Lastig vertrouwen dat het wel goed komt
Hoi allemaal!
Ik zit de laatste tijd (sinds onze baby een paar maanden oud is) niet goed in m’n vel. We hebben 3 kinderen (5, 2 en 3 maanden) en de laatste tijd lijkt de oudste ook niet heel lekker in z’n vel te zitten. Van school kregen we terug dat hij de week voor de herfstvakantie 2 keer een kindje had geslagen en vaak conflictjes heeft in de klas. Wij zien ook dat hij met leeftijdgenootjes best competatief is en graag de controle wil houden (en als een ander kind daar geen zin in heeft gaat het mis). In de herfstvakantie hebben we geprobeerd hem extra veel 1-op-1 aandacht te geven (heeft hij wel minder gehad sinds de baby er is) en proberen nu extra veel te leren hoe je ‘leuk’ samen kan spelen. Ik merk dat ik het lastig vind om erop te vertrouwen dat het wel goed net hem komt, ook omdat ik zelf niet zo happy ben. Hier werk ik zelf aan door gezond te eten, om de dag te sporten, dutjes te doen en er soms even tussenuit te gaan. Heeft iemand nog meer tips? Of herkenning? Zie even door de bomen het bos niet meer.
Je jongste is net 3 maanden schrijf je. Dan nog een peuter die richting de ik ben 2 en ik zeg nee fase gaat en een 5 jarige die nu zijn grenzen aan het oprekken is.( normaal voor die leeftijd)
Kortom je hebt het hartstikke zwaar. Moet nog herstellen van de bevalling en bent hard met jezelf aan het werk ( te hard naar mijn idee, gun je lichaam de tijd te herstellen)
Echt. Het komt goed.
Je pakt het zo te zien op de goede manier aan.
Mocht het erger worden kan je altijd ondersteuning vragen . Zowel voor de opvoeding als voor jezelf. Probeer goed voor jezelf te zorgen en trek aan de bel bij je huisarts als je je rot blijft voelen.
Sterkte!
Mijn beide kinderen zijn opgebloeid toen ze naar groep 3 gingen. Ze waren niet agressief, maar ze hadden allebei op hun eigen manier veel moeite met de sociale dynamiek van de kleuterklas. Groep 3 was een verademing.
Het lijkt erop dat je 5-jarige wat meer 1-op-1 aandacht nodig heeft. Er heeft een behoorlijke verandering bij jullie plaatsgevonden met de komst van de baby en er is ook nog een broertje/zusje in de peuterpuberteit die de nodig aandacht vraagt.
Is er bij jullie in de buurt niet een maatjesproject, waardoor de 5-jarige b.v. een middag in de week met een maatje leuke dingen kan doen, echt helemaal voor hem alleen?
Het klinkt alsof je het al heel goed aanpakt! Maar mocht je graag extra ondersteuning willen, dan kun je eens contact zoeken met het cjg bij jou in de buurt, die zijn er ook voor dit soort vragen 
Vraag de IB'er van school om hulp. Die is er voor opgeleid en heeft korte lijnen met bijv CB.
Heeft ons geholpen toen dochter (ook 5) begin van het schooljaar een beetje mis ging
Heel erg bedankt voor jullie reacties, ik heb er veel aan!!! Ik reageer nu even tussen de bedrijven door, maar jullie hebben me erg op weg geholpen om wat praktischer en nuchterder naar de situatie te kijken. Bedankt!!
Hoi allemaal,
Omdat ik zoveel heb gehad aan jullie lieve fijne reacties, zal ik nog even een terugkoppeling geven 
In de herfstvakantie hebben we wat meer 1-op-1 tijd met onze kleuter doorgebracht (ook met de peuter trouwens haha) en meer aandacht besteed aan 'leuk samen spelen'. We doen nu meer 1-op-1 dingen met de kinderen en dat lijkt goed te werken (de baby slaapt nu bijvoorbeeld om half 7, waardoor we weer allebei 1 kind naar bed kunnen brengen bijvoorbeeld). Daarnaast hebben we even de school gemaild met de vraag of zij hem ook wilden helpen bij 'samen spelen'. Gister kwam de juf naar ons toe en zei dat het hartstikke goed gaat op school En thuis loopt het ook een stuk beter. Had het destijds ook nog even gemeld op het CB, misschien komt er nog een pedagoog een keer kijken, maar eigenlijk is dat niet nodig nu. Heel erg bedankt voor jullie reacties, het was zo fijn dat even te lezen destijds!!
