blok aan been
Ik en mijn man hebben nogal een discussie over vriendin van dochter.
Mijn dochter heeft een vriendinnetje die heel erg tegen onze dochter opkijkt.
Ze doet haar met alles na en mijn dochter wordt ook vaak gevraagd om te helpen op school met bijvoorbeeld tekenenwat mijn dochter tekent wordt nagemaakt door vriendin.
Ze vindt alles mooi en leuk wat mijn dochter leuk vindt.
Ze heeft eigenlijk geen eigen mening.
Mijn dochter heeft daar de laatste tijd erg moeite mee en probeert haar vriendin altijd wel de zin te geven anders wordt ze boos die vriendin en gaat dan zeggen ik ben je vriendin niet meer enz.
Haar vriendin is vaak boos eb mokt erg veel.
Dit vindt mijn dochter niet leuk en eerlijk gezegd begint het ons ook te storen.
Wij gaan privé ook met ze om.
Haar vriendin heeft een zusje eb ze verschillen 5 jaar van leeftijd.
De ouders maken geen verschil in leeftijd en houden de kinderen klein.
Met naar bed gaan krijgen ze alle 2 een babyfles met warme melk en een speen voor te slapen.Vriendin is 8 en zusje 3.
In de klas zit mijn dochter bij haar vriendin in het groepje.
Nu wil mijn man met de meester praten en vragen of ze niet uit elkaar gehaald kunnen worden zodat mijn dochter zich wat vrijer kan bewegen en dat haar vriendin ook meer op zich zelf gaat.
Ik vind dit lastig want ze zijn toch wel goeie vriendinnen ondanks af en toe gekibbel. Ook vind ik het lastig om met de ouders van vriendin te bespreken.
Hoe zouden jullie het oplossen.
Ik ben ervoor om mijn dochter mondiger te maken en te zeggen wat ze ervan vindt.
Dat ze van zich af moet spreken. Mijn man wil dat ze uit elkaar worden gehaald in de klas maar wel vriendinnen kunnen blijven. Hij ziet vriendin Als een blok aan het been van mijn dochter.
tja
Er zijn altijd wel vriendjes of vriendinnetjes waar je minder blij mee bent (jij als ouder en/of kind zelf).
Ik zou zeker niet naar school gaan en de leraar vragen ze uit elkaar te halen. Hooguit kun je het eens benoemen tijdens een 10 minuten gesprek.
Wel kan je met je kind bespreken dat ze ook gerust 'nee' mag zeggen of zeggen dat ze ergens niet zo'n zin in heeft. Per slot van rekening krijgt je eigen kind heus ook wel eens een 'nee' te horen o.i.d. Dat het andere kind dan gaat huilen of boos wordt: daar zal je kind mee moeten leren omgaan. Niet makkelijk, maar probeer dat eens verder met haar te bespreken.
Goed idee van je man.
Ik vind het wel een goed idee van je man. Je dochter zit namelijk de hell week bij dat meisje in het groepje.
Ze heeft een vast tafeltje en kan niet zomaar ergens anders zitten. Een volwassen persoon kan in zo'n geval sneller naar een prettige werkplek verkassen itt een knd
Verandering van groepje maakt het loskomen wat eenvoudiger, omdat het meisje zich ook gaat richten op andere klasgenoten.
Misschien heeft de leraar dit zelf ook al gezien en denkt hij dat het nog meevalt wanneer hij je dochtr niet hoort klagen.
lastig
haha, twee verschillende reacties! Verder heel vervelend, een vriendinnetje dat zo 'plakt'
Het lijkt mij ook wel een goed idee om je dochter op weg te helpen door de dames niet meer bij elkaar in hetzelfde tafelgroepje te zetten. Verder moet ze zelf natuurlijk wat assertiever worden en bedenken wat ze met het vriendinnetje wil. Waarom geeft ze vriendinnetje haar zin, omdat ze anders gaat mokken? Hoe erg is dat? Wil je nog wel vriendinnen zijn met iemand die zo doet? En als je nog wel vriendinnen wil zijn, moet je niet tegen je vriendinnetje zeggen dat je haar wel aardig vind, maar dat je het echt niet leuk vindt dat ze alles nadoet? Misschien heb je het al met je dochter besproken, maar misschien kun je haar wel dit soort dingen bij zichzelf laten afvragen.
Twee dingen
Ik zou twee dingen doen: bespreken met de meester en je kind leren om nee te zeggen. Dat is nl een hele belangrijke vaardigheid die ze in haar leven vaak nodig heeft. Veel kinderen leren juist dat ze lief en aardig moeten zijn en kunnen daarom moeilijk nee zeggen. Dus leren om vriendelijk, maar beslist nee te zeggen en aan te geven als ze iets vervelend vindt. Bovendien kun je haar zeggen dat ze met iedereen mag spelen, maar dat ze het wel een beetje moet afwisselen. Uiteindelijk is dit niet alleen beter voor je dochter, maar ook voor haar vriendinnetje, dat moet leren zich veel onafhankelijker op te stellen.
De meester kan ze op een natuurlijk moment uit elkaar zetten. Bij ons krijgen ze vier of vijf keer per jaar nieuwe groepjes en tussendoor worden wel vaker kinderen verzet omdat ze teveel lol hebben of zo. Dat kan dan een goed moment zijn, zonder dat duidelijk is dat het specifiek om hen gaat.
Ik zou het niet bespreken met de ouders. Ik heb gemerkt dat de reactie dan wel eens heel vervelend kan zijn en de vriendschap (tussen de ouders) over. Laat het de kinderen zelf regelen, daar leren ze het meest van.
Met acht jaar een fles en speen vind ik wel heel vreemd (met drie ook trouwens) maar goed, de ene ouder is de andere niet. 
