Moeilijke start opvang
Hoi allemaal,
Dit is mijn eerste bericht hier, en ik ben op zoek naar ervaringen/tips van anderen en (hopelijk!) wat steun.
Mijn man en ik hebben een zoontje van 15 maanden dat komende week begint op het kdv. We wonen in een regio waar enorme wachtlijsten zijn voor de opvang, en ons kind kan daarom ondanks een tijdige inschrijving nu pas terecht. Het eerste jaar na mijn kraamverlof hebben we opgelost met ouderschapsverlof en heel veel hulp van onze (schoon)ouders, maar deze constructie is niet houdbaar op de lange termijn. Ook gastouders hebben lange wachttijden in deze regio, en andere opties (die wij kennen) vallen veelal buiten ons budget.
Nu is zoon afgelopen week een ochtend wezen wennen en dat is dramatisch verlopen. Toen ik hem wegbracht was hij heel rustig, geïnteresseerd in het speelgoed en de andere kinderen en hij heeft niet gehuild ofzo. Maar toen ik hem kwam halen, riep een van de leidsters opgelucht: ‘oh, wat zijn wij blij dat je er weer bent!’ Blijkbaar heeft hij de hele ochtend gehuild en heeft hij niks willen eten of drinken. Hij was na het ophalen gelukkig weer snel vrolijk.
Volgende week is zijn eerste officiële dag, maar de leidster zei dat we er rekening mee moeten houden dat hij voorlopig nog geen hele dagen aankan, en dat mijn man of ik waarschijnlijk aanwezig moeten zijn bij de lunch, zodat hij in elk geval wat eet of drinkt. Dit kunnen we voor komende week regelen, maar ook dit zal op de lange termijn uiteraard niet houdbaar zijn.
Ik zie er enorm tegenop om hem weer naar het kdv te brengen nu het zo moeilijk is verlopen. Ik had heus niet verwacht dat alles in een keer rozengeur en maneschijn zou zijn, maar uren achter elkaar compleet overstuur zijn, is wel een ander uiterste. Onze zoon is een nieuwsgierig en sociaal kind dat normaal gesproken totaal niet aan ons hangt en ook in nieuwe omgevingen heel ondernemend is. Misschien heb ik daarom verkeerde verwachtingen gehad, of ben ik naïef geweest en heb dit onderschat. Ik vind het ontzettend sneu voor hem, en merk de afgelopen dagen dat hij veel heftiger reageert als ik even de kamer uitloop. Daarnaast vind ik het ook heel vervelend voor de leidsters, die natuurlijk veel meer kinderen onder hun hoede hebben dan alleen hem.
Ik heb op het kdv gevraagd of ze tips hadden voor thuis of bij het wegbrengen, maar die hadden ze niet echt.
Misschien lezen hier andere ouders mee, of mensen die werkzaam zijn in de kinderopvang die wel een tip hebben? Of die eenzelfde soort ervaring hebben? Ik hoor graag van jullie, want ik zie er als een berg tegenop om hem volgende week weer te brengen en ben ook bang dat het afzetten nu veel moeilijker zal zijn, omdat hij weet wat er gaat gebeuren.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Dochter is hier nog wat later begonnen bij het kdv (1,5). Ze heeft echt heel erg moeten wennen. Echt heel lang huilend over gedragen. Dat begon al als ik in de ochtend zei dat ze naar de opvang moest. Dat was pittig. Maar ik ben nooit gevraagd om haar eerder op te halen. Of om aanwezig te zijn bij de lunch. Ik denk ook dat aanwezig zijn bij de lunch het eerder lastiger maakt, dat kind zich dan juist aan je vastklampt. Dochter had erg lieve leidsters en al vlug een voorkeur voor eentje die haar ook echt onder de hoede heeft genomen de eerste 3 maanden. Heeft veel op schoot gezeten.
Nu moet ik zeggen dat ze niet de hele dag bleef krijsen maar wel heel zielig alleen bleef. Ook na die eerste 3 maanden heeft het nog een hele tijd geduurd voordat ze de echte vrolijke, uitbundige meid zagen die ze ook is. Toen accepteerde ze het dat ze daarheen moest. Meer ook niet eigenlijk. Hele zware tijd. Ook voor ons als ouders. Nog overwogen om een dag minder te gaan werken maar nu is ze er heel blij. Moet er wel bij zeggen dat ze maar 1 dag in de week gaat en ze wat sociale omgang gemist had met corona met zijn lockdowns.
o wat een heftige ervaring voor jullie allemaal.
Ik zou zeker niet aansluiten bij de lunch. Ik denk dat dat erg verwarrend is voor hem, en dus het niets oplost behalve dat hij mogelijk eet/,drinkt.
Zou je met halve dagen kunnen starten, dat is beter in te calculeren met jullie werk dan " we kunnen gebeld worden". En geeft wellicht meer ruimte om sneller vertrouwen op de bouwen.
