Boek met heftige onderwerpen voor een 8 jarige.
Mijn dochter van 8 leest momenteel de boekenserie 'Heartstopper'. De serie bestaat uit 4 boeken en ze heeft nu de eerste twee.
Het gaat over twee schooljongens die op school verliefd worden. In de eerste twee boekdelen gaat het vooral over de opbloeiende liefde van de twee jongens en ook welke moeilijkheden er op hun weg komen, zoals pesterijen op school. Boeken zijn eigenlijk bedoeld voor tieners, maar ik zag in deze boeken weinig kwaad. Het is grotendeels getekend en gaat voornamelijk over vriendschap en liefde.
Maar. Er komt natuurlijk ook een derde deel. En in dat deel krijgt het allemaal wat meer diepgang. Zo wordt er verteld dat één van de jongens het soms psychisch zwaar heeft, tot een eetstoornis en zelfbeschadiging aan toe. Dit boek heeft ze afgelopen zaterdag vandaar vader gehad, nietsvermoedend omdat de vorige 2 boeken nog vrij onschuldig waren.
Ik zit nu in dubio. Natuurlijk zijn dit heftige onderwerpen voor een 8 jarige. Aan de andere kant zou je dit als ouder zijnde bespreekbaar kunnen maken er samen goede gesprekken over houden.
Wat vinden jullie? Over zulke onderwerpen praten? Of is het boek op dit moment een no-go?
Persoonlijk vind ik dit voor een 8-jarige nog te vroeg. Dit soort boeken las ik in de brugklas of misschien einde groep 8 maar niet eerder. Dat gezegd hebbende is de ene 8-jarige de andere niet.
Ik lees de meeste boeken voor en dit zou ik een te zwaar thema vinden voor mijn 9 jarige. Laatst wilde mijn kind op aanraden van een neefje een boek lezen, want het was z’n spannend boek. Dus ik heb hem eerst gelezen. Het boek ging over een jongen die gepest wordt en wraak neemt door zijn halve klas om te brengen en daarna zelfmoord te plegen 
Lijkt mij geen geschikte lectuur voor een 9 jarige.
Epic88 schreef op 20-03-2023 om 10:45:
Ik lees de meeste boeken voor en dit zou ik een te zwaar thema vinden voor mijn 9 jarige. Laatst wilde mijn kind op aanraden van een neefje een boek lezen, want het was z’n spannend boek. Dus ik heb hem eerst gelezen. Het boek ging over een jongen die gepest wordt en wraak neemt door zijn halve klas om te brengen en daarna zelfmoord te plegen
Euh, nee. Dat is wel erg heftig. Zoiets zou ik met mijn 40 jaar niet eens lezen.
Epic88 schreef op 20-03-2023 om 10:45:
Ik lees de meeste boeken voor en dit zou ik een te zwaar thema vinden voor mijn 9 jarige. Laatst wilde mijn kind op aanraden van een neefje een boek lezen, want het was z’n spannend boek. Dus ik heb hem eerst gelezen. Het boek ging over een jongen die gepest wordt en wraak neemt door zijn halve klas om te brengen en daarna zelfmoord te plegen
Een soort Spijt 2.0?
Ik snap je bedenkingen. Als het kan zou ik het boek nog even bewaren.
Aan de andere kant, als dat geen optie is, heb ik weleens gelezen dat kinderen alleen oppikken wat ze aankunnen.
Ze beleven het dus anders dan wij. Totdat ze oud genoeg zijn.
Aviendha schreef op 20-03-2023 om 10:59:
[..]
Een soort Spijt 2.0?
Spijt heb ik nooit gelezen. Maar dit is volgens mij geschreven door Carry Slee. Wat ik van haar gelezen heb vond ik altijd wel goed in elkaar zitten.
Het gaat om dit boek:
https://www.bol.com/nl/nl/p/afgesloten/9200000079189164/?bltgh=uLv97vBZnizy7TQz-1lEHw.2_11.19.ProductImage#modal_open
Ik vond het ook vrij slecht geschreven.
Clau1982 schreef op 20-03-2023 om 10:58:
[..]
Euh, nee. Dat is wel erg heftig. Zoiets zou ik met mijn 40 jaar niet eens lezen.
Het is wel subtiel weergeven hoor. Je komt er pas op het eind achter wat er echt is gebeurd. Maar totaal ongeschikt voor 8-9 jarige als je het aan mij vraagt. De officele leeftijdsaanduiding is ook 13+ al vind ik dat zelf een beetje twijfelachtig.
