Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw - deel 8


RoodVruchtje schreef op 04-10-2024 om 13:34:

[..]

Zoals liefde moet groeien, geldt dit ook voor loslaten en veel mensen denken dat dat vele stukken makkelijker gaat als diegene is vreemdgegaan. Helaas werkt dat niet zo, liefde is namelijk niet onderverdeeld in hokjes waarbij een knop aanwezig is die je kunt omzetten.

De eerste boosheid lijkt hierbij wat te helpen, maar na boosheid volgen meerdere fases zoals verdriet, het alleen terugdenken aan de leuke tijden etc…..Tijd is, hoe cliché ook, je beste vriend!

Ik zou juist willen zeggen dat het vreemdgaan het nog veel lastiger maakt. De wetenschap dat je straks in principe iemand in je leven gaat krijgen, dat ik een soort van vriendschappelijk moet doen bij gelegenheden tegen die gozer, dat is wel een dingetje nog.

De boosheid en het verdriet zijn wel al voorbij gekomen. Daar ben ik wel vanaf. Ik ben ook wel vrij pragmatisch. Verliefd worden op een ander, dat kan. Als zij oprecht nu vind dat ze haar soulmate heeft gevonden, dan gun ik haar dat van harte. Echt oprecht. Ze is ook ineens heel spiritueel geworden, mediums bezoeken, van die vage quotes delen, tweelingzielen, noem het allemaal maar op. Nou als er 1 niets moest hebben van dat soort gedoe. 

Maar goed. De woede zat hem natuurlijk vooral in hoe ze het af rond. We hadden ook gewoon kunnen gaan scheiden, zij even dat verhaal op een laag pitje zetten en dan had je misschien zelfs onder 1 dak de boel allemaal kunnen regelen. En dat neem ik haar wel kwalijk ja. Zeker ook omdat we daardoor het al heel snel aan de kids moesten vertellen en de kids echt in shock waren, en ze toen ook al direct zonder een ouder moesten. 

Dat is iets wat ik haar niet zal vergeven. Echt niet. Had het respect gehad voor 13 jaar huwelijk en je kinderen, om dit allemaal af te ronden. 

Maarja, verliefdheid doet rare dingen met een mens blijkt maar weer. En daar moet blijkbaar alles voor wijken, ook de kinderen. 

Het loslaten van een voormalige partner is een heel proces. Dat doet iedereen op zijn eigen manier. En het kost ook absoluut tijd. Belangrijk is om continu in je hoofd te houden welke rol en welk gedrag je hebt. Is dit partner gedrag? Of is dit ouder gedrag? Bijna alle conflicten na scheidingen ontstaan omdat mensen nog vanuit de partnerrol denken en handelen. Of beide rollen door elkaar gaan halen. 

Ook het zorgen maken hoort daarbij. Probeer dat los te laten. Het doet er niet toe wat jij denkt van nieuwe partner(s) of bepaald gedrag. Of dat iemand geen sociale kring heeft. Laat problemen en zorgen daar waar ze horen: bij de ander. 

Elpisto schreef op 04-10-2024 om 13:47:

[..]

Ik

Dat is iets wat ik haar niet zal vergeven. Echt niet. Had het respect gehad voor 13 jaar huwelijk en je kinderen, om dit allemaal af te ronden. 

Heb het met je te doen maar zie ook aan de vorige pagina's dat je vol zit. Plan echt weer een afspraak in bij de POH. Je bent teveel aan het nadenken en vooral over je ex. Hoort er bij echt maar ga praten met een hulpverlener. Zoek de zon vandaag op en ga een uur lopen. Je zal nog dieper gaan maar je komt eruit. Inderdaad wat Roodvruchtje zegt de tijd is je beste vriend maar zoek hulp.

miss1984 schreef op 04-10-2024 om 05:54:

[..]

Peet, ik durf er bijna mijn handen voor in het vuur te steken dat dit altijd klopt. Uiteindelijk heeft bij mij mijn intuïtie ook altijd goed gezetten. Ik vertrouw tegenwoordig in alles daarop en wijk er niet meer vanaf. Zoals ik altijd zeg luister naar het gefluister.

Twijfel nooit aan jezelf. Veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Zie mijn profielfoto


Dank je miss

Even je profiel foto bekeken.  Ja idd..mooie uitspraak. En dat zal ik moeten doen.

Vertrouwen op mezelf. Daarom was ik afgelopen zondag ook zo stellig. Ik wist dat er meer was. Er was geen weg terug voor mij.

