Kind eet opeens moeilijk of niet
hallo, onze vijfjarige dochter eet sinds een paar dagen niet meer of heel slecht. Op school kwam ze opeens terug met een volle broodtrommel. Daarna kwam er spanning te liggen de dagen die volgden bij het boterham eten. Waarschijnlijk heeft ze op school een slechte ervaring gehad omdat ze misselijk werd bij het eten (ze moest namelijk flink huilen bij het eten waarna ze dus misselijk werd op school). Hoe ga je om met zo’n situatie? Want het lijkt een eetprobleem in de maling en is heel zielig om te zien dat ze het mentaal niet lukt om te eten of om soms niet te eten. Any tips or tricks? Iemand hier ervaring in?
Tatemae schreef op 19-11-2022 om 12:20:
onze oudste eet ook met tegenzin, zelfs met koek, snoep, chips etc. (Grondslag is waarschijnlijk haar allergie) Onze regel is; wij bepalen wat en wanneer zij eet en zij de hoeveelheid.
Dus als zij helemaal niet eet, krijgt ze pas weer het volgende eetmoment weer eten. we gaan dus uit de strijd en verplichting. En concentreren ons op een gezellig samen zijn met eet- en drinkmomenten
Ik quote mezelf nog even: Wij bepalen wat en wanneer en zij de hoeveelheid
Dus we eten om 18.00uur en dan eten we wortels, met aardappel en vlees. Zij mag bepalen hoeveel ze eet en of ze dus eet.
Wij maken dus geen aparte maaltijden om haar aan het eten te krijgen.
Is het zo begrijpelijker voor je Bijtje82?
Tatemae schreef op 19-11-2022 om 14:38:
[..]
Ik quote mezelf nog even: Wij bepalen wat en wanneer en zij de hoeveelheid
Dus we eten om 18.00uur en dan eten we wortels, met aardappel en vlees. Zij mag bepalen hoeveel ze eet en of ze dus eet.
Wij maken dus geen aparte maaltijden om haar aan het eten te krijgen.
Is het zo begrijpelijker voor je Bijtje82?
Dus eigenlijk zoals het in de meeste normale huishoudens gaat.
Mama kookt. Eet je niet, dan heb je honger.
Dat is hier niet anders.
Weet wel van m'n ex schoonmoeder dat ze voor alle kinderen apart groente klaar maakte. Jij bent gek zei ik!
Ze lusten hier niet alles, maar dat gaat dan om ui en champignons. Niet alle groenten wordt altijd gewaardeerd, maar ze eten het wel. Soms ook wel met lange randen. Maar als ze een bepaalde groente niet zo lekker vinden, dan moeten ze iig een half schepje. Zeuren aan tafel tolereer ik iig niet.
Bijtje82 schreef op 19-11-2022 om 14:48:
[..]
Dus eigenlijk zoals het in de meeste normale huishoudens gaat.
Mama kookt. Eet je niet, dan heb je honger.
Dat is hier niet anders.
Weet wel van m'n ex schoonmoeder dat ze voor alle kinderen apart groente klaar maakte. Jij bent gek zei ik!
Ze mogen lusten hier niet alles, maar dat gaat dan om ui en champignons. Niet alle groenten wordt altijd gewaardeerd, maar ze eten het wel. Soms ook wel met lange randen. Maar als ze een bepaalde groente niet zo lekker vinden, dan moeten ze iig een half schepje. Zeuren aan tafel tolereer ik iig niet.
Mijn moeder kookte altijd verschillende dingen, want ze zei "ik kook niet voor lange tanden". Dus ze wilde graag dat iedereen lekker kon eten. Als je meerdere groentes maakt, kun je daar twee dagen van doen en net zo met vlees en aardappelen, dan is er dus altijd keuze en heb je niet perse meer werk. Wij hebben dat hier thuis ook altijd gedaan en dat bevalt prima. Scheelt wel als je een beetje van koken houdt natuurlijk. En wij waren met zes, dan heb je zulke hoeveelheden dat het makkelijk uitkan.
Ook las ik ooit de tip van de "ik lust niet" lijst, waar kinderen dan een beperkt aantal dingen op mogen zetten die ze absoluut niet hoeven te eten, en die ze eens per maand mogen wijzigen. Die hebben wij jaren gehanteerd. En ik heb ook wel eens een lijst gemaakt met alle groenten en fruit die maar langs zou kunnen komen, en dan mochten ze plussen en minnen wie wat lekker, draaglijk of vies vond. Daarmee had ik een beetje overzicht. Was leuk om die laatst nog een keer tegen te komen. Dan hebben wij ook nog fanatieke vegetariers, minder fanatieke flexitariers en een fanatieke vleeseter, en allerlei vrienden die wel eens komen eten. Soms een uitdaging maar als mensen het avondeten echt niet lusten, is er altijd nog de "boterham met pindakaas" van Koken met Rik.
Met ASSers kan eten sowieso fysiek wel lastig zijn, dus textuur is wel eens een dingetje en ook of het niet te druk is aan tafel. Voor het eerste hebben we de pureerstaaf en voor het laatste hebben we de "nazit", als we allemaal klaar zijn, zit er nog eentje alleen te eten, die begint dan vaak pas.
Toen ze klein waren hebben we wel strakkere regimes uitgeprobeerd maar uiteindelijk voelen we ons het prettigst bij mee bewegen.
Er zijn wel vormregels: allemaal op tijd aan tafel, petjes af, telefoons van tafel, eten met mes en vork, pas van tafel als er meerdere volwassenen klaar zijn (die komt uit de kindertijd maar is nu niet meer zo interessant, aangezien de jongste binnenkort 18 wordt 
), wachten met eten tot iedereen heeft.
Ach, zo is het overal anders.
Die 7-jarige die ineens niet meer eet, daar zou ik toch even goed mee praten om te kijken wat er aan de hand is en wat er gebeurd is. Angst voor eten kan nog heel vervelend worden.
Tijdelijk voor de tv laten eten? Dan gaat er misschien ongemerkt wat naar binnen en wordt daarmee de drempel over gegaan?
Ik dacht ook meteen aan Sinterklaasstress
WendelmoedM schreef op 19-11-2022 om 15:14:
[..]
Mijn moeder kookte altijd verschillende dingen, want ze zei "ik kook niet voor lange tanden". Dus ze wilde graag dat iedereen lekker kon eten. Als je meerdere groentes maakt, kun je daar twee dagen van doen en net zo met vlees en aardappelen, dan is er dus altijd keuze en heb je niet perse meer werk. Wij hebben dat hier thuis ook altijd gedaan en dat bevalt prima.
Zo doe ik het ook vaak. Ik heb liever dat de kinderen veel groente eten dan een paar happen van een groente die ze niet lekker vinden. Als ik een groente klaar maak waarvan ik weet dat 1 van de kinderen het niet lekker vindt dan kook ik met liefde voor hem/haar een paar stronkjes broccoli ofzo. Idem met vlees of vis. 1 van de kinderen houdt bijv niet van biefstuk ofzo. Dan kook ik met liefde 2 eieren of bak ik een stukje vlees die ik 'over' heb van de dag er voor of erna.
En voor TO: ik zou eerst proberen te achterhalen waarom je dochter moeite heeft met eten. Daar is vast een reden voor. Ik zou niet teveel pushen. Samen kijken wat ze wel wil eten, waarbij ze zich wel goed voelt en er de komende tijd nog maar even op vertrouwen dat het echt vanzelf weer goed komt. Pas na een paar weken, en na een medische oorzaak uitgesloten te hebben zou ik me echt zorgen gaan maken.
Een collega van mij, nogal een streng type, had een zoon die geen groente of fruit at. Zij hadden daar echt van alles aan geprobeerd, want zo toegeeflijk is ze niet, maar uiteindelijk heeft ze het opgegeven en hij eet elke avond boterhammen. Geen gezeur, geen geruzie en dan maar wat vitaminepillen erbij.
Een kind dat kokhalzend een stukje fruit wegwerkt om een beloning te verdienen of straf te ontlopen, dat schiet ook allemaal niet op.
Opvoeden is nou eenmaal niet altijd je zin krijgen als ouder.
En natuurlijk wel uitzoeken wat er aan de hand is. Eten op school kan behoorlijk stressend zijn.