En verder zou ik met haar vader af spreken dat je om beurten "paraat staat"
Vervelend zeg. Hoeveel dagen gaat hij? Veel kindjes hier in de omgeving die bij 1 dag per week het moeilijk bleven vinden. Terwijl de kinderen die vaker gaan veel makkelijker wennen. 15 maanden is ook wel een lastige leeftijd maar aan de andere kant is hij pas 1x geweest. Geef het wat tijd. Misschien eerst halve dagen inderdaad maar wel vaker in de week, zo went hij eraan. Zou zeker niet bij de lunch gaan zijn, hoe verwarrend als je dan weer weg gaat. En hij heeft nu 1 dagdeel wennen niks gegeten, de meeste dreumessen overleven dat wel hoor. Ik vind het kdv nogal panisch reageren als ik het zo lees. Hopelijk zit er een lieve juf bij die inderdaad wat meer mogelijkheden ziet dan alleen; gelukkig ben je er weer of kom maar mee lunchen.
het is ook de leeftijd, rond deze tijd komt ook de eenkennigheid nog als stoorzender er door heen.
Hoe vaak zal ze heen gaan, 1 dag is moeilijk om te wennen omdat ze dan steeds een lange periode er tussen heeft en weinig 'geheugen' opbouwt.
Sterkte, want het is gewoon niet leuk dit mee te maken.
Ik vind langskomen voor de lunch ook gek. Lijkt me helemaal verwarrend voor kind. Ik zou inzetten op misschien even daar gezamenlijk spelen en de eerste tijd wat eerder ophalen, eventueel door (schoon)ouders.
onprofessioneel om te roepen oh wat zijn we blij dat jij er weer bent
is het nog een optie om toch nog wat langer door te gaan met je eerste constructie
dus ouders ?
Wat vervelend voor jullie. Ik kon, en dat zal voor veel meer ouders gelden, alleen fijn werken als mijn kind goed en fijn opgevangen werd.
Bij mij moesten ze ook huilen als ik ze weg bracht, maar dat ging snel over.
De uitspraak van de leidster is echt heel onprofessioneel. Ik zou daar denk ik het gesprek over aangaan voordat je je kindje weer brengt. Dacht alleen zij er zo over? Of haar collega's ook? Als je kind echt zo overstuur was, waarom hebben ze je dan niet eerder gebeld? En de suggestie om bij de lunch te komen zitten: dat maakt het nóg moelijker. Dan ga je twee keer afscheid nemen op 1 dag.
Het is opzich wel normaal dat een kindje moet wennen bij een kinderdagverblijf en 15 maanden is inderdaad niet het meest makkelijke moment om te starten.
Meestal duurt het een paar weken voordat een kindje is gewend, afhankelijk van hoe vaak in de week hij gaat. Bij 1 keer in de week kan het wennen een stuk langer duren.
Wat je als ouder kan doen is positief blijven en vertrouwen uitstralen naar jullie zoon. Een kind voelt het als je als ouder twijfelt. Verder kan je het overdracht moment het beste niet te lang laten duren. Soms helpt het om even mee te gaan op de groep en met je kind een boekje te lezen ofzo maar als je zoon gaat huilen kan je het beste zorgen voor een korte en duidelijke overdracht.
Komen voor de lunch lijkt me absoluut geen goed plan. Je komt dan nooit meer weg. Tenzij je zoon al ernstig ondergewicht heeft en thuis ook slecht eet kan hij best zonder eten als hij bij het kinderdagverblijf is. Overigens vind ik het raar dat het kinderdagverblijf daar uberhaupt over begint. Hiermee lijken ze er al vanuit te gaan dat dit een probleem blijft terwijl jullie zoon pas 1 keer een paar uur is geweest. Als hij eenmaal gewend is zal hij waarschijnlijk ook gewoon eten en ook zij zouden vertrouwen moeten hebben dat hij even tijd nodig heeft maar dat het echt wel goed zal komen.
Misschien heb je dat al wel gedaan maar zo niet dan zou je je zoon misschien nog wat vertrouwde dingen mee kunnen geven. Zijn favoriete knuffel, speen, z'n favoriete speeltje, zijn eigen drinkbeker of fles etc. Zodat hij wat dingen heeft die vertrouwt voor hem zijn.
Ysenda schreef op 29-10-2022 om 06:40:
het is ook de leeftijd, rond deze tijd komt ook de eenkennigheid nog als stoorzender er door heen.
Hoe vaak zal ze heen gaan, 1 dag is moeilijk om te wennen omdat ze dan steeds een lange periode er tussen heeft en weinig 'geheugen' opbouwt.
Sterkte, want het is gewoon niet leuk dit mee te maken.
Die begint toch met 9 mnd?
Thomass schreef op 29-10-2022 om 08:23:
[..]
Die begint toch met 9 mnd?
Begin ja, maar de piek zit veel later.
De eerste tekenen van eenkennigheid beginnen vaak tussen de zes en negen maanden, maar de piek ligt vaak iets later: tussen de acht en achttien maanden. Hoe lang de eenkennigheidsfase duurt, verschilt per kind. Soms duurt het maar een paar weken, soms enkele maanden, maar het kan ook veel langer duren. Het verdwijnt in principe vanzelf: de meeste kinderen zijn er rond hun derde verjaardag helemaal vanaf.
