ouders van homo

Annie M.G. Schmidtprijs

Alex Klaasen, zanger en theatermaker, heeft de Annie M.G. Schmidtprijs gewonnen. Je ziet hem hier onder meer spreken over zijn eigen 'coming out'. Misschien wel leuk om te zien.

En verder kan ik me er zelf niet veel bij voorstellen wat je dan zou meemaken als ouder. Vrienden en vriendinnen van mijn kinderen hebben wel een diverse sexualiteit maar dat sprak bij hen meer vanzelf. Mijn kinderen hebben een vorm van autisme.

Je hebt ook nog de wat oudere serie van Arie Boomsma 'uit de kast' waarin je wel meer reacties zag van familie bij de coming out van een jongere bij zijn/haar familie.

hier

vind je misschien steun:
https://www.wijdekerk.nl/wij-de-ouders

Hier ook een zoon die op jongens valt. Hij heeft het echt geprobeerd met meisjes, maar het was het niet: dat had ik al gezien.
Toen hij het wilde vertellen raadde ik het al. Hij zei: 'mam, ik ben nu echt verliefd'.
Ik:'Oke, en dat is niet op een meisje he?'

Dus nee, het was totaal geen verassing.

heb je vragen er over?

Denk er eens over na

wat vind je er nu uiteindelijk moeilijk aan?

Is dat omdat je beeld van hem en zijn toekomst toch anders was, omdat je homoseksualiteit moreel verwerpelijk vindt, omdat hij als homo een leven zal hebben waar je jezelf niet in herkent, seks zal hebben waar je jezelf niet in herkent? Of nog iets anders.

Waar zit het probleem voor je? Het lijkt me wel belangrijk dat je dat goed scherp krijgt. Want hoezo zou je niet samen verder kunnen, of niet de harmonie kunnen behouden? Hij is door de mededeling van nu geen ander mens geworden dan hij was. Hooguit zal hij wat anders gaan leven nu hij er voor uitkomt dat hij homoseksueel is. Maar dat maakt hem geen ander mens.

Wennen

Het kan ook gewoon wennen aan het idee zijn. Geef het wat tijd, het wordt vanzelf 'normaal'.

Het klinkt alsof

je het gevoel hebt dat dat dat wennen je zwaar zal vallen. Wat maakt dat je daar bang voor bent?

Raar

Als iedereen zich voor ogen zou houden dat je als ouder of eigenlijk als elk anders persoon ook, niets te maken hebt met wat je kind met wie in bed doet, dan zouden we kunnen stoppen met dat gedoe van uit de kast komen, het moeilijk vinden om te zeggen en het lachen om homo’s.

Niemand roept zijn ouders bij elkaar om in een moeilijk gesprek met veel gestotter te vertellen dat hij aan sm doet, of vooral op blonde meisjes valt, van trio’s droomt of noem maar op.

Het kan wel helpen

als alles wat minder vanzelfsprekend wordt geacht. (zoals heteroseksualiteit)
Ik heb wat dat betreft geen verwachtingen van mijn kinderen, dus kan ook niet teleurgesteld worden of 'moeten wennen'.
Ik heb ook altijd tegen mijn kinderen gezegd dat ze mogelijk wel verliefd kunnen worden op iemand van eigen sekse.
Daar heb ik vooralsnog geen signalen van gekregen maar als dat wel zo gaat zijn is dat hier dus geen verrassing.

Adelaide

'Niemand roept zijn ouders bij elkaar om in een moeilijk gesprek met veel gestotter te vertellen dat hij aan sm doet, of vooral op blonde meisjes valt, van trio’s droomt of noem maar op.'

Maar dat zijn ook geen dingen die maken dat de omgeving de rest van je leven een oordeel over je kind heeft. Nou ja, die blonde meisjes misschien als je in donker Afrika woont. Iemand die aan SM doet, doet dat meestal thuis. Daar merkt de omgeving niets van en wordt diegene dus niet op 'afgerekend'. Iemand die openlijk homo is, is dat ook in de supermarkt, in de kroeg en tijdens sollicitatiegesprek. En de reacties die daarop kunnen volgen, het pad dat je kind dan gaat lopen, daar kun je je als ouders best zorgen om maken. En daaraan wennen kost tijd.

