Nachtelijke terreur :-(
T is nu 4u30 smorgens. . Voor de zoveelste keer nog geen oog dicht gedaan Door onze dochter van 4. Al sinds ze enkele weken oud was, hebben wij geen normale nachtrust meer. Ik ben ten einde raad, heb al iedere raad opgevolgd van zowel vrienden, familie, dokters, specialist, enz.. niks die helpt. Iedereen heeft wel al iets gegeven van raad en telkens opnieuw hebben wij dit met enthousiasme geprobeerd en telkens opnieuw hebben we het deksel op onze neus gekregen.. Waarom ze al uren aan een stuk aan het schreeuwen is, God mag het weten. Onze buren denken er ondertussen waarschijnlijk ook wel al het hunne van.. voor de zoveelste keer zijn we radeloos op zoek naar de oplossing die onze (en ook haar)nachