al wat ouder en toch niet kinderwens opgeven

elk kind dat wordt geboren is gewoon evenveel waard. heeft niks met down te maken die discussie ga ik niet aan.

kan me niet voorstellen dat ik maandag de klas van mijn zoon binnenstap en tegen het ene kind roep jij had nog niet geboren moeten worden want jouw ouders hadden nog niet hun zaakjes op orde of jouw ouders kenden elkaar pas twee weken. het kind is er en zit gewoon op eenzelfde plek als het kind naast hem of haar, er wordt daar niet over gepraat.

ik snap echt niet voor wie of wat ik dan als ik stel morgen een leuke vent zou ontmoeten die nog kinderen wil je daar dan twee jaar mee moet wachten. morgen van een man zwanger raken, die zelf natuurlijk ook nog een kind wil is niet anders op een aantal punten dan zwanger aken van een donor. als je zwanger raakt van een donor heb je al helemaal geen vastigheid of stabiele relatie met die man. dus zie niet zo goed het verschil met snel zwanger raken van iemand die ook nog een kind wil

lange relatie

Persoonlijk geloof ik wel dat het bestaat hoor: op je 40e een man tegenkomen en dan snel een kind krijgen. Waarom niet? Ik kwam mijn vriend tegen toen ik 54 was en na 2 maanden was ik overtuigd, en hij ook. Alleen zijn wij geen 40 meer, maar als dit eerder was gebeurd hadden we héél snel kinderen gekregen, dat weten we allebei zeker. Een goede relatie is een goede relatie. Daar zit niet perse voor iedereen een proeftijd van 2 jaar op. Als je zelf onder tijdsdruk staat omdat je graag een kind wil kan het je blik op de betreffende man wel vertroebelen, dat heb ik meegemaakt vroeger en daar moet je je bewust van zijn. Je hebt vriendinnen of anderen nodig die je helpen scherp te blijven. Maar ik ken ze wel hoor, mensen die heel snel kinderen kregen en een goede relatie hebben.

het is net alsof als je mijn leeftijd hebt je opeens allemaal opmerkingen krijgt over dat de relatie ineens jarenlang en stabiel moet zijn om nog aan kinderen te beginnen en ook dingen over verhoogde risico's enz. bijna niemand gunt je het beste en hoopt voor je dat je nog een mooie situatie gaat krijgen.

het valt me gewoon op dat in andere situaties die bezwaren je bijna niet hoort. ik gaf al eerder een vb over borderliners. heb in mijn omgeving meerdere vrouwen naar de pop-polie zien gaan en als je dan een keer voorzichting een opmerking maakte zo van goh is dit wel verstandig ofzo dan is dat gewoon een no go. je moet dan heel blij zijn dat iemand een kind wil en vooral niet op de gevaren en bezwaren wijzen ook al slikt diegene hele batterijen met medicijnen.

ik word daar echt verdrietig van. natuurlijk hoef ik niet alleen maar positieve reacties maar het valt me wel op dat het vooral negatief is. ben zelf nooit negatief geweest naar vrouwen met een kinderwens.

mijn plan is gewoon op zoek gaan naar een leuke vent die ook nog kinderen wil

Ik zou zeggen...

als dit topic je, zoals je zegt, zo verdrietig maakt: stop met lezen en schrijven en steek je tijd in het zoeken naar een leuke man.

En misschien, als je dit dan later allemaal nog een terugleest, kom je tot de ontdekking dat er hier helemaal niet zo negatief gereageerd is.

vragen

Cinderella, zou je mijn vragen nog eens willen beantwoorden?

Heb je in het echte leven al erg vaak negatieve reacties gekregen op jouw wens nog een man en kind te krijgen nu je 39 bent?

En ben je teleurgesteld dat je nu op dit forum niet alleen enthousiaste reacties krijgt dat wij jou en jouw idee helemaal prima vinden en je alle geluk van de wereld wensen?

En jouw ervaring met mensen om jou heen is kennelijk anders dan die van mij.

