Driftbuien / woedeaanvallen
goedenavond,
Ik weet het even niet meer. Ik denk dat onze dochter van 6 gevoelig is voor bepaalde dingen en daardoor snel overprikkeld raakt. Ik heb bijvoorbeeld al verdiept in hooggevoeligheid en probeer bepaalde adviezen ook vol te houden, maar op dit moment heeft zij al een paar weken de emmer vol zitten en bij het minste of geringste is het mis. Huilen, schreeuwen en echt woedeaanvallen en compleet overstuur. Het klinkt niet aardig maar plezier is ver te zoeken op dit moment. Ik probeer zoveel mogelijk rust en structuur te creëren maar ik krijg dat emmertje maar niet leeg. Weet niet hoe ik het anders moet uitleggen maar zo zie ik het. Moeders met tips en ervaringen want dit is voor dochter en ouders vermoeiend, frustrerend en soms ook verdrietig. Ik wil het voor haar makkelijker en rustiger maken in haar koppie.
Waar is ze precies gevoelig voor?
Kan ze zelf benoemen waar ze last van heeft + waar ze zich juist prettig bij voelt?
Gevoelig voor verandering, als het anders loopt dan een normale dag, nieuwe dingen, maar ook als het een x een drukke week is. Dan merk dat in de loop van de week de spanning bij haar oploopt. Of als iets niet lukt of gaat zoals zij in haar hoofd heeft.
Ik merk dat dan aan haar gedrag of dat zij hoofdpijn krijgt maar zij geeft zelf niet aan dat het te veel wordt. Ik zeg weleens tegen haar ga even rustig alleen in je kamer spelen dat ze even weer rustiger kan worden. Op zo'n moment van een woendeaanval wil ze niks maar daarna wil ze bij je liggen of knuffelen
boeken als Relaxklets wil hier wel werken om beter te aarden, tot rust te komen. Misschien het proberen waard?
bedankt voor de tip. Ik ga het bestellen
werken jullie al met dagplanner en een weekplanner?
Hoe weet je dat ze hoofdpijn heeft?
Je kan je verdiepen in de stoplicht methode of vulkaan/pannetje. Een visualisatie om spanning mee te leren aan geven.
Zou ze ervoor open staan om samen ontspanningsoefeningen te doen?
mindfulness/yoga voor kinderen?
Of juist een plek in huis waar ze zich af kan reageren?
ja heb een week planner waardoor ze precies weet wat wij gaan doen of moeten doen.
Hoofdpijn weet ik omdat ze dat duidelijk aangeeft. Ze valt dan als ze gaat liggen ook wel in slaap. Wij lezen wel met regelmaat de boeken van draakje vurig
Een weekplanner werkt goed denk ik. Ook per dag aan het begin de planning voor die dag doorspreken. Soms wijzigen dingen. Dat kan gebeuren en is niet altijd te voorkomen. Je kunt uitleggen dat dat soms kan gebeuren, maar dat jullie ervoor proberen te zorgen dat het zo min mogelijk gebeurt.
Verder genoeg rustmomenten inbouwen en voldoende slaap. Ik zou bij regelmatige driftbuien ook proberen om samen een manier te bedenken om af te reageren als ze heel boos wordt of overprikkeld raakt. Dat ze zelf een handvat bedenkt wat ze dan kan doen of dat jullie haar dat aanreiken. Waarschijnlijk is dit onmacht en kan ze er zelf niks aan doen. Er is even kortsluiting in haar hoofd omdat het dan teveel is. Maar het is wel vervelend en vermoeiend.
Is ze net gestart in groep 3? Dat kan ook heel spannend en vermoeiend zijn. Misschien de eerste weken na school even niks plannen als dat kan.
Sneu voor je dochter, heel zielig. 
Ook moeilijk voor jou als moeder. Machteloos zal het voelen.
Ik lees hier tips over wat je dochter zoal kan leren. Maar jij als moeder kunt ook leren. Bijvoorbeeld het leren signaleren wat te veel is, wanneer het te veel aan het worden is en wat de eerste signalen zijn als ze al over een bepaalde grens is.
Verder wil ik als tip meegeven, dat je het woord woedeaanval verandert in overprikkeling(s-aanval). Dat haalt het negatieve er wat af. Ze (jij als moeder) hoeft immers haar woede ook niet onder controle te krijgen, maar inzicht in haar energieniveau krijgen. 
Ga eens in overleg met de huisarts. Er zou meer aan de kant kunnen zijn, maar zelfs als dat niet zo is, kan die even meedenken hoe hier mee om te gaan.
Is het sinds het nieuwe schooljaar, of al langer? Dat geeft misschien wat meer richting aan wat de oorzaak is dat ze zoveel spanning opbouwt.
Mijn eigen zesjarige heeft het soms ook heel moeilijk. Die hou ik dan vaak een dagje of een halve dag thuis, rust in de tent. Weinig schermtijd, maar wel kleuren, voorlezen, in ieder geval niets dat tot frustratie kan leiden bij hem. Verder zoveel mogelijk regelmaat. Bij het naar bed brengen vast de komende dag bespreken, vast eet- en bedtijden. En zelf rustig blijven, ookal is dat soms lastig als ze wéér zo boos zijn om niks.
Nog iets dat me opviel: je stelt voor dat ze alleen maar haar kamer gaat voor de rust. De mijne wil juist bij me zijn, die zou wel gaan als ik het vroeg maar dat zou hem zeer verdrieten.
klinkt als extreem angstig
Ik zou naar de huisarts gaan
ze heeft het al langer en hadden het met bepaalde tips en regelmaat en inderdaad af en toe een dag niet naar school of even een weekje geen speel afspraakjes goed in everwicht maar sinds 3 maanden zie ik het toenemen.
Dat ze naar haar kamer gaat hebben wij samen afgesproken. Zij vindt dat fijn omdat zij dan zelf kan aangeven wanneer ze weer wil spelen met haar zus bijvoorbeeld.
Vind het gewoon heel lastig en verdrietig voor haar. Misschien moeten we even weer de volle aandacht erbij en inderdaad oefeningen doen. Ik heb in ieder geval het bovenstaande boek besteld
