Ontmoeting nieuwe partner na scheiding
Hi. Ik zit met een vraagstuk waarin ik heel graag ook de mening van anderen zou willen horen, want zelf kom ik er niet uit.
Ik ben een vader van twee kinderen onder de 6. Moeder en ik zijn gescheiden en de moeder van de kinderen heeft een nieuwe partner sinds ongeveer een jaar.
De nieuwe partner is rustig geïntroduceerd bij de kinderen alszijnde ‘vriend’ van mijn ex. Nu willen zij op vakantie naar familie komende zomervakantie. Aangezien ik de nieuwe partner nog niet heb ontmoet heb ik hier moeite mee. Hierom heb ik voorgesteld om een drankje te drinken (oid, iets laagdrempeligs) met de nieuwe partner. Zo hebben we de kans om elkaar te leren kennen, aangezien we in de toekomst nog veel met elkaar te maken krijgen en ik het belangrijk vind dat de banden goed.
Nu wilt mijn ex deze kennismaking alleen doen als zij erbij is. Ik heb haar geprobeerd uit te leggen dat dit een andere dynamiek is dan wanneer ik even 1-op-1 kennis met hem kan maken. Ex-partner staat nu op haar strepen, ik ook. Maar dat betekend een impasse, wat allerminst in het belang is van de kinderen en ik wil dit belang echt wel graag voorop hebben. Daarom ben ik erg benieuwd naar jullie visie hierop. Heeft iemand hier ervaring mee of ideeën over? Alvast bedankt!
Even een klein stukje extra context: ik heb ook aangegeven dat na deze eerste ontmoeting het voor mij geen enkel probleem is als zij er wel bij is.
Wauw, hartstikke goed dat je dit initiatief neemt! Het is inderdaad belangrijk dat jij ook weet wie die partner is; fijn dat je daar zo goed over nadenkt want het is iemand waar jouw kinderen veel mee te maken hebben.
Jij denkt een minder eerlijk beeld te krijgen van de vriend van je ex, als je kennismaakt met hem terwijl je ex erbij is. Ik zou daar niet zo bang voor zijn. Gezien het feit dat het jullie kennismaking is, maar zij de bindende factor, snap ik wel dat zij er moeite mee heeft dat ze er niet bij 'mag' zijn. Dat geeft haar misschien zelfs het idee dat jij hem gaat 'waarschuwen' voor haar; dat je als een soort wraak rare dingen over haar gaat vertellen. Daarom zou ik er zeker niet moeilijk over doen. Als jullie de relaties een beetje goed weten te houden dan zal het in een later stadium misschien vanzelf wel eens voorkomen dat je hem alleen spreekt. Want ik snap best dat je iemand dan weer op een andere manier ziet.
Maar voor nu: laat het lekker gaan, hou de sfeer goed en zet je goede voornemen gewoon op haar voorwaarde door!
Pippeltje schreef op 25-05-2025 om 19:27:
Wauw, hartstikke goed dat je dit initiatief neemt! Het is inderdaad belangrijk dat jij ook weet wie die partner is; fijn dat je daar zo goed over nadenkt want het is iemand waar jouw kinderen veel mee te maken hebben.
Jij denkt een minder eerlijk beeld te krijgen van de vriend van je ex, als je kennismaakt met hem terwijl je ex erbij is. Ik zou daar niet zo bang voor zijn. Gezien het feit dat het jullie kennismaking is, maar zij de bindende factor, snap ik wel dat zij er moeite mee heeft dat ze er niet bij 'mag' zijn. Dat geeft haar misschien zelfs het idee dat jij hem gaat 'waarschuwen' voor haar; dat je als een soort wraak rare dingen over haar gaat vertellen. Daarom zou ik er zeker niet moeilijk over doen. Als jullie de relaties een beetje goed weten te houden dan zal het in een later stadium misschien vanzelf wel eens voorkomen dat je hem alleen spreekt. Want ik snap best dat je iemand dan weer op een andere manier ziet.
Maar voor nu: laat het lekker gaan, hou de sfeer goed en zet je goede voornemen gewoon op haar voorwaarde door!
Heel erg bedankt voor je waardevolle input. Kan ik wat mee!
Anoniemvoornu schreef op 25-05-2025 om 19:26:
[..]
Maar bij elke eerste ontmoeting laten de meeste mensen zich van hun beste kant zien... eerste keer je schoonmoeder ontmoeten enz. Dus zoiezo zal hij zich anders voordoen dan dat hij op de bank bij je ex zit..
Daar heb je gelijk in, en dat is inderdaad logisch. Bedankt voor je comment.
Joh doe maar gewoon met je ex erbij. Het gaat er nu om, om elkaar even te zien en een eerste kennismaking te hebben. Want weet je wat het is? Als je hem niet okay vindt, kan je er eigenlijk toch niks mee. En als je nu eisen gaat stellen (wat ik me kan voorstellen, het gaat toch om je kinderen) is de toon al meteen gezet. Daarbij leer je iemand pas echt door de tijd heen kennen natuurlijk. Nu even meegeven en pas commentaar geven mocht ex er om vragen. Verder gewoon aardig zijn is voor de kinderen het beste. En bedenk: hij vindt het ook beetje eng natuurlijk.
rionyriony schreef op 25-05-2025 om 19:18:
Ik zou ook denken: rekken en erbij blijven. Dus dat doe je goed.