En misschien kan je stoppen met jouw situatie tevergelijken met andere situaties, met andere mensen met een kortdurende relatie of ook wat ouder. Gewoon niet meer doen. Je hoeft ons niet te overtuigen.

ddd

Heb je in het echte leven al erg vaak negatieve reacties gekregen op jouw wens nog een man en kind te krijgen nu je 39 bent?

nee helemaal niet, alleen maar positief, heb alles goed op orde en mijn wens verschilt natuurlijk niet van een willekeurige andere vrouw die een kinderwens heeft. rook niet drink niet heb geen schulden, loop niet bij de pop-poli, heb laten zien dat ik een goede moeder aangezien ik al een kind heb etc. dus toen ik 30 was en aan mensen vertelde dat ik een kinderwens had, waren de reacties hetzelfde.

En ben je teleurgesteld dat je nu op dit forum niet alleen enthousiaste reacties krijgt dat wij jou en jouw idee helemaal prima vinden en je alle geluk van de wereld wensen?

Nee hoor, snap alleen niet dat in situaties die ik veel minder ideaal vind vaak mensen heel leuk reageren en het not done is om er een opmerking over te maken.

En jouw ervaring met mensen om jou heen is kennelijk anders dan die van mij.

Dat kan

En misschien kan je stoppen met jouw situatie tevergelijken met andere situaties, met andere mensen met een kortdurende relatie of ook wat ouder. Gewoon niet meer doen. Je hoeft ons niet te overtuigen.

Als ik morgen een leuke man ontmoet met een kinderwens is het aan mijzelf of ik eerst twee jaar lang een hele diepe intensieve relatie ga hebben met die man inclusief alles goed geregeld of volgende maand in overeenstemming met hem zwanger wil raken. Het maakt voor het kind neit uit want dat is hartstikke gewenst.

“Another kind of buzz” (gecorrigeerde versie #77)

Jullie hebben het (mij) niet geschreven, maar misschien wel stiekem bij jezelf afgevraagd: wie heeft Rode krullenbol er – in godsnaam! - nu weer met zijn grijze haren bijgesleept? Want wat doet die door de moderne tijd achterhaalde, ronduit oubollige Johnny Jordaan in dit draadje? Met z’n vader die ‘porder’ (?) was? Reden genoeg voor mij om de toelichting te geven, waarvoor ik deze ochtend even tijd te kort kwam wegens een afspraak met een lokale rijzende ster op zijn vakgebied.

Laat ik beginnen met het tegenspreken van de gedachte dat liederen als ‘De zon schijnt voor iedereen’ niet meer actueel zouden zijn vanwege een algemene verbetering van de leefomstandigheden. Er zijn door de jaren heen weliswaar heel wat vochtige en tochtige krotten gesloopt en vervangen door nieuwbouw; toch zal – afgaande op mijn eigen levenservaring – menigeen maar al te goed weten hoe het is om niet goed – en dat kan ook vandaag de dag wel degelijk zeggen: slecht – te wonen. Volkshuisvesting is nu eenmaal één van die beleidsterreinen waar, mede door het politieke klimaat in Nederland, eerder achterstanden ontstaan dan alle problemen (helemaal) opgelost raken.

Een tuinhuisje erbij op een volkstuinencomplex kan dan nog wel eens soelaas bieden. Toen ik echter ooit mijn moeder belde om eens te vragen wat zij daarvan vond, presteerde zij het om – geheel onvoorbereid! – binnen vijf minuten maar liefst 28 bezwaren uit de mouw te schudden. Haar reactie riep bij mij een mengeling van enigszins tegenstrijdige gevoelens op. Om precies te zijn: een gelaagde cocktail van verbijstering, trots, jolijt en droefenis.

Ik kende haar natuurlijk wel als een regelrechte zwartkijker. Maar hoe het mogelijk was dat zij zonder enige moeite spontaan zo veel argumenten wist te bedenken tegen de aanschaf van (zoiets onschuldigs als) een tuinhuisje? Met een ‘flux de bouche’ van heb-ik-jou-daar kraakte ze het uit optimisme geboren idee behendig tot op de grond toe af. Nog geen splinter overlatend!

Achteraf moest ik wel een beetje lachen om het kolderieke van de situatie. Het was uiteraard een ‘lach met een traan’, omdat haar betoog/tirade prijsgaf hoe intens negatief een mens kan denken. Om voor mezelf – een soort van tropische vrucht aan de spreekwoordelijke appelboom – te spreken? Echt wennen doet dat nooit.

