Is dit een redelijke verwachting?
Ik heb jullie mening nodig. Wat vinden jullie van de volgende situatie? De oudste dochter (12 jaar) van kennissen van ons is vaak bij ons. Zij kan het goed vinden met onze dochter. Nu vertelde dat meisje aan ons dat zij altijd om half 8 thuis moet zijn omdat anders haar 6 jaar jongere broertje niet gaat slapen. Ouders hebben een baan in de zorg en draaien veel avond- en nachtdiensten, zij slapen dus veel overdag en zijn in de avonden weg. Ze hebben een vaste oppas die oppast op de andere twee kinderen. De oppas gaat met jongste zoon rond 7 uur naar boven en blijft dan bij jongste op de kamer omdat hij anders niet slaapt. De middelste zoon is dan vaak alleen beneden, nu moet dochter dus op tijd naar huis zodat middelste broertje gaat slapen.
Naar mijn mening is half 8/8 uur een prima tijd voor een 12 jarig meisje om thuis te moeten zijn door de week. Maar dat is niet de reden. Eerder mocht ze tot half 9 hier blijven en dan ging ze naar huis en meteen naar bed. Maar wat mij stoort is dat de verantwoordelijkheid voor het slapen van haar broertje voor mijn gevoel bij haar neergelegd wordt. Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Haaknaaldje schreef op 16-05-2022 om 14:54:
[..]
Van jouw was geen rare vraag. De reactie op jouw vraag was wel een aanname.
Het is hoe dan ook mijns inziens een voor de hand liggende veronderstelling. Kinderen die niet bij jou wonen, meenemen op vakantie, is nogal bijzonder als het geen vriendjes van je eigen kinderen zijn, of familie van je, of kinderen uit een eerdere relatie. Heeft nooit iemand dat tegen je gezegd?
Battle-Royale schreef op 16-05-2022 om 14:51:
[..]
Er is dus wel een mogelijkheid tot dit gewoon met de moeder bespreken? En ja natuurlijk kunnen die ouders als regel hebben dat kind om half 8 thuis is ongeacht de reden. Als mn zoon om 17.00 binnen moet komen vind ik ook niet dat ik perse een reden nodig heb om die specifieke tijd te verantwoorden.
Bespreken wel. Maar als ouders niet in staat zijn het e.e.a. in hun aanpak te kunnen veranderen en daar ook geen externe hulp voor aan willen nemen terwijl ze zelf wel toegeven vast te lopen dan maak ik me wel zorgen ja.
En nee verantwoording afleggen hoeft niemand. En in gewonde gezinnen ook geen probleem. Maar ik heb meermaals geschreven dat dit meisje daardoor dus belemmerd wordt in ontwikkeling en sociale contacten. En ik neem aan dat dat in jouw geval niet zo is als je kind om 17u thuis moet zijn. Jullie zullen dan wel gezamenlijk eten en een avondritueel hebben. Een gezinsmoment. Bij haar thuis is niks. Geen gezamenlijk avondeten. Iedereen eet op een ander moment er is geen gezelligheid, geen hulp voor huiswerk want oppas spreekt geen Nederlands, ouders zijn altijd weg. Meisje moet dan nu ook al naar huis om broertje in bed te leggen. Natuurlijk begrijp ik dat ik nooit het gehele verhaal aan jullie kwijt kan, maat geloof me maar dat jullie je ook zorgen zouden maken als je dit gezin kent.
Hoe vaak en lang is dat meisje dan gemiddeld bij jullie? Als ze al die tijd wèl weg van huis kan, dan kan ze toch ook na school met leeftijdsgenootjes afspreken?
yette schreef op 16-05-2022 om 14:59:
[..]
Het is hoe dan ook mijns inziens een voor de hand liggende veronderstelling. Kinderen die niet bij jou wonen, meenemen op vakantie, is nogal bijzonder als het geen vriendjes van je eigen kinderen zijn, of familie van je, of kinderen uit een eerdere relatie. Heeft nooit iemand dat tegen je gezegd?
Mensen vinden het wel wat vreemd. Maar als ik kort uitleg hoe het zit geeft iedereen ons groot gelijk dat wij dit meisje een veilige, warme en liefdevolle plek geven.
En het is wat je zegt een veronderstelling, maar check het even. NIVEA en dat soort dingen.
Haaknaaldje schreef op 16-05-2022 om 15:00:
[..]
Bespreken wel. Maar als ouders niet in staat zijn het e.e.a. in hun aanpak te kunnen veranderen en daar ook geen externe hulp voor aan willen nemen terwijl ze zelf wel toegeven vast te lopen dan maak ik me wel zorgen ja.
En nee verantwoording afleggen hoeft niemand. En in gewonde gezinnen ook geen probleem. Maar ik heb meermaals geschreven dat dit meisje daardoor dus belemmerd wordt in ontwikkeling en sociale contacten. En ik neem aan dat dat in jouw geval niet zo is als je kind om 17u thuis moet zijn. Jullie zullen dan wel gezamenlijk eten en een avondritueel hebben. Een gezinsmoment. Bij haar thuis is niks. Geen gezamenlijk avondeten. Iedereen eet op een ander moment er is geen gezelligheid, geen hulp voor huiswerk want oppas spreekt geen Nederlands, ouders zijn altijd weg. Meisje moet dan nu ook al naar huis om broertje in bed te leggen. Natuurlijk begrijp ik dat ik nooit het gehele verhaal aan jullie kwijt kan, maat geloof me maar dat jullie je ook zorgen zouden maken als je dit gezin kent.
