Dat stomme gegame! *&%$#@%
Zoontje van zeven is - zoals zoveel jongens - gek van Minecraft. Thuis mag het een bepaalde tijd per dag - of om de dag. Maar nu speelt hij steeds vaker bij anderen die een Playstation hebben. Als kinderen hier spelen, gaan ze naar buiten, neem ik ze mee naar het strand, bos of wat dan ook. Zelden gaat de teevee of de iPad aan (wel eens op weg in de auto). Nu heb ik maar een kind, dus dan is het makkelijker. Maar elders zit hij op schitterend mooi zonnige dagen binnen te gamen! Ik vind dat zoooo super zonde! Wat kun je hier nu aan doen? Helemaal niks? Ik kan moeilijk andere ouders erop aanspreken, maar vind het echt niet tof dat hij steeds maar achter dat ding zit.
Nu zaten we vroeger ook achter de teevee, das waar, maar toch...
Peiling
Gaming beperken door kind niet te laten spelen waar er een Playstation is?
Het is hartstikke koud buiten, ik zou hem lekker laten.
Ik zou het niet waarderen als andere ouders zich gaan bemoeien met wat hun kinderen hier doen. Er moet dit of dat gespeeld worden en zus of zo mag niet, daar houd ik niet van. Maar goed, hier wordt geen tv gekeken tijdens speelafspraakjes omdat wij dat geen samen-speelactiviteit vinden. Een ipad en spelcomputer hebben we niet.
Wat ik wel zou stimuleren is dat vriendjes ook eens bij jullie komen spelen. Hier gaat dat redelijk om en om. Het hoeft niet steeds bij een ander en ook niet steeds bij jullie.
In die goede oude tijd zaten sommige kinderen de hele dag binnen te lezen, ook bij mooi weer. En werden ze naar buiten gejaagd dan namen ze stiekem een boek mee (zie Sylvia Witteman in een leuke column hierover) om daar in een rustig hoekje verder te lezen.
Gamen is tenminste nog sociaal en creatief (afhankelijk van het soort spel).
Je kind is 7, dus jij bepaalt nog grotendeels hoe hij zijn tijd doorbrengt. Dan zal er daarnaast best eens een dagje mooi weer zijn dat hij binnen zit, maar waarom is dat zo erg? Is buiten spelen niet net zo zinloos dan?
Je kan natuurlijk eens kijken naar scouting, die doen veel buiten (maar gamen ook) en als hij naar de BSO gaat dan is de computertijd daar ook beperkt.
Maar kijk ook eens mee met de spelletjes. Mijn kinderen vinden het heel jammer dat wij nooit met ze mee doen.
Hun hele vriendenkring zit in dezelfde server, speelt met elkaar op afstand en schreeuwt ondertussen naar elkaar via Discord. Of ze verzamelen zich ineens hier en dan staat onze woonkamer vol computers en pubers.
Ja, dan zitten ze ook binnen. Maar als ik een groep 20ers voor de tv blij zie dansen voor "Just Dance" op de Wii, dan zie ik dat liever dan dat ze buiten rondhangen en GoScooters in de fik steken. Just saying.
Zoon doet niets fout en dus hoeft er niets te veranderen.
En je woede omtrent gaming is zeer onterecht en zorgelijk.
Opvoeden is ook een les in loslaten. En thuis mag je regels stellen (waar hij zich ongetwijfeld tegen gaat verzetten), maar die kan ik me goed voorstellen. Op het moment dat jij je zoon verbiedt met kinderen af te spreken die een PlayStation oid hebben bemoei je je met zijn sociale leven en ik vind niet dat je dat kunt maken. Je mag je eigen opvatting hebben over gamen, maar het is nu ook weer niet alsof hij lichamelijk of geestelijk letsel riskeert door te gamen. En dat laatste riskeer jij wel bij je zoon wanneer je hem zijn vriendschappen ontzegd.
Ik vind dat je enorm overdrijft. Idioot idee om je kind niet te laten spelen waar een ps of ander console is. Je gaat nog moeilijke jaren tegemoet als dit daadwerkelijk jouw instelling is.
Bied zelf afwisselende activiteiten aan en vraag vriendjes ook bij jou. Verder niet mee bemoeien wat een ander gezin aanbiedt, tenzij het 18+ moordspellen zijn.
Ik snap wel dat je er zo over denkt maar je hebt nu eenmaal geen controle over wat er bij anderen thuis gebeurd. Verbieden om daar te spelen zou ik niet doen. Het is misschien zonde als het mooi weer maar het is niet gevaarlijk of zo. Ik zou ergens spelen alleen verbieden als er echt een gevaarlijke situatie is.
Een middagje gamen als de zon schijnt is natuurlijk verder ook helemaal niet erg. Thuis kan je het altijd wat inperken.
Mijn oudste kinderen gingen op die leeftijd naar de bso (geen games), naar verschillende andere activiteiten, ondernamen dingen met ons en speelden bij vriendjes. Bij sommige vriendjes werd er niet of nauwelijks gegamed en bij andere vriendjes was het inderdaad de hele middag. Maar gezien ze echt niet elke middag bij hetzelfde vriendje speelden kwam dat 1 of 2x per maand of zo voor. Dus helemaal niet erg.
