Alleen naar school fietsen
hallo,
Ik zit met een dilemma. Ik heb 2 kinderen die naar de basisschool gaan, 1 van 9 en een van 11. Mijn dochter van 11 gaat naar speciaal basisonderwijs (4km) en 9 jarige loopt nu naar school. Nu gaan ze verhuizen met hun moeder 6 km verderop (al 4 jaar gescheiden).de rit naar school voor de 9 jarige wordt 5.2 km de 11 jarige 7.2 km. Ik vind dit zelf veel te ver en het gaat lang open weilanden van een dorp naar stad. Er is 2x een drukke oversteek in de winter donker en het is ver. Mijn vraag is is ben ik nou gek, of is dit ver voor kinderen uit groep 5 en 6.
Daarnaast zit mijn zoon op voetbal 2x per week en dit is ook 6.6km straks (nu is dat 1 km)
Ik geloof dat ik een heel ontaarde ouder ben. Het hangt natuurlijk van je kind af en de weg waar ze moeten fietsen en uiteraard ga je veel met ze oefenen maar mijn kinderen gingen veel jonger alleen al veel verder. In wintermaanden fietsten we mee voor de veiligheid, zowel bij brengen als halen. Ik zie echt werkelijk waar geen enkel probleem om zo'n stukje te fietsen.
Je bent natuurlijk niet gek en ik snap je bezorgdheid. Jij kunt waarschijnlijk niets tegen de verhuizing doen. Doe wat je wel kan doen. Ga veel met je kinderen fietsen en leer ze omgaan met verkeerssituaties. Een elektrische fiets voor de 11 jarig lijkt mij minder veilig dan gewoon fietsen.
Een kind van 11 met een mentale achterstand van 2-3 jaar vind ik anders dan een 11-jarige met een leerprobleem. Ik ken iemand die vroeger ook op sbo zat en die fietste het laatste jaar/anderhalf jaar (hij was 11/12/13) elke dag alleen 10 kilometer heen en 10 kilometer terug. Deze jongen zat daar omdat hij zware dyslexie had, moeite met leren en autisme. Fysiek gezien kon hij deze fietstochten prima aan en hij kreeg een telefoon zodat hij kon bellen als hij een lekke band had of zo.
Hoe staat de moeder hier zelf eigenlijk in?
Provid3r schreef op 23-02-2022 om 10:02:
[..]
Dat is zeker waar. Het is alleen wel zo dat dit de 4e verhuizing voor de moeder is in 4 jaar.
Woningnood speelt dus geen rol de 1e verhuizing is vanuit gezamenlijk naar zelfstandig. 2e jaar bij nieuwe partner in 3e jaar met nieuwe partner woning samen gekocht 4e keer nu dus samen met nieuwe partner iets grotere woning. De nood speelt dus niet echt een rol het is meer een luxe probleem
Het gaat mij ook niet om de fysieke belasting, het gaat mij om de veiligheid. Vind het met een drukke oversteek en het feit van alleen fietsen best eng. De 11 jarige die naar speciaal onderwijs gaat is geestelijk ook 8/9. Vandaar
Maar aan de reacties te zien ben ik dus niet helemaal gek, ik heb soms het gevoel dat ik misschien dingen te gevaarlijk of eng vind.
Als het om de veiligheid gaat zou ik de elektrische fiets voor de 11 jarige nog even in de winkel laten. Die kan harder waardoor het moeilijker is om overzicht te houden in het verkeer.
Ik ben als vrijwilliger betrokken bij projecten waar volwassenen en kinderen leren fietsen en veilig zijn in het verkeer. Een fiets met ondersteuning raden we in principe af als de leerlingen niet veilig zijn in het verkeer. Eerst laten zien dat je je veilig door het verkeer kunt begeven.
Helemaal eens met bakblik.
Koop een fiets ook niet te veel op de groei. Een te grote fiets is ook gevaarlijk.
Provid3r schreef op 23-02-2022 om 10:02:
[..]
Dat is zeker waar. Het is alleen wel zo dat dit de 4e verhuizing voor de moeder is in 4 jaar.
Woningnood speelt dus geen rol de 1e verhuizing is vanuit gezamenlijk naar zelfstandig. 2e jaar bij nieuwe partner in 3e jaar met nieuwe partner woning samen gekocht 4e keer nu dus samen met nieuwe partner iets grotere woning. De nood speelt dus niet echt een rol het is meer een luxe probleem
Het gaat mij ook niet om de fysieke belasting, het gaat mij om de veiligheid. Vind het met een drukke oversteek en het feit van alleen fietsen best eng. De 11 jarige die naar speciaal onderwijs gaat is geestelijk ook 8/9. Vandaar
Maar aan de reacties te zien ben ik dus niet helemaal gek, ik heb soms het gevoel dat ik misschien dingen te gevaarlijk of eng vind.
De enige mogelijkheid die ik kan bedenken is dat er iemand tijdelijk mee fietst in het begin zodat de route vertrouwd raakt, dit kan misschien ook geoefend worden tijdens een schoolvakantie. Dit omdat het niet om gaat om de fysieke belasting.
sja, ook een 'ontaarde' ouder hier. Onze jongste is begin gr 7 (9.5 jaar was hij toen) van school gewisseld. Daarvoor moest hij 5 km fietsen, in het begin samen, later alleen. Lange rechte weg, wel door het centrum van het dorp heen. Na onze verhuizing een jaar later moest hij 6.5 km. Nu zit hij op t VO en fietst er 7. Fysiek altijd prima gegaan, is ook een kind dat dit aankon, keek goed uit, en natuurlijk was het spannend de eerste tijd. Op enig moment fietste hij ook wel af en toe met klasgenootjes. Ze fietsten bij ons ook altijd al 2 km naar school, vanaf gr 5 met regelmaat ook zelf. Maar daar zit het punt, wat voor mijn 9jarige kan, hoeft voor een ander niet te kunnen. Dus vooral kijken naar hoe je kind is, waar de moeilijke punten liggen en ook vooral eens/ meermaals samen gaan fietsen. Wie weet blijkt het dan ook nog wel mee te vallen, of je bedenkt waar de oplossingen liggen.
Tess
Dit is wel lastig.
'Maar aan de reacties te zien ben ik dus niet helemaal gek, ik heb soms
het gevoel dat ik misschien dingen te gevaarlijk of eng vind.'
Je bent niet gek, iedereen heeft zo zijn grenzen en angsten als het gaat om het loslaten van kinderen. Maar er speelt nu iets anders mee: je bent boos op de moeder, omdat zij, voor de 4e keer al, verhuist, zonder dat de reden voor jou een goede reden is. Dat is een ander verhaal.
Je hebt 50/50, dus als de kinderen bij jou zijn is er geen probleem?
Als de kinderen bij moeder zijn heb jij een probleem, omdat je je zorgen maakt. Wellicht is het mogelijk dat je in het begin de kinderen even opvangt bij school of op een punt waar het naar jouw mening gevaarlijk kan zijn. Als je dan ziet dat het goed gaat word je wat meer gerustgesteld. Als het niet goed zou gaan heb je een concreet punt wat je kunt bespreken: wat gaat er niet goed en wat kunnen jullie/kan zij daaraan doen?
Tsjor