Voor nu lijkt het alsof mijn liefde voor man in 1 klap over is.

Peet52! schreef op 04-10-2024 om 16:57:

[..]


Dank je miss

Even je profiel foto bekeken. Ja idd..mooie uitspraak. En dat zal ik moeten doen.

Vertrouwen op mezelf. Daarom was ik afgelopen zondag ook zo stellig. Ik wist dat er meer was. Er was geen weg terug voor mij.

Voor nu lijkt het alsof mijn liefde voor man in 1 klap over is.

Dat heb ik ook zo gevoeld. Maandenlang! Als ik hem zag walgde ik zelfs van hem. En nu stroom ik weer over van liefde. Dat kwam door mijn enorme boosheid aldus de psycholoog. Onder die woede zat de liefde! 

LifeEvent! schreef op 04-10-2024 om 20:34:

[..]

Dat heb ik ook zo gevoeld. Maandenlang! Als ik hem zag walgde ik zelfs van hem. En nu stroom ik weer over van liefde. Dat kwam door mijn enorme boosheid aldus de psycholoog. Onder die woede zat de liefde!

Live event..ja tuurlijk zit er nog ergens liefde. Dat geloof ik ook. Maar denk dat ik het ook wel eens genoeg vind. Bij mij is er echt iets geknapt. En voor nu kijk ik naar de voordelen. Tuurlijk ben ik doodop. Maar geef er niet aan toe. Het heeft in totaal al 6 jaar van mijn leven gekost waarvan 2.5 jaar dat ik van niets wist.  Vind dat een heel kwalijke zaak als een ander dit voor jou bepaalt door iets niet te delen en de ander geen keuze geeft.

En...ik zie en voel en merk dat ik er heel anders in sta als 3.5 jaar geleden. Ik ben sterker.  Toen was het echt een zeer traumatische ervaring. Nu bij die bekentenis een week geleden stond ik er niet eens meer van te kijken. Wil niet zeggen da ik niet in een rollacoaster zit hoor.  Maar zet wel meteen stappen. Ik heb geen tijd meer nodig. Mensen om me heen zijn zo lief❤️ nooit verwacht dat ze dat voor een 2e keer zo zouden doen. Maar die hebben ook mijn struggles gezien de afgelopen jaren. 
Vragen meerdere keren..weet je het zeker? Hoe serieus kun je jezelf nog nemen als je hier weer overheen stapt. En tuurlijk 32 jaar is echt mega lang. Maar daar zijn 2 partijen voor nodig om hier voor te gaan. En dan met name vind ik eerlijkheid. En dan kun je daar allerlei redenen voor verzinnen waarom iemand dat niet vertelt heeft. Maar iedereen heeft een breekpunt waarin je gevoel zegt tot hier en niet verder.

Iedereens hier die verder gaat weet dat het proces mega zwaar is. Dat je zoveel triggers tegenkomt gedurende dit proces. Ik ben nu bijna 55. Deze maand. En ga niet nog een paar jaar triggers verwerken. Of gevoelens van wantrouwen ervaren die naar boven komen op de minst verwachte momenten. Daar vind ik mijn tijd te kostbaar voor. Mijn energie is op voor dit proces.

Peet52! schreef op 05-10-2024 om 11:05:

En...ik zie en voel en merk dat ik er heel anders in sta als 3.5 jaar geleden. Ik ben sterker. Toen was het echt een zeer traumatische ervaring. Nu bij die bekentenis een week geleden stond ik er niet eens meer van te kijken. Wil niet zeggen da ik niet in een rollacoaster zit hoor. Maar zet wel meteen stappen. Ik heb geen tijd meer nodig. Mensen om me heen zijn zo lief❤️ nooit verwacht dat ze dat voor een 2e keer zo zouden doen. Maar die hebben ook mijn struggles gezien de afgelopen jaren.
Vragen meerdere keren..weet je het zeker? Hoe serieus kun je jezelf nog nemen als je hier weer overheen stapt.

  En tuurlijk 32 jaar is echt mega lang. Maar daar zijn 2 partijen voor nodig om hier voor te gaan. En dan met name vind ik eerlijkheid. 


En dan kun je daar allerlei redenen voor verzinnen waarom iemand dat niet vertelt heeft. Maar iedereen heeft een breekpunt waarin je gevoel zegt tot hier en niet verder.

Iedereens hier die verder gaat weet dat het proces mega zwaar is. Dat je zoveel triggers tegenkomt gedurende dit proces. Ik ben nu bijna 55. Deze maand. En ga niet nog een paar jaar triggers verwerken. Of gevoelens van wantrouwen ervaren die naar boven komen op de minst verwachte momenten. Daar vind ik mijn tijd te kostbaar voor. Mijn energie is op voor dit proces.

Het is jouw proces. Hoe staat man er tegenover dat je nu deze stappen zet? Is hij het huis uit? Werkt hij mee of tegen? Begrijpt hij de keuze die je nu maakt? Dwz incasseert hij deze gevolgen of gaat hij in de verdediging/verwijtsfeer? 

LifeEvent! schreef op 05-10-2024 om 12:03:

[..]

Het is jouw proces. Hoe staat man er tegenover dat je nu deze stappen zet? Is hij het huis uit? Werkt hij mee of tegen? Begrijpt hij de keuze die je nu maakt? Dwz incasseert hij deze gevolgen of gaat hij in de verdediging/verwijtsfeer?

Ja man is uit huis sinds Maandag. Hij incasseert de gevolgen. Nee geen verwijten. Maar als ik naar hem toe blijf verwijten dat weet ik het niet.

Denk dat dit ook allemaal wel genoeg is geweest al die verwijten. Want het is ook geen slechte man. Heeft altijd goed voor ons gezorgd en hard gewerkt. En de afgelopen 3.5 jaar een ontzettende betrokken vader geworden.  Hij zet dit nu ook door. Heeft dagelijks contact met de kinderen. Haalt ze op. Helpt zoon met zijn feest. 

Hij begrijpt de keuze denk ik wel. We stonden al op een kruispunt naar aanleiding van weer eens een discussie. Er zijn alleen maar verliezers. Zag net toevallig een filmpje. Ik ben ook degen waar hij compleet zichzelf kan zijn. En verder sluit hij zich totaal weer af. Net als 3.5 jaar geleden.  

Nu alleen contact via de app. Ik hou het zakelijk. Dus dingen doorgeven die ik geregeld heb. Tijd doorgeven dat ik er niet  ben. Hoop dat ik dit vol kan houden. Ik heb geen zin meer in escalaties.


Peet, zo moedig en krachtig je besluit.
Het zal niet makkelijk voor je zijn maar echt ik vind je super dapper!

En je hebt helemaal gelijk dat je de komende jaren nog wilt en kunt invullen zoals jij dat wilt en daarin je eigen rust en geluk vindt. De verwerking kun je nu in je eigen energie zonder triggers afronden. Het zal nog steeds niet makkelijk zijn maar de focus ligt nu bij jezelf en zonder verdere afleiding.

Geniet straks gewoon van het moment en laat het komen zoals het gaat.

🧡

Irtje schreef op 05-10-2024 om 14:11:

Peet, zo moedig en krachtig je besluit.
Het zal niet makkelijk voor je zijn maar echt ik vind je super dapper!

En je hebt helemaal gelijk dat je de komende jaren nog wilt en kunt invullen zoals jij dat wilt en daarin je eigen rust en geluk vindt. De verwerking kun je nu in je eigen energie zonder triggers afronden. Het zal nog steeds niet makkelijk zijn maar de focus ligt nu bij jezelf en zonder verdere afleiding.

Geniet straks gewoon van het moment en laat het komen zoals het gaat.

🧡

Mooi geschreven. Dank je❤️

Peet52! schreef op 05-10-2024 om 11:05:

En...ik zie en voel en merk dat ik er heel anders in sta als 3.5 jaar geleden. Ik ben sterker. Toen was het echt een zeer traumatische ervaring. Nu bij die bekentenis een week geleden stond ik er niet eens meer van te kijken. Wil niet zeggen da ik niet in een rollacoaster zit hoor. Maar zet wel meteen stappen. Ik heb geen tijd meer nodig. Mensen om me heen zijn zo lief❤️ nooit verwacht dat ze dat voor een 2e keer zo zouden doen. Maar die hebben ook mijn struggles gezien de afgelopen jaren.
Vragen meerdere keren..weet je het zeker? Hoe serieus kun je jezelf nog nemen als je hier weer overheen stapt. En tuurlijk 32 jaar is echt mega lang. Maar daar zijn 2 partijen voor nodig om hier voor te gaan. En dan met name vind ik eerlijkheid. En dan kun je daar allerlei redenen voor verzinnen waarom iemand dat niet vertelt heeft. Maar iedereen heeft een breekpunt waarin je gevoel zegt tot hier en niet verder.

