Schuldgevoel over ouders 'in de steek laten'
Door ziekte is mijn energie zeer beperkt. Desondanks ben ik een middag per week bij mijn ouders om hen te helpen met van alles, oa opruimen van hun propvolle huis. Ze zijn in de tachtig en zijn ooit bij mij in de buurt komen wonen in de randstad. Ze hebben de kinderen van school gehaald toen die klein waren, ze leven met ons mee en we helpen elkaar over en weer. De kinderen zijn nu het huis uit en ik merk dat ik vermorzeld word door de drukte in het westen van het land. Steeds als ik op het oostelijke platteland ben, voel ik dat ik die rust daar heel hard nodig heb om te herstellen. Ik kan de drukke manier van doen van mijn moeder bovendien niet meer aan. Ze is autistisch en kan niet afstemmen op een ander. Ik zou zo graag naar het oosten verhuizen en dan maar af en toe 2 uren reizen om bij hen te zijn! Maar dan voel ik dat ik mijn ouders in de steek laat, net nu ze hulpbehoevend worden...
Ik ben bang dat ik er zelf aan onderdoor ga, als ik niet op tijd voor mezelf kies. Dus wat goed voor mezelf is, is wel duidelijk, maar hoe ga ik met dat tegenstrijdige gevoel om?
Hier in Nederland subsidieert de overheid het kopen van huizen met de hypotheekrenteaftrek. Deze subsidie heeft de stijging van de huizenprijzen extra aangewakkerd. Net over de grens met Duitsland liggen de huizenprijzen aanmerkelijk lager. Wie overweegt om oostwaarts te verhuizen, doet er dus goed aan om eveneens het huizenaanbod in Duitsland te bekijken.
Wat ook helpt, als het gaat om bevolkingsdichtheid staat Nederland op de 29ste plaats met 412,9 mensen per vierkante kilometer (2024); en Duitsland op de 58ste plaats met
224,5 mensen per vierkante kilometer (2020).
En in Duitsland moet je minstens 10-20% eigen kapitaal hebben.
Maar velen zijn je voorgegaan.
Tsjor
Izza schreef op 02-08-2024 om 10:09:
Als dit voor jullie goed voelt en beter is moet je dat doen. Jouw ouders willen op hun huidige plek blijven. Wat je kunt doen is kijken wat ze zelf kunnen blijven doen en wat je kunt uitbesteden. En voor vertrek kan je natuurlijk ook samen met hen een grote schoonmaak en opruimactie doen in huis. Minder spullen is beter schoon te houden en minder rotzooi. Wellicht een kleinere woning in hun huidige omgeving een optie?
- Boodschappen digitaal bestellen en wekelijks laten bezorgen (door henzelf of jou via de app).
- maaltijdservice voor ouderen zit door het hele land,
- Bankzaken kunnen allemaal digitaal tegenwoordig (en jij kunt op afstand meekijken)
- Naar afspraken met OV of regiotaxi, automaatje ANWB etc,
- Huishoudelijke hulp (particulier of via de gemeente)
- zoek nu al naar locale initiatieven voor gezelschap (huiskamer projecten, een leesclub, biljarten etc. Zorg dat ze plekken hebben om zich te vermaken en voor aanspraak buiten jou of elkaar. Sommige stellen zijn alleen op elkaar gericht. Valt de ander weg dan is er opeens een enorm probleem. Voorkom dat door ze mee te nemen naar initiatieven in de eigen buurt.
Dankjewel, goeie opties allemaal. Ontspullen bij hen ben ik al mee bezig, elke week 1-2 uurtjes. Eigenlijk is het meer opruimcoaching, zodat zij het meeste werk doen. Meer lukt me niet.
Maar het begint me uit alle reacties wel duidelijk te worden dat de oplossing zit in hulp op afstand, aangezien ik sowieso ter plekke maar beperkt kan helpen.
1968 schreef op 02-08-2024 om 09:40:
Los van naar het oosten verhuizen, heb je al eens gekeken naar kleinere dorpjes bij jou in de buurt die zeg maar maximaal een half uur van je huidige huis af liggen? Ik woon ook in de randstad maar heb in mijn buurt ook gehuchtjes met maar een paar straten en een paar winkeltjes en veel rust rondom, dat zou misschien ook nog kunnen?
Ik heb de laatste jaren veel doorgebracht met mijn ouders, deed vooral de bankzaken en administratie en de boodschappen, het huis konden ze zelf redelijk goed bijhouden, maar los van dat het veel werk was vond ik het ook altijd erg gezellig en nu ze er niet meer zijn heb ik er een fijn gevoel bij, dat ik ze zo vaak heb gezien de laatste jaren. Maar goed, als je om de week komt en ook blijft slapen dan is dat ook wel erg speciaal, misschien wel fijner dan bijvoorbeeld 2x per week maar dan heel kort.
Wat misschien ook een idee is, is om hun netwerk breder te maken, mijn ouders kregen hulp van een thuiszorg organisatie omdat mijn vader niet meer alleen kon douchen en mijn moeder (80+) daar ook niet makkelijk meer bij kon helpen. Die thuiszorg, dat vonden ze altijd erg fijn, die mensen dronken ook altijd even een kopje koffie en ze kregen echt een band met dat team. Verder heb ik een vriendin van mij ingeschakeld om de ramen te lappen zodra mijn moeder dat wilde (ik ben een kluns met ramen lappen en die vriendin deed dat graag voor een hele kleine vergoeding (die was meer zodat mijn ouders zich niet bezwaard voelden) en zij bleef ook altijd nog even kletsen. Zo kan je natuurlijk wat meer mensen in hun leven brengen die ze kunnen helpen waar nodig (de tuin, de was strijken, enz) bij ons waren het wel allemaal mensen die we via-via kenden (nu was ik altijd in de buurt maar heb iets te vaak verhalen gehoord van oudere mensen die dan toch ineens belazerd werden door de 'lieve' buurvrouw, dus ik bleef wel alert)
En ik zou met je ouders om de tafel gaan zitten en je plannen doorspreken, hoe vinden zij dit, hebben ze zelf ideetjes en misschien vinden ze het helemaal niet zo erg als dat je denkt? Of heb je dit al gedaan?)
Ja, kleinere dorpjes in de omgeving heb ik ook bekeken. Daar is het wel wat stiller, maar er zit ook iets in de instelling van de mensen wat het anders maakt, of de lengte van de lontjes.
Netwerk bouwen is ook nodig, ga ik eens uitpuzzelen hoe. De meeste van hun vrienden zijn overleden, misschien krijgen ze binnenkort jongere buren, dat zou fijn zijn.
Of ze het erg vinden... Ja, vreselijk! Als ik ook maar hint naar verhuizen roept mijn moeder paniekerig: "Maar toch niet ver weg, hè? Je blijft toch wel in de buurt?"
We hebben ze net afgelopen week verteld dat we serieus overwegen om te verkassen. Ze veranderden snel van onderwerp en zijn er niet meer op teruggekomen. Maar ik heb nu wel een idee hoe ik hen gerust kan stellen: ik kan heel veel op afstand doen. En af en toe kom ik logeren.
