Dochter met gedoe bij de oogarts, hoe aan te pakken

De titel vind ik altijd lastig, want het dekt eigenlijk niet helemaal de lading. Vandaar even een uitgebreide uitleg:

Juf van dochter komt een paar week geleden met het feit dat haar iets opvalt: als dochter een stuk van het bord af zit (Digibord) lijkt ze niet goed te kunnen zien wat er allemaal gebeurd op dat digibord. Of we eens de huisarts wouden bellen om een oogmeting oid te laten doen, want van dichtbij leest en schrijft ze goed. Normaal voor haar leeftijd zeg maar.

Dus, wij naar de huisarts. Die deed wat testjes en schrok nog al: Dochter kon op afstand echt de allergrootste cijfers al niet benoemen. Dus doorverwijzing gekregen naar de oogarts vorige week, en buitenom dat dit echt een vreselijke hork van een arts was die niet heel veel plezier in zijn of haar werk heeft leek het, maar dat ter zijde, werden ook daar wat testjes gedaan.

Uiteindelijk kwamen er cijfers op de muur, ik gok op een afstand van een meter of 5. Een 7 en een 2. Dochter maakte hier een 9 en een 3 van. Niet goed. Daarna druppels gekregen, half uurtje gewacht, en onderzoek van de ogen. Uiteindelijk kwam hier uit dat mijn dochter haar ogen er goed gezond uit zagen. Nu komt het en ik citeer " Je moet terug komen, dan gaan we het met plaatjes doen want ik was er eigenlijk vanuit gegaan gezien de leeftijd van je dochter dat ze toch wel kon lezen en schrijven". Ik heb vriendelijk uitgelegd dat het inderdaad niet ligt aan het lezen en schrijven, want ze zit qua scores (rapport) in de hoogste categorie bij vrijwel alles. Niet dat het wat uit maakt, maar dat rijmt niet helemaal met die opmerking. Waarna de arts iets zij in de trend van " Het ligt niet aan haar ogen, dus moet het daar aan liggen".

Ik was na dit verhaal best een beetje geïrriteerd, omdat de arts er qua waarneming gewoon aantoonbaar naast zit: Ze leest boekjes voor samen met haar tweelingzusje, ze kan rekenen. Dus ik ben naar school gegaan om het aan de juf voor te leggen. Reactie juf: Absoluut belachelijk, ze zit bij de beteren van de klas, rekenen gaat goed, schrijven gaat netjes, lezen doet ze voor haar leeftijd prima. Die gaf nog aan dat ze het al een keer eerder had bij een leerling die achteraf iets met de cilinder niet helemaal lekker had.

Dus ik (wij) zitten een beetje in dubio wat we nu moeten doen? Ik had al voorgesteld aan die oogarts om haar werkboekjes mee te nemen bij de volgende afspraak, zodat ze zelf kan zien dat dat niet het probleem is. Het rare is ook: Zitten we bijvoorbeeld naar de televisie te kijken, dan leest ze gewoon de ondertiteling mee en verteld ze die als ik dat haar vraag. Vandaag staan we achter een bus die 15 meter verderop staat en ze kan gewoon de naam lezen die daar op staat ( Die ik zelf niet kon lezen overigens). Maar toen ik vroeg of ze het telefoonnummer kon oplezen dat er iets kleiner onder stond, bleef het wel stil. Ze vind die onderzoeken gigantisch spannend elke keer, dus ik vraag me af of we niet in gesprek moeten met die oogarts dat er wellicht iets anders aan de hand is? Iemand ervaring hier mee? Ik wil die arts ook niet voor de schenen schoppen, uiteindelijk heeft zij er voor gestudeerd en ik niet natuurlijk.