Poll niet ingevuld, want die is me te zwart-wit, maar eerlijk gezegd hangt/hing mijn toestemming voor speelafspraakjes op die leeftijd wel regelmatig af van het vriendje en wat ze daar dan zouden gaan doen. Onze middelste had er ook een handje van om steeds met één vriendje af te spreken waar de hele middag onbeperkt tv gekeken mocht worden (regelmatig trouwens ook series waarvoor ik hem te jong vond). Ik verbied niet echt, maar stimuleer wel het afspreken met anderen waarvan ik weet dat ouders meer op onze lijn zitten (en dus met een speelafspraakje lekker naar het bos gaan, naar een speeltuintje, etc).
Wij hebben thuis nooit een Wii of PlayStation gehad dus mijn jongste speelde graag bij vriendjes die er een hadden. Oudste had vooral knutselvriendinnen. Ook binnen dus.
kopjechino schreef op 18-10-2021 om 17:51:
Het is hartstikke koud buiten, ik zou hem lekker laten.
Yer right...hartstikke koud 
Ik begrijp je irritatie, ik had dit ook hoewel dat al zo'n 15 jaar geleden is. Probeer het te relativeren: het gaat maar om een paar uur hooguit 2 toch; per dag? Je kunt best uitleggen dat hij thuis niet meer op de playstation mag nadat hij ergens gespeeld heeft waar ze gespeeld hebben. En inderdaad: zorg dat er om en om bij jou en hen gespeeld wordt zodat je het kunt neutraliseren door andere dingen met ze te doen. Maar pas op: je zult steeds meer krijgen dat andere kinderen en misschien je zoon zelf ook, liever ergens anders spelen zodat ze kunnen spelen....
Je kunt niet over je landsgrenzen heen regeren. Wat er bij en ander gebeurt daar kan je niks over zeggen. Je kunt proberen je kind minder met vriendje x te laten spelen, omdat daar veel games gespeeld mogen worden maar helemaal in de hand heb je dat niet. Kind moet ook leren dat andere gezinnen andere regels hebben.
Je kunt je zoon wel leren dat hij zelf aangeeft dat hij te spannende spelen niet wil spelen.
Mijn zoon ging 8 jaar geleden wel eens bij een vriendje spelen waar ze (7jaar oud) GTA mochten spelen. Ik heb hem geleerd zelf aan te geven dat hij dat niet wilde.
Ja lastig, maar je kan je inderdaad niet gaan bemoeien met wat ze bij anderen thuis doen. Tenzij je het echt heel zorgelijk vindt, bijvoorbeeld als 7-jarige 18+ games spelen. En dat gebeurde al toen mijn zoon die leeftijd had. Hij had toen ook een vriendje dat GTA speelde en waar ze, als vriendje bij zijn vader was, de hele middag achter de playstation zaten. Vader ging dan ook rustig tussendoor naar een afspraak bij de fysio o.i.d. Toen ik daar achter kwam, liet ik zoon daar niet meer spelen. Hij speelde wel met het jongetje als hij bij zijn moeder was of bij zijn grootouders of bij ons thuis natuurlijk.
Tegenwoordig wordt er volgens mij echt nog veel meer gegamed dan toen. Mijn zoon is inmiddels 17, maar ik zie dat bij mijn neefje ook wel.
Wat doen ze als je bij jou thuis alleen maar willen gamen? Dwing je ze dan alsnog om naar buiten te gaan? Ik weet niet of dat werkt, misschien willen vriendjes op den duur dan niet meer bij jouw zoon spelen.
Hier probeerde ik het wel altijd wat af te wisselen, gamen mocht, maar daarna ook wat anders doen. En misschien hoeft hij ook niet elke dag met een vriendje te spelen. Op dagen dat hij dan thuis is kun je lekker met hem naar buiten. Zoon hier ging ook naar de BSO en daar was hij juist heel veel buiten. Dat scheelde ook.
Kinderen die het thuis niet mogen komen hier altijd zeuren waarschijnlijk jouw kind dus ook bij anderen. Bij die kinderen zeg ik sneller nee, jullie mogen lekker buiten spelen of boven, en ik denk dat veel ouders dat doen.
Daar doe je helemaal niks tegen en zou je ook niks tegen moeten doen. Het is trouwens redelijk ouderwets om te denken dat games 'kwaad' zijn. Ik stimuleer mijn kinderen juist om te minecraften en te robloxen. Dan wel op de manier dat ze zelf iets creëren. Mijn oudste van 11 zit iedere dag achter de iPad, maar maakt ze met Minecraft en Roblox de mooiste huizen/werelden en richt ze prachtig in. Hiermee stimuleert zij haar creativiteit en wordt ze zelfverzekerder. Dit is veel beter dan suf naar een eenzijdig tv-programma kijken. Wij moeten eens loslaten dat tablets en spelcomputers 'hersenloos vermaak' is. Juist omdat ze invloed kunnen uitoefenen, heeft het een positief effect op de ontwikkeling.
Onze jongste van 8 speelt bijna iedere dag buiten, maar speelt ook Roblox en kijkt naar TikTok. Zolang er balans is, vind ik het helemaal prima. Een uurtje Playstation-en bij een vriendje is dan ook goed. Ook al is het goed weer, nou en.. de kinderen vermaken zich en dat is toch het belangrijkste?