Openlijk homo

Elena jij raakt de kern van het probleemdenken. Jij zegt dat iemand “openlijk homo” is tijdens een sollicitatiegesprek. Wat is dat? Met zijn handje wapperen? Naar de kont kijken van zijn gesprekspartner? Nee.

Ik vind dat echt heel raar. Niemand is homo tijdens een sollicitatiegesprek. Het gaat daar over werk en niet over seks. Het is ook geen onderdeel van de beoordeling van de geschiktheid, tenminste dat zou het moeten zijn.

neefje

Mijn neefje is homo en toen hij daarmee op zijn 19e uit de kast kwam vielen zijn ouders van hun stoel. Niet meteen omdat ze het niet accepteerden maar omdat iedereen in hun omgeving dat al jarenlang gezien had en zij niet. Het was echt van: weten jullie dat dan niet? Ze voelden zich buitengesloten. Ze hebben tegen zoon gezegd: als jij er jaren over doet om uit de kast te komen, mogen wij dan even de tijd om dit te snappen? En dat mocht
Blijkbaar zijn er dingen aan je kind die anderen wel zien en jij niet, dat overkomt de beste ouders. Na een half jaar was alles goed.

Hier ook

Dochter is nog jong (13) maar wist toch goed haar gevoelens onder woorden te brengen. Geen verrassing hier en we hebben er ook geen probleem mee, partner denkt wel dat ze te jong is om het al zeker te weten maar dat zien we wel in de toekomst. Dochter blijft hetzelfde voor ons, ik ben mega-trots op haar!
En ja, ook wel zorgen voor de toekomst mbt homo-haat.

Adalaide

Ook kinderen van ouders die overduidelijk uitdragen nul problemen te hebben met anders dan cis-hetero kunnen het moeilijk vinden om het te vertellen terwijl ze het wel graag willen vertellen/er over willen praten. Het is nogal een intern proces, te ontdekken dat je niet bent zoals de meerderheid.

skik

Inderdaad

'Ik vind dat echt heel raar. Niemand is homo tijdens een sollicitatiegesprek. Het gaat daar over werk en niet over seks. Het is ook geen onderdeel van de beoordeling van de geschiktheid, tenminste dat zou het moeten zijn.'

Alsof iemand hetero is tijdens een sollicitatiegesprek en als dat zo zou zijn zou dat niet echt meewerken: duidelijk blijken dat je de koffiejuffrouw wel ziet zitten? Stoere praat over vrouwen met de mannelijke PR functionaris. Of andersom: stoere praat met de man die koffie komt brengen over de vrouwelijke PR functionaris die even wat is gaan halen?

Vreemde gedachtengang, ik hoop dat iedereen zichzelf is tijdens een sollicitatiegesprek.

Adelaide

'Ik vind dat echt heel raar. Niemand is homo tijdens een sollicitatiegesprek. Het gaat daar over werk en niet over seks. Het is ook geen onderdeel van de beoordeling van de geschiktheid, tenminste dat zou het moeten zijn.'

Sommige mannen komen verwijfd over, ook tijdens een sollicitatiegesprek. En sommige werkgevers hebben daar moeite mee. Dat kun je onzin vinden, maar het is wel de realiteit. Net zo goed als dat sommige werkgevers moeite hebben met een sollicitante met hoofddoek.