Nee hij moet gewoon om 17.00 binnen zijn omdat wij dat willen. Maar hoe wordt dit kind dan belemmerd in sociale contacten? Voor een 12 jarige speelt het sociale leven zich toch vooral op school af? Die gaan nog niet stappen of uit eten. En als haar broertje in bed doen met hulp van de oppas haar enige taak is en ze hangt de rest van de middag en een deel van de avond bij jullie uit vind ik het niet teveel hoor.
yette schreef op 16-05-2022 om 15:03:
Hoe vaak en lang is dat meisje dan gemiddeld bij jullie? Als ze al die tijd wèl weg van huis kan, dan kan ze toch ook na school met leeftijdsgenootjes afspreken
Ze is dagelijks een aantal uren bij ons. En nee, leeftijdsgenootjes mogen niet, want ze moet haar tijd besteden aan huiswerk en bijlessen.
En mijn man en ik kennen en snappen de cultuur. Dat zorgt ervoor dat ouders het wel goed vinden dat ze naar ons komt. Daarnaast ondersteunen wij haar dus met al haar schoolwerk en bijlessen etc.
Haaknaaldje schreef op 16-05-2022 om 15:06:
[..]
Mensen vinden het wel wat vreemd. Maar als ik kort uitleg hoe het zit geeft iedereen ons groot gelijk dat wij dit meisje een veilige, warme en liefdevolle plek geven.
En het is wat je zegt een veronderstelling, maar check het even. NIVEA en dat soort dingen.
En de broertjes dan? Want die zitten in dezelfde situatie.
Battle-Royale schreef op 16-05-2022 om 15:13:
[..]
En de broertjes dan? Want die zitten in dezelfde situatie.
Die hebben met veel dan de dingen nog niet mee te maken omdat ze nog niet echt naar school gaan, nog niet in groep drie zitten. Bovendien is het vaak de oudste die de ijzers uit het vuur moet halen en hebben de jongere broers/zussen daar vaak profijt van. Als wij moeder en dochter kunnen ondersteunen, dan heeft dat ook invloed op de broertjes. En in deze cultuur zij zoons altijd belangrijker dan dochters dus dat maakt dat hun positie daarin ook al anders is.
Haaknaaldje schreef op 16-05-2022 om 15:08:
[..]
Ze is dagelijks een aantal uren bij ons. En nee, leeftijdsgenootjes mogen niet, want ze moet haar tijd besteden aan huiswerk en bijlessen.
En mijn man en ik kennen en snappen de cultuur. Dat zorgt ervoor dat ouders het wel goed vinden dat ze naar ons komt. Daarnaast ondersteunen wij haar dus met al haar schoolwerk en bijlessen etc.
Maar jij mag toch zelf bepalen wat er bij jou thuis gebeurt? Als ze behoefte aan sociale contacten heeft, kan jij daar dan misschien iets in betekenen? Dat ze een keer na school met een vriendin en een potje thee in jouw tuin kan zitten, bijvoorbeeld. Ik neem aan dat ze niet elke keer tot half acht alleen maar met school bezig is, toch?
yette schreef op 16-05-2022 om 15:17:
[..]
Maar jij mag toch zelf bepalen wat er bij jou thuis gebeurt? Als ze behoefte aan sociale contacten heeft, kan jij daar dan misschien iets in betekenen? Dat ze een keer na school met een vriendin en een potje thee in jouw tuin kan zitten, bijvoorbeeld. Ik neem aan dat ze niet elke keer tot half acht alleen maar met school bezig is, toch?
Dat doe ik dus ook. Ik neem haar mee naar mijn sport, naar mijn familie, heb inderdaad ook gezegd dat ze wel een keer een vriendinnetje mag meenemen. Wij zorgen juist dat ze ook ontspanning krijgt. Doen leuke dingen met haar. Vandaar dus dat ze zoveel bij ons is (ook al slaapt mijn dochtertje).
Let op, je neemt heel veel op je, maar ondertussen verwijt je het ook de ouders. Een giftige mix. Er zijn heel veel culturen, waarin mensen niet samen om 18.00 uur rond de tafel zitten. Doe het met liefde, of doe het niet. Maar niet met een verwijt op de achtergrond.
Tsjor
tsjor schreef op 16-05-2022 om 15:55:
Let op, je neemt heel veel op je, maar ondertussen verwijt je het ook de ouders. Een giftige mix. Er zijn heel veel culturen, waarin mensen niet samen om 18.00 uur rond de tafel zitten. Doe het met liefde, of doe het niet. Maar niet met een verwijt op de achtergrond.
