Grote mond en arrogante houding zoon 10 jaar
Onze zoon van 10 jaar is een lief en gevoelig kind. Wil het graag goed doen, voelt de ander vaak opvallend goed aan en is erg zorgzaam. Tegelijkertijd is hij ook vaak bang om er niet bij te horen en kan hij ontzettend onaardig (brutaal, onvriendelijk, respectloos) reageren als iemand iets zegt of doet dat hem niet bevalt. Kan echt een enorm arrogante uitstraling hebben. Op dit moment is er thuis best veel strijd over dit punt. We wijzen hem er telkens op als zijn houding/gedrag niet oke is maar dat helpt weinig. Achteraf geeft hij aan dat hij er zelf ook van baalt maar op het moment dat we hem corrigeren straalt hij aan alle kanten uit dat hij het gezeur vindt wat we zeggen. Soms zegt hij dit ook letterlijk.
Wat we nu merken, is dat hij op school en op zijn sportclub ook problemen krijgt doordat anderen zijn houding of gedrag niet altijd prettig vinden. Met sommige kinderen botst hij enorm. Hij heeft veel invloed op de sfeer in een groep en niet altijd positief. Heeft hier zelf ook last van, het maakt hem onzeker en verdrietig. Maar niet voldoende om zijn gedrag te veranderen. Of het is het heel lastig om dat te doen.
Heeft iemand tips hoe wij hem hierbij kunnen helpen?
Voordoen
Als je zijn houding/gedrag met hem bespreekt, doe je dan ook voor hoe het wel moet? Of wat wel handig is? Je zou het in een rollenspel kunnen oefenen met hem o.i.d. En misschien moet je hem niet corrigeren op het moment dat het gebeurt, maar daar even mee wachten tot hij gekalmeerd is en er wel met hem over te praten is.
En verder misschien iets van een sociale vaardigheidstraining, Rots en Water hoor ik vaak positieve verhalen over. Mogelijk neemt hij van een vreemde ook beter dingen aan dan van jullie.
pre-pubertijd
Welkom in de pre-pubertijd ......
En echt ooit gaat het over...
Gezeur
Bij dochter merk ik vaak dat ik er veel te ver bovenop zit.
Ik voel ook vaker de behoefte haar 'overal' op te wijzen, dat werkt echt averechts.
In periodes dat ik mezelf weer herpak
loopt het veel soepeler.
Ik let dan op frequentie van aanspreken, (te vaak hetzelfde zeggen heeft echt niet méér effect) drempel om aan te spreken (pick your battles) tijdstip iid van aanspreken en de manier waarop. (Less is hier bij dochter echt more, maar soms kan iets ook bijv luchtig of met humor gebracht, niet altijd bevoogdend)
En letten op mezelf, goed voorbeeld doet nog altijd het meest. Als je goed gaat kijken valt er misschien nog wel wat te verbeteren aan je eigen communicatie.
Belonen werkt altijd beter dan straffen. Belonen voor aardig communiceren is denk ik nog niet ingeburgerd, kunnen we meer op letten. Aangesproken worden op gedrag, hoe vriendelijk ook, is altijd een straf. Dochter noemt het ook vaak gezeur maar bij doorpraten blijkt soms dat ze zich de kritiek juist te hard aantrekt.
Mamaloe
Bedankt! Wenda, jouw reactie heb ik veel aan. Denk dat ik er ook snel te dicht bovenop zit. Stof tot nadenken dus!
Mams
Hoe gaat het nu?
Ik zit bij tijd en wijle ook te dicht op onze zoon (Hij is vier, maar dit bericht zou over hem kunnen gaan )
Mijn zoon vindt het met dat soort dingen fijn om zich af te zonderen en dan later terug te komen.
Hij brak laatst op koningsdag een kettinkje en mijn vriendin zei er wat van. Hij dook onder tafel en hield zijn oren dicht toen zij ( en ik uiteindelijk ook) er wat van zeiden.
Omdat ik hierom boos werd, heb ik hem onder die tafel uit gekletst en ben even met hem ergens anders heen gelopen. Even over gepraat en toen ik hem vroeg om weer mee te komen, zei hij dat hij nog even wilde blijven zitten. gewoon uit zichzelf...daarna liep ik weer naar hem toe, vroeg of hij er klaar voor was en heeft hij gewoon zijn excuses genaakt voor het mollen van het kettinkje.
Heb je misschien ook het idee dat je zoon soms vastdraait in bepaald gedrag en dit op dat moment niet kan stoppen??? Terwijl hij wel doorheeft dat het juist averechts werkt? Misschien op rustig moment met hem bespreken wat hij kan doen om niet onaangenaam te worden of dat pad te stoppen...
grote mond
Ik heb laatst het boek How2Talk2Kids gelezen, erg verhelderend, de tips zijn super en het werkt al direct. Ik heb hem geleend uit de bieb, maar ga hem zelf ook aanschaffen. Echt een aanrader. De voornaamste tips:
- Benoem wat je ziet: "ik zie dat je boos bent, omdat .........De reactie die je dan krijgt is vaak al positief omdat je kind zich direct gezien/gehoord voelt
- benoem dan wat jij denkt dat je kind graag zou hebben/zien/doen: "Je zou willen dat....papa/mama je iets meer vrijheid zouden geven.
- Bespreek hoe je daar samen een oplossing voor kunnen bedenken.
