integratieve kindertherapie

Ik ken het niet

maar heb wel een paar vragen: is duidelijk wat het probleem is dat je dochter heeft? En zo ja, wie heeft dat dan vastgesteld?

Ik zou zelf mijn kind niet zo maar aan een therapie beginnen. Ook niet als een juf daar hoede ervaringen mee heeft. Ik zou eerst uitgezocht willen hebben wat er precies aan de hand is. Door een goede (kinder)psycholoog. En dan daar een goede therapie bij vinden.
Als je niet weet wat je behandelt maar er wel een behandeling op loslaat kun je schade aanrichten. En dan is je dochter nog verder van huis.

Aagje

Tekstuele aanvulling

Ik zou mijn kind niet zomaar aan een therapie laten beginnen.

En 'hoede' moet zijn 'goede'.

Aagje

Pirata

Het gaat mij niet om de therapie op zich hoor, daar weet ik nl helemaal niets van. Het gaat mij alleen om de volgorde waarin de dingen worden aangepakt.

Ts spreekt over een juf die iets aanbeveelt, terwijl die juf naar ik aanneem geen deskundige is op dat gebied. Ze zal gezien hebben dat het werkte bij andere kinderen en dat is prima. Maar dat zegt nog niet of dochter van ts, wellicht met dezelfde klachten, hetzelfde nodig heeft.
Eerst een deskundige laten achterhalen wat er aan de hand is en op basis daarvan bepalen welke hulp/therapie het best is. Als dat die therapie is, is dat prima.

Aagje

aagje

Daar ben ik het op zich natuurlijk wel mee eens. Ik denk dat het achterhalen en de therapie ook door dezelfde persoon kan gebeuren.
Onze ervaring met de psycholoog/therapeut was in elk geval positief. Het was in elk geval heel kindgericht. Maar ik weet het dus niet meer precies.

Eowyn

Wij kregen het toen wel vergoed. Maar inmiddels is er e.e.a. veranderd denk ik.
Mijn zoon is ook wat anders dan de rest. Ik denk dat hij zich dat niet realiseerde. Bij hem was het traject meer gericht op "omgaan met je ASS". Dit in plaats van de aangeboden oudertherapie en opleidingsgroepjes voor kinderen met ASS. Die waren namelijk te weinig gericht op goed functionerende kinderen. Kwamen ze weer met de pictogrammen en met sociale vaardigheden op een basaal niveau.

Onderzoeken

Als je hulp vraagt is het logisch dat er eerst onderzocht wordt wat er aan de hand is. Dat is niet direct 'labelen'. Ik zou gewoon eens via de huisarts vragen wat er te halen is op dat gebied. Dan wordt het ook gewoon vergoed, itt sessies bij kindercoaches of andere zelfstudietherapeuten.

Eowyn

Ja da's waar, als je onderzoekt dan ben je aan het labelen. Maar persoonlijk heb ik liever een label waardoor een gerichte aanpak gekozen kan worden dan dat je op basis van een aantal symptomen alleen een aanpak kiest. Dan kun je er namelijk ook goed naast zitten. En een label hoeft volgens mij ook niet meteen zo ver te gaan dat het meteen een DSM diagnose inhoudt.

Een leerkracht heeft inderdaad kijk op ontwikkeling van kinderen. Maar wel op basis van wat gemiddeld is. Ze kunnen afwijkingen van dat gemiddelde echt wel signaleren, maar dat zou voor mij 'te dun' zijn om er welke therapie dan ook op los te laten.

Het zou wat mij betreft echt niet hoeven te betekenen dat er meteen sprake moet zijn van enorm verregaande onderzoeken, maar ik zou wel willen dat een goede psycholoog bepaalt of de ene of de andere therapie beter aansluit bij de behoefte van mijn kind.

Aagje

enthousiast over integratieve kinderspeltherapie

Mijn dochter heeft een tijdlang integratieve kinderspeltherapie gehad. Dit op advies van schoolmaatschappelijk werk. Mijn dochter heeft er erg veel aan gehad en ik zou het dan ook zo aanbevelen. Door te spelen met de therapeut zijn we er achter gekomen wat het probleem was en hebben we oplossingen kunnen vinden. Het werd volgens mij geheel of bijna geheel vergoed.

therapie

Voor zover ik weet worden integratieve kindertherapie en doorverwijzing naar de GGZ (door huisarts) vergoed. Talloze andere psychologische trajecten niet.
I.i.g. zal de GGZ eerst onderzoek doen naar een evt. diagnose en daar verder op behandelen. Integratieve kindertherapie is meer gericht op wat kind en ouders aangeven mbt tot de problemen.
Bij ons is dat laatste geheel fout gegaan. Er bleek een diagnose achter de problemen te zitten, die wij als ouders en de school echt niet bedacht hadden. Pas op bijna volwassen leeftijd van kind is ze daar zelf mee gekomen (speuren op internet naar gelijkgestemden). Toen pas is het belletje gaan rinkelen en gediagnotiseerd door GGZ, waarna gerichte behandeling.

Laagdrempelig

De therapie is erg laagdrempelig. Net als een kindercoache of creatieve therapie. Vaak ga je er 3/4 keer naar toe en is helder of dit voldoende is. Vaak is zware hulpverlening niet nodig. Zoniet dan volgt alsnog verwijzing.

Vergoeding

Je kan navragen of het vergoed wordt. Sommigen zijn ook BIG geregistreerd als psycholoog en sommige verzekeringen vergoeden ook als de therapeut niet BIG geregistreerd is. Het is idd vooral voor niet te ernstige problemen waar een kind toch flink mee kan zitten. Als er meer aan de hand is, zal een goede integratief therapeut doorverwijzen.

