Kinderverjaardagen
hoi allemaal,
Mijn man en ik hebben twee kinderen (3 en 5) en hebben oprecht een gelukkig gezinsleven. Wat me toenemend bezig houdt is de rest van de familie en de band met onze kinderen. Die is er nauwelijks. We hebben beiden jongere broers die nog geen kinderen hebben (let wel: allen dertigers) en zij doen eigenlijk nooit iets met onze kinderen. De ouders van mijn man wonen welliswaar op ruim een uur rijden, maar laten zich ook zelden zien buiten feesten/feestdagen. De uitzondering is mijn moeder, die ook op de kinderen past. Zij spaart kosten noch moeite om de kinderen een leuke tijd te geven en ziet hen meerdere keren per week.
Nu begint het mij langzamerhand wat tegen te staan om met de kinderverjaardagen nog al deze familie uit te nodigen voor een feest. Mijn 5 jarige moest recent op school een stamboom maken en was één oom en tante zelfs in zijn geheel vergeten. Waarschijnlijk omdat hij ze alleen ziet met verjaardagen en kerst. Dit zegt wel wat voor mijn gevoel. Waarom moeten ze wel allemaal een stuk taart komen eten als de kinderen jarig zijn, als er de rest van het jaar totaal geen interesse in hen wordt getoond? We hebben bij de laatste verjaardag van mijn zoontje specifiek gevraagd hem een activiteit/uitje cadeau te doen in plaats van nog meer speelgoed voor op de berg. Dit is ruim een maand geleden en er is nog geen enkel initiatief getoond. Ik bemerk dat ik er zo dus weinig zin meer in heb en ik kan wel leukere dingen bedenken om de verjaardag van mijn kinderen in te vullen (dagje zwembad/pretpark, gewoon met het eigen gezin). Nu merk ik wel dat ik deels natuurlijk word gestuurd door teleurstelling en misschien wat wrokkigheid over het gebrek aan interesse gedurende de rest van het jaar, maar ik denk niet dat mijn kinderen dit 'feestje' zoals het nu ingevuld wordt zouden missen. Ik wil aan de andere kant ook weer niet passief agressief overkomen door de familie niet meer uit te nodigen. Ik ben benieuwd naar meningen, mensen die misschien een soortgelijke situatie meegemaakt hebben.
Bedankt.
A-F
Vrijevlinder schreef op 07-05-2023 om 13:40:
Niemand zegt dat de omstandigheden niet anders zijn geworden, maar elke tijd heeft z'n problemen.
[..]
En zo hoort het te zijn.
Laatst was ik ergens waar de oppassende grootouders waren en mij vertelden dat ze niet meer buiten het seizoen op vakantie konden, want de kleinkinderen. Jammer genoeg laten ze dat gebeuren, maar die voelen zich naar mijn idee te verantwoordelijk. Het is toch van de gekke dat je met pensioen bent en zelf niet kunt bepalen wanneer je weg gaat.
Voor ons is dit de reden geweest om de grootouders niet te vragen op vaste tijden op te passen. Ze zouden het beslist hebben gedaan (deden ze later ook met neefjes en nichtjes) maar ik wilde voorkomen dat ze zich dermate verantwoordelijk zouden voelen dat ze er dingen voor zouden laten die ze eigenlijk liever zouden doen.
Daarnaast wil ik gewoon niet meer afhankelijk van mijn ouders zijn.
Wat ik ook zie, is dat mijn ouders een andere band hebben met de kleinkinderen waar ze op passen/pasten. En dat vind ik niet altijd positief. Als we met de hele familie zijn, valt op dat mijn moeder minder geduld met ze heeft. Waarschijnlijk omdat ze zich ook dan verantwoordelijk voelt voor hun gedrag. Of misschien zien ze elkaar te vaak? Als de kinderen van mijn zus tijdens een verjaardag druk of stuurs zijn, krijgen ze een standje van oma. Bij die van mijn broer en mij doet ze dat niet. Dat is niet haar verantwoordelijkheid.
Onze kinderen zien hun oma alleen op leuke momenten. Feestjes, visites en soms logeren. Verwennerij en gezelligheid. Voor onze kinderen is ze een oma die de tijd voor ze neemt. Die ervoor gaat zitten om naar hun verhalen en pianospel te luisteren. Ze hebben dus een hele andere, mijns inziens leukere, band met hun oma dan de kinderen van mijn zus voor wie ze ook een mede-opvoeder is.
Vrijevlinder schreef op 07-05-2023 om 13:40:
Niemand zegt dat de omstandigheden niet anders zijn geworden, maar elke tijd heeft z'n problemen.
[..]
En zo hoort het te zijn.
Laatst was ik ergens waar de oppassende grootouders waren en mij vertelden dat ze niet meer buiten het seizoen op vakantie konden, want de kleinkinderen. Jammer genoeg laten ze dat gebeuren, maar die voelen zich naar mijn idee te verantwoordelijk. Het is toch van de gekke dat je met pensioen bent en zelf niet kunt bepalen wanneer je weg gaat.
Ja eens. Dat is doorgeschoten.
Mijn ouders plannen hun vakantie tijdens de vakantie van mijn broer (ze passen niet meer op mijn kinderen, want geen oppas meer nodig). Dus tijdens het hoogseizoen. Volgens mij niet omdat mijn broer dat van ze vraagt, maar ze zich daartoe verplicht voelen. Ze gaan ook altijd elke thuiswedstrijd van het sporten van de kinderen van mijn broer kijken. En mij moeder zij laatst "Andere opa's en oma's zie je zelden kijken". Nou ik vind het juist niet normaal dat ze wel elke keer komen kijken. Wij wonen op 1,5 rijden, waardoor ze maar 1x bij de voetbal van mijn zoontje hebben gekeken wat ik en mijn zoontje helemaal prima vinden.
Bij ons passen de opa's en oma's 1x in de twee weken een dag op. Om de beurt dus. Is inmiddels niet echt meer nodig maar ze blijven het doen omdat ze dat leuk vinden. En ze gaan twee keer paar gewoon een paar weken op vakantie buiten het seizoen. Hebben ze altijd gedaan. Zou wat zijn als dat niet zou kunnen. Mijn kinderen, mijn probleem.
TO je verwachtingen zijn echt te hoog. De kinderen van mijn zus vind ik hartstikke leuk, maar ik heb geen enkele behoefte om ze op sleeptouw te nemen. Misschien dat het veranderd als ze wat ouder en zelfstandig zijn. Voorlopig zijn de verjaardagen/familie aangelegenheden ruim voldoende om elkaar te zien.
yette schreef op 07-05-2023 om 14:39:
[..]
Voor ons is dit de reden geweest om de grootouders niet te vragen op vaste tijden op te passen. Ze zouden het beslist hebben gedaan (deden ze later ook met neefjes en nichtjes) maar ik wilde voorkomen dat ze zich dermate verantwoordelijk zouden voelen dat ze er dingen voor zouden laten die ze eigenlijk liever zouden doen.
Daarnaast wil ik gewoon niet meer afhankelijk van mijn ouders zijn.
Wat ik ook zie, is dat mijn ouders een andere band hebben met de kleinkinderen waar ze op passen/pasten. En dat vind ik niet altijd positief. Als we met de hele familie zijn, valt op dat mijn moeder minder geduld met ze heeft. Waarschijnlijk omdat ze zich ook dan verantwoordelijk voelt voor hun gedrag. Of misschien zien ze elkaar te vaak? Als de kinderen van mijn zus tijdens een verjaardag druk of stuurs zijn, krijgen ze een standje van oma. Bij die van mijn broer en mij doet ze dat niet. Dat is niet haar verantwoordelijkheid.
Onze kinderen zien hun oma alleen op leuke momenten. Feestjes, visites en soms logeren. Verwennerij en gezelligheid. Voor onze kinderen is ze een oma die de tijd voor ze neemt. Die ervoor gaat zitten om naar hun verhalen en pianospel te luisteren. Ze hebben dus een hele andere, mijns inziens leukere, band met hun oma dan de kinderen van mijn zus voor wie ze ook een mede-opvoeder is.
