Late prater ervaringen ?

Ik zou eerst de gehoortest afwachten. Is ze jullie enigste kind of zijn er meer kinderen in het gezin?

Waarom zou je haar intelligentie willen testen als je daar niet aan twijfelt? Dat is toch nergens voor nodig dan. Je kind is net 2. Ze gaat vooruit. Makkelijker gezegd dan gedaan maar: geen zorgen maken. En gewoon niet testen als je dat niet wil. Het klinkt niet of zij ergens last van heeft of niet mee kan komen. Gehoor testen kan geen kwaad, maar de rest… geef haar de tijd.

Mijn dochter was trouwens een late prater. Ook nog logopedie gehad. Nu (5 jaar) kletst ze de oren van je hoofd in drie talen. 

Ik vind je dochter nu al een kwebbeltante. 

Mijn zoon praatte pas met ruim drie jaar, maar wel direct in keurige volzinnen. Tot die tijd bestond de woordenschat uit papa, mama en èèèh.

Bij het consternatiebureau kwamen zelfs die woorden er niet uit, dus mocht hij de volgende dag langskomen tijdens de lunchpauze. Hij kwebbelde op het loopfietsje vrolijk in de wachtkamer waar de arts haar broodje at. Eenmaal in de spreekkamer kwam er geen woord meer uit.

"Hij is gewoon een eigenwijs geval", was haar diagnose. 

Tegenwoordig zijn ze wel veel alerter op TOS. 
Gaat ze ook naar peuterspeelzaal? Ze zou met een taalachterstand in aanmerking kunnen komen voor VVE (voorschoolse en vroegtijdige educatie). 
https://www.boink.info/opvang-kiezen/vve
Ik denk dat ze daarvoor willen kijken wat haar mogelijkheden zijn?

Mijn dochter van nu 22 zei heel lang maar een paar woorden totdat we gingen doen alsof we haar niet begrepen en toen rolde er zomaar een hele zin uit. Zij was altijd van het eerst kunnen en dan pas doen. Denk dat ze toen rond dezelfde leeftijd als jouw dochter was. 

Zelf was ik ook vrij langzaam, ook om dezelfde reden die jij mogelijk aangeeft. Ik was tot mijn amandelen eruit gingen op mijn 4e altijd wat dovig. 

Laat je niet gek maken!! Ik heb exact hetzelfde gehad met mijn zoon, die was nog iets later en begonnen ze ook over van alles. Ik heb alles afgehouden en alles trok gewoon bij.

zoals een logopediste zei, tegenwoordig willen ze van alles onderzoeken en moeten hele kleintjes al oefenen en naar logopedie terwijl de ervaring leert dat het 9 vand e 10 keer gewoon bijtrekt. En ik maakte me zo een zorgen want de mijne had tlt zeker 3 jaar dat hij minimaal sprak en de woorden die hij wel zei daarvan zsi hij een heleboel letters niet (busje was bijvoorbeeld bu-e). Niemand werd er wijzer van. Ik maakte me zoveel zorgen en ben met logopedie begonnen bij 2,5 jaar en guess what, toen hij ruim 3,5 was begon hij ineens te praten en nu ruim 4 kan hij prima praten en geen achterstand meer. Alle achterstanden zijn verdwenen. Soms is het goed geduld te hebben. Ze zegt ecjt al zoveel meer dan de mijne deed. Gezien de vooruitgang zou ik alleen de oren checken en er verder op vertrouwen dat het goedkomt. 

De logopediste van mijn dochter zei dat bij ongeveer de helft van de tweejarigen die niet praten sprake is van meer dan alleen maar ‘laat’ zijn. Dochter zei met 22 maanden nog helemaal niets behalve mama en da. Ze heeft ook nooit gebrabbeld. Bij uitgebreid testen kwam weinig bijzonders aan het licht, alleen die spraakachterstand. Na haar tweede verjaardag kwamen er steeds meer woordjes bij en uiteindelijk ook zinnetjes. Het is nooit een heel talig kind geworden. Pas toen ze 6 was, was ze helemaal op niveau, net op tijd voor groep 3.
Ik ben zelf wel van het meten en testen. Als er wel iets aan de hand is, ben je er vroeg genoeg bij om nog iets te kunnen doen. Beter dan dat je met je vierjarige aankomt en het allemaal veel lastiger gaat.

door oorontsteking kun je heel erg achter komen met praten, mijn dochtertje ook logopedie nodig gehad ,omdat ze begin klanken niet kon maken,of bv liete ipv lieve,nu is ze 25 en praat prima hoor,komt echt wel goed.