Sollicitatiegesprek

Het komt regelmatig voor dat tijdens sollicitatiegesprekken wordt gevraagd naar persoonlijke zaken. Dan kun je het hebben over je man, vrouw, kinderen of katten.
Toevallig levert het hele geaardheid/sekse/gendergebeuren hier in huis erg veel discussie op. Ik wordt nog net niet met pek en veren aan de straat gezet als ik uitga van cis-vrouwen en -mannen als norm. Niet als zijnde ‘zo moet het’, maar aangezien 99% van de mensen zo in elkaar zit, waarvan 90% dan ook nog hetero is.
Volgens sommige politiek overcorrecte mensen moet je dus op je cv niet zetten wat je geslacht is, maar hoe je je wenst te identificeren.

Openlijk homo in verschillende "rollen"

Zesde jaar geleden waren wij op vakantie met de tent. Op de eerste camping verzamelden alle kinderen zich in de avond op het grote veld om een potje te" ballen". De ene avond voetbal de andere avond volleybal en nog wat ander gebal.
De vierde avond kwamen 2 kinderen bij ons om mijn kinderen op te halen en iets te vertellen.
"Het is vanavond onze laatste avond en we vinden het leuk als jullie na het ballen bij onze tent wat komen drinken. Een jullie vinden het misschien raar maar wij hebben twee moeders in plaats van een moeder en een vader. "
Mijn zoon geeft antwoord:
"Dat is toch niet raar! Bij ons op de club zitten ook twee zusjes die twee moeders hebben."
Na een paar dagen gaan wij naar een volgende camping en als we ons geïnstalleerd hebben komen de buren thuis. Twee mannen die duidelijk verliefd zijn maar er geen theaterstuk van maken.
Als ik na het eten af ga wassen bij het sanitair loopt een van de mannen met mij op en uit zijn oprechte verbazing dat mijn kinderen niet constant giechelend onder tafel liggen een gesmoord praten over die homo's in dat tentje. Dus ik verteld over de vorige camping en de vriendjes van de club thuis in Nederland. Dat mijn kinderen het heel gewoon vinden.
Een jaar later zijn we weer in Frankrijk als er een busje het kampeerveld op komt rijden waar vier maanden uitkomen. Dan begint het theaterstuk waarin we constant schatje, liefje en andere zoete woordjes horen. Elkaar constant aanraken en typische loopjes. Martien Meiland in het kwadraat maal vier.
Mijn zoon komt vragen wat dart voor rare mannen zijn. Dus ik leg het uit.
Oké ze zijn homo maar daarom hoeven ze toch niet zo raar te doen.
Kinderen hebben geprobeerd er niet om te lachen net zoals ze niet lachten om de moeders op de club en de ervaring van de vorige vakantie maar moeilijk was het af en toe wel, zelfs voor mij als verstandige ouder.

Homo ben je altijd maar afhankelijk van hoe je jezelf presenteert kun je de acceptatie wel verhogen of niet. presenteert schreeuwerige houding van: Ik ben homo en iedereen moet dat weten is misschien niet de handigste.

Dat vind ik niet

Iedereen is anders, en iemand die zich gedraagt als Martien Meiland vind ik niet storender dan iemand die zich gedraagt als Conan the Barbarian of het doorsnee Nederlandse gezinnetje waar vader oh zo leuk de kinderen entertaint,terwijl de man nog geen ei kan koken, en moeder de tent veegt. Ik ben juist erg voor diversiteit.

Vind ik ook niet

dat dat zou moeten schelen, of mensen zich opzichtig homoseksueel gedragen of niet.
Persoonlijk heb ik niet zo veel met de over de top manier van doen van Martien Meiland (ook niet met al te kleffe hetero’s trouwens) maar dat is zo persoonlijk dat ik vind dat dat niet van invloed zou mogen zijn op acceptatie of niet.

Phryne

Maar homo's of andere mensen met (mogelijk) bijzonder gedrag hebben niet alleen met jou te maken. Dat snap je toch zelf ook wel? En natuurlijk zitten hier op het forum alleen mensen die noooooit discrimineren, noooit vooroordelen hebben, nooooit iets afkeuren of storend vinden in een ander. Maar er bestaat ook nog zoiets als de echte wereld, buiten dit forum, waar al die dingen wel gebeuren.

