Help, mijn zoon gaat op voetbal

Ervaring

Ik heb twee kinderen op voetbal gehad en ik heb zelf 0,0 met voetbal. Teamindeling gaat op leeftijd en dan binnen de leeftijd op niveau meestal. Dus je zoon zal waarschijnlijk in een E team komen en dan in een van de lagere teams. Hij kan zichzelf wel omhoog spelen natuurlijk
Om eerlijk te zijn heb ik voetbal altijd gezien als de hobby van de kinderen. Ze gingen zelfstandig naar de training toe zodra dat kon en ik bleef daar verder niet bij. Voor wedstrijden reed ik mee met de carpool als ik moest maar de andere weken bleef ik thuis. Bij thuiswedstrijden probeerde ik af en toe eens te gaan kijken of een deel van de wedstrijd te zien. Sommige ouders komen echt bij elke wedstrijd kijken maar door de logistiek van een groter gezin en weinig interesse in voetbal van mijn kant heb ik dat nooit gedaan. Overigens geldt wat ik hierboven schrijf ook voor andere sporten die ze hebben gedaan (honkbal, basketbal, tennis). Ik ben nooit zo'n moeder geweest die elke wedstrijd aan de zijlijn zit om het team aan te moedigen. Ik lever de logistieke voorwaarden dat ze mee kunnen doen aan de sport maar het is wel echt hun hobby.

How to become a soccerparent....

Nou welkom in de teamsportwereld, ik ben er sinds een half jaar uit (al heel lang uit het voetbal) maar ik doe nog wel dingen voor een teamsportclub.

Teamsportindelingen gaan eerst op leeftijd: De KNVB heeft het jeugdvoetbal opgedeeld in lettergroepen: junioren A-B-C en pupillen D-E-F. In elke letter zitten de spelers die geboren zijn in een bepaald jaar. Bepalend daarbij is de leeftijd, die de voetballer of voetbalster op 31 december van het betreffende kalenderjaar heeft. Voor het seizoen wordt bepaald in welke leeftijdscategorie de speler of speelster hoort.

Dus als jouw kind 31 dec 2016 dezelfde leeftijd heeft als zijn vriendjes zitten ze in dezelfde 'letter'. Er zitten twee kalenderjaren bij elkaar. Vervolgens delen ze in op ervaring/techniek. De beste voetballertjes zitten dus vaak in het eerste of tweede team, bij een grote club zitten de oudste van de letter die heel goed zijn in de 1 en 2 en de jongste van die letter in de 3 of 4.

De verwachting is dus dat jouw kind in het laagste team van zijn letter wordt ingedeeld.

Verder zou je kunnen carpoolen met die vriendjes naar trainingsavonden: dan brengt de één en haalt de ander of die families moeten zo voetbalziek zijn dat ze de hele training blijven maar wellicht vinden ze het dan prima dat jouw zoon naar ze toe fietst. Zorg er bij voorkeur voor dat je zo snel mogelijk niet hoeft te brengen én halen of het moet natuurlijk heel dichtbij zijn (fijn!) zodat zoon zelf kan fietsen. Probeer wel een paar keer achter elkaar te kijken bij de thuiswedstrijdjes aan het begin, dat is fijn voor je zoon, ook al interesseert het je niets. Later kun je wel volstaan met brengen/halen omdat ze vaak vroeg van tevoren aanwezig moeten zijn.

Houd rekening met rijdiensten. Zo eens in de drie/vier uitwedstrijden dus globaal gezien om de 6/7 wk heb je vaak rijdienst. Dan verzamel je ergens, laadt je auto vol met voetballertjes en rijdt ergens heen. Zorg dat je het adres in een tomtom hebt want mijn ervaring is dat die mannen willen laten zien hoe snel ze er kunnen zijn dus in een treintje rijden is dan niet zo handig.

Verder: er kunnen bardiensten zijn, er moet nu eenmaal koffie en wat te eten zijn voor de tegenstanders maar soms heb je geluk en betaalt een club daar zijn mensen voor.

Nog één tip: vraag of hij nu al trainingslid kan worden, dan leert hij er snel flink wat bij en kunnen ze kijken of hij echt in het laagste team thuishoort.