Je vind de serie goed, begrijp ik. Maar daar kijk je naar als volwassene. Ik zou zelf niet per se mijn kind met de onderwerpen kennis laten maken, tenzij het als 'vanzelf' langskomt: b.v. een bekende is trans en gaat in transitie. Dan kun je uitleggen dat soms mensen zich helemaal niet thuis voelen in hun lichaam als man of vrouw. Of een klasgenootje heeft twee moeders: ja dat kan vrouwen kunnen op elkaar verliefd worden en mannen ook. Is gewoon liefde. Op die manier wordt het volgens mij makkelijker verteerd dan er de nadruk op te leggen met een boek of film of zo
MRI schreef op 20-03-2023 om 11:17:
Je vind de serie goed, begrijp ik. Maar daar kijk je naar als volwassene. Ik zou zelf niet per se mijn kind met de onderwerpen kennis laten maken, tenzij het als 'vanzelf' langskomt: b.v. een bekende is trans en gaat in transitie. Dan kun je uitleggen dat soms mensen zich helemaal niet thuis voelen in hun lichaam als man of vrouw. Of een klasgenootje heeft twee moeders: ja dat kan vrouwen kunnen op elkaar verliefd worden en mannen ook. Is gewoon liefde. Op die manier wordt het volgens mij makkelijker verteerd dan er de nadruk op te leggen met een boek of film of zo
Toevallig heeft mijn dochter in groep 1 en 2 een vriendje gehad die 2 moeders heeft. Dus ze was er al enigzins bekend mee. Dat er een transmeisje in zit, daar kwam ik eigenlijk pas later achter toen ik de serie op tv keek. In het boek, maar ook in de serie, wordt daar niet heel veel aandacht aan gegeven.
Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet weet waarom ze deze boeken heeft uitgezocht. Misschien omdat ze zich hier in herkent (geen idee of dit al zo jong kan?) of dat ze tekeningen erg leuk vindt. Ze houdt zelf ook erg van tekenen. Wanneer ik het haar vraag kom ik niet zo ver, ze zegt dat de boeken gewoon leuk vindt. Een reden geeft ze niet.
Homoseksualiteit en transseksualiteit vind ik nou niet echt heftige onderwerpen. De meeste kinderen lopen daar vanzelf een keer tegenaan of zien het in hun omgeving, of ze zien er een film over.
MMcGonagall schreef op 20-03-2023 om 12:00:
Homoseksualiteit en transseksualiteit vind ik nou niet echt heftige onderwerpen. De meeste kinderen lopen daar vanzelf een keer tegenaan of zien het in hun omgeving, of ze zien er een film over.
Nee, maar daar gaat het ook niet om toch? In de boeken die ze nu gaat lezen gaat het over een eetstoornis en automutilatie en depressieve gevoelens? Dat vind ik wel degelijk heftig en zwaar voor een 8 jarige.
Evaluna schreef op 20-03-2023 om 11:05:
Ik snap je bedenkingen. Als het kan zou ik het boek nog even bewaren.
Aan de andere kant, als dat geen optie is, heb ik weleens gelezen dat kinderen alleen oppikken wat ze aankunnen.
Ze beleven het dus anders dan wij. Totdat ze oud genoeg zijn.
Dit is waar. Met televisie / film werkt dit anders dan boeken. De beelden komen ongefilterd binnen. Maar bij boeken wordt er meer een beroep gedaan op het eigen voorstellingsvermogen, en wordt er onbewust veel weggefilterd waar een kind nog niets mee kan.
Andere tijden, maar ik las It van Stephen King toen ik 9 of 10 was: brute horror, orgies, racisme, misbruik, en meer ellende. Dat ging misschien wel erg ver, ik was ook cognitief mijn leeftijd ver vooruit, maar emotioneel niet & ik heb het nog eens gelezen als volwassene en het was echt een compleet ander boek. Terwijl ik het ook toen geweldig vond.
Ik had het boek zelf waarschijnlijk nog niet voor mijn dochter gekocht, maar ik zou het boek ook niet afpakken. Gewoon ook lezen en dan samen over praten. Dan merk je waarschijnlijk vanzelf wat ze ervan mee heeft gepikt, en kun je het er op haar niveau over hebben.
Het ligt er natuurlijk erg aan hoe ‘intensief’ het behandeld wordt maar ik zou sociale en psychische problematiek ook gauw te zwaar vinden voor een achtjarige. ik denk dan: je bewustzijn kan ook te groot zijn. Als je het niet kan behappen, gaat het je belasten. Dat je op die leeftijd laat zien: zo kan het ook (jongen verliefd op jongen, genderrollen), of: je bent niet alleen met een specifiek probleem (bijv echtscheiding, ziekte, beperking) dat is tot daaraan toe maar echt diep in de identiteitscrisis duiken die dat soms meebrengt, is te vroeg. Ook omdat kinderen nog helemaal niet de vaardigheden hebben om daar mee te dealen.
Dat gezegd hebbend: als je twijfelt, lees het dan voor, dan ben je erbij en zie je hoe ze reageert en kun je er direct op inspringen als dat nodig is. Ik heb met mijn zoon wel eens een seizoen van een serie gekeken die hij per se wilde zien en waar ik het eigenlijk niet mee eens was omdat ik hem te jong vond (Mr. Robot, hij was 13). Ik was er al over in gesprek geweest met hem maar hij hield stug vol dat hij hem wilde kijken. Toen ben ik maar met hem mee gaan kijken en dat gaf de ruimte om dingen te bespreken. Aan het eind van dat seizoen was hij het gelukkig met me eens dat hij voorlopig nog niet verder ging kijken. Ik vond het best een dilemma: verbieden of niet, omdat ik daar eigenlijk niet van ben. Dat is lastig in jouw situatie. De vraag is niet of je het haar zult aanbieden maar of je het haar moet ‘afpakken’. Dat is gewoon een veel moeilijkere vraag.
