9 maart 2007 door Frea Kruisinga
Gisteravond kreeg ons zoontje (bijna 4 jaar) last van een anus-prolaps. Tijdens het poepen op het potje klaagde hij "dat het er niet uit kwam" en toen ik keek, zag ik een uitstulping. De uitstulping was flink groot en donkerrood van kleur. Hij riep dat het zo'n pijn deed en begon te huilen. Daarvoor had hij overigens al een paar keer normaal gepoept.
We zijn meteen naar de spoedpost gegaan, waar geconstateerd werd dat het om een anus-prolaps ging. De arts heeft hem teruggeduwd.
Ik heb hem een paar keer een beetje horen persen, maar ik had niet het idee dat hij extreem hard heeft geperst. Wel is hij sinds drie dagen aan het leren om zittend te poepen op het potje. Tot dan toe heeft hij dat altijd geweigerd, en poepte hij altijd staand in z'n luier. Hij ging nu wel steeds met veel enthousiasme op het potje zitten drukken.
Zou dit er iets mee te maken kunnen hebben? Misschien een nieuwe manier van persen waar de darmen aan moeten 'wennen'?
Ik maak me er erg ongerust over, en hoop dat het eenmalig was. Tot nu toe heeft hij nog geen nieuwe ontlasting gehad, dus ik hoop dat het vanaf nu niet meer voorkomt... Komt zoiets trouwens vaker voor bij kinderen?
Een anus-prolaps – of beter gezegd: een rectum-prolaps – is een uitstulping van het onderste deel van de darm (rectum) door de anus naar buiten. Zoals u al beschreef, ziet dit eruit als een donkerrode massa. Vaak is het niet pijnlijk maar het kán wel wat pijnlijk zijn.
Waar kan zo'n rectum-prolaps door komen? Je denkt dan al snel aan obstipatie oftewel verstopping. U suggereerde zelf al zoiets, omdat u verschillende keren het persen ter sprake bracht. Inderdaad kan obstipatie een oorzaak zijn, zelfs wanneer die obstipatie niet heel duidelijk aanwezig is (zoals bij u).
Maar er zijn nog meer mogelijkheden. Zoals:
Ook komt het voor dat een rectum-prolaps optreedt zonder een duidelijk aanwijsbare oorzaak. Ik ken echter geen onderzoeken waaruit blijkt dat een veranderde houding bij het poepen een rol zou kunnen spelen.
Al met al denk ik dat het toch de moeite waarde is om op zoek te gaan naar een onderliggende oorzaak. U kunt dit bespreken met uw huisarts.