Tsjor
Kan je uitleggen hoe je dat verwijt ziet? Oprechte vraag hoor
Hier bijvoorbeeld: 'Ouders bedoelen het goed, maar doen dingen onhandig en het pakt vaak verkeerd uit. Maar bedoelingen zijn wel goed. Ik heb contact opgenomen
met veilig thuis om eens te informeren wat er nog meer gedaan kan worden
of wat ik nog meer kan doen. Ook veilig thuis gaf wel aan dat het een
vorm van mishandeling is ongeacht de goede bedoelingen. Zij hebben mij
tips gegeven waarmee ik weet verder kan.'
En hier bijvoorbeeld: 'Maar als ik kort uitleg hoe het zit geeft iedereen ons groot gelijk dat wij dit meisje een veilige, warme en liefdevolle plek geven.' Met andere woorden: thuis heeft ze dat niet.
Tsjor
Veilig Thuis heeft op basis van jouw verhaal geconcludeerd dat er sprake is van kindermishandeling. Ik zie het eerlijk gezegd niet zo. Ja, het kind is vaak bij andere mensen, indertijd had ik een vriendinnetje die ook altijd bij ons was; en mijn broer zo'n vriendje. Ouders hebben gezorgd voor een oppas, jongste gaat niet alleen slapen, maar wel als oudste zus erbij is (dat is minder zwaar dan 'de verantwoordelijkheid dragen voor...'). Als Veilig Thuis dit al een situatie van kindermishandeling noemt, dan ben ik vroeger ook 'mishandeld' en dan snap ik wel dat er steeds meer kinderen uithuisgeplaatst worden (waarna het nog veel erger wordt, veel erger dan dit).
Nogmaals: als je het niet wil doen moet je het niet doen. Maar doe het niet omdat je denkt dat je een kind van de ondergang redt. Het kind heeft een redelijk stabiele, goedverzorgde thuisbasis, met een bed en eten en ouders die vaak overdag thuis zijn en een oppas als de ouders weg zijn.
Tsjor
tsjor schreef op 16-05-2022 om 16:15:
Veilig Thuis heeft op basis van jouw verhaal geconcludeerd dat er sprake is van kindermishandeling. Ik zie het eerlijk gezegd niet zo. Ja, het kind is vaak bij andere mensen, indertijd had ik een vriendinnetje die ook altijd bij ons was; en mijn broer zo'n vriendje. Ouders hebben gezorgd voor een oppas, jongste gaat niet alleen slapen, maar wel als oudste zus erbij is (dat is minder zwaar dan 'de verantwoordelijkheid dragen voor...'). Als Veilig Thuis dit al een situatie van kindermishandeling noemt, dan ben ik vroeger ook 'mishandeld' en dan snap ik wel dat er steeds meer kinderen uithuisgeplaatst worden (waarna het nog veel erger wordt, veel erger dan dit).
Nogmaals: als je het niet wil doen moet je het niet doen. Maar doe het niet omdat je denkt dat je een kind van de ondergang redt. Het kind heeft een redelijk stabiele, goedverzorgde thuisbasis, met een bed en eten en ouders die vaak overdag thuis zijn en een oppas als de ouders weg zijn.
Tsjor
Ok ik snap wat je bedoelt. Je hebt ook wel gelijk. Ik verwijt het ze wel dat ze niet goed voor hun kind zorgen (mijn mening). Ik ga proberen om het ook wat meer vanuit hun perspectief te zien. En dat doe ik ergens ook omdat ik hun wel snap en zie dat ze goede bedoelingen hebben. Maar ik vind het wel erg lastig om uit dat verwijt te blijven merk ik. Dat komt omdat ik hun manier van opvoeden totaal niet begrijp en zie dat dochter daar echt ongelukkig van wordt. En als ouder zijnde doe je er toch iets aan als je ziet dat je kind ongelukkig is.
Alleen het laatste ben ik niet mee eens. Ouders zijn overdag wel thuis, maar vader staat rond 11 uur op en gaat naar werk. Moeder staat rond 13u op en gaat op de bank liggen. Als kinderen om 14:45u thuis zijn is ze er wel even, maar dan gaat ze om 16u naar werk en kijkt in die tijd weinig naar dochter om. Maar als haar ouders thuis komen dan ligt dochter al in bed.
Dochter heeft inderdaad een huis, kleding, eten, bed en oppas. Naar mijn mening heeft een kind meer nodig dan dat. Positieve stimulans van ouders ipv alleen maar horen wat ze niet goed heeft gedaan. Na hard werken en leren te horen dat ze niet goed genoeg heeft gescoord en dus lui en dom is. Dat ze zelf geen kleding mag uitzoeken, niet zelf mag weten hoe ze haar haar draagt. Niet met haar naar de dokter gaan als ze dat nodig heeft. Een kind heeft grenzen nodig en mag zeker een schop onder de kont krijgen als ze er met de pet naar gooit. Maar dochter werkt zo hard en doet zo hard haar best om haar moeder blij en trots te maken, maar het gebeurt maar weinig dat moeder ook echt tevreden is. Een kind wil gezien worden, gehoord worden (moeder luistert niet naar dochter als ze wat vertelt) ze willen weten dat er van ze gehouden wordt, dat ze er mogen zijn. En dat ontbreekt.
