Kinderen bepalen zelf hoelang ze nog lezen voor slapen gaan

Loslaten

Als ze moe genoeg zijn, vallen ze vanzelf in slaap. Laat los, er zijn ergere dingen om je druk over te maken.

tip

Luister naar ze, je bent inderdaad niet hun ouder. Lief van je dat je je broer helpt overigens. Maak het niet ingewikkeld.

8 en 11

Dat snappen ze prima op die leeftijd. Waarschijnlijk hebben ze andere redenen om niet naar te luisteren.

wees blij dat ze lezen

Het klinkt ook niet overdreven laat, tot tien uur. Lang niet elk kind heeft evenveel slaap nodig.

Loslaten

Je kunt wel bepalen wanneer ze naar bed gaan maar niet wanneer ze gaan slapen.
Als ze niet lezen liggen ze waarschijnlijk wakker.
Komen ze de volgende ochtend makkelijk ben enigszins wakker hun bed uit dan is het prima.

Ouder

Je zegt dat je ouder bent om regels te hebben. Maar jij bent helemaal geen ouder van ze, dat is het verschil. Wees een lieve tante voor ze en geniet van het vertrouwen dat je broer in jou heeft.

Ja maar

Gaat het je nou over dat ze moe worden of dat ze dingen zelf bepalen?

Hou eens op Kikki

Het is niet zo dat jij opvoedt en dat iedereen die niet volgens jouw regels met kinderen omgaat *dus* niet opvoedt.
Je broer voedt op een andere manier op. Hou op zo neerbuigend over hem te doen.

Je kunt het zien dat de kinderen 'doen wat ze willen'.
Je zou in dit specifieke geval ook kunnen denken dat de kinderen de kans krijgen een goede slaaphouding te ontwikkelen door goed te leren luisteren naar hun lichaam en zich daar verantwoordelijk in leren voelen.

Volgens mij houdt lezen kinderen zelden langdurig uit hun slaap. Computer, telefoon kan dat wel doen. En houdt helaas ook veel kinderen wakker.
Wees blij met het lezen.
Maar vooral is het natuurlijk absoluut niet aan jou om je hiermee te bemoeien.

Het beste voor ze

Als je het beste voor ze wil dan respecteer je hun vader.

jouw kinderen vs je broers kinderen

Het zijn niet jouw kinderen, het zijn de kinderen van je broer. Dat is al een verschil.

Als ik mijn kind niet zelf zou laten bepalen wanneer ze gaat slapen, dan komt ze gewoon om het kwartier haar kamer uit: 'Ik kan niet slapen', 'Ik kan nog steeds niet slapen' , 'ik heb honger' , 'ik wil dansen'.

Als ik haar zelf laat bepalen hoe lang ze nog leest het meestal in een half uurtje en soms 45 minuten bekeken is en ze dus zeker 1.5 uur eerder slaapt.

Geen schermpjes en niet in de woonkamer, wel naar je kamer en in je bed.

verschil vader/moeder

Zijn de kinderen de andere helft van de tijd bij hun moeder? Zo ja, dan zullen ze daar de andere helft van de opvoeding meekrijgen. Het enige wat jij kan doen, is met je broer zo nu en dan bespreken wat misschien in jouw ogen beter kan, maar hij is aan het roer wat betreft de kinderen.

Hier twee leuke linkjes die jouw bevindingen onderstrepen; vaders voeden anders op dan moeders: https://www.personalcreations.com/blog/mom-vs-dad-parenting-styles
en: https://www.buzznick.com/differences-between-moms-and-dads/

Het is anders, niet perse verkeerd, alhoewel ik denk dat de combi 50% vader + 50% moeder het beste werkt, dan krijgen ze van allebei het beste mee.

Ligt aan broer

Maar 'zo nu en dan bespreken wat jou het beste lijkt' zou voor mij recept zijn om andere 'hulp' te gaan zoeken.
Ik moet er niet aan denken dat iemand anders (ook geen zus) het nodig zou moeten vinden mij te overtuigen van een andere opvoedstijl.

Slaap laat zich niet dwingen

Inmiddels lang volwassen, verfoeide ik vroeger het "op tijd naar bed" gestuurd worden door mijn ouders.
Als kind was ik lang en mager, te mager eigenlijk, net als mijn zus. Wij werden door de huisarts, de schoolarts en iedereen goed in de gaten gehouden en mijn ouders kregen van professionals en leken adviezen die zouden helpen om ons op gewicht te krijgen.
Op tijd naar bed was zo'n advies.
Zeker tot mijn 11e ging ik om 19.00 naar boven en lag zomer en winter om 19.30 in mijn bed. Naar het plafond te staren, te luisteren naar kinderen die zomeravonden nog buiten mochten spelen, te lezen als dat kon in de zomer, omdat de gordijnen het niet donker genoeg maakten.

Zus en ik werden vroeg te bed gelegd maar slapen ho maar. Als vroeg slapen niet je natuurlijke ritme is dan lukt het niet. Als puber luisterde ik ook nog stiekem naar de radio, heel wat uitzendingen van met het oog op morgen liggen luisteren.
Later verhuisde ik naar de zolderkamer en daar was lezen met kunstlicht mogelijk, zonder dat mijn ouders dat direct in de gaten hadden.