Verstandig

En diagnostiek hoeft echt niet meteen in te zetten op een zware diagnose. Een goede psycholoog kan ook kleinere dingen vaststellen en daar een plan voor bedenken.

Succes, hoop dat je kind er baat bij heeft,

Aagje

Eoywin

Laat de huisarts dan doorverwijzen naar de GGZ. Die zetten eerst in op diagnose (via heel uitgebreide intake) en daarna evt. therapie.
Psychologen zetten meestal in op de problemen die er spelen en gaan dan daar een therapie op zoeken. Kan goed uitpakken, maar ook geheel fout. Voorál kan het fout gaan dat kind zich niet begrepen voelt. Een veel voorkomend voorbeeld: kind loopt niet lekker mee op school, heeft moeite met aansluiting, is enigszins (of lijkt!!!) verlegen. De logica van een psycholoog: assertiever worden, oefenen daarin enz. Kan voor kinderen bij wie DAT het probleem is goed helpen. Maar NIET bij een kind dat achteraf gezien die aansluiting niet vindt ivm verlegenheid, gebrek aan assertiviteit enz, maar door bijv. anders denken, anders ervaren of wat dan ook. Dan is juist een diagnose belangrijk om te realiseren waarom je dingen anders ervaart enz. En vanuit daaruit werken.

Bieb

Je gooit alle diagnostiek op één hoop. Niet alle problemen hebben een brede of diepe achtergrond.

Een goede gz-psycholoog, of die nu van een ggz instelling is of vrijgevestigd, zal een intake en een soort vooronderzoek doen. Daaruit komt een eerste 'diagnose', waaruit zal blijken of er idd meteen oplossingsgericht gewerkt kan worden of dat er verdere diagnostiek nodig is. Ook komt daar een inschatting uit hoe breed die moet worden ingezet.
Maar als ik de posting van Eyowin lees, dan denk ik dat idd duidelijk is dat er breed gekeken miet en zal worden.

Veel succes. Ik hoop zo dat het dingen duidelijk maakt en verbetert voor jullie dochter! Ben ook wel benieuwd of je nog uitkomt bij integratieve kindertherapie.

Aagje

spraakstoornis

Hoi,
Je hebt het over een spraakstoornis. Ligt logopedie dan niet meer voor de hand? Of heeft ze dat al?

Ecowyn1

Mijn dochter heeft een spraak-/taalstoornis. Op de leeftijd van, denk ik, zes jaar, zei ze 'stom hoofd' tegen zichzelf. De reden volgens haar: het (hoofd) denkt niet.
Het kwam er op neer dat er zoveel informatie binnenkwam (komt) dat dat niet allemaal verwerkt kon worden in de snelheid die nu eenmaal bij 'normale' communicatie is.
Haar zelfvertrouwen was ook minder omdat o.a. klasgenoten haar niet goed konden verstaan of snappen.
Mijn dochter had ook logopedie vanaf 2.5 jaar.
Mijn ervaring is wel dat een ggz-instelling een spraak- en/of taalprobleem niet als iets zien dat een grote impact kan hebben op het hele 'zijn' en willen er al gauw een labeltje ass ofzo aanhangen.
Mijn dochter heeft toen (7-8 jaar) een diagnose pddnos gekregen. Autisforme gedragingen namen af naarmate er meer taal tot haar beschikking kwam. Er is nu niets meer aan haar te zien of merken.

Info integratietieve kindertherapie

Hallo Eowyn1,

Ik las zojuist je oproepje over integratieve kindertherapie en dat je je afvroeg wat het nu precies inhoudt. Ik ben student aan de Academie voor Psychotherapie te Amsterdam en ben Integratief Kindertherapeut in opleiding. Het klopt inderdaad dat er een intakegesprek met ouders plaatsvindt en vervolgens een aantal speelsessies met het kind plaatsvinden. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat een kind tijdens spel laat zien waar hij/zij last van heeft of tegen aanloopt. Daarnaast wordt er bij integratieve kindertherapie uitgegaan van de vraag die het kind heeft. De 'klacht' die ouders bij het intakegesprek aangeven, kan anders zijn dan hetgeen wat het kind aangeeft 'last' van te hebben. Deze werkwijze is anders dan bij elke andere vorm van therapie: bij integratieve kindertherapie wordt er gevraagd naar de behoefte van het kind. En wordt er niet door een deskundige iets opgelegd. Ik schets het nu wat zwart-wit, maar dan is het wel helder waar het verschil in zit.
Voordelen van Integratieve Kindertherapie is dat het laagdrempelig en kortdurend is. Daarnaast vinden kinderen deze vorm van therapie erg prettig. Vergoeding is afhankelijk per kindertherapeut. Dat zou je dus even na moeten vragen. Mocht je nog vragen hebben, dan moet je het maar laten weten. Succes!

Goede ervaringen met integratieve therapie

Integratieve therapie is light, een heel fijn traject als je nog niet toe bent aan een medisch circuit. Juist voorafgaand aan een eventuele diagnose kan integratieve kindertherapie heel behulpzaam zijn. Het haalt boven water waar kinderen mee worstelen. Wij hebben twee van onze drie kinderen integratieve therapie laten volgen. Het werkte bij beide erg goed. De therapeut coachte de kinderen waardoor ze rustiger werden en hun gedrag beter konden reguleren en ze kreeg er beter uit dan wij waar ze mee worstelden en wat we daaraan konden doen. Bovendien heeft de therapeut ons erop gewezen dat de problemen van onze oudste dochter haar kundigheid te boven gingen en dat een kinderpsychiater uitkomst zou kunnen bieden. Onze oudste bleek een vorm van autisme te hebben.