gaat daar zullen ze je hopelijk ook helpen. Ik raad je ook aan om te beginnen met pictogrammen aangezien ze nog niet kan praten. Ze hoeft het hele pictogrammen gedoe niet 1,2,3 te begrijpen maar met de tijd zul je zien dat ze daar wat aan gaat hebben. Dan kan ze in ieder geval hopelijk via pictogrammen communiceren.
pictos kunnen bestaan uit; foto van drinken, eten, wc, douchen, bed, pleister/auw, enzovoort. Je kunt er foto’s maken en dan via word kopieren plakken verkleinen afdrukken en zo heb je kleine pictogrammen van dingen die ze wilt uitleggen maar niet verbaal kan maar misschien uiteindelijk wel kan aanwijzen
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 25-06-2025 om 22:44:
[..]
Van slaan op haar hoofd tot driftbuien(TO’s woorden), past absoluut niet in de 2 = nee fase. Ik zou het als ik TO was ook zeker niet zo behandelen maar als een duidelijk signaal dat er iets anders gaat dan normaal.
Fijn dat ze binnenkort naar een speciale opvang gaat daar zullen ze je hopelijk ook helpen. Ik raad je ook aan om te beginnen met pictogrammen aangezien ze nog niet kan praten. Ze hoeft het hele pictogrammen gedoe niet 1,2,3 te begrijpen maar met de tijd zul je zien dat ze daar wat aan gaat hebben. Dan kan ze in ieder geval hopelijk via pictogrammen communiceren.
pictos kunnen bestaan uit; foto van drinken, eten, wc, douchen, bed, pleister/auw, enzovoort. Je kunt er foto’s maken en dan via word kopieren plakken verkleinen afdrukken en zo heb je kleine pictogrammen van dingen die ze wilt uitleggen maar niet verbaal kan maar misschien uiteindelijk wel kan aanwijzen
Driftbuien komen vooral voor bij kinderen tussen anderhalf en vier jaar. Ze horen bij de peuterpuberteit. Peuters moeten leren om zelfstandig te worden. Ze gaan daarmee oefenen, maar dat gaat niet altijd zoals ze willen. Als iets niet lukt, voelen ze zich gefrustreerd. Dat uiten ze vaak in boosheid en verdriet. Peuters kunnen overweldigd raken door hun eigen emoties, hebben die niet in de hand, en hebben er nog niet de juiste woorden voor. Daarom heeft jouw kind jou nodig om hierbij de helpen. Driftbuien zijn heel normaal en horen bij de emotionele ontwikkeling. Vanaf het derde jaar komen driftbuien bij de meeste kinderen steeds minder vaak voor.
Een driftbui herkennen
Tijdens een driftbui kan je kind boos worden, gaan krijsen en op de grond gaan liggen. Maar ook bijten en ontroostbaar huilen kunnen bij een driftbui horen. Driftbuien kunnen thuis voorkomen, maar ook buitenshuis. Bijvoorbeeld in de supermarkt. Je hebt vast wel eens een kind in de supermarkt op de grond zien liggen gillen. Dat gebeurt nu eenmaal. Het hoort bij de ontwikkeling van kinderen.
Bron nederlands jeugdinstituut
Ook het slaan van zichzelf , hoofd tegen iets aan "beuken" kan er zeker bijhoren, mijn kleine deed het met 1derhalf heel erg en nu 2 + af en toe nog als hij heel gefrusteerd is.
Driftbuien en een kind van 2 zijn niet uitzonderlijk.
Als het meisje voor speciale opvang is aangemeld, dan is er vast wel meer aan de hand dan een beetje boos.
Wel fijn dat dat alvast op de rit is. Dan heb je zelf ook een beetje meer lucht.
Heb je oppas voor je dochtertje? Familie die je kan vragen? Of misschien wel iemand uit de buurt?
Dat zou ik je wel aanraden, dan kan je samen met je vriend er op uit. Die tijd samen is ook belangrijk.
Evaluna schreef op 26-06-2025 om 08:40:
Als het meisje voor speciale opvang is aangemeld, dan is er vast wel meer aan de hand dan een beetje boos.
Wel fijn dat dat alvast op de rit is. Dan heb je zelf ook een beetje meer lucht.
Heb je oppas voor je dochtertje? Familie die je kan vragen? Of misschien wel iemand uit de buurt?
Dat zou ik je wel aanraden, dan kan je samen met je vriend er op uit. Die tijd samen is ook belangrijk.
Mooie manier van verdraaien van mijn woorden, een beetje boos ..
Anoniemvoornu schreef op 26-06-2025 om 08:36:
[..]
Driftbuien komen vooral voor bij kinderen tussen anderhalf en vier jaar. Ze horen bij de peuterpuberteit. Peuters moeten leren om zelfstandig te worden. Ze gaan daarmee oefenen, maar dat gaat niet altijd zoals ze willen. Als iets niet lukt, voelen ze zich gefrustreerd. Dat uiten ze vaak in boosheid en verdriet. Peuters kunnen overweldigd raken door hun eigen emoties, hebben die niet in de hand, en hebben er nog niet de juiste woorden voor. Daarom heeft jouw kind jou nodig om hierbij de helpen. Driftbuien zijn heel normaal en horen bij de emotionele ontwikkeling. Vanaf het derde jaar komen driftbuien bij de meeste kinderen steeds minder vaak voor.
Een driftbui herkennen
Tijdens een driftbui kan je kind boos worden, gaan krijsen en op de grond gaan liggen. Maar ook bijten en ontroostbaar huilen kunnen bij een driftbui horen. Driftbuien kunnen thuis voorkomen, maar ook buitenshuis. Bijvoorbeeld in de supermarkt. Je hebt vast wel eens een kind in de supermarkt op de grond zien liggen gillen. Dat gebeurt nu eenmaal. Het hoort bij de ontwikkeling van kinderen.
Bron nederlands jeugdinstituut
Ook het slaan van zichzelf , hoofd tegen iets aan "beuken" kan er zeker bijhoren, mijn kleine deed het met 1derhalf heel erg en nu 2 + af en toe nog als hij heel gefrusteerd is.
Driftbuien en een kind van 2 zijn niet uitzonderlijk.
Ik denk dat de meeste onder ons wel weten hoe een driftbui eruit ziet. Ik had het over de automutilatie en niet over de driftbuien. Dus ik had misschien beter even de woorden van slaan op hoofd kunnen dikdrukken.
Ookal is je kind heel gefrustreerd, het is geen ‘normale’ reactie dat hij/zij zichzelf dan in het gezicht slaat.
ik had het ook niet over hoofd beuken
Sloeg/slaat jou kind van 2+ in zijn /haar gezicht als hij heel gefrustreerd is?
Anoniemvoornu schreef op 26-06-2025 om 09:06:
[..]
Mooie manier van verdraaien van mijn woorden, een beetje boos ..
Ja bagatelliseert, doet alsof het binnen het normale valt. Ook nadat topicstarter al heeft gezegd dat ze op de wachtlijst staat voor een speciale opvang.
Voor topicstarter: als je vriend bij je weggaat omdat jouw kind veel aandacht vraagt, dan is hij niet de ware voor jou. Als hij om jullie geeft zou hij moeten weten dat voor een ouder het kind altijd eerst komt.
Kan je kind op afzienbare tijd starten bij de speciale opvang? Kun je met de huisarts overleggen wat er aan extra hulp voor jou mogelijk is?
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 26-06-2025 om 09:08:
[..]
Dat is een mooi verhaal over driftbuien, ik blijf stand houden dat op haar hoofd slaan niet oké is en een signaal is. Ik had het over de automutilatie en niet over de driftbuien. Het zou wel handig zijn als we dan meer info krijgen of de context.