Dat slapen van ons was een frustratiefactor voor het hele gezin, mijn ouders maar luisteren of wij wel stil waren, want de dokter had gezegd dat we op tijd moesten slapen. Zij moesten kunnen vertellen dat we dat inderdaad deden.
Wij waren af en toe zo opgefokt dat we moesten slapen, terwijl dat helemaal niet lukte in die hittegolf van 1976 in een kamer waar het nog volop licht en veel te heet was.
O wat heb ik veel boeken gelezen toen, moest wel 2 per week naar de bieb, een keer openlijk en 1 keer vroeg naar ballet, zodat ik nog even stiekem de aanpalende bieb kon bezoeken.

Toen ik op 35 jarige leeftijd moeder werd had ik al snel in de gaten dat mijn oudste op haar moeder leek. Hele dagen wakker maar in de nacht dan wel 13 uur aan een stuk slapen. Een half jaar heb ik doorgetobd met een middagslaapje, want dat moest ECHT tot minimaal 2,5 jaar volgens het consternatiebureau. Inmiddels was ik zwanger van de tweede en toen heb ik het voor gezien gehouden. Mijn kinderen zijn vanaf dat ze kleuters waren nooit meer voor 20.00 uur naar bed gegaan.

Die strijd om te moeten slapen hadden mijn ouders niet gewonnen en ik ging hem ook niet winnen. Inmiddels zijn mijn kinderen pubers en blijken ze allebei op hun moeder te lijken wat slapen aangaat. Ze gaan nu wel rond 21.00 naar hun kamer waar ze zich voorbereiden om naar bed te gaan, de schooltassen in te pakken en eenmaal in bed mag er nog gelezen worden. Boeken voor school of voor het vermaak. Dus wel rust in gedimd licht maar slapen is niet verplicht. Toen ze nog op de basisschool zaten ging ik altijd voor ik zelf ging slapen even bij ze kijken en zo nodig het licht uitdoen, ze vielen wel eens al lezend in slaap, dan haalde ik ook het boek uit bed.

Als ze chagrijnig opstaan volgt er wel even een gesprekje over het lang lezen en dat het boek niet in 1 avond uit hoeft om de volgende dag aanspreekbaar te zijn.

En hier

mochten ze trouwens ook zo lang lezen als ze wilden op die leeftijd.
En met 11 bepaalden ze al zo'n beetje zelf (met wat hulp) hoe laat ze naar bed gingen.
Hoewel ik de 16 jarige net zo goed weer (opnieuw..) soms aanspoor wat eerder naar bed te gaan. Maar van ong 11 tot ong 15 jaar liep dat vrij goed.

Je kunt wel kijken of bijv de leeslamp niet al te fel is (en dus wakker houdt) Dan kun je als kadootje een zachter lampje kopen...

Lezen

Ik was een boekenwurm en heb uren stiekem in mijn bed liggen lezen op die leeftijd. Wat was ik blij met de zomer dat het zo lang licht was. En zo werd het ook vaak 10 uur en als het boek echt te spannend/leuk was, ook wel later.

Mijn ouders deden trouwens alsof ze niet wisten dat ik dat stiekem deed. Tenminste dat hoorde ik later. Maar mijn school ging goed en ik stond altijd weer op tijd op. Dus maakten ze zich daar verder niet zo druk om. Slaap ze niet dan rust ze toch. Dat was meer het motto.

Mijn dochter heeft dezelfde hobby. Ze is 9 en ligt om half 9 in bed. Maar na een uurtje ligt ze nog vaak, niet altijd, te lezen of heeft ze nog liggen lezen en is ze in slaap gevallen met het boek naast haar. Ook met haar gaat het goed op school. Al kijk ik dus wel rond half 10 of ze al slaapt. Ze heeft 's ochtend anders iets teveel moeite met opstaan.

Voor galg en rad

Wat denk je nou, dat ze voor galg en rad opgroeien alleen omdat ze (tot laat) mogen lezen in bed? Alleen maar goed juist. Niet mee bemoeien dus. En al helemaal omdat je geen ouder van deze kinderen bent. Inderdaad, wees een lieve tante, maar dring niet je eigen normen en waarden op.

Voorbeeldje: vrienden van ons met 4 kinderen laten die echt helemaal hun eigen gang gaan. Het kon dus zomaar gebeuren dat er eentje van 8 jaar na 11 uur 's avonds naar beneden kwam om een zak chips te halen. De was wordt wel gedaan door pa en ma, maar gevouwen of gestreken wordt er niks. Dat werd altijd gewoon op een berg onderin de kasten gelegd. Er wordt 's avonds wel gekookt, maar je hoeft niet te eten. Er was en is geen limiet op schermtijd. In de vakantie stonden ze op vrijdagmiddag met de caravan voor de schooldeur, en ze kwamen de laatste zondag van de vakantie pas terug. Niks niet rustig acclimatiseren, zoals wij altijd doen. Huiswerk is eigen verantwoordelijkheid, als je vragen hebt kun je ze stellen, maar pa en ma zitten de kinderen niet achter de broek. Daar zette ik ook wel vraagtekens bij, al die vrijheid en totaal geen sturing. Maar raad eens? Het zijn alle 4 hele leuke, gezellige, sociale kinderen geworden. Met heel veel eigen verantwoordelijkheidsgevoel.

Ik heb daar veel van geleerd. Loslaten is echt heel belangrijk bij opvoeden. En natuurlijk kan dat soms niet. Maar in dit geval, lezen in bed, lijkt strikt verbieden me echt heel erg overbodig. Bekijk het positief, ze liggen dus wel op tijd in bed, en ze lezen ook nog eens. Is meer dan menig ouder van zijn kind kan zeggen, en goed kunnen lezen is ontzettend belangrijk om goed te kunnen leren. Dus ik zou daar vooral heel blij mee zijn.

weinig regels

Zovel mensen zoveel wensen, wij hebben op dat gebied weinig regels. Vond de omgeving altijd lastig. Zeker toen ze nog echt klein waren.
Hoe laat eet kind? -> Als het honger heeft,
Hoe laat moet kind naar bed -> als het moe is.
Bleek voor de omgeving/oppas vaak erg lastig.

Toen ze zelf klok konden kijken en behoefte kregen aan een vaste structuur hebben we een tijdje formele bedtijden ingesteld. Werkte niet want mijn jongste is een avondmens en de oudste een ochtendmens. Vaste bedtijden leverden dus vooral gedoe op omdat we óf een niet moe kind in bed moesten zien te krijgen (en houden) óf een boos kind hadden omdat een jonger kind later naar bed mocht.

Inmiddels dus maar weer losgelaten en een soort globale richtlijn ingesteld. Vooral om te zorgen dat er geen 5 man tegelijkertijd onder de douche gaan stappen. En verbazing alom, oudste ligt 9 van de 10 keer eerder te pitten dan jongste.

Lezen in bed heb ik nooit regels over gemaakt. Mij lukt het niet om te lezen als ik moe ben, en mijn kinderen zo te zien ook niet. Heb regelmatig een kind dat met zijn hoofd op zijn boek in slaap is gevallen. Soms roep ik om een uur of 10 tegen mijn 10 jarige nog wel dat ik denk dat het goed is dat het boek dicht en het licht uit gaat, maar controleer ook zeker niet of het gebeurt. Zolang ze 's morgens zonder al te veel moeite hun bed uit kunnen komen vind ik het prima.

kiki

Het ging toch over lezen en niet over gamen en tv kijken? Wees blij dat ze dat laatste niet doen in bed. Zorg verder vooral dat je je eigen kinderen goed opvoedt. Genoeg argumenten hier gelezen.

Ja, en dan Kikki

Dan ga je je gewicht in de schaal zetten en 'grenzen' trekken?
Er zijn andere manieren. Je kunt het uitleggen, je kunt ze ook wat ruimte geven en daarover onderhandelen. Bijvoorbeeld: in het weekend kun je wel een wat langere film zien, dan is er ...... laten we dat doen, maar voor een schooldag is het niet handig als je niet voldoende uitrust kun je de dag op school niet volgen.
Daarmee geef je ze ook tekst waarmee ze tot zelfcontrole kunnen komen.
Ik vraag me zelf af of je nu niet afstevent op en hele moelijke pubertijd van je kinderen als je nu al meent over dit soort zaken 'consequent' te moeten zijn.
Maak je borst maar nat voor wat 'vuurwerk'.
Maar goed, voor hetzelfde geld worden jou kinderen lieve volgzame sociale pubers. Opvoeden is geen wiskunde. Je doet ook wat bij jouzelf goed past en wat goed lijkt te werken bij jou specifieke kinderen. Want ook elk kind is niet hetzelfde.
Hier hadden we een ijzersterke routine, maar geen reden om de hele tijd 'conseqeunt' te willen zijn. Wel voorspelbaar en transparant. En ja, dat is ook al een hele opgave. Maar dat pastte beter bij mijn kinderen. En ja, daar hadden anderen soms ook commentaar op. Wat mensen toch van elkaar vinden, zelf doen ze het goed, een ander die laat steken vallen. Daar is eens onderzoek naar gedaan.
Allemaal subjectief, allemaal nogal overdreven, maar ja, opvoeden is geen wiskunde en iedereen is heel gemotiveerd om het goed te doen voor de kinderen, dus dan krijg je wel wat overspannen gedoe over dat 'goed' doen.

maar Kiki

naar bed is iets anders als gaan slapen.

Die van 8 kun je prima op tijd naar bed / hun kamer sturen, maar lezen is een heel andere activiteit als beneden of op je kamer gamen of tv-kijken, die laatste kun je prima verbieden.

Maar dwingen om te gaan slapen dat gaat je niet lukken.

laat los

Je zegt dat aankaarten bij de vader gedoe op zal leveren. Dus het enige wat er dan overblijft is om het helemaal los laten. Zoals je hier kunt lezen zal de schade aan de kinderen waarschijnlijk reuze meevallen. Misschien helpt dat om je er ook niet zo druk meer over te maken.