24 oktober 2008 door Frea Kruisinga
Mijn dochtertje is nu 20 maanden. Meteen werd een verkleving van haar schaamlipjes geconstateerd. Eerst hormoonzalf geprobeerd, geen resultaat. Toen heeft de uroloog besloten dit operatief d.m.v. een kleine incisie te openen. Ze was toen 6 maanden oud.
Nu, 1 jaar later, heb ik alweer vier keer 4 weken met hormoonzalf moeten smeren omdat het steeds weer helemaal dicht ging zitten. Steeds met Dermovate zalf.
Omdat ik zelf als secretaresse op de kinderpoli werk, heb ik bij de laatste keer gevraagd aan de kinderarts of het geen kwaad kon, om steeds maar deze zalf te smeren. Zijn antwoord was toen dat ik helemaal de verkeerde zalf voorgeschreven heb gekregen en dat ik Synapause zalf moet smeren.
Wat is nu waar? Welke zalf moet ik nu gebruiken? En moet ik überhaupt nog wel iets smeren?
De urologe wil het openbranden om littekens te vormen, zodat het minder vlug aan elkaar kleeft. Maar dat zie ik echt niet zitten.
Een verkleving van de kleine schaamlippen is een probleem dat vrij regelmatig voorkomt bij meisjes onder de 6 jaar. Meestal geeft het geen klachten, maar soms kan het wel leiden tot urineweginfecties of andere ontstekingen.
In principe hoef je aan zo'n verkleving niets te doen omdat het probleem zich meestal vanzelf oplost voor de puberteit (door de toename van het vrouwelijke geslachtshormoon oestrogeen, en door verandering van de zuurgraad in de buurt van de verkleving). Maar soms wil je er toch iets aan doen, met name als er klachten ontstaan.
Als de verkleving gering is, kan een arts de schaamlippen soms voorzichtig uit elkaar trekken. Lukt dat niet, dan kan de verkleving behandeld worden met een oestrogeen-crème gedurende één week. Dat werkt in meer dan 90% van de gevallen. (Op specifieke crèmes, sterktes, doseringen, etc. kan ik hier helaas niet ingaan.)
Na de behandeling moet er het volgende gebeuren:
Die nazorg moet minstens 2 maanden worden volgehouden, eventueel langer. Maar desondanks komt het regelmatig voor dat er opnieuw verkleving optreedt. Dan moet je dus terug naar de behandelend arts.
Ik kan mij voorstellen dat u de ingreep die uw uroloog voorstelde, geen prettig idee vindt, maar dat kun je gewoon bespreken. Vraag wat de voor- en nadelen zijn, en vraag vooral ook welke alternatieven er nog zijn. Mocht u daarna nog steeds twijfelen, vraag dan een second opinion van een andere arts. Hoe dat werkt hebben we eerder beschreven in Het aanvragen van een second opinion.