Ik probeer me te verplaatsen: ik ga met man op vakantie naar een ander land en we nemen zijn kinderen mee. Nu vraagt zijn exvrouw een kennismakingsgesprek met mij. Ik zou vereerd zijn dat ze me echt als een factor ziet, maar dat is eigenlijk niet nodig, want dat wil ik nauwelijks worden.
Ik zal hooguit "de vriendin van pa" willen worden en misschien een beetje vriendin van de kinderen, in de zin dat ik ze samen met man af en toe iets toe zal stoppen (op vrijwillige basis van mijn kant), maar ik zou niets opvoedends in hun richting doen. Misschien breiles geven, wat tekenen, spelletjes doen onderweg, zingen.
Opvoeding zie ik echt als de taak van mijn nieuwe man en dat zal ik ook duidelijk hebben gemaakt. Dus ik zou aan nieuwe man/vriend zeggen haar uit te leggen wat mijn standpunt is. Maar dat wist hij wel.
Van die kant had ik het nog niet bekeken. Ik zal m’n gedachte hier over laten gaan. Bedankt voor dit nieuwe perspectief!
Alhoewel ik jouw motief begrijp, kun je dit toch beter niet doen. Ik ga daar enkele woorden op plakken zoals de 'tegenpartij' zulk een ontmoeting kan ervaren: schoolmeesterachtig, keuring, ...
Zou jij als je in de situatie van jouw ex' nieuwe vriend was, daar onmiddellijk en volmondig 'ja' op antwoorden?
Ik denk eerder dat dit initiatief bij jou is opgekomen om het zeer goed te doen, vooral in het belang van de kinderen.
letterkoekje schreef op 25-05-2025 om 20:41:
Alhoewel ik jouw motief begrijp, kun je dit toch beter niet doen. Ik ga daar enkele woorden op plakken zoals de 'tegenpartij' zulk een ontmoeting kan ervaren: schoolmeesterachtig, keuring, ...
Zou jij als je in de situatie van jouw ex' nieuwe vriend was, daar onmiddellijk en volmondig 'ja' op antwoorden?
Ik denk eerder dat dit initiatief bij jou is opgekomen om het zeer goed te doen, vooral in het belang van de kinderen.
Bedankt voor jouw reactie! Ik snap dat het zo over kan komen, en alhoewel ik dit in opzet echt niet zo wil hebben, blijft het natuurlijk wel een ontmoeting waar beide ‘partijen’ kunnen merken met wat voor iemand ze ongeveer te maken hebben. Zelf zou ik hier -als ik aan de andere ‘kant’ zou staan- geen enkel probleem mee hebben. Het gaat uiteindelijk om kleine kinderen. Maar ik ben me ervan bewust dat dit per persoon kan verschillen en dat dit helemaal anders kan zijn als je zelf nog geen ouder bent.
Vadervantwee_ schreef op 25-05-2025 om 20:46:
[..]
Het gaat uiteindelijk om kleine kinderen. Maar ik ben me ervan bewust dat dit per persoon kan verschillen en dat dit helemaal anders kan zijn als je zelf nog geen ouder bent.
Maar mijnheer, de moeder van jouw kinderen is er toch ook bij tijdens die vakantie!
Jouw ex woont nog niet samen? En natuurlijk zal het in de toekomst nog gebeuren dat er iets wordt geregeld of gedaan, waar jij misschien niet mee eens bent of op zijn minst anders ziet. Dat is nu eenmaal het gevolg van papa en mama die niet meer samen zijn. Dan moet er nog geen nieuwe relatie zijn.
Heeft deze nieuwe vriend nog geen eigen kinderen?
Vadervantwee_ schreef op 25-05-2025 om 18:43:
[..]
Thanks voor je reactie. Wat was voor jou de rede dat je het toen wel 1-op-1 hebt gedaan? Ik heb een zoontje van 5 en een dochter van (net) 3.
Mijn ex was op dienstreis en zijn partner werkte bij mij in de stad. Wij vonden dat gewoon handiger. Het initiatief kwam ook van haar uit.
Een aantal jaar later kreeg ik ook een relatie en mijn partner en mijn ex hebben elkaar bij een overdracht de hand geschud en vonden meer niet nodig. Mijn partner was wel welkom bij de gezamelijke sinterklaasviering bij mijn ex die een paar weken later was.
Ik vind het naar de kinderen uitstralen dat je deze partner accepteerd en dat ze bij papa en mama openlijk over de nieuwe partners kunnen spreken. Ook als ze die lief vinden.
Bij ons gaat het zo ver dat zijn kinderen met zijn nieuwe partner mij ook mama noemen en mijn kind zijn vrouw ook. Vinden velen vreemd maar voor ons allemaal voelt het goed.
Vadervantwee_ schreef op 25-05-2025 om 18:41:
[..]
Ik ben me ervan bewust dat dit niet het geval is. Wel heb ik het idee dat als je even ‘als mannen onder elkaar’ kan praten hier potentieel een opener gesprek uit kan voortkomen.
Mijn broer heeft het zo gedaan met de ex en dat ging heel relaxt. Ik begrijp het wel. Staat de vriend er ook voor open?
ik denk dat inmiddels wel duidelijk is dat je de reacties waardeert en de adviezen meeneemt (mijn hemel wie heeft je deze communicatiecursus gegeven?) maar wat ga je ermee doen?
het ontmoeten juich ik toe trouwens. goed dat je zo betrokken wil zijn. het drammerige van het 1 op 1 (en nee, dit hoef je niet te waarderen, ik zou liever de echte reden krijgen zonder wollige omfloersing) snap ik niet en zou ik als jouw ex ook niet fijn vinden.