Ik denk dat de uiting van die andere band toch iets van jouw ouders is. Ik corrigeer onze kleinkinderen uiteraard wel eens tijdens het oppassen hier thuis, maar als we daar zijn, bijvoorbeeld voor een verjaardag, bemoei ik me nergens mee hoor. Dan ben ik gewoon een gast en zijn de kleintjes voor mijn dochter en schoonzoon.
Vrijevlinder schreef op 06-05-2023 om 17:22:
[..]
Dat is een mooie voor op een tegeltje. Ik kende het nog niet.
Die is van Guido Weijers (uit zijn oudejaarsconference).
Was het nou de bedoeling dat kinderloze familie de peuter of kleuter binnen een maand mee moesten nemen op een uitje zonder ouders?
Herfstappeltaart schreef op 07-05-2023 om 18:14:
[..]
Die is van Guido Weijers (uit zijn oudejaarsconference).
Ah, dat wist ik niet. Maar een ijzersterke tekst.
Valeria schreef op 07-05-2023 om 19:10:
Was het nou de bedoeling dat kinderloze familie de peuter of kleuter binnen een maand mee moesten nemen op een uitje zonder ouders?
Blijkbaar, want to schrijft; Het is ruim een maand geleden en er is nog geen enkel initiatief getoond...
Hoezo, heb je interesse om een uitje over te nemen? 
Herfstappeltaart schreef op 07-05-2023 om 18:10:
[..]
Ik denk dat de uiting van die andere band toch iets van jouw ouders is. Ik corrigeer onze kleinkinderen uiteraard wel eens tijdens het oppassen hier thuis, maar als we daar zijn, bijvoorbeeld voor een verjaardag, bemoei ik me nergens mee hoor. Dan ben ik gewoon een gast en zijn de kleintjes voor mijn dochter en schoonzoon.
Oh ja, ongetwijfeld. Iedereen is anders. Mijn schoonmoeder bemoeit zich met alle kleinkinderen evenveel, ongeacht of ze op ze past of niet 
Herfstappeltaart schreef op 07-05-2023 om 09:36:
[..]
Ik snap wat je zegt maar ik ben daar niet bang voor. De speelafspraakjes zullen ze dan moeten maken op de dagen dat ze thuis zijn en niet op de twee oppasdagen (tenzij het bij een vriendje is, we zijn wel bereid om ze te brengen en halen).
Dat kun je zo vinden als ze kleiner zijn, maar als ze wat groter zijn op de basisschool vinden ze het ook gewoon leuker om met andere kinderen te spelen dan met opa en oma.
S.ndra schreef op 08-05-2023 om 02:14:
[..]
Dat kun je zo vinden als ze kleiner zijn, maar als ze wat groter zijn op de basisschool vinden ze het ook gewoon leuker om met andere kinderen te spelen dan met opa en oma.
Dat zal best kunnen inderdaad en bij genoeg mensen zal dat zo zijn, maar het hangt van meer factoren af: de band, wat doen grootouders met je, leeftjd, empathisch zijn naar je kleinkinderen, en daarnaast denk ik dat het heel goed naast elkaar kan bestaan: met vriendjes spelen en nét zo naar je zin hebben bij grootouder(s).
Zelf kwam ik veel liever bij mijn grootouders aan beide zijdes ( tot aan hun sterven), omdat het vreselijk liefdevolle mensen waren en mijn herinneringen met hen gaan veel dieper dan die aan vrienden van school.
Ook met oppaskinderen en mijn eigen kleinkind die ervaring gelukkig.🙂
S.ndra schreef op 08-05-2023 om 02:14:
[..]
Dat kun je zo vinden als ze kleiner zijn, maar als ze wat groter zijn op de basisschool vinden ze het ook gewoon leuker om met andere kinderen te spelen dan met opa en oma.
Als dat het geval is, moet je stoppen met het laten oppassen door opa en oma.
Yumi schreef op 07-05-2023 om 22:37:
[..]