Bepaalde dromen heb ik wijselijk nooit met haar gedeeld. Een voordeel: die liggen dus nog niet aan diggelen! Zo zou ik van harte een keer de VS willen doorkruisen met een rood gekleurde Cadillac die al dan niet nog van Elvis Presley is geweest. En tussen de bedrijven door een roadmovie in elkaar flansen waarin mieterse muziek voorkomt. Onder het genot van gezonde, boerse gerechten als stamppot tussendoor. Het liefst gemaakt van andijvie. Met wat rundergehaktballetjes of flinke blokken kaas. Terwijl alles van biologische kwaliteit is, natuurlijk.

Ik mag dan tot de groep van mensen behoren die uit principe matigheid willen betrachten als het gaat om consumeren; de katholieke armoedecultuur ontstegen, is een zekere hang naar luxe mij niet vreemd! Vooral op muzikaal gebied. Voor aanstaande Moederdag bijvoorbeeld zou ik best een radiowekker wensen! Zo’n ding biedt aanzienlijk betere geluidsopties voor het oor, dan die ellendige ‘ringtones’ van mijn smartphone; zo komt mij althans voor. Maar misschien is een radiowekker wat ouderwets en kan iemand van jullie een modernere technische oplossing aandragen? Laat het me maar weten!

Hoe dan ook; streven naar lotsverbetering lijkt mij in het algemeen eerder lofwaardig dan af te keuren. Jezelf wegcijferen, (zelf)kastijding en een eenzijdige oriëntatie op het vermeende leven na de dood vertrouw ik liever toe aan godsdienstfanaten. Zonder nu al te belust op genot (d.w.z. hedonistisch) te willen overkomen.

Alles – op levensgeluk na dan – met mate, hoor! Mijn leven mag best (flink) blijven contrasteren met die van de beroemdheden besproken in bladen als Privé en Story. Dat biedt mij dan weer ruimere kansen op succes in mijn ambitie om van elke dag een feestje te maken. Laten we wel wezen; zaken als gebrek aan privacy zijn toch eigenlijk nauwelijks te benijden? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier soms te weinig empathie voor is.

Om die reden heb ik wat moeite met de boodschap van het nummer ‘Royals’ van singer-songwriter Lorde (Ella Marija Lani Yelich-O'Connor):

Als arbeidersdochter uit Rotterdam en een groot voorstander van emancipatie trek ik oprecht in twijfel of een mens wel is gebaat met een dergelijke afgunstige grondhouding. Het zou wat zijn, zeg; als elk kind uit het volk zijn levensvreugde zou laten ondermijnen door jaloezie en de daaruit voortvloeiende deprimerende gedachtes! Alex Boye dit met mij eens lijkt te zijn, getuige zijn vrolijke, relativerende interpretatie:

Wie hunkert naar een prettiger leven (“another kind of buzz”) kan maar beter optimaal recht doen aan het leven zelf. Voor levensvreugde kan een ieder zo zijn eigen bronnen aanboren. Is dat het krijgen van een tweede kind? “So be it!” Als je daarbij maar voldoende let op de belangen van dat nieuwe spruitje.

Rode krullenbol

Cinderella

Dat komt doordat in die andere gevallen iemand al zwanger is, of het in elk geval al aan het proberen is. Natuurlijk zeg je dan: nou, succes dan!

Jij staat nu voor een aantal keuzes, dat is lastiger. Maar als je zeker weet dat je alleen een tweede kind wil als er ook een man bij is, dan heb je de keus al gemaakt, toch? Lukt het wel dan is het mooi, lukt het niet dan is het jammer.