Voetbalmoeder

Hier ook twee voetballertjes en ik heb ook niks met voetbal (mijn man ook niet) maar toch zie je mij elke zaterdag langs de lijn. Als het kan zelfs twee keer. Niet omdat ik het spelletje leuk vind (ik weet nooit de eindstand) maar omdat het zo ontzettend genieten is hoe lekker die mannetjes bezig zijn. Ook hier konden ze vanaf een jaar of acht zelf fietsen naar training en wedstrijden. Naar trainingen kijk ik nooit (ik help ook niet in de kleedkamer, lekker zelf doen), naar wedstrijden fietsen ze zelf (tenzij ik moet rijden) en kom ik later kijken.

hier

Is zoon ook met die leeftijd pas op voetbal gegaan. Hier heb je 1e jaars E's en 2e jaars E's. Ze zitten dus echt op kalenderjaar ingedeeld en niet 2 kalenderjaren bij elkaar zoals Triva zegt. Maar dat kan ook met de grootte van de vereniging te maken hebben. Mijn zoon kwam als 2e jaars E in het laagste E team, maar dan was helemaal prima. Hij heeft veel leuke vriendjes in zijn team.

Hier rijdt overigens ieder voor zich, aan carpoolen zoals ik vroeger meemaakte bij de hockey wordt niet gedaan. Gevolg is wel dat we ook bij uitwedstrijden een groot aantal supporters hebben. Thuis ga ik altijd kijken, uit gaat man meestal mee.

Verder niet te druk maken, het komt vast allemaal goed. Als je zoon het maar leuk vindt toch?

Als je zoon als tweede jaars E in het laagste team zit, dan zitten er toch ook twee jaarlingen door elkaar heen?
Hier zitten ze ook per 2 jaar gemengd.

o, ik lees mee!

Ik heb een zoontje van 7 die graag op voetbal wil, omdat zowat alle jongetjes uit de klas erop zitten (en allemaal bij dezelfde vereniging). Ik heb ook heel erg NIKS met voetbal, ik heb er vanalles op tegen. Weinig fantasievol, agressief spel (ook al bij die kindertjes uit groep 3), en vooral én 2x per week trainen én een wedstrijd in het weekend vind ik bezwaarlijk. En dat je niet zomaar kunt afzeggen voor een wedstrijd bij een teamsport..... Met name wedstrijden op zaterdagochtend om 8 uur in Schubbekutteveen, die zie ik niet zitten. Klinkt vrij onredelijk allemaal, maar ik ben dan ook een voetbalhater

Kind zit nu (nog) op scouting en dat moet hij dit jaar maar volmaken, want als je daar af gaat, kom je er nooit meer op vanwege een ellenlange wachtlijst. Maar dan.... eigenlijk zou ik dat voetbal het liefst uit zoonlief z'n hoofd willen praten, maar ja. Heeft iemand dat wel eens gedaan hier, een sport/activiteit van kind afgeraden omdat je het zelf niks vond?

Lieverdje

Geen tips, maar het is echt anders als je eigen kind voetbalt, dan naar voetbal kijken op de tv.
De jongsten spelen overigens ik meen twee keer 20 minuten, soms zelfs zonder rust, of met rust op het veld, het is dus redelijk snel afgelopen.
Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik altijd blij was, als het eens was afgelast.
Al onze vier kinderen zaten en zitten er nog op en hoewel ik er nog steeds niets mee heb, kan ik wel genieten van het plezier wat zij er van hebben.

hier ook

Vier kinderen. Drie verschillende sporten. Twee op voetbal. Ik heb niks met voetbal. Helemaal niks. Maar ik vind het zo leuk om te zien hoe belangrijk voetbal is voor mijn oudste zoon van 13. Hij geeft inmiddels ook trainen (assistent) aan kabouters. Die kleintjes vinden het zo stoer om met zo'n grote jongen te voetballen.

Onze zaterdag is regelmatig een logistieke nachtmerrie. Wij proberen onze aandacht te verdelen en zo veel mogelijk te zien.

En agressie bij voetbal heb ik nooit gezien. Dat is hier in de regio niet zo. Voetbal is niet anders dsn hockey of korfbal. En voor de kinderen echt niet saai.