Sloeg/slaat jou kind van 2+ in zijn /haar gezicht als hij heel gefrustreerd is?
Slaat zichzelf niet maar mijn kind beukt met zijn hoofd tegen de grond , hier maakte ik me super veel zorgen om maar bij het cb legden ze uit dat veel kleine kinderen een fysieke prikkel zoeken als ze hoog in hun emotie zitten, kind deed het ook als hij heel blij was , nu alleen nog als hij heel gefrustreerd is.
(Om)Gooien van dingen is hier ook een dingetje, we geven hem een knuffel, zachte bal en gaan dan samen even gooien.
Ik bagataliseer niks , sterker ik zou me ontzettend zorgen maken over het communicatie gedeelte maar ik weet ook dat als je een" iets aan de hand" kindje hebt je overal onzeker over kunt worden. Als je kindje zich verbaal slecht kan uiten zal hij zich ook sneller gefrusteerd voelen en dat uit zich bij peuters vaak in driftbuien.
Daglichtlamp schreef op 26-06-2025 om 09:12:
[..]
Ja bagatelliseert, doet alsof het binnen het normale valt. Ook nadat topicstarter al heeft gezegd dat ze op de wachtlijst staat voor een speciale opvang.
Voor topicstarter: als je vriend bij je weggaat omdat jouw kind veel aandacht vraagt, dan is hij niet de ware voor jou. Als hij om jullie geeft zou hij moeten weten dat voor een ouder het kind altijd eerst komt.
Kan je kind op afzienbare tijd starten bij de speciale opvang? Kun je met de huisarts overleggen wat er aan extra hulp voor jou mogelijk is?
Dat ze ingeschreven staat voor speciale opvang betekend niet automatisch dat dat is omdat ze overmatig driftig is. Heeft to niet meer aan tips over hoe om te gaan met driftbuien dan een discussie over hoeveel driftbuien normaal zijn?
Anoniemvoornu schreef op 26-06-2025 om 09:38:
[..]
Slaat zichzelf niet maar mijn kind beukt met zijn hoofd tegen de grond , hier maakte ik me super veel zorgen om maar bij het cb legden ze uit dat veel kleine kinderen een fysieke prikkel zoeken als ze hoog in hun emotie zitten, kind deed het ook als hij heel blij was , nu alleen nog als hij heel gefrustreerd is.
(Om)Gooien van dingen is hier ook een dingetje, we geven hem een knuffel, zachte bal en gaan dan samen even gooien.
Ik bagataliseer niks , sterker ik zou me ontzettend zorgen maken over het communicatie gedeelte maar ik weet ook dat als je een" iets aan de hand" kindje hebt je overal onzeker over kunt worden. Als je kindje zich verbaal slecht kan uiten zal hij zich ook sneller gefrusteerd voelen en dat uit zich bij peuters vaak in driftbuien.
Oke dus jou kind slaat gelukkig zichzelf niet, kind van TO wel. Daar zit het verschil en een grens , dat is wat anders dan een driftbui of meltdown en heeft ook een sterkere aanpak nodig. Dus heel fijn (en noodzakelijk gezien het zelf slaan) dat ze binnenkort naar een specialistische opvang gaat .
To hoelang duurt het voordat ze daar kan starten? Je kunt thuis iig al starten met de pictogrammen, dat kan met de tijd een groot deel van haar frustratie weghalen. En haar je hand laten pakken zodat ze weet, ik wil iets, ik kan het niet vertellen maar als ik mama’s hand pak dan weet ik dat ik mama kan brengen naar hetgeen wat ik wil.
Heb je meer info TO want ik weet ook niet in hoeverre je kindje taalbegrip heeft. Zou ze bovenstaande snappen?
Kan het zijn, moeder van een meisje, dat je aan jezelf bent gaan twijfelen omdat je dochter moeilijk gedrag heeft en misschien een stoornis heeft? Kan het zijn dat je stiekem denkt dat jij het niet goed gedaan hebt? Of misschien zelfs denkt dat JIJ niet goed genoeg bent, waardoor je je afvraagt waarom je vriend eigenlijk bij jou blijft?
Kom op! Neem zijn belofte aan voor waar: hij zegt dat hij bij je blijft; hij vindt je wel de moeite waard. Misschien heb je hulp nodig voor jezelf; om aan je zelfvertrouwen te werken.
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 26-06-2025 om 09:56:
[..]
Oke dus jou kind slaat gelukkig zichzelf niet, kind van TO wel. Daar zit het verschil en een grens , dat is wat anders dan een driftbui of meltdown en heeft ook een sterkere aanpak nodig. Dus heel fijn (en noodzakelijk gezien het zelf slaan) dat ze binnenkort naar een specialistische opvang gaat .
To hoelang duurt het voordat ze daar kan starten? Je kunt thuis iig al starten met de pictogrammen, dat kan met de tijd een groot deel van haar frustratie weghalen. En haar je hand laten pakken zodat ze weet, ik wil iets, ik kan het niet vertellen maar als ik mama’s hand pak dan weet ik dat ik mama kan brengen naar hetgeen wat ik wil.
Heb je meer info TO want ik weet ook niet in hoeverre je kindje taalbegrip heeft. Zou ze bovenstaande snappen?
Het is wel even schrikken als je je kind zichzelf ziet slaan. Toch is dat voor dreumesen en soms zelfs peuters normaal. Zij hebben nog moeite met het uitdrukken van lastige emoties, zoals boosheid, frustratie, stress, verdriet of onmacht. Het slaan is de enige optie die overblijft.
"Jonge kinderen hebben niet overal woorden voor. Slaan, maar ook bijvoorbeeld bijten horen dan bij hun manieren om toch iets duidelijk te maken", zegt pedagoog Krista Okma.
Volgens kinder- en jeugdpsychiater Koen Stolk is een gebrekkige frustratietolerantie of emotieregulatie inderdaad meestal de reden waarom kinderen zichzelf slaan.
Vooral dreumesen hebben nog een gebrekkig copingmechanisme voor lastige emoties. Het kan ook een symptoom van autisme zijn.
Bron , nu.nl
Het kan een symptoom van autisme zijn , maar valt ook zeer zeker onder "normaal" gedrag voor een 2 jarige...
Het kindje is pas 2 ..
Anoniemvoornu schreef op 26-06-2025 om 13:53:
[..]
Het is wel even schrikken als je je kind zichzelf ziet slaan. Toch is dat voor dreumesen en soms zelfs peuters normaal. Zij hebben nog moeite met het uitdrukken van lastige emoties, zoals boosheid, frustratie, stress, verdriet of onmacht. Het slaan is de enige optie die overblijft.
"Jonge kinderen hebben niet overal woorden voor. Slaan, maar ook bijvoorbeeld bijten horen dan bij hun manieren om toch iets duidelijk te maken", zegt pedagoog Krista Okma.
Volgens kinder- en jeugdpsychiater Koen Stolk is een gebrekkige frustratietolerantie of emotieregulatie inderdaad meestal de reden waarom kinderen zichzelf slaan.
Vooral dreumesen hebben nog een gebrekkig copingmechanisme voor lastige emoties. Het kan ook een symptoom van autisme zijn.
Bron , nu.nl
Het kan een symptoom van autisme zijn , maar valt ook zeer zeker onder "normaal" gedrag voor een 2 jarige...
Het kindje is pas 2 ..
Ik lees slaan en bijten, dat is naar andere toe. Ik zie nergens staan zichzelf slaan of zichzelf bijten. Dat kan ook niet want dat ik niet normaal gedrag, niet voor een 1 jarige 2 jarige of 10 jarige. Ik snap niet waarom jij het zo graag wilt normaliseren?