Aan die 2 jaar hebben wij ons trouwens ook niet gehouden. Na een half jaar wisten we dat het goed zat en binnen een jaar waren we getrouwd en aan het proberen.

nee dat is zeker niet zo. als iemand zegt ik wil met de pil stoppen dan is het vaak goh wat leuk hopelijk raak je snel zwanger en krijg je een gezond kindje

of de vrouwen die bam willen worden. als die vertellen ik wil graag een kindje met een kind via cryos dan is het ook vaak goh wat goed jij kan dit wel. superleuk idee hopelijk is het snel raak.

dus ook al is iemand nog niet zwanger maar vertelt dat er concrete plannen zijn om zwanger te raken dan wordt daar leuk op gereageerd. en nee dat zijn niet alleen de gevallen met twee jaar stabiele relatie dat zijn ook vrouwen die bv lesbisch zijn en nog nooit een relatie hebben gehad of aseksueel zijn en via een donor een kind willen.

Op het moment dat je zegt ik sta open voor nog een kindje in mijn leven, of dat nou via cryos is zonder relatie of na tien jaar vaste verkering met een hoop spaargeld en mooie koophuis de reactie hoort te zijn goh wat leuk, hopelijk wordt je droom snel vervuld.

Cinderella

Als ik je mórgen in levende lijve tegen zou komen en je zegt dat je zwanger bent, of dat je daar bewust mee bezig bent, zou ik "Gefeliciteerd!, of "oh spannend!" zeggen, echt waar. Ik gun het je van harte. Maar je lijkt het positiever te maken dan op dit moment realistisch is. Ik had de indruk dat je minimaal twee jaar een relatie wilde hebben om aan een baby te beginnen, maar dat is geloof ik een misverstand. Maar zelfs als je binnen een half jaar na de eerste knipoog van dé nieuwe man zwanger zou willen raken, is het nog maar de vraag wannéér je die man tegenkomt en hoelang het duurt voor je zwanger bent van een gezond kind.

Waar ik ook aan denk is het volgende: je wilt een man die ook nog een kind wil. Mannen van jouw leeftijd, of ouder, staan lang niet allemaal te trappelen om voor het eerst of nogmaals aan het avontuur te beginnen. Ook mannen die op oudere vrouwen vallen zijn niet standaard in voor een baby. Die vinden het juist wel lekker rustig met een oudere uitgekinderde vrouw. Dus wat ik voor me zie, is dat je op een goede dag een echt leuke man treft, iemand die echt goed voor jou is, maar die je afwijst omdat hij geen baby meer wil. Misschien zou je bij je overwegingen ook na kunnen denken over wat op de langere termijn het beste voor jou zou kunnen zijn. Als je zo vasthoudt aan een baby, laat je misschien ook veel schieten.

Maak eens afwegingen op papier. Links "positief", rechts "negatief", en zo ook "realistisch" en "onrealistisch", "goed voor mij", "niet goed voor mij".

dan zou iedereen die een kinderwens heeft niet realistisch zijn. waarom zou leeftid nou net dat ene ding zijn wat zo heftig is qua realistisch denken. waarom niet al die andere situaties. wat denk je dat ik het krijgen van een kind idealiseer. ik heb al een kind he ik weet dondersgoed dat het niet alleen maar bestaat uit leuke rompertjes kopen en dekentjes breien. als iemand weet wat het allemaal inhoudt dan ben ik het wel hoor. ik idealiseer niks.

mijn kinderwens is even normaal als die van ieder ander. ja ook van die vrouwen die via cryos een kind willen of van de vrouwen van de pop polie. iedereen heeft recht op een kinderwens.

ik vraag me af hoe de reacties waren geweest als ik had gezegd

ik ben 39, heb al een kind en wil dolgraag nog een. ben gestopt met de pil dus kan zwanger worden. heb cryos benaderd en wil graag via een donor zwanger worden. heb er zoveel zin in.

dan is er toch ook geen tweejarig vast stabiele relatie. sterker nog er is helemaal geen relatie alleen een buisje zaad. maar ove rhet algemeen reageert men heel leuk op het feit dat iemand met een donor een kind wil als bam mama.

waarom mijn wens dan zo anders is snap ik niet. STEL in het allerergste geval dat ik morgen een leuke vent tref, die een kind wil, en overmorgen ben ik zwanger en volgende week zijn we uit elkaar. dan is er nog weinig verschil met zwanger raken van een donor. enige verschil is dat dit kind dan wel een vader heeft dus dat zie ik alleen maa rals pluspunt, de roots weet etc.

nee ik kan het niet begrijpen dat een donor over het algemeen zo lovend wordt onthaald en mijn verhaal nu zo raar is.

erger dan zwanger raken met een donor kan het niet qua stabiele ondergrond want met een donor is er helemaal geen ondergrond, heeft het kind neit eens een vader. natuurlijk wil je bij elkaar bliven, maar stel dat je toch uit elkaar gaat heeft het kind in elk geval nog wel een vader die hij kent.