Iedereens hier die verder gaat weet dat het proces mega zwaar is. Dat je zoveel triggers tegenkomt gedurende dit proces. Ik ben nu bijna 55. Deze maand. En ga niet nog een paar jaar triggers verwerken. Of gevoelens van wantrouwen ervaren die naar boven komen op de minst verwachte momenten. Daar vind ik mijn tijd te kostbaar voor. Mijn energie is op voor dit proces.

Ik schreef het al eerder, maar het valt ook uit je berichten op te maken dat je zoveel krachtiger bent sinds de 1e keer dat het jou overkwam!

Ook dat is wat moeilijke dilemma’s binnen een relatie met iemand doen. De één wordt er sterker van, leert en groeit. Een ander blijft op de één of andere manier ‘steken’ en dénkt ervan geleerd te hebben. Niet echt iedereen leert van fouten en misstanden, al denken/vinden zij van wel, maar dat blijken later enkel tijdelijke pleisters te zijn geweest. 

Ondanks dat jouw proces maar pas is begonnen Peet en je nog enkele hobbels hebt te gaan, ben ik ervan overtuigd dat jij goed zal landen. Neem je tijd vooral is mijn enige tip…..

Renate46 schreef op 04-10-2024 om 14:30:

[..]

Heb het met je te doen maar zie ook aan de vorige pagina's dat je vol zit. Plan echt weer een afspraak in bij de POH. Je bent teveel aan het nadenken en vooral over je ex. Hoort er bij echt maar ga praten met een hulpverlener. Zoek de zon vandaag op en ga een uur lopen. Je zal nog dieper gaan maar je komt eruit. Inderdaad wat Roodvruchtje zegt de tijd is je beste vriend maar zoek hulp.

Ik heb het allemaal redelijk onder controle hoor. En dat meen ik echt. Ik voel me echt een stuk beter dan 2 week geleden. 

RoodVruchtje schreef op 05-10-2024 om 17:02:

[..]

Ik schreef het al eerder, maar het valt ook uit je berichten op te maken dat je zoveel krachtiger bent sinds de 1e keer dat het jou overkwam!

Ook dat is wat moeilijke dilemma’s binnen een relatie met iemand doen. De één wordt er sterker van, leert en groeit. Een ander blijft op de één of andere manier ‘steken’ en dénkt ervan geleerd te hebben. Niet echt iedereen leert van fouten en misstanden, al denken/vinden zij van wel, maar dat blijken later enkel tijdelijke pleisters te zijn geweest.

Ondanks dat jouw proces maar pas is begonnen Peet en je nog enkele hobbels hebt te gaan, ben ik ervan overtuigd dat jij goed zal landen. Neem je tijd vooral is mijn enige tip…..

Dank je RoodVruchtje.  Nou vandaag een behoorlijke hobbel. 

Voelde me zo sterk de afgelopen dagen. Maar nu...echt wil zo graag de waarheid. Waarom krijg ik die niet te horen. Vandaag weer een detail via iemand anders gehoord. 

Ik weet dat ik sterk moet blijven.  Ik moet hem niet van slag brengen. Eigenlijk wil ik geen gedoe tot ik een huis heb. Waarom dan die hang naar de waarheid.

Hij zou een mail sturen..maar daar staat weer niets in. Niets wat ik niet al weet. Ik moet het loslaten maar is zo verrekte moeilijk.  Pfffff..echt een hard gelag vind ik het.

Ik weet dat ik niets kan verwachten van hem. Waarom denk/ hoop ik het dan toch. Het maakt me boos en gefrustreerd en zo verdrietig 

Anna Cara

Anna Cara

07-10-2024 om 04:11 Topicstarter

Peet, gek is dat hè, dat je hersenen daar druk mee zijn. De waarheid willen. Is het om nog meer bevestiging te krijgen voor je keuze te stoppen met de relatie? Of af willen van dat machteloze van niet weten? Een startdatum of alle details weten maakt dat de film af? Of eindelijk weer je man kunnen geloven? Want na alle leugens is dat moeilijk. Mijn man zei een keer: maar wat ik ook vertel geloof je  dan ook dat dat alles is? Wanneer zou het voor jou goed zijn? En daar had hij een punt. 

Wanneer is het voor jou goed? 
En wanneer geloof je het?

Xxx

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.