Kind (7) wil niet slapen zonder iemand naast hem
Wij hebben eerder de fout gemaakt bij het slapen gaan steeds even bij de kinderen in de buurt te blijven (dus ik zit niet op verwijten te wachten). Nu weet ik niet wat er is gebeurd (volgens mij geen bijzonder voorval), maar m'n zoon weigert de laatste 2 weken te gaan slapen zonder dat er iemand bij hem zit. Er is geen land mee te bezeilen...gaat uit bed, 'wil niet alleen zijn' (terwijl broerlief een paar meter verder ligt), krijst de hele boel bij elkaar omdat we niet willen toegeven en is zooooo koppig...ik weet gewoon niet meer wat te doen. Soms valt hij in slaap en wordt een uur later wakker en dan begint het weer overnieuw. Als hij langer slaapt wordt hij s nachts wakker en kruipt bij ons in bed. Omdat ik zo moe ben van de hele situatie merk ik dit niet eens meer en slaapt hij dus een groot deel van de nacht bij ons...het zou zo fijn zijn als hij gewoon eens een goede nacht ging maken want zijn oververmoeidheid zorgt alleen maar meer voor de vicieuze cirkel....iamd ideeën??
Samen een knuffel als vriendje voor in bed kopen? Onze zoon is bijna 6 en bij hem helpt dat goed tegen dat soort ‘ik wil niet alleen slapen’- / ‘ik ben bang in het donker’-fases. Maar misschien is jullie zoon daarvoor net wat te oud alweer…
Wel vervelend zo, voor jullie beiden!
Met hem praten wat er is.
Is hij bang, en waarvan dan. Droomt hij eng, of hoort hij geluiden als hij alleen ligt. Verveelt hij zich als hij nog of weer wakker is? Is hij bang dat jullie 'verdwenen' zijn?
Een aantal dingen kan je wat tegen doen. Te lang doen over in slaap vallen en daardoor gaan malen, bang worden >> nog even laten lezen zodat hij meer moe is, of een luisterboek aanzetten tegen vervelen. Bang alleen >> babyfoon naast zijn bed en elke keer als hij het wil aangeven dat jullie er zijn. Of bij broertje laten logeren als broertje dat ook leuk vind. Donker >> nachtlampje, lamp op overloop aan. Geluiden >> zacht rustgevend muziekje.
Midden in de nacht probleem: luchtbed met slaapzak bij jullie en hij daarin of gewoon accepteren dat hij bij jullie ligt en dat iedereen dan slaapt. Waarom niet, als hij dan kan slapen en jullie ook.
-Nienke- schreef op 13-12-2021 om 22:30:
Samen een knuffel als vriendje voor in bed kopen? Onze zoon is bijna 6 en bij hem helpt dat goed tegen dat soort ‘ik wil niet alleen slapen’- / ‘ik ben bang in het donker’-fases. Maar misschien is jullie zoon daarvoor net wat te oud alweer…
Wel vervelend zo, voor jullie beiden!
Hij heeft meerdere knuffels, maar dat is niet afdoende helaas 😞
Roxx79 schreef op 13-12-2021 om 22:44:
[..]
Hij heeft meerdere knuffels, maar dat is niet afdoende helaas 😞
Kan hij niet benoemen wat het probleem is? Misschien niet op het moment zelf: te hoog in de emotie. Maar juist in de ochtend? Of op een onbewust (spel)moment?
Soms is de oplossing korterbij dan we denken: vraag eens wat hij nodig heeft om fijn te kunnen slapen. En kijk van daaruit verder of en hoe je daar zo goed mogelijk aan tegemoet kunt komen.
Aaaanne schreef op 13-12-2021 om 22:37:
Met hem praten wat er is.
Is hij bang, en waarvan dan. Droomt hij eng, of hoort hij geluiden als hij alleen ligt. Verveelt hij zich als hij nog of weer wakker is? Is hij bang dat jullie 'verdwenen' zijn?
Een aantal dingen kan je wat tegen doen. Te lang doen over in slaap vallen en daardoor gaan malen, bang worden >> nog even laten lezen zodat hij meer moe is, of een luisterboek aanzetten tegen vervelen. Bang alleen >> babyfoon naast zijn bed en elke keer als hij het wil aangeven dat jullie er zijn. Of bij broertje laten logeren als broertje dat ook leuk vind. Donker >> nachtlampje, lamp op overloop aan. Geluiden >> zacht rustgevend muziekje.
Midden in de nacht probleem: luchtbed met slaapzak bij jullie en hij daarin of gewoon accepteren dat hij bij jullie ligt en dat iedereen dan slaapt. Waarom niet, als hij dan kan slapen en jullie ook.
Hij is niet bang door geluiden maar zegt dat hij enge plaatjes heeft gezien op YouTube...Maar dat kan ook heel goed een smoes zijn. Hij zegt dat ie zich alleen veilig voelt als ik bij hem ben. Beneden is niet dichtbij genoeg. Heeft idd al lichtje aan. Bij broer logeren hebben we ook al gedaan, naar ook daar wil hij dat er een groot mens bij hem is. Luchtbed s nachts is wellicht nog een idee...
Regendrup. schreef op 13-12-2021 om 22:46:
[..]
Kan hij niet benoemen wat het probleem is? Misschien niet op het moment zelf: te hoog in de emotie. Maar juist in de ochtend? Of op een onbewust (spel)moment?
Soms is de oplossing korterbij dan we denken: vraag eens wat hij nodig heeft om fijn te kunnen slapen. En kijk van daaruit verder of en hoe je daar zo goed mogelijk aan tegemoet kunt komen.
Zegt dat ie enge plaatjes in z'n hoofd heeft, nachtmerrie had...
Als ik vraag wat hij nodig heeft is het enige antwoord dat ik bij hem moet blijven... normaliter heerlijk om te horen maar nu ligt t wat anders...
Roxx79 schreef op 13-12-2021 om 22:52:
[..]
Zegt dat ie enge plaatjes in z'n hoofd heeft, nachtmerrie had...
Als ik vraag wat hij nodig heeft is het enige antwoord dat ik bij hem moet blijven... normaliter heerlijk om te horen maar nu ligt t wat anders...
Heel lastig..
Zie je het als iets waar hij korte tijd behoefte aan kan hebben? Soms is (tijdelijk) toegeven een fijnere beweging dan continu proberen te forceren (kost op den duur ook minder energie voor alle partijen).
Dus probeer te praten en buig het "onmogelijke" of "onwenselijke" (zoals dat jij bij hem moet blijven) om naar iets dat beter bij jullie allemaal past. Benoem dat en vraag wat hem zou helpen als dat ene (jij blijft bij hem) niet lukt.
Het zou mij op een bepaald moment niet meer kunnen schelen waar hij slaapt, maar dat hij slaapt én dat ik slaap.
Is dat bij mij in bed of op een matras naast mijn bed so be it.
Je kan jezelf niet vervangen door een nachtlampje en een foto van jullie naast zijn bed?
Of je parfum op een knuffel spuiten?
(Onder het motto "je kan maar proberen".)
He wat naar. Dat herken ik van vroeger. Eng stukje film gezien. En dan weken dat beeld in je hoofd als je niet slaapt. Nu gebeurd me dat dus niet meer, ik kijk echt weg als iets te eng wordt, en 'mogelijk schokkende beelden' kijk ik dus nooit.
Misschien helpt het om zijn plaatjes 'te overschrijven' met een vrolijke variant. Zegmaar: dood dier gezien: kijken naar filmpjes van diezelfde dieren die heel gelukkig staan te eten, of stoeien, of in een nestje liggen. En dat hij elke keer als hij aan het enge plaatje denkt aan dat vrolijke plaatje kan denken.
Dochter (nu 8 jaar) wil soms ook niet dat ik wegga. Ik spreek dan af dat ik later nog een keer kom kijken. Dat doe ik dan ook en meestal is ze dan toch in slaap gevallen. Vooral rondom Sint was er ook spanning: ik hoor geluiden, wat als er een inbreker komt etc.
Misschien op een rustig moment vragen naar wat hij dan gezien heeft op youtube. Daar kun je dan wellicht iets mee.
Kan hij niet bij zijn broertje op de kamer tijdelijk?
Wij hebben dit ook een tijdje gehad met kind (5) bij het in slaap vallen. Ik heb me uit haar bed laten vallen (toch auw) en gezegd dat ik niet meer pas en dus op de stoel moet. Na de stoel op de kamer ben ik een halve week op de zoldertrap gaan zitten, daarna paar dagen halverwege de trap naar beneden en daarna was het over. We moeten wel de deur naar de trap openlaten, maar dat is geen probleem. Voordeel is ook dat ze zelf die deur komt dichtdoen als ze snode plannen heeft 😂 vrij duidelijke indicatie dus 
Hmmm, sinds 2 weken?
Klinkt als "decemberstress"?
In kerstvakantie nieuwe poging doen met weer alleen slapen?
ik heb ook zulke dingen gehad, vreselijk slechte slapers. Bij ons vaak geslapen.
Ze hebben ook een tijdje mr bean gekeken in bed voor het slapen, op een schermpje.
Mensen hadden daar uiteraard een oordeel over maar het werkte toen wel
Hier helpt het inslapen in mijn bed, of een nachthemd van mij. Vaak leg ik haar terug als ik maar bed ga.
