Een bewust alleenstaande ouder
Hallo Allemaal,
Mijn naam is Kris. Ik ben 24 en al druk bezig met oriënteren in de wereld van BAM -ouderschap. Het belangrijkste is er…de wens om moeder te worden genoeg liefde om te geven, een leuk huisje en een prima baan (pedagogisch medewerker met kinderen van 0-4 jaar).
Na dit besproken te hebben met wat mensen die dichtbij staan, is mijn wens gegroeid. Nu is het geen traject waar je morgen in kan rollen, en wil ik zelf ook eerst een half jaar - een jaar. Voelen of dit is wat ik echt wil en me verdiepen in alles wat er bij komt kijken.
en daar heb ik jullie help bij nodig. Ik ben opzoek naar contact met mensen die het bewust alleenstaande ouder zijn en jullie adviezen, tips, verhalen wat kan verwachten, voor en na delen en waar ik rekening mee moet houden. Er staat veel op internet maar mensen met de ervaring in de wereld van (BAM) ouderschap. voel ik me prettiger bij.
(Als iemand goede sites, boeken, tijdschriften weet hoor ik dat ook graag)
super bedankt!
fijne dag vandaag.
Groetjes K.
Natuurlijk heeft het ouderschap mooie kanten en weegt dat doorgaans op tegen de minder mooie kanten. Anders hadden er niet zoveel mensen kinderen.
Oh en op Viva was er een langlopend topic 'kind in je uppie'. Dat topic gaat nu met name over dames die in het traject zitten om BAM te worden. Dus veel over afspraken in ziekenhuis, zwangerschapstesten ed. Maar deel 1 was oorspronkelijk van iemand met de zelfde vragen als jou. Daar kwam een mooi topic uit voort dat ik graag heb gelezen voordat ik de beslissing nam.
MamaE schreef op 14-07-2022 om 15:30:
Natuurlijk heeft het ouderschap mooie kanten en weegt dat doorgaans op tegen de minder mooie kanten. Anders hadden er niet zoveel mensen kinderen.
Er zijn ook mensen die spijt hebben dat ze ooit aan kinderen zijn begonnen en wilden dat ze de tijd terug konden draaien. ik heb hier ooit wel eens een topic over geopend volgens mij was dat nog op Viva en nee zelf heb ik geen spijt van mijn zoon.
Als ik in mijn eentje moeder zou willen worden zou ik dat toch altijd met een homostel doen. Als een co-ouderschaprelatie. Vind ik gewoon beter voor het kind ook.
MamaE schreef op 14-07-2022 om 15:30:
Natuurlijk heeft het ouderschap mooie kanten en weegt dat doorgaans op tegen de minder mooie kanten. Anders hadden er niet zoveel mensen kinderen.
Nou je kunt ze niet terugstoppen als ze er eenmaal zijn natuurlijk. Genoeg ouders die spijt hebben, maar het is wel een taboe.
Due-scimmie schreef op 14-07-2022 om 15:47:
[..]
Nou je kunt ze niet terugstoppen als ze er eenmaal zijn natuurlijk. Genoeg ouders die spijt hebben, maar het is wel een taboe.
Eens. Als je al spijt hebt van het nemen van een hond krijg je al de hele goegemeente over je heen. Dus niemand praat over spijt van het hebben van een kind. Je kunt dat inderdaad niet afdoen met: 'Anders hadden er niet zoveel mensen kinderen.'
watertoren schreef op 14-07-2022 om 15:38:
[..]
Er zijn ook mensen die spijt hebben dat ze ooit aan kinderen zijn begonnen en wilden dat ze de tijd terug konden draaien. ik heb hier ooit wel eens een topic over geopend volgens mij was dat nog op Viva en nee zelf heb ik geen spijt van mijn zoon.
Dat klopt. Maar dat is wel een minderheid hoor. Tegenwoordig is kinderen krijgen niet meer iets dat 'gewoon gebeurt' (of niet) zoals vroeger. Het is, hoewel dat zeer zeker niet altijd het geval is, meer dan ooit een keuze.
Er zijn zeker mensen die het bij nader inzien niet gedaan zouden hebben. Maar veruit de meesten zouden het zo weer doen. Ondanks alle slapeloze nachten, driftbuien, rotzooi en gedoe en geregel.
Openlijk spijt hebben van je kind is ook wel erg taboe. Sowieso voor het kind heel pijnlijk. En als ouder zul je verketterd worden.
Due-scimmie schreef op 14-07-2022 om 15:47:
[..]
Nou je kunt ze niet terugstoppen als ze er eenmaal zijn natuurlijk. Genoeg ouders die spijt hebben, maar het is wel een taboe.