Herken ook wat Skik zegt

dat ook wanneer jongeren weten dat hun ouders geen problemen hebben met homoseksualiteit ervoor uitkomen nog steeds een ding kan zijn. Je laat toch zien dat je anders bent dan de grote meerderheid van de anderen en dat blijkt voor een aantal toch een ding.

En Thursday Next, ik herken ook wel jouw man zegt, dat 13 jaar wel erg jong is om ‘het zeker te weten’. Het is een leeftijd waarvan ik het gevoel heb dat pubers vaak nog zoekend zijn en verliefdheden kunnen hebben op jongens en meisjes. Dat dat ook vaak het verwarrende is aan puber zijn. Terwijl er natuurlijk ook zijn voor wie het wel erg helder is.

Zeker weten?

Waarom is 13 jong om zeker te weten dat je homo bent? Wist je zelf niet op je 13e zeker dat je hetero was, of in elk geval, twijfelde je daar niet aan of stond je er niet eens bij stil of het misschien anders was?

skik

Elena

Volgens mij is dat niet wat bedoeld is, in ieder geval niet door mij die Phryne bijviel.

Natuurlijk is niemand vrij van (voor)oordelen en discriminatie. Ook ik niet.
Maar ik probeer me ervan bewust te zijn dat het er is, ook in mezelf. En ik heb zelf wel het oordeel dat het niet uit zou moeten maken. Natuurlijk weet ik ook dat daarmee niet alles gezegd is, zelfs niet over mijzelf. Want ik betrap mezelf ook wel eens op gedachten die ik van mezelf eigenlijk niet mag hebben. Zo menselijk is dat. Maar als je het ideaal niet aanhangt terwijl je ook de realiteit ziet, zal de realiteit niet ten goede keren.

Skik

Ik sluit niet uit dat pubers dingen op hun 13e precies weten. Er zijn zeker pubers en zelfs nog jongere kinderen die hun seksuele geaardheid of andere essentiële dingen over hun identiteit al heel helder hebben en daar is niets mis mee. Mijn jongvolwassene kwam met 16 geloof ik uit de kast en geeft nu aan het idd eigenlijk altijd al geweten te hebben. En dat geloof ik ook.

Maar tegelijk is vziw van pubers ook wel bekend dat bij een best groot deel verliefdheden beide kanten op kunnen. En dat dat hoort bij de ontwikkeling van de (seksuele) identiteit. Terwijl dat tegelijk verwarrend is voor veel pubers.
Dus ik vind ook wel dat een jonge puber voordat hij/zij uit de kast komt tijd mag nemen om te onderzoeken hoe en wat en te groeien naar de eigen identiteit. Wat die ook is. Nogmaals zonder dat ik uitsluit dat jongeren het op die leeftijd ook gewoon echt kunnen weten. En dus uit de kast kunnen komen.

Laetitia, Phryne, Adelaide

"Maar als je het ideaal niet aanhangt terwijl je ook de realiteit ziet, zal de realiteit niet ten goede keren."
Mooi

Phryne: "Volgens sommige politiek overcorrecte mensen moet je dus op je cv niet zetten wat je geslacht is, maar hoe je je wenst te identificeren."

Tja van mij hoeft dat niet maar ik kan me wel voorstellen dat iemand die in transitie is maar nog niet in het wensgeslacht leeft, dat aangeeft. En dat zal niet makkelijk zijn. Maar dat gaat natuurlijk wel over een kleine groep.

Ik vind het altijd lastig dat genderidentiteit wordt betrokken in discussies over seksuele voorkeur. Ik weet het, dat gebeurt vanuit de groepen zelf ook. Mijn zoon (ftm trans, hetero) heeft hele andere dingen waar hij tegen aan loopt dan gay mensen.

Adelaide: ja tuurlijk in een ideale wereld zijn coming outs niet nodig. Black lives matters ook niet. Jammer genoeg is het nog niet zo ver.

Zo eens met

23 en 24!