15 oktober 2004 door Lissy de Ridder

Kan ik mijn dochter besmetten met Pfeiffer? En zo ja, is dat erg? (6 jr)

Ik heb de ziekte van Pfeiffer. Nu is mijn vraag: kan mijn kleine meid (van 6 jaar) het ook krijgen? Ze heeft astma en nu heb ik haar voor zo lang naar mijn moeder gedaan voor alle veiligheid.

Ik heb het zelf voor de tweede keer en volgens de dokter is dat een uitzonderlijk geval. Ongeveer 12 jaar geleden heb ik het ook gehad en nu weer. Hij zei dat het inderdaad die ziekte is, maar ik blijf nu met veel vragen zitten.

De belangrijkste vraag is of ik mijn dochtertje er ook mee kan besmetten. En als dat gebeurt, is dat dan gevaarlijk voor haar?

Antwoord

De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door het Ebstein-Barr virus (EBV), een wijd verspreid herpes virus. Besmetting vindt plaats door intiem contact tussen bevattelijke mensen en mensen die het EBV – vaak ongemerkt – uitscheiden.

Zoals u inmiddels ondervonden heeft, is het inderdaad mogelijk om voor de tweede keer geïnfecteerd te worden. Na de eerste infectie ontstaat er voldoende afweer om een herinfectie te voorkomen, maar 100% bescherming geeft het niet. Een eventuele tweede infectie verloopt echter meestal met minder klachten.

Omdat het virus alom aanwezig is, heeft het weinig zin om het contact met uw dochter te vermijden. De kans dat zij al met het virus in aanraking is gekomen, hetzij via uzelf, hetzij via iemand anders, is behoorlijk groot.

Een EBV-infectie komt dan ook veelvuldig voor bij (kleine) kinderen. Vaak merk je er helemaal niets van; de infectie verloopt dan geheel zonder klachten. Als er wél klachten zijn (bij kleine kinderen), zijn dat veelal de volgende:

  • oorontsteking
  • diarree
  • buikpijn
  • een bovenste-luchtweg-infectie.

Bij jonge, gezonde kinderen verloopt een EBV-infectie zelden met ernstige klachten.

Mononucleosis infectiosa is de bekendste acute infectie ten gevolge van het EBV-virus en treedt meestal op op adolescenten-leeftijd. Dit begint vaak met een algeheel gevoel van malaise, hoofdpijn, temperatuursverhoging, keelontsteking, of lymfeklier-vergroting. Er kunnen dan allerlei complicaties optreden, zoals bloedarmoede, een ontsteking van de lever of de alvleesklier, of ernstige vermoeidheid.

Lees ook: