29 april 2005 door Ietje Heybroek
Ik heb twee jaar een relatie gehad met een vrouw met een dochtertje. Al na een paar maanden heb ik de vaderrol op me genomen, ook omdat de echte vader toen voor een jaar in het buitenland was.
Toen hij terug was – het dochtertje was toen 3 – nam hij die rol ook weer op zich en zag hij haar weer twee keer per week. Nu, een half jaar na het einde van mijn relatie, ben ik nog steeds pappa en zie ik haar nog zo'n twee keer per week. Eén keer oppassen en naar school brengen, en één keer met een bezoekje of een etentje samen met de moeder.
In principe willen we dit zo houden, omdat we dit allemaal plezierig vinden. Ook wanneer er nieuwe partners komen, willen we het zo blijven doen. Ik vind het ook moeilijk om zomaar te stoppen hiermee. Het dochtertje vindt het leuk en doet het verder goed. Toch zal het waarschijnlijk ooit afnemen door een verhuizing of een nieuwe relatie.
De vraag is nu: is dit verstandig om aan te houden en is een afscheid nu minder kwalijk voor het kind dan misschien over twee jaar als ze 7 is? En hoe kan het afscheid dan op een goede manier verlopen?
Of u afscheid moet nemen van uw stiefdochter of juist in haar leven moet blijven, is een vraag die u zelf het beste kunt beantwoorden. Dat soort afwegingen moet ieder voor zich maken, daar heb je geen deskundigen voor nodig.
Als u dat wilt, kunt u natuurlijk best een rol blijven spelen in het leven van uw stiefkind. U zegt bijvoorbeeld dat het nu goed gaat, dus waarom zou u dat loslaten? U ziet uw stiefdochter nu twee keer per week, ondanks het feit dat ze een vader en een moeder heeft. Eenmaal om op te passen en een keer om samen met haar en haar moeder te eten. Als alle betrokkenen dat prettig vinden, dan is daar natuurlijk niets op tegen.
Vanzelfsprekend zal de relatie met uw stiefkind anders worden als u of de moeder een nieuwe vriend of vriendin krijgt. Maar op zich is dat niet belangrijk. U bent deel gaan uitmaken van het leven van uw stiefkind toen ze nog heel jong was. En vanaf dat moment heeft u een belangrijke rol voor haar gespeeld. U bent dus een soort peetvader voor haar.
Als u of uw ex-partner een nieuwe relatie krijgen, dan zou u af kunnen spreken dat u als peetoom (of een andere mooie naam) in haar leven blijft. Misschien wordt het contact dan geleidelijk minder, maar dat is ook niet erg.
Ik denk dat het voor elk kind heerlijk is om een oom of tante te hebben waar ze een speciale band mee hebben. In uw geval: een oom om op terug te vallen als ze ergens mee zit waar ze haar ouders niet mee lastig wil vallen, of als er iets is wat ze moeilijk vindt om met haar ouders te bespreken. Of gewoon een suikeroom.
Maar. Als u uit haar leven wil verdwijnen omdat u denkt dat beter is, dan raad ik u aan om er een goed afscheid van te maken. Hoe langer u wacht, hoe moeilijker het wordt voor beide partijen. Vooral voor uw stiefdochter, die al een scheiding van haar ouders én van u als partners heeft meegemaakt, kan zo'n afscheid hard aankomen.
Als u de relatie met uw stiefdochter wilt beëindigen, zou u samen met haar en haar moeder kunnen gaan eten, en haar vertellen dat u afscheid van haar gaat nemen. Bijvoorbeeld omdat u gaat verhuizen, of omdat u een andere relatie heeft gekregen. Of om een andere goede reden.
Het is wel belangrijk dat u uw stiefdochter kunt vertellen waaróm u die beslissing heeft genomen. In ieder geval zou ik haar vertellen dat zij niets verkeerd heeft gedaan. Kinderen denken nog al eens dat het hun schuld is als mensen weg blijven of boos zijn.
U zou ook een afscheidscadeautje kunnen geven, waardoor ze altijd met plezier aan u kan blijven denken.
Maar hoe dan ook: u kunt zelf kiezen wat u doet. U kunt per direct van haar afscheid nemen. Maar u zou het afscheid ook geleidelijk kunnen laten verlopen door te zeggen dat u haar af en toe zal schrijven of bellen.
In ieder geval is het belangrijk om goed afscheid te nemen, zodat het voor uw stiefdochter een gebeurtenis is die ze zich later zal herinneren als bijzonder. Ook al was het toen moeilijk.
