20 oktober 2022 door Yolanda
Toen ik zwanger was van onze tweede dochter wist ik het zeker – dit keer zouden we het helemaal anders doen rondom de slaapjes. En niet omdat het de eerste keer niet goed ging, integendeel, maar omdat ik nu veel meer verstand ‘van zaken’ had. Dacht ik. Niets bleek minder waar en na vele maanden verder, waarin mijn wallen met de dag groter werden, besloot ik dat we wel wat hulp konden gebruiken. In dit blog lees je onze ervaringen met een slaapcoach. Spoiler: het bleek een lifesaver.
Wat was de kraamweek zalig, mijn baby en ik lagen lekker de hele week samen in bed. Ze dronk wat, sliep weer en dat herhaalde zich zo’n beetje de hele dag door. Na een week werd onze wereld steeds groter en was het gezin in de woonkamer weer vaker compleet. Dat vond mijn oudste dochter ook heel fijn. Slaapjes en drinken ging allemaal nog goed en we genoten. Tot een week of 3. Ze kreeg enorme buikkrampjes en was erg onrustig. Slapen werd een ding. Ze leek niet meer te willen liggen en de enige manier om haar te kalmeren was in de draagzak. Dat was het begin van een hele lange periode.
Onze kleine meid had niet alleen last van haar buikje, ze bleek ook nog eens enorm last te hebben van FOMO. Ze is alert en wil niets missen. Zomaar in slaap vallen was er niet bij, we moesten ervoor hupsen, wiegen en vooral hard werken. Maar dat heb je er natuurlijk voor over want ‘alles is een fase’. Al begon deze fase wel erg lang te duren toen ze met ruim 5 maanden steeds moeilijker in slaap viel en ze ook nog eens na 30 minuten weer wakker werd. Zo zaten we op 4 tot 5 minislaapjes per dag, met eindeloos hupsen in de draagzak. Mijn frustratie groeide en de pijn in mijn rug liet me merken dat dit zo niet langer kon. De avonden en nachten waren niet veel beter. Ze lag weliswaar in bed, maar stipt elke 45 minuten werd ze wakker. De enige manier om haar in slaap te krijgen was aan de borst. Zeg maar dag tegen tijd voor jezelf of überhaupt een sociaal leven. Dat was niet helemaal hoe ik het me had voorgesteld. Nogal ten einde raad nam ik contact op met Nathalie Schittekatte, eigenaresse van Snuggles & Dreams, een praktijk met 5 zeer ervaren slaapcoaches. Binnen een week had ik een videocall met Florence en begon ons Maxi slaaptraject.
Het is al een hele verademing om tijdens zo’n gesprek je verhaal te doen en even alle frustratie eruit te gooien. Florence is zo’n fijn mens en voelde heel goed aan wat onze behoeftes zijn. Voor mij is mijn baby laten huilen echt een no go bijvoorbeeld. Florence stelde ons gerust en benadrukte vooral dat we alles op ons tempo kunnen doen. Er is geen haast. Maar we konden wel direct beginnen. En zo ontvingen we dezelfde dag nog een plan. Aan de slag dus. Ik zag er ergens tegenop maar was ook erg gemotiveerd door de fijne tips die we in handen hadden.
Binnen een dag zag ik al verandering in de slaapjes overdag, simpelweg doordat ik een andere wakkertijd aanhield. Dat wakkertijden belangrijk zijn, wist ik maar al te goed. Maar ik geloof ook in dat ieder kind een eigen ritme heeft en dacht echt dat onze baby al sneller weer moe was dan de aanbevolen wakkertijd van haar leeftijd. Ze leek eigenlijk wel de hele dag door moe door die korte dutjes. Maar dit bleek oorzaak – gevolg en de korte dutjes verdwenen als sneeuw voor de zon toen we haar langer wakker hielden tussen de dutjes. Wat een feest.
De grootste uitdaging zat hem echt in het zelf leren slapen, al bijna 6 maanden hielpen wij haar altijd in slaap. In de draagzak, wiegen, aan de borst, de keuze was reuze maar we kregen steeds meer het gevoel dat ze dit zelf niet meer fijn vond. Het resulteerde namelijk in steeds slechter slapen. Ze liet ons zien dat ze het anders wilde, maar ik wist niet hoe ik haar hierbij kon helpen. Gelukkig was Florence heel begripvol en begeleidde ons volledig in dit traject. Dat het proces van zelf leren slapen met de nodige hobbels gepaard ging, is een understatement. Want ook al bleef ik bij haar en hield ik contact, er kwamen nu eenmaal tranen bij kijken. Ik wilde haar het liefst wiegen en dicht tegen me aanhouden, maar merkte al snel dat dit alleen maar meer frustratie bij haar gaf. Door het dagelijkse contact met Florence, waar ik haar alle updates rondom de slaapjes en voedingen gaf, hield ik vertrouwen en kreeg ik elke dag nieuwe tips om toe te passen. En dat wierp al binnen een dag of 3 zijn vruchten af. Onze baby begon het door te krijgen, viel steeds makkelijker in slaap en sliep steeds langer. Ik wist niet wat me overkwam.
Terugkijkend op het afgelopen half jaar, heb ik het slapen precies zo aangepakt als bij mijn oudste dochter. En dat werkte toen heel goed. Ze viel in slaap aan de borst en sliep lekker uren door. We deden aan co-sleeping en dat was voor iedereen fijn. We sliepen, de hele nacht. Het was een heel knusse en gezellige babytijd. Maar het samen slapen leek dit keer niet de juiste oplossing. En dat blijkt, nu we wat verder zijn. Na het toepassen van een strak ritme, onze baby haar eigen voorkeuren zelf laten ontdekken en wat meer geduld en ‘loslaten’ vanuit ons, in combinatie met enorm veel tips en begeleiding van Florence, durf ik te zeggen dat we inmiddels een baby in huis hebben die goed slaapt. Ze wordt regelmatig wakker maar valt binnen 2 minuten zelf weer in slaap. Ze drinkt nog maar 2 keer in de avond/nacht. Ze slaapt blokken van 5 uur achter elkaar. Ik kan niet anders concluderen dan dat dit meisje graag alleen slaapt, zonder gefrummel van mama tegen zich aan. Best even wennen voor mij, maar ik ben vooral blij dat zij eindelijk goed tot rust kan komen.
En zo durf ik wel met zekerheid te zeggen dat onze slaapcoach Florence ons leven heeft veranderd. Zonder haar hulp had ik het zeker eerder opgegeven vanuit twijfels en mijn eigen emotie. Want hoe ik het graag wilde aanpakken, bleek wat anders dan de behoefte van onze kleine meid. Dat was ook een proces in mijzelf. Met resultaat. Ik ben Florence enorm dankbaar dat ik eindelijk wat kan gaan bijslapen. Trusten!
We hebben dit slaaptraject aangeboden gekregen van Snuggles & Dreams