Ook gedaan

Onze jongste wilde gaan voetballen toen hij 5-en-een-half was, in het voorjaar, net als zijn vriendjes. En wij hebben ook echt helemaal niks met voetbal, nouja, man kijkt wel naar belangrijke wedstrijden van oranje maar verder niet. Zoon heeft dat voorjaar een paar keer mee getraind en een toernooitje mee gespeeld, en daarna nog een jaar in de K-tjes gespeeld. En daarna nog 6 jaar, totdat hij naar de C moest en het echt niet meer te combineren was school én muziek én scouting én judo. En hij was er ook wel helemaal klaar mee toen (en wij ook). Oudste zoon heeft het ook even geprobeerd, die heeft het met hangen en wurgen één seizoen volgehouden bij de F. Er is één kleine dorpsclub hier, waar helaas ook een paar rotte appels bij zaten in zijn team die bij tijd en wijle de sfeer goed verziekten. Bij ons werd meestal wel samen gereden naar uitwedstrijden, maar meestal erg ongeorganiseerd. Dus soms werd je gevraagd te rijden, maar waren er al zoveel andere ouders die toch ook zouden gaan dat ik alleen voor mijn eigen zoon reed. Ook niet leuk voor hem natuurlijk dat er niemand bij hem in de auto wilde. Bij thuiswedstrijden ging man of ik meestal wel een halve wedstrijd kijken. Bardiensten werd ook gevraagd, maar daar heb ik nooit aan mee gedaan, onder het motto 'ik doe al veel vrijwilligerswerk voor andere verenigingen'. Ik ben wel een seizoen 'wasmoeder' geweest (samen met nog iemand, om de week een grote tas met vuile team-kleding).

Henriette

Sorry, ik schreef het verkeerd. Hij ging als 1e jaars E op voetbal in het laagste team (E9). Ongeveer helft van de E teams is eerstejaars en de andere helft tweedejaars.

Bardienst is bij ons eens per jaar per team verplicht.

training en voetbal op schoolplein

Agressie is misschien een beetje een groot woord, maar als ik de verhalen zo hoor (en ook een paar keer gezien) hoe er wordt gevoetbald door sommige ukken op het schoolplein.... er zijn een paar jochies die de dienst uitmaken en bepalen wie er spits mag zijn en wie de bal uit de modder mag gaan halen. Mijn zoon kwam dus een keer heel blij thuis met de mededeling dat hij de bal 'mocht' halen, hij mocht ook eens een keer meedoen! En er zijn dus regelmatig 'ongelukjes' met iets te fanatieke kinderen die elkaar voor de schenen schoppen of hoge ballen die hard tegen het hoofd komen, onbehoorlijk taalgebruik wat erbij komt kijken enzo... Ze mogen op school dus niet elke dag voetballen en er schijnt nu een pabo-stagiair te zijn die vrolijk gaat meevoetballen met de kleintjes, dus het wordt wel gereguleerd. Maar het feit dat dat nodig is, staat me al niet aan.... ik hou er gewoon niet van

we hebben hem ook voorgesteld (na de kerstvakantie) dat we kunnen vragen of hij dit seizoen wel een beetje kan meedoen met trainingen en als hij het echt leuk vindt ook wedstrijden gaat spelen, maar die zijn dus niet te combineren met scouting. Zul je zien dat hij nog niet een keer de behoefte heeft gevoeld om naar voetbal te gaan vanwege het weer! Het is wel een beetje een mooiweervoetballer, misschien is er hoop op een andere sport/activiteit

Ik bedoelde niet te zeggen dat ze in 1 team zitten (staat er volgens mij ook niet) maar in 1 letter. Dus de Etjes bestaan uit twee kalenderjaren die verdeeld worden over de teams. Vrijwel altijd zitten de kalenderjaren bij elkaar en niet door elkaar maar het kan best zijn dat ze de nieuwkomers bij elkaar zetten als ze niet twee teams meer kunnen vormen.

Lieverdje

Waarom maak je niet de afspraak met hem dat hij tot de zomer vast een keer per week gaat trainen,
en als hij dan nog wil mag hij erop. Gaat hij steeds dan wil hij echt.

Je geeft zelf al aan dat het op het schoolplein beter loopt, als de stagiair mee speelt.
Bij een club is er altijd een leider en of trainer bij.
Het klinkt alsof het buitenspelen op jouw school gewoon niet goed begeleid wordt.
Wat gebeurt er als ze bijvoorbeeld buiten tikkertje spelen?
Is er dan ook een de baas?

lieverdje

Hoe er op school gevoetbald wordt heeft weinig te maken met hoe er op de club gevoetbald wordt, zeker als de club zijn best doet. Ik vergelijk de handvaardigheidlessen toch ook niet met de schildercursus?

Als je kinderen hun gang laat gaan en zelf uit de wind een kopje koffie neemt gaat het fout ja maar met goede trainers en scheidsrechters is er weinig aan de hand. Dat daar wel eens een probleem zit ga ik niet ontkennen maar clubs zijn nu eenmaal afhankelijk van vaders etc die trainen en coachen, er zijn er zoveel nodig en voetbal is van oudsher nu eenmaal niet de duurste sport. Bij de hockey kon je wellicht vroeger trainers betalen nu is het ook toegankelijker geworden voor mensen met een smallere beurs; prima toch maar ook daar gaat het tegenwoordig niet altijd goed.

Ik zou overigens in jouw geval naar een sport gaan kijken die een zaal en een veldseizoen heeft bijv korfbal of handbal.

Triva

...dat is ook weer waar. Maar diezelfde kinderen zitten ook op de voetbalclub. We zijn ook wel eens wezen kijken al en precies wat jij zegt: op de voetbalclub zijn er weer ouders vrijwilliger waar ik me in het geheel niet bij thuis voel. En bij de oudere kinderen zijn er van die jongens waarvan ik hoop dat mijn kind niet zo wordt.... allemaal geen grote ramp, maar ik heb het er gewoon niet op

Lieverdje

Dan doe je het toch niet.

Er zijn genoeg andere sporten.

Ik snap het wel. Jij vindt het niks. Voetbal is stom. Al die ouders zijn idioten en de kinderen zijn gemeen. Jij zoekt op die vereniging bewijzen dat dat ook zo is.

Mijn schattige zesjarige voetbalt dit jaar voor het eerst. Hij zit in een team met allemaal andere schattige zes en zevenjarige jongens en meisjes. De ouders zijn ook aardig. Er is volgens mij maar een ouders die ik niet zo aardig vindt en ik vind zijn zoon ook niet zo leuk maar dat kan verband houden met elkaar. Overigens is dat een echte Hockeyvader. Zijn zoon zit toevallig op voetbal.

Voetbal is een teamsport. Het is het prettigste als kinderen van hetzelfde niveau bij elkaar zitten. Mijn zoon van zes is geen hoogvlieger. Hij heeft niets te zoeken straks in de F1. Dus hij komt gewoon in een van de lagere teams met andere niet-hoogvliegers en samen gaan ze proberen wedstrijden te winnen.

Op het schoolplein ontstaan vaak problemen omdat fanatieke (goede) kinderen samen gaan spelen met minder goede/fanatieke kinderen. Die fanatieke kinderen willen winnen en willen de bal afspelen en weer terugkrijgen net als in het voetbalteam. Dat lukt op het schoolplein niet omdat er ook kinderen mee doen die maar wat doen of het allemaal niet interesseren en een beetje rondlopen. En dat veroorzaakt altijd conflicten. Oplossing is dat er iemand continu bij blijven om de boel in goede banen te leiden of niet voetballen in de pauze. Het ligt niet aan die "gemene" kinderen. Je zou dan ook kunnen zeggen dat kinderen die niet kunnen voetballen niet moe zouden moeten doen

Ik sta regelmatig met overblijven een voetbalteam in te delen en er vervolgens als een scheidsrechter/coach/trainer bovenop om de boel gezellig te houden. De minste voetballer is altijd assistent scheidsrechter. Met een fluitje. Ik roep wel als er gefloten moet worden. Vinden ze geweldig want dan mogen ze toch meedoen en iedereen vindt het leuk.

Ben erin gegroeid

Zoon hier was ook 8 toen hij ging voetballen. Had eerst een paar jaar op scouting gezeten maar wilde toen graag voetballen. Wij waren wel een beetje klaar met de scouting (leidsters van de groep vonden vooral zichzelf erg leuk) en vonden dit prima. Hij is begonnen bij een kleine club en kwam in het laagste E-team. Hoewel het allemaal wat rommelig en chaotisch liep op deze club vond ik het voetballen en vooral de wedstrijden erg leuk om naar te kijken en ook het contact met de andere ouders was gezellig. Eind van het seizoen is hij wel gewisseld van club.
Bij de nieuwe club werd ik leider van het team, ben er zo dus een beetje ingerold. De trainer hier zag ook wel wat in zoon en hij mocht met een hoger team meetrainen. Nu zit hij voor het eerst jaar in de D, in een selectieteam. En inmiddels ben ik opgegroeid tot lettercoordinator van de D. Ik had ook nooit iets met voetbal, keek op tv alleen naar Oranje en vond dat zelfs maar saai. Nu volg ik zelfs de eredivisie. Je kan er dus in groeien hoor.
Ik zou je zeker adviseren je zoon nu al lid te laten worden, zodat hij bij de F alvast kan trainen en er gekeken kan worden in welk team hij volgend seizoen past. Misschien kan hij zelfs af en toe al een wedstrijdje mee pakken.

Nee

Ik vind voetbal nog steeds niet echt interessant ook niet als mijn Eigen kinderen spelen. Ik heb er ook niks op tegen verder. Het is als spel niet meer of minder interessant dan hockey. Voor mij als kijker is het niet zo boeiend. Dat vind ik echter geen reden om de kinderen te verbieden te voetballen.

Er kunnen wel andere reden waarom ik het zou verbieden: bijvoorbeeld omdat het logistiek niet uitkomt of omdat de sfeer op de club niet fijn is.

Overigens je kan van alles beweren maar de sfeer bij voetbal is nu eenmaal vaak agressiever dan bij bijvoorbeeld hockey. Dat geldt niet voor elke club en niet voor elk team maar er zijn veel vaker incidenten. Nu zijn er ook meer kinderen die voetbal spelen maar toch heb je ook behoorlijk veel kleine hockey spelers en daar hoor je gewoon minder over.

Mijn kinderen zaten op zich op een prima club maar ze hadden af en toe ook wel eens een wedstrijd tegen een ander team wat iets minder goed gemanierd was. Daarnaast (en dat speelde ook bij de club waar mijn kinderen speelden wel) had je altijd wat te fanatieke ouders die het te serieus namen en op vaak niet al te zachtzinnige wijze hun kinderen aanwijzingen gaven. Het hele geven van aanwijzingen vind ik al onbehoorlijk want er is tenslotte een trainer. Sommige ouders waren echter ook weinig charmant in de manier van die aanwijzingen overbrengen. Ik vond de sfeer bij basketball en honkbal (toch ook teamsporten) wat dat betreft toch iets meer beschaafd.

Maar verder was het in de lagere regionen allemaal niet zo enorm agressief en verder dan de D zijn we nooit gekomen.

Bardiensten heb ik nooit gedraaid. Daar hadden ze een vast iemand voor. Afgezien van het betalen van de contributie en het rijden van de carpool deed ik verder niks. Oh ja we betaalden nog een vrijwillige extra bijdrage aan een ouder die de was deed.

Meer had ik ook niet kunnen en willen doen.

Vlinder, haha

"Dan doe je het toch niet.

Er zijn genoeg andere sporten.

Ik snap het wel. Jij vindt het niks. Voetbal is stom. Al die ouders zijn idioten en de kinderen zijn gemeen. Jij zoekt op die vereniging bewijzen dat dat ook zo is."

Ja, haha, daar komt het wel op neer Maarre, is het erg, kan ik het maken zeg maar, om mijn kind voetbal te ontzeggen omdat ik er een hekel aan heb?

"Op het schoolplein ontstaan vaak problemen omdat fanatieke (goede) kinderen samen gaan spelen met minder goede/fanatieke kinderen. Die fanatieke kinderen willen winnen en willen de bal afspelen en weer terugkrijgen net als in het voetbalteam. Dat lukt op het schoolplein niet omdat er ook kinderen mee doen die maar wat doen of het allemaal niet interesseren en een beetje rondlopen. En dat veroorzaakt altijd conflicten. Oplossing is dat er iemand continu bij blijven om de boel in goede banen te leiden of niet voetballen in de pauze. Het ligt niet aan die "gemene" kinderen. Je zou dan ook kunnen zeggen dat kinderen die niet kunnen voetballen niet moe zouden moeten doen "

Ja, zo gaat het wel ongeveer. Maar het ligt niet aan die "gemene" kinderen..... kweenie hoor. Ik zie niet zo dat dat met geduw en getrek moet worden opgelost.

Voordeel

Een kind leert door mee te doen aan een teamsport, waar zijn teamgenoten staan en krijgt een betere balbeheersing. Dat laatste is belangrijk voor een zuivere pass.
Daarnaast is het goed voor de lichamelijke beweging en kan het helpen in het makkelijker maken van nieuwe vrienden.

Nu is ieder kind niet hetzelfde; de ene kiest voor individuele sport en de ander voor teamsport. Maar er komt een moment dat een kind kiest voor de gezelligheid. Zo kan een schaatser keeper worden tijdens de trappartijtjes op het schoolplein.

Als je zoon graag iets wilt doen en daar plezier uit haalt, maakt het niet uit welke sport het gaat worden. Steun je kind er in, waar hij ook voor kiest.
(Behalve karate of kickboksen, alleen zullen sommige ouders dit niet met mij eens zijn.)

Lieverdje

Waarom niet?

Mijn dochter wil al jaren op korfbal maar dat ging logistiek gezien niet. De oudste zat al op voetbal. De tweede op atletiek en ze had nog een broertje op zwemles. Zij zat ook op atletiek omdat wij nou eenmaal niet op drie plekken tegelijk konden zijn.

Nu is ze 10 jaar en wil ze het het nog steeds. Ze is dit seizoen begonnen. Ze kan zelf naar trainen fietsen. Wedstrijden gaan wij af en toe kijken.

Soms kan iets niet om verschillende redenen. Mijn kinderen gaan juist weer niet op scouting. Dat vinden wij weer zoiets stoms. Of Tennis (daar krijg ik juist de griebels van). En zo heeft iedereen nou eenmaal voorkeur.

Je kan het als ze jong zijn wel sturen. Als ze ouder worden en ze willen het nog steeds kan je altijd overstappen.

Hartstikke leuk toch!

Ik kom uit een grote hockeyfamilie en wat denk je.... mijn drie zoons kozen ervoor om te gaan voetballen!
Stiekem vond ik het wel jammer maar ik vond dat ze zelf mochten kiezen. De oudste voetbalt er nu al 8 jaar. Ze hebben het super naar hun zin bij de voetbalclub. Ik moest zelf even wennen, sommige dingen gaan nèt wat anders. Maar de essentie is hetzelfde: een club die draait op hardwerkende vrijwilligers die het allemaal leuk vinden om te sporten en anderen te leren. Mooi toch!

Laat ze lekker zelf kiezen.

Niet gedaan

Ik heb zo gruwelijk de schurft aan voetbal en alles wat ermee samenhangt -sorry liefhebbers ik kan het niet diplomatieker zeggen zonder dat het een grove leugen wordt - dat ik het zo ernstig ontmoedigd heb, dat het bijna op verbieden neerkomt. Mijn partnerkeuze is zelfs in hoge mate door die afkeer bepaald. Ik zal niet zeggen dat ik eerder kan samenleven met een PVV'er dan met een voetballiefhebber, maar het komt aardig in de buurt.

Bij mijn oudste twee heb ik hun oppervlakkige voetbalwens (ja maar mama,iedereen zit op voetbal) meteen in de kiem gesmoord zonder scrupules. Bij de jongste knaagde mijn geweten nog wel een beetje, hij was de enige die wel eens aan een potje straatvoetbal meedeed. Heel af en toe. Die heb ik in september toegezegd dat ik als hij in juni nog heeeel graag wilde, ik er wel eens over na wilde denken. Gelukkig taalde hij er toen niet naar. Zo diep zat de voetballiefde dus niet, dat had ik goed ingeschat.

