Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Elpisto schreef op 04-12-2024 om 14:05:
[..]
En inderdaad, who knows wat er met de tijd gebeurd. Voor mij betekende ze de wereld. Stiekem nog steeds wel, dat vertel ik haar natuurlijk niet. Maar ik ga dit absoluut niet terugdraaien. Ik zou niet eens weten wat daar de basis voor zou moeten zijn op dit moment. Een aantal lieve woordjes? No way.
Natuurlijk is jouw gevoel voor haar niet opeens weg en daarnaast is en blijft zij de moeder van je kinderen. Je hebt meer dan voldoende geprobeerd en zij meer dan voldoende jouw vertrouwen beschaamd, jouw grens is meer dan gerechtvaardigd Elpisto!
Jullie kinderen hebben al genoeg op hun bordje gehad, lijkt mij, gun hen tenminste 1 stabiele ouder. Als zij echt oprecht het gezin terug zou willen, dan mag zij geheel zelfstandig met zichzelf aan de slag, maar niet (nógmaals) ‘over jullie ruggen’. En zal dat gezin er nooit meer komen, dan kan zij leren er in de toekomst wél beter mee om te gaan.
Mijn man en ik zijn na zijn affaire uit elkaar gegaan en apart gaan wonen en na een aantal jaren hebben we besloten toch weer samen verder te gaan. Maar ik denk niet dat ik dat gedaan zou hebben als hij me 2x had bedrogen. Ik ben malle eppie niet.
Ik zou voorzichtig zijn, Elpisto. Want als je weer met haar in zee gaat, kies je dus voor continu gedoe. Je bent hier op deze manier al jaren zoet mee. Het is naar dat zij problemen heeft en daar kun je ook compassie voor hebben, maar sommige mensen hebben dusdanige problemen dat zij anderen meetrekken in hun ellende.
S.ndra schreef op 04-12-2024 om 17:18:
Mijn man en ik zijn na zijn affaire uit elkaar gegaan en apart gaan wonen en na een aantal jaren hebben we besloten toch weer samen verder te gaan. Maar ik denk niet dat ik dat gedaan zou hebben als hij me 2x had bedrogen. Ik ben malle eppie niet.
Ik zou voorzichtig zijn, Elpisto. Want als je weer met haar in zee gaat, kies je dus voor continu gedoe. Je bent hier op deze manier al jaren zoet mee.
Jouw reactie was net iets later dan de mijne. Ook vergiffenis kent zijn grenzen inderdaad!
Maar Elpisto is al duidelijk dat hij er niet in mee gaat. Hij klinkt ook standvastig. Blijf dat Elpisto! Still going strong!
Wat verdrietig en wat moeilijk Elpisto. Zo begrijpelijk dat je van haar houdt, het beste met haar voor hebt en deze wending van alles overhoop haalt. En tegelijk: zolang zij niet met zichzelf aan de slag gaat ben je gegarandeerd van drama. Je weet het. Misschien helpen die podcasts je om je hoofd koel te houden.
Ik stuitte op een verhaal waarbij mensen, ondanks de scheiding, toch nog samen therapie hebben gevolgd. Om allebei te leren van wat is geweest, de nieuwe gezinssituatie te laten werken en vanuit de overtuiging dat het ook iets zou opleveren voor eventuele volgende relaties. Of het verstandig is durf ik niet te zeggen… Maar je kunt zowel scheiden als samen hulp zoeken om te leren en verwerken. Sterkte man.
GekkeHenkie100 schreef op 04-12-2024 om 19:03:
Wat verdrietig en wat moeilijk Elpisto. Zo begrijpelijk dat je van haar houdt, het beste met haar voor hebt en deze wending van alles overhoop haalt. En tegelijk: zolang zij niet met zichzelf aan de slag gaat ben je gegarandeerd van drama. Je weet het. Misschien helpen die podcasts je om je hoofd koel te houden.
Ik stuitte op een verhaal waarbij mensen, ondanks de scheiding, toch nog samen therapie hebben gevolgd. Om allebei te leren van wat is geweest, de nieuwe gezinssituatie te laten werken en vanuit de overtuiging dat het ook iets zou opleveren voor eventuele volgende relaties. Of het verstandig is durf ik niet te zeggen… Maar je kunt zowel scheiden als samen hulp zoeken om te leren en verwerken. Sterkte man.
Klopt, dat heet SCHIP aanpak
Ik denk ook dat het voor de kinderen beter is als er duidelijkheid is ipv heen en weer gewiebel, om het even onbeleefd uit te drukken.
Houden van is nooit meteen weg, soms wel, maar meestal blijft er nog wel een "missen en gehecht zijn", al was het maar het gezinsleven, zelfs als dat niet ( helemaal) goed was. Logisch, een mens is een gewoontedier.
Na mijn scheiding, toen de lading als partners er af was, kon ik partner als mens weer leren waarderen. In de relatie was er niets meer mogelijk, daarna, partner-af, kwam er weer ruimte voor waardering. Daarmee konden we ( nouja...alsnog ik) de kinderen een goed nahuwelijk bieden en dat was veel waard voor iedereen. Soms is afstand goed en waardevol omdat er ruimte komt.