Cinderella

Als een relatie je zo weinig boeit, los van dat hij de vader van je kind moet worden, kun je ook een bekende vragen om de rol van vader op zich te nemen. Of iemand zoeken die geen relatie wil, maar wel een kind in co-ouderschap. Er zijn vast leuke homo-mannen die dezelfde droom hebben als jij.

Maar goed, ik zou niet weten wat ik nog kan toevoegen. Ik ben benieuwd. Als het zover is hoop ik dat je dat hier wilt vertellen.

nee een relatie boeit mij heel veel. ik zeg alleen dat je nooit weet hoe het loopt van te voren. 1 op 3 gaat uit elkaar. zijn dat dan allemaal slechte mensen...zijn dat allemaal mensen die niks om een relatie geven en alleen maar kinderen wilden....dat hoeft helemaal niet.

ik wil graag een leuke man om een stabiele relatie mee op te bouwen. dat is het uitgangspunt. maar mocht dat ONVERHOOPT mis gaan dan heeft het kind in elk geval nog een vader die hij of zij kent en niet zoals bij een donor helemaal niks. DAT bedoel ik.

waaruit concludeer jij trouwens dat een relatie mij niks boeit. ik geeft meerdere malen aan dat het totaal mijn voorkeur niet heeft om weer uit elkaar te gaan. wel dat het helaas zo kan lopen en ondanks dat je dat natuurlijk niet wilt, ik die situatie wel kan handelen.

Ach...

""Maak eens afwegingen op papier. Links "positief", rechts "negatief", en zo ook "realistisch" en "onrealistisch", "goed voor mij", "niet goed voor mij""

Cinderella ziet alleen maar positief, dus dat lijstje is snel klaar. Cinderella wil alleen dat anderen het ook alleen maar positief zien en denkt dat "wij" het haar niet gunnen en het belachelijk vinden. Dat het meedenken is wat er hier gedaan wordt, wil ze niet zien. Volgens mij wil Cinderella het volgende;

Ze wil voor een tweede kindje een geschikte man tegenkomen en als ze geen geschikte man tegenkomt dan blijft ze gelukkig met het kind dat ze al heeft. Helemaal goed lijkt me. Lekker op zoek naar een leuke man en tegen die tijd maar zien hoe het loopt. Een ander optie is er voor haar gevoel niet.

Ik vraag me alleen af waarom Cinderella de berichtjes hier, waarin niets staat waardoor ze niet voor de zoveelste keer verongelijkt haar verhaaltje kan afdraaien, stelselmatig blijft negeren.

ik zie niet alleen maar positief. maar dat hoort niemand met een kinderwens te doen. op elke leeftijd moet je afwegen wat de voordelen en nadelen zijn. en die zijn op elke leeftijd wee randers. maar ondanks dat hoort mijn kinderwens net zo leuk te worden ontvangen als die van een willekeurige andere, die misschien weer andere nadelen heeft.

ik heb inderdaad wel voordelen, mijn leven goed op orde, fijne koopwoning, veel vrije tijd, al een kind dus ik weet wat het inhoudt, goede sociale omgeving enz. ik ben gezond, nog niet in de overgang

nadeel is inderdaad mijn leeftijd, daar kan ik niet om heen, dat onderschati ik heus niet. dat is in mijn geval het minpuntje maar denk eens wat voor minpuntjes ik niet heb. kan bij iedereen wel een minpunt ontdekken, heb zoveel verhalen om me heen gehoord afgelopen jaren, meiden van 19 zonder woning die zwanger raakten, rokende vrouwen, vrouwen met een psychische stoornis, vrouwen zonder baan, vrouwen met schulden.

dan denk ik dat heb ik allemaal niet. het is puur die leeftijd. ja daar kan ik niet om heen.