Ik lees inderdaad veel artikelen over moeder die spijt hebben. Dit vind ik heftig om te lezen en gun je niemand. Dit gevoel weet alleen niet van te voren, dat maakt het lastig. Daarbij zijn het ook 9/10 moeder die het graag wilde voor hun partner, en zelf nog niet klaar waren voor ouderschap. Het is lastig, want je kan nooit inschatten hoe je voelt na een bevalling. Een postpartum depressie kan je ook overkomen. Dat maakt ouderschap lastig. Je weet nooit hoe zelf op situaties/hormonen etc. reageert
Aiden schreef op 14-07-2022 om 15:20:
[..]
Komt dat niet wellicht door de gevolgen van een scheiding? Of omdat een ouder is overleden? Of bedoel je echt BAM-kinderen?
Ik denk dat alle drie hun eigen problematiek kennen.
Het gaat mij niet per sé om beter/minder goed, want er zijn zoveel variabelen. Het gaat er meer om dat het verstandig is om er goed over na te denken en niet teveel door de roze bril gaan kijken (wat mijn indruk is op basis van wat to hier post).
Dat geldt overigens ook voor traditionele gezinnen die aan kinderen willen beginnen, maar we hebben het daar nu even niet over.
DS1971 schreef op 14-07-2022 om 15:57:
[..]
Ik denk dat alle drie hun eigen problematiek kennen.
Het gaat mij niet per sé om beter/minder goed, want er zijn zoveel variabelen. Het gaat er meer om dat het verstandig is om er goed over na te denken en niet teveel door de roze bril gaan kijken (wat mijn indruk is op basis van wat to hier post).
Dat geldt overigens ook voor traditionele gezinnen die aan kinderen willen beginnen, maar we hebben het daar nu even niet over.
even een vraagje...Ben je zelf ook ouder?
KrisM.97 schreef op 14-07-2022 om 16:02:
[..]
even een vraagje...Ben je zelf ook ouder?
Ja. Ook een gemankeerde op basis van de statistieken, want gescheiden.
Aiden schreef op 14-07-2022 om 15:22:
[..]
Iemand die, als men vraagt om cijfers, zijn reactie begint met 'Google eens', neem ik per definitie niet serieus. Wie stelt moet bewijzen en dan stuur je niet iemand het Googlebos in.
Ik schreef niet alleen google eens, maar ook waarop je moet googlen, zodat je meerdere resultaten krijgt.
Maar als jij gelukkiger wordt van 1 resultaat: https://www.nji.nl/sites/default/files/2021-07/Eenoudergezinnen.pdf
DS1971 schreef op 14-07-2022 om 16:05:
[..]
Ja. Ook een gemankeerde op basis van de statistieken, want gescheiden.
Oke! als ik even een beetje een brutale vraag mag stellen. Voor dat je ouder werd, wist je toen precies hoe het ouderschap werkt en dat het zo zwaar is? Had je geen roze bril op van hoe de rol er uit zag?
Niemand weet vooraf hoe het ouderschap er uit gaat zien en hoe ze dat gaan ervaren.
Een kind krijgen voor je partner blijkt inderdaad vaak niet zo'n goede keus.
Tijdens een depressie ben je de minst leuke versie van jezelf en zie je de dingen allemaal niet zo helder. Dat kan ook weer voorbij gaan en is geen goed moment voor ingrijpende levenskeuzes.
Er is echter wel een verschil tussen 'als ik alles van tevoren had geweten, had ik een andere keuze gemaakt, maar ik houd wel zielsveel van mijn kinderen en kan ze niet meer missen' en 'wat een hel is dit, waarom bestaat er geen asiel waar ik ze naartoe kan brengen'.
Maar die spijt, dat kan iedereen overkomen. Dat staat los van of je alleen of met een partner kinderen krijgt.
KrisM.97 schreef op 14-07-2022 om 16:08:
[..]
Oke! als ik even een beetje een brutale vraag mag stellen. Voor dat je ouder werd, wist je toen precies hoe het ouderschap werkt en dat het zo zwaar is? Had je geen roze bril op van hoe de rol er uit zag?
Ik wilde niet eens kinderen, maar mijn toenmalige vrouw wilde ze heel graag en ik gunde haar dat wel. Totaal verkeerde manier van beslissen, maar ik ben gewoon eerlijk.
En toen werd onze dochter geboren en bleek de rol van vader op mijn lijf geschreven en mijn toenmalige vrouw bleek het helemaal niet te liggen.
Zoals gezegd: ik reageer heel erg vanuit mijzelf. Mijn reacties als leek kun je dan ook heel goed samenvatten met: zorg dat je weet waar je aan begint. Voor zover dat kan, want er is ook zoveel wat je pas kan weten als je het ervaren hebt.
Overigens, ook al ben ik degene die het meest voor onze kinderen zorgt ben ik enorm blij dat mijn ex-vrouw nog altijd in beeld is. Sowieso voor de kinderen, het is goed voor hen om ook contact met haar te hebben, maar ook gewoon af en toe even geen kinderen. Tijd voor jezelf om op te laden.
Dus ik zou dat zeker onderzoeken, om het b.v. samen met iemand anders te doen en co-ouderschap. Niet zaligmakend, maar het onderzoeken waard.