Ik keek vaak hier even of ik info kon vinden:
https://www.commonsensemedia.org/search/Alice%20Oseman
Hier staat het officiële Amerikaanse leeftijdsadvies en de mening van ouders en kinderen. Vaak haal je uit de motivatie de informatie die je nodig hebt om tot een oordeel te komen. Deel 3 van Heartstopper staat er niet op. Deel 1 wel. Zelfs kinderen vinden dat je er 11 of ouder voor moet zijn. Ouders zeggen 12. 8 is dus echt heel jong in de optiek van degenen die het hebben gelezen. Amerikanen vallen wel vaak over beschrijvingen van seksualiteit, heb ik daar gezien. Je zou dus echt de toelichting moeten lezen om erachter te komen waar het hem in zit en hoe zich dat verhoudt tot je eigen grenzen.
Het ligt eraan hoe het geschreven is.
Ik vind bijna geen enkel onderwerp per definitie een no go voor kinderen, zeker niet in boeken. Maar een beetje kindvriendelijk beschreven soms wel noodzakelijk. En bij twijfel altijd meelezen.
Mija schreef op 20-03-2023 om 12:16:
Het ligt er natuurlijk erg aan hoe ‘intensief’ het behandeld wordt maar ik zou sociale en psychische problematiek ook gauw te zwaar vinden voor een achtjarige. ik denk dan: je bewustzijn kan ook te groot zijn. Als je het niet kan behappen, gaat het je belasten. Dat je op die leeftijd laat zien: zo kan het ook (jongen verliefd op jongen, genderrollen), of: je bent niet alleen met een specifiek probleem (bijv echtscheiding, ziekte, beperking) dat is tot daaraan toe maar echt diep in de identiteitscrisis duiken die dat soms meebrengt, is te vroeg. Ook omdat kinderen nog helemaal niet de vaardigheden hebben om daar mee te dealen.
Dat gezegd hebbend: als je twijfelt, lees het dan voor, dan ben je erbij en zie je hoe ze reageert en kun je er direct op inspringen als dat nodig is. Ik heb met mijn zoon wel eens een seizoen van een serie gekeken die hij per se wilde zien en waar ik het eigenlijk niet mee eens was omdat ik hem te jong vond (Mr. Robot, hij was 13). Ik was er al over in gesprek geweest met hem maar hij hield stug vol dat hij hem wilde kijken. Toen ben ik maar met hem mee gaan kijken en dat gaf de ruimte om dingen te bespreken. Aan het eind van dat seizoen was hij het gelukkig met me eens dat hij voorlopig nog niet verder ging kijken. Ik vond het best een dilemma: verbieden of niet, omdat ik daar eigenlijk niet van ben. Dat is lastig in jouw situatie. De vraag is niet of je het haar zult aanbieden maar of je het haar moet ‘afpakken’. Dat is gewoon een veel moeilijkere vraag.
Ik keek vaak hier even of ik info kon vinden:
https://www.commonsensemedia.org/search/Alice%20Oseman
Hier staat het officiële Amerikaanse leeftijdsadvies en de mening van ouders en kinderen. Vaak haal je uit de motivatie de informatie die je nodig hebt om tot een oordeel te komen. Deel 3 van Heartstopper staat er niet op. Deel 1 wel. Zelfs kinderen vinden dat je er 11 of ouder voor moet zijn. Ouders zeggen 12. 8 is dus echt heel jong in de optiek van degenen die het hebben gelezen. Amerikanen vallen wel vaak over beschrijvingen van seksualiteit, heb ik daar gezien. Je zou dus echt de toelichting moeten lezen om erachter te komen waar het hem in zit en hoe zich dat verhoudt tot je eigen grenzen.
Ik heb gelezen dat de meningen wat verdeeld zijn. Er is dus een gelijknamige serie op Netflix die ik heb gezien. Dit seizoen gaat over de eerste 2 boeken, er komt een volgend seizoen waar boek 3 in beeld wordt gebracht.
Eerlijk, ik vind de serie heel mooi en ik zie geen aanstootgevende dingen. Hoofdzakelijk jongens die verliefd zijn, kussen en knuffelen. En ook eigenlijk een hoop dingen erin heen. Hoe verwarrend het is, de pesterijen en de angst om mensen het te gaan vertellen. Er komt zeker geen sex oid in voor.
Het stukje eetstoornis in boek 3 heb ik gezien. Ook weer alleen tekeningen en een beetje tekst. Het wordt allemaal niet in beeld gebracht, maar het is een onderwerp wat wordt besproken tussen de jongens. Eentje valt op dat de ander weinig eet en dan komt de ander met het verhaal dat dat al een tijdje aan de gang is en waarom hij dit doet. Waarop vriend zegt dat hij er altijd met hem over kan praten. Er worden 2 bladzijden aan besteed. Dacht aanvankelijk meer te zien, maar dit valt wat mij betreft nog wel mee.