gelukkig kan ik het prima aan als het niet mee rgaat lukken. het is ook zker niet zo dat ik nog perse een kind moet hebben om mij gelukkig te maken. het is meer zo dat ik het nog graag ozu willen. en dat is net zo leuk als wanneer iemand anders een kind wil.

ik heb dan ook inmiddels aan goede vrienden onthult dat ik gestopt ben met de pil ;-0

en als ik die leuke man niet ontmoet heb ik zoals ik al zei nog zoveel leuke andere dingen in mijn leven. ben een gezegend mens

en mijn grote wens is al vervuld hoor, ik wilde graag moeder worden, nou dat ben ik geworden ik heb een superlief kind gekregen waar ik heel trots op ben.

ik zou ook heel graag een vakantiehuisje kopen en daar heel veel heen willen. ik zou willen reizen, ik heb duizend hobby's heb leuke vrienden etc.

als dat kindje er niet mee rkomt valt ik heus niet in een gat ofzo hoor.

Dus

Dus, kort samengevat, zoals ik al schreef;

Ze wil voor een tweede kindje een geschikte man tegenkomen en als ze geen geschikte man tegenkomt dan blijft ze gelukkig met het kind dat ze al heeft. Helemaal goed lijkt me. Lekker op zoek naar een leuke man en tegen die tijd maar zien hoe het loopt.

ja zo is het zeetakje

en kansen zijn maar kansen. ik staar me daar niet zo blind op. had in mijn zwangerschap van mijn zoon een erge overgeefaandoening waarop iedereen zei dat de kans op afwijkingen en vroeggeboorte heel groot zouden zijn. bleek achteraf in mijn geval niks van te kloppen en zelfs het tegenovergestelde was het geval.

Cinderella

Fijn om te horen dat het niet je hele leven beheerst. Geniet van de lente en zomer. Wie weet...

nee ik weet echt wel hoe het is dat het je leven beheerst want dat heb ik vaak genoeg om me heen gezien bij vrouwen

en weet je wat k dan zo opvallend vind....de vrouwen die voor zichzelf tot het gaatje zijn gegaan om een kind te krijgen, er depressief van zijn geworden, niet meer op kraamvisite bij anderen wilden enz...en die dan mooi hun kinderen gekregen hebben...

die roepen het hardst naar andere vrouwen met een kinderwens dat kinderen niet zaligmakend zijn en dat je het niet moet idealiseren en dat je zelf je leven moet maken en je niet afhankelijk van het krijgen van een kind moet opstellen etc.

dat vind ik nog steeds bizar

ik sta er wel nuchter in. ik wil dolgraag nog een kind echt dolgraag maar niet zo graag dat ik rare dingen ga doen als een donor of een kind uit een kinderwagen stelen ofzo, er zijn echt wel grenzen.

raar

Dat is nou al de zoveelste keer dat je begint over hoe raar een donor "of iets dergelijks" is. Nu al in één adem met het stelen van kinderen van een ander. Daar ga ik dus bijna iets van denken.
En wij mogen niks vinden, want o o, wat is het toch fijn voor jou dat jij nog een kind wil maar geen rare dingen gaat doen. Kijk naar jezelf. De enige die hier van alles vindt ben jij zelf.

sommige vrouwen zijn zo geobsedeerd door hun kinderwens dat ze een kind gaan stelen. of dat ze een donor nemen. of dat ze helemaal naar china gaan.

het is bijna of jullie mij zo afschilderen, een totaal geobsedeerde vrouw die totaal geen gevaren ziet, niet weet waar ze het ove rheeft en koste wat het kost een kind MOET.

en ik zei dus dat dat nergens op slaat. ik heb een gezonde kinderwens en komt het neit dan komt het niet.

hu ik heb het helemaal niet over mezelf die rare dingen zou gaan doen.

ik zou nooit een donor willen, ik heb heus mijn grenzen wel hoor. wil graag een kind maar zeker niet met een of andere onbekende via een buisje, heb heus wel respect voor de mensheid.

Toe maar

Ze komen nu ook al uit China, wat zijn er toch een boel rare mensen he?
Ik wens je verder een fijne dag.