1 januari 2000 door Joanna Sandberg
Ik heb een dochter van bijna 2,5 jaar. Ze heeft de nare gewoonte om, als ze gaat huilen, te stoppen met ademhalen en dit behoorlijk lang vol te houden. Ze doet dit als ze bijvoorbeeld is gevallen. Maar vooral ook als ze ergens haar zin niet in krijgt of iets niet mag. Laatst stopte ze zo lang met ademhalen dat haar lippen blauw werden en haar wangen helemaal wit. Uiteindelijk werd ze helemaal slap op mijn arm. Gelukkig kwam ze toen vrij snel weer bij.
Ik vind dit hartstikke eng en weet niet goed wat ik ermee aan moet. Ik probeer er zo weinig mogelijk aandacht aan te schenken, maar als ze zo lang niet ademhaalt, maakt me dat toch bang. Als ik er later met haar over probeer te praten, kan ze me niet veel meer erover vertellen. Terwijl ze dat over andere gebeurtenissen vaak wel kan op haar niveau.
In mijn omgeving vond iemand dat ik met haar naar de huisarts moet om haar te laten onderzoeken. Zelf denk ik dat ze lichamelijk wel in orde is. Maar toch maak ik me sinds die opmerking meer zorgen.
Kunnen jullie misschien tips geven over hoe ik met dit gedrag om moet gaan en moet ik met haar naar de huisarts?
Uw dochtertje van 2,5 jaar houdt haar adem in wanneer ze gaat huilen nadat ze zich heeft pijn gedaan of wanneer zij haar zin niet krijgt. Als ouder kan je dan vreselijk schrikken, zeker de eerste keer, wanneer je kind geen adem haalt, slap wordt en blauw aanloopt.
In de literatuur wordt dit gedrag ‘breath holding spells' genoemd en in het Nederlands wordt het aangeduid met ‘respiratorie affectkrampen'. Meestal gaat hevig of boos huilen aan dit gedrag vooraf. Het kind reageert met Breath Holding Spells (BHS) op schrik, angst of pijn, maar heel vaak is het een uiting van woede. Deze reaktie is te vergelijken met een heftige driftbui. Bij ongeveer 5% van de kinderen komt BHS voor, en het begint voordat het kind 3,5 jaar oud is. De piek van BHS ligt bij het begin van het tweede levensjaar.
Lichte vormen van BHS komen vaker voor dan de zwaardere vormen. Bij een lichte vorm van BHS is het kind rondom de lippen bleek of blauw en blijft het kind bij bewustzijn. Het duurt dan meestal ‘maar' 15 seconden. Bij een zwaardere vorm van BHS ziet het kind bleek of blauw en zwaait het met de armen. Het kind houdt de adem in, raakt ongeveer 1 minuut buiten bewustzijn en wordt slap.
Belangrijk om te weten is dat het kind altijd uit zichzelf weer gaat ademhalen, en dus altijd weer uit zichzelf bijkomt. BHS geeft geen blijvende problemen en heeft verder geen gevolgen voor de gezondheid van het kind. Toch is het goed, wanneer u denkt dat uw kind breath holding spells heeft, om dit te melden bij uw huisarts. Het is dan verstanding om uw kind door de huisarts voor de zekerheid te laten onderzoeken, zodat eventuele medische problemen, als epilepsie, kunnen worden uitgesloten.
Kinderen die breath holding spells hebben, zijn vaak temperamentvol. Het zijn aktieve, koppige kinderen, die snel gefrustreerd raken en dan woedend worden omdat ze bepaalde dingen wel willen, maar nog niet kunnen. Wanneer ouders te veel eisen stellen of het kind te veel inperken, kan het kind ook met BHS reageren. Wanneer deze kinderen gaan praten en zich zo rond het vierde jaar goed kunnen gaan uitdrukken, en dus aan hun omgeving d.m.v. woorden duidelijk kunnen maken wat ze wel of niet willen, nemen de BHS af. Na het 6e jaar komen BHS bijna niet meer voor.
Het is belangrijk dat u kalm blijft wanneer uw dochtertje dit gedrag vertoont. U kunt trachten de BHS te beperken door er weinig aandacht aan te besteden. Want wanneer een kind merkt dat zij extra aandacht krijgt door dit gedrag, zal zij het gaan herhalen. (Het nare gedrag wordt dan immers beloond.)
Laat u ook niet verleiden, hoe moeilijk ook, om dingen toch maar goed te vinden om BHS te voorkomen. Want dan gaat uw dochter juist BHS gebruiken om haar zin te krijgen. Wel is het van belang dat u zorgt dat uw kind zich geen pijn doet wanneer het BHS heeft. Leg het kind bijvoorbeeld op bed, of de bank en blijf er zo rustig mogelijk bij.
Sterkte en succes!