De een honkbalt, de ander zit op scouting en nr 3 op wedstijzwemmen. En daar heb ik altijd braaf bardiensten gedraaid, wedstrijden en vazomodokampen uitgezeten en af en toe een was gedraaid.

scouting

Haha, zo vind ik scouting voor een bezigheid voor kinderen die niet op een echte sport durven en moest ik even slikken toen oudste op scouting wilde. Gelukkig was zijn interesse snel weer over en hoefde ik het geneuzel en gezang niet meer aan te horen.

Scouting

Ik had ook de nodige vooroordelen over scouting: oubollig,militaristisch, zoniet semifascistisch . Daar heb ik me snel overheen gezet toen ik in een drukke stadsbuurt ging wonen met drie energieke jongetjes. Scouting was de mogelijkheid om ze in het bos te laten spelen en zelf zaterdagmiddag wat leuks te gaan doen.

Twee zijn al snel afgehaakt, de middelste gaat alleen als het echt niet anders kan (dodenherdenking) in zijn uniform de straat op. En heeft er een hele leuke vriendin aan overgehouden, waarmee het al twee jaar dik aan is en hij allerlei leuke dingen mee onderneemt naast nog een eigen leven.

Nu zeg ik dat scouting voor sociale, ondernemende, avontuurlijke en mensen is.En dat je er sociale, praktische en organiserende vaardigheden opdoet waar je de rest van je leven plezier van hebt.

Ach, wie weet sta ik over tien jaar wel als oppasoma langs de lijn en kom ik erachter dat voetbal heus niet "Schop um voor z'n donder Sjeffrie" is.

Scouting

Mijn oudste is op scouting gegaan toen hij 6 was, nadat we hem meerdere malen hadden aangemoedigd om eens mee te gaan met een vriendje. Eén keer echt meedoen en hij wilde niets anders meer. Nou ja, hij heeft later dus nog een seizoen gevoetbald omdat jongere broer dat ook deed. Hij zit nog steeds bij de scouting, is nu 18 en scoutsleider en vindt het nog steeds echt leuk om te doen. Juist het ongeorganiseerde, groepsgewijze buiten rommelen zonder competitiedrang (en soms ook met, bij een winterhike bijvoorbeeld) vindt hij leuk. Ook jongste van 16 (die dus 7 jaar gevoetbald heeft) heeft er 11 jaar bij gezeten, en gaat nu nog af en toe als ze extra hulp-leiding nodig hebben bij grote activiteiten voor de jongere groepen.

Hier geen voetbal èn paardrijden

Ik heb ook een bloeddhekel aan voetbal èn aan paardrijden. In lig aan de sfeer eromheen. Mijn man heeft jaren op hoog niveau gereden en hij vond dat ook verschrikkelijk.

Dus we hebben hier een verbod op die twee sporten.
Onze oudste had een gekelderd aan verplichtingen en wilde nooit ergens op. Zij speelde veel buiten en had daar genoeg aan. Nu is ze 13 en doet ze aan boogschieten. Ze is er goed in en het maakt voor niemand wat uit als ze eens een keer geen zin heeft.
Jongste zit op zwemmen en op scouting. Waar trouwens nooit wordt gezongen

ha, gelukkig

Ik heb al een stuk minder gewetensbezwaren om mijn kind het op voetbal gaan te ontmoedigen, dankjewel Jongste is op zich wel een sportief jongetje, dus we gaan maar eens bij een andere sport kijken, bij voorkeur iets waarbij er geen wedstrijden zijn op zaterdagochtend......

Komt ook bij dat kinderen hier allebei op scouting zitten, en dat ze dat beide wel heel leuk vinden, ook de jongste. Daar zijn weer andere kinderen dan op school, dus dat vind ik ook wel een voordeel. En ik heb inmiddels begrepen dat er scoutingclubs zijn waar de term 'militaristisch' zeker wel van toepassing is, maar hier zijn ze weinig fanatiek gelukkig (er wordt zelfs niet gelet op het dragen van de scoutingbloes) en ze doen vooral spelletjes En ze zitten lekker in het bos, beter kan bijna niet. Afgezien van dat het onpraktisch is als ze op hetzelfde tijdstip ieder iets anders doen, is het gewoon wel jammer als ze niet meer tegelijk de deur uit zijn. Nu hebben we af en toe eens een weekendje vrij omdat ze allebei op kamp zijn