Bazig en corrigerend
Hoi! Mijn zoontje van zeven is een schat én ook een draakje. Herkenbaar voor velen. Hij doet het gewoon goed hoor, maar ik wou toch even weten wat anderen denken wat de beste aanpak zou kunnen zijn.
Hij zit zelf in een groep 4, met vrij veel 'haantjes: competitief ingestelde kinderen die ook wel eens plagen en soms ook pesten (en dan is het weer goed). Nu had hij daar soms wel moeite mee - tot echt gekwetst zijn en huilen aan toe - maar sinds een half jaar ofzo heeft hij meer een houding gekregen van 'boeien', en bijt hij stevig van zich af. Dat is, denk ik, alleen maar positief.
Alleen, bij zijn wat zachtaardiger vriendjes zie ik dat ie nu zélf ook erg bazig, corrigerend en soms ook echt pesterig doet. Een vriendje dat niet zo beweeglijk is, krijgt dan dikwijls te horen dat hij niet eens kan rennen, dat ie sloom is etc.
Een vriendinnetje dat een tikspelletje verkeerd doet, krijgt echt héél boos en bazig te horen dat ze expres vals speelt.
Allemaal wel normaal gedrag, maar soms verliest hij er dus wel (tijdelijk) een vriendje mee die er wel klaar mee is. Want hij is ronduit onaardig af en toe.
Ik kan het benoemen, maar dat heeft niet geholpen tot zover. Misschien moet ik eens een kind thuisbrengen als hij zo stom zit te doen? Daar zou hij wel van leren, denk ik. Of moeten ze het maar lekker zelf uitzoeken. Wat is wijsheid?
Corrigeer je hem op het moment dat hij dat doet? En dan niet uitgebreid, maar meer een opmerking als:” Dat is niet zo aardig van je, dat is niet leuk voor vriendje”.
Wat schemerlampje zegt heb ik ook altijd gedaan. Als ik het hoorde gebeuren meteen benoemen/ corrigeren/ sorry laten zeggen. Vaak hadden we het er tijdens het avondeten nog even over dat het niet zo aardig was om te zeggen/ doen wat hij deed.
Ik kan dat gedrag alleen maar herinneren van mijn zoon (inmiddels 17). Hij zat ook wel in een klas met heel veel jongens die allemaal dat soort gedrag vertoonden. Zijn klas bestond voornamelijk uit jongens trouwens, de meisjes waren in de minderheid. Mijn dochter zat in een klas met voornamelijk meisjes, dat was ook niet altijd koek en ei maar daar hoefde minder gevochten te worden voor een plekje (letterlijk). Jongens zijn wat fysieker in de omgang is mijn ervaring.
Empathie is nog lastig op die leeftijd denk ik, neemt niet weg dat ze dat wel beetje bij beetje kunnen leren. Als mijn jongste (5) over de grens van een ander gaat vraag ik altijd aandacht voor het gevoel van de ander. Bijvoorbeeld een spelletje wat ze te ver doorvoerde en waarbij bij haar vriendinnetje een onderlipje begon te trillen. Toen heb ik gezegd “hè Pino-kuiken, kijk eens naar X. Vindt X dit nog leuk?” Kuiken: “eeuh ja!” Pino: “weet jij dat zeker? Want volgens mij vindt X dit helemaal niet leuk!” Kuiken: “ja maar dit is toch een grappig spelletje?!” Waarna X opgelucht begint te kijken en heel loyaal en stoer zegt “ja hoor Pino-kuiken, dat wist ik wel hoor!”
Als ze volop in haar spel bezig is voelt Kuiken grenzen nog steeds niet altijd goed aan bij kinderen die hun grenzen zelf niet aangeven, maar inmiddels checkt ze wel of een ander het nog leuk vindt. Over de woordkeuze kan je dan nog twisten “dat vind jij wel leuk hè, dat ik dat doe” 😂
Eens met schemerlampje. Zo zou ik het ook doen.
Maar toch nog even iets anders. Hoe gaat het in de klas? Ik steiger nogal als ik je verhaal lees over veel haantjes en dat je zoontje eerder ook erg gekwetst daardoor was.
Het is positief te noemen dat hij het kaas niet van zijn brood laat eten, maar nu gaat hij wel de andere kant op.
Het is mijn ervaring dat als de klas die haantjes niet genoeg corrigeert dat flink fout kan lopen. Echt niemand wordt daar aardiger van en dit zijn vaak klassen waarin pestgedrag gaat voorkomen of al voorkomt. Mijn zoon zat in zo'n klas en die heeft echt een trauma opgelopen, een fiks trauma zelfs waarvoor EMDR nodig was.
Ook zo'n klas met een drama meidengroep en een jongensgroep waar het recht van de sterkste gold. Als je dan anders zachtaardiger, creatiever bent als de gemiddelde jongen kan het goed mis gaan. Ik ril dus een beetje bij zijn gedrag naar dat zachtaardige vriendje. Ik denk dat je echt tussen zijn oren moet zien te krijgen dat je een kind niet pest omdat hij toevallig niet zo goed is in sport.
Ik vind dat jij het goed doet en fijn dat je alert bent bij je eigen kind. Maar zijn gedrag komt natuurlijk ook ergens vandaan.
Mijn zoon hebben we naar een andere school gedaan, moeten doen want het was onhoudbaar voor hem. Hij zit nu in een supersociale klas, gelukkig.
Maar van moeders uit zijn oude klas hoor ik dat er uiteindelijk niemand echt gelukkig wordt van die klas. Natuurlijk zijn er onverstoorbare kinderen die toch wel floreren. En als je maar vriendjes hebt dan gaat het wel. Maar echt leuk is het niet altijd.
Kijk jij kan je zoon corrigeren wat je wilt maar als dit de manier is waarop ze in de klas met elkaar omgaan kan het een beetje water naar de zee dragen worden... dan zou ik toch de juf/meester eens aanspreken en benoemen wat je opvalt en je oren te luister leggen hoe andere moeders dat ervaren.
Ik vind het geen normaal gedrag maar bedenk voor jezelf wat pesten en plagen is. Het is niet soms plagen en soms pesten. Het is altijd het één of het ander. Pesten is als het van één kant komt. Plagen is over en weer. Dus beiden is onmogelijk.
Ik zou er wel meer bovenop zitten: Had jij het leuk gevonden als Pietje dat tegen jou zei? Waarom zeg je dat? Waarom zou iemand het spel expres vals spelen?
Is hij niet gewoon gepest en was dat niet ernstiger dan jij nu beschrijft?
Is het nu een reactie daarop ??
Ik zou je kind meteen corrigeren als je dit gedrag opmerkt. Het is niet oké en je geeft dan die boodschap af op het moment zelf aan zowel je kind als het vriendje.
Later, uit de situatie, komt dat waarschijnlijk minder goed aan en is het ook lastiger excuses maken want het vriendje is weer naar huis.
Een ander kind naar huis brengen zou ik niet doen. Dan straf je dat kind voor het feit dat de jouwe zich niet kon gedragen.
Ik ga voor de Pino-kuiken tip! Dank je wel. Dat is wel een goeie, om steeds even te vragen of ie nog door heeft wat de ander ervan vindt. Want het is idd lastig aanvoelen waar de grenzen liggen als de ander ze niet aangeeft. Verder no worries. Het is een superfijne school met superlieve juffen en superlieve kinderen. Het gaat niet om echt pesten, dat wordt absoluut niet getolereerd. Ik snap dat dit bij sommigen allerlei reacties oproept, maar dit is in dit geval echt niet nodig.
Wel moet ie wat bijgeschaafd worden 
en ik zoek eigenlijk een manier die ik kan uitproberen. Verder denk ik ook dat apart nemen tijdens een speelafspraakje en zeggen dat het niet kan wat ie doet ook zou kunnen werken. Kwestie van een x het vriendje halverwege laten ophalen, dat zal wel indruk maken. Maar vanmiddag waren ze weer met een grote groep van school aan het spelen en het was reuze gezellig.
Tegen hemzelf én het kind zeggen dat het niet kan, werkt nogal eens averechts. Dus ik moet m wel apart nemen en idd. ook rot voor t vriendje dan dat het spelen wordt afgebroken (daarom heb ik het tot nu toe nog niet gedaan), maar dat moet dan maar een xtje.
En ja, het was wel een soort van gepest worden. Het betreft twee jongens die enerzijds zijn vriendjes zijn en anderzijds ook echt rotopmerkingen kunnen geven. Daar hebben er meer last van in de klas. Dat spreken de kinderen ook naar elkaar weer uit. Ik denk dat dit er wel een reactie op is idd, maar evengoed moet ie dat dan niet doen!
Misschien helpt het ook om hem er gewoon een beetje over te laten praten, zonder te beleren. Kan ie t zelf een beetje uitdokteren, wat nu goed is of niet. Nu ja, ik zie het wel weer! Dank jullie wel.
Als ik als kind naar huis gestuurd zou worden omdat mijn vriendinnetje zich niet zou kunnen gedragen zou ik dat op mezelf betrokken hebben en ik denk dat ik dan van mijn ouders daar niet meer had mogen spelen. Want die ouders straffen jou als hun kind niet luistert.
Je kunt hem toch ook apart nemen, uitleggen dat hij te ver ging, hem sorry laten zeggen en dan weer verder?
een superfijne school met superlieve juffen en superlieve kinderen.
Nou nou.... Dat klinkt wel een beetje naïef eerlijk gezegd. Zeker omdat je later schrijft dat hij wel een soort van gepest werd door jongens die enerzijds zijn vriendjes zijn en anderzijds echt rotopmerkingen kunnen maken.
Als je zoon dan denkt dat hij ook zo moet reageren dan is dat niet tof eerlijk gezegd.
Ik vind het goed van je dat je daar aandacht aan besteed.
Maar ik wil je wel zeggen dat zowel mijn dochter als mijn zoon nu, in een super sociale klas zitten en er zgn positieve bekrachtigers inzitten. Dus ja kinderen hebben soms ruzie, allicht, zeggen vervelende dingen maar altijd is er wel iemand die dan zegt: ' hé doe normaal dat is toch niet leuk voor die en die, of als je nog een keer zo rotdoet mag jij niet meespelen!
Kijk dat is andere koek
Als je blijkbaar alleen mee mag doen als je ook stoer bent is dat echt stront aan de knikker
Ik zou het dus wel in de gaten houden... Het is prima dat hij zich niet het kaas van het brood laat eten maar hij is nog stoerder als hij voor anderen die er niet bijhoren op durft te komen.
een vriendje eerder op laten halen omdat jouw zijn zich niet gedraagt zal niet bij alle andere ouders goed vallen hoor. Ik kan me zelfs voorstellen dat zo'n vriendje niet graag nog een keer komt spelen