De fase van je kindje is de verlatingsangst, die optreedt tussen de ongeveer 8-18 maanden ( daartussen het ergst en rond 3e levensjaar is dat gemiddeld weer weg)en heeft meer met de ontwikkeling dan met de evaring op het kdv te maken.
Kunnen opa en oma de 1e tijd wat eerder halen? Ik zou er zeker niet met de lunch gaan zitten en dan weer weggaan eigenlijk, dan laat je hem er 2x door heen gaan. Ik begrijp niet waarom er niet eerder is gestart met wennen van bv 4 keren, al is dat met al die slaapjes misschien te onrustig, maar dan tenminste 4 keer een kortere ochtend.
Biscuitje schreef op 29-10-2022 om 08:09:
Het is opzich wel normaal dat een kindje moet wennen bij een kinderdagverblijf en 15 maanden is inderdaad niet het meest makkelijke moment om te starten.
Meestal duurt het een paar weken voordat een kindje is gewend, afhankelijk van hoe vaak in de week hij gaat. Bij 1 keer in de week kan het wennen een stuk langer duren.
Wat je als ouder kan doen is positief blijven en vertrouwen uitstralen naar jullie zoon. Een kind voelt het als je als ouder twijfelt. Verder kan je het overdracht moment het beste niet te lang laten duren. Soms helpt het om even mee te gaan op de groep en met je kind een boekje te lezen ofzo maar als je zoon gaat huilen kan je het beste zorgen voor een korte en duidelijke overdracht.
Komen voor de lunch lijkt me absoluut geen goed plan. Je komt dan nooit meer weg. Tenzij je zoon al ernstig ondergewicht heeft en thuis ook slecht eet kan hij best zonder eten als hij bij het kinderdagverblijf is. Overigens vind ik het raar dat het kinderdagverblijf daar uberhaupt over begint. Hiermee lijken ze er al vanuit te gaan dat dit een probleem blijft terwijl jullie zoon pas 1 keer een paar uur is geweest. Als hij eenmaal gewend is zal hij waarschijnlijk ook gewoon eten en ook zij zouden vertrouwen moeten hebben dat hij even tijd nodig heeft maar dat het echt wel goed zal komen.
Misschien heb je dat al wel gedaan maar zo niet dan zou je je zoon misschien nog wat vertrouwde dingen mee kunnen geven. Zijn favoriete knuffel, speen, z'n favoriete speeltje, zijn eigen drinkbeker of fles etc. Zodat hij wat dingen heeft die vertrouwt voor hem zijn.
Eens, niet meegaan met het voorstel om te komen lunchen.
Bedankt voor alle medelevende en meedenkende reacties! Ik heb vanmiddag tijd om wat uitgebreider te reageren en antwoord te geven op verdere vragen. Ik lees in ieder geval al dat niemand het lunchplan een goede oplossing vindt, en dat bevestigt mijn eigen gevoel daarover. Maarja, als dat een wens is vanuit het kdv, vind ik het ook lastig om dat te weigeren. Maar zeker goed om het nogmaals te bespreken en bezwaren aan te kaarten. Vanmiddag reageer ik verder, nogmaals dank iedereen!
Och wat lastig voor jou en je zoontje. Het wennen zal, wat de anderen ook zeggen echt even duren. Hij is nog niet gewend om zonder jullie ergens te blijven( behalve bij opa en oma) Daar moet hij aan wennen en dat duurt even. Ik werk in de kinderopvang en meelunchen, dat is bij ons nog nooit gebeurd.Bijzondere vraag eigenlijk want daarna ga je weer weg en creeër je dus een extra afscheid? Dan wordt het volgens mij alleen maar lastiger: mama brengt je, komt eten en gaat weer weg zonder je?
We vragen wel eens aan ouders om wat eerder te komen de eerste dagen maar daarna niet meer. Dan wennen ze wel het snelste. Ik zou aangeven dat lunchen voor je gevoel niet prettig is maar dat je/opa/oma hem wel bv de eerste 3 x eerder op wil halen? En dan steeds iets later.
Eten, daar kan hij best een dagje zonder, geef m smorgens wat extra pap of zo. Dat komt wel, het eten. Natuurlijk is het niet fijn voor de groep als een kindje veel huilt, maar de PM-ers zijn het wel gewend hoor om daar mee om te gaan( normaal gezien)
Meestal neemt bij ons degene die het kind het eerste ziet die ochtend het die dag "op sleeptouw"dus echt overal mee naar toe. Dat kan ook degene zijn waarnaar de voorkeur van het kind gaat. Dat het kind ziet dat degene er echt is en blijft.
Iets vertrouwds meegeven als een knuffel kan ook helpen, daar kunnen ze dan ook op inspelen met gesprekjes en spel. Een speen zou echt als laatste redmiddel doen.
En...het komt goed!
Het is toch logisch om het in stapjes te doen. Je kindje is 15 maanden, alles gaat in kleine stapjes.
