26 november 2004 door Lissy de Ridder
Onze peuter van 3 jaar had als baby "breath holding spells" [even wegraken door het inhouden van de adem, meestal bij boosheid - red.]. Vervolgens heeft hij ze heel lang niet gehad.
De laatste paar maanden valt hij af en toe weer weg bij heftige emoties. Hij wordt wit, krijgt blauwe lippen, verkrampt, wordt slap en komt dan weer bij.
Het ziet er naar uit, maar gelukkig weten we wat het is. Toch maken we ons zorgen, omdat hij het de laatste tijd wel vaak heeft. Hoe kunnen we hiermee omgaan?
Zoals u de aanvallen beschrijft, klinkt het inderdaad als breath holding spells.
Een breath holding spell treedt vooral op in de peuterleeftijd. Het kind wordt boos of raakt van streek, gaat huilen, ademt extreem uit, krijgt een (kort durende) ademstilstand, wordt bleek/blauw en is vervolgens even bewusteloos.
U vroeg zich af of u zich zorgen moet maken vanwege het feit dat het wel erg vaak optreedt. De frequentie is echter niet van belang. Bij sommige kinderen gebeurt het zelfs meerdere malen per dag.
Wel is het belangrijk om zeker te weten dat er inderdaad sprake is van breath holding spells. Er kan namelijk ook sprake zijn van iets anders, zoals epileptische aanvallen of een hartritme-stoornis. Als u nog geen arts geconsulteerd heeft om de diagnose "breath holding spell" te bevestigen, zou ik u dat dus wel adviseren.
Een kind dat breath holding spells heeft, moet 'liefdevol verwaarloosd' worden, zoals dat heet. Daarmee wordt bedoeld dat je niet moet proberen om stress-momenten te vermijden. Peuters hebben namelijk snel door dat ze hun zin krijgen door boos te worden, omdat hun ouders bang zijn voor de breath holding spell. Vervolgens wordt het probleem alleen maar langer in stand gehouden.