Blijkbaar, want to schrijft; Het is ruim een maand geleden en er is nog geen enkel initiatief getoond...
Hoezo, heb je interesse om een uitje over te nemen?
Nee!
Ik zat me te bedenken dat een maand echt nog maar heel kort was, en nog eens redelijk slecht weer bovendien. Als ik zo'n opdracht zou krijgen zou ik eerst moeten uitvinden wat er past bij een kind van die leeftijd, bij het weer, bij mijn budget, bij mijn interesses, bij mijn agenda... Aangenomen dat ik alleen in het weekend tijd zou hebben, zou mijn volgende vrije weekenddag wel eens even op zich kunnen laten wachten. En als andere tantes dezelfde opdracht hebben gehad wacht iedereen misschien even om niet ieder weekend na de verjaardag meteen vol te plempen. Of iedereen wacht tot kind 2 ook jarig is geweest omdat ze verwachten dat ze dan weer de opdracht krijgen om een uitje te verzinnen. Want Tante, jij bent toch met X naar de Efteling geweest, nou kun je met Y niet naar de buurtspeeltuin....
Ik heb overigens wel kinderen, maar als een zus me zou vragen om een uitje cadeau te doen waarbij ik zelf mee moest, dan zou ik helaas toch gewoon een cadeau geven. Of neefje/nichtje zouden we misschien een keer meenemen als we zelf al gingen, maar dat vind ik geen verjaardagscadeau voor een klein kind. Dat wil gewoon iets uitpakken en niet op een niet overzienbare termijn ergens heen.
Valeria schreef op 08-05-2023 om 10:18:
[..]
Ik zat me te bedenken dat een maand echt nog maar heel kort was, en nog eens redelijk slecht weer bovendien. Als ik zo'n opdracht zou krijgen zou ik eerst moeten uitvinden wat er past bij een kind van die leeftijd, bij het weer, bij mijn budget, bij mijn interesses, bij mijn agenda... Aangenomen dat ik alleen in het weekend tijd zou hebben, zou mijn volgende vrije weekenddag wel eens even op zich kunnen laten wachten. En als andere tantes dezelfde opdracht hebben gehad wacht iedereen misschien even om niet ieder weekend na de verjaardag meteen vol te plempen. Of iedereen wacht tot kind 2 ook jarig is geweest omdat ze verwachten dat ze dan weer de opdracht krijgen om een uitje te verzinnen. Want Tante, jij bent toch met X naar de Efteling geweest, nou kun je met Y niet naar de buurtspeeltuin....Ik heb overigens wel kinderen, maar als een zus me zou vragen om een uitje cadeau te doen waarbij ik zelf mee moest, dan zou ik helaas toch gewoon een cadeau geven. Of neefje/nichtje zouden we misschien een keer meenemen als we zelf al gingen, maar dat vind ik geen verjaardagscadeau voor een klein kind. Dat wil gewoon iets uitpakken en niet op een niet overzienbare termijn ergens heen.
Ja dit dus. Als neefje en nichtje hier komen logeren gaan we echt wel wat leuks doen, maar dat is dan niet voor hun verjaardag. Andersom gebeurt dat net zo. Logeerpartijtjes zijn meestal in schoolvakanties en de kinderen zijn in april, juni en augustus jarig. Dan ga ik niet in de kerstvakantie met ze naar de bios en dan zeggen dat het voor hun verjaardag is een half jaar geleden/over een half jaar.
Bij een eigen kind kun je wel een uitje geven en dat dicht op de verjaardag plannen.
Ik zou dat wel doen als ze iets ouder zijn en begrijpen dat dingen geld kosten en dat een uitje ook een cadeau kan zijn. Dus dat je niet én een cadeau kan kopen én dure uitjes kan doen. Zo zijn wij voor dochters achtste verjaardag deze meivakantie naar de show van Ernst en Bobbie geweest. Ze heeft voor haar verjaardag nog wel wat kleins gekregen op de dag zelf, maar ze begrijpt ook dat dat uitje haar cadeau was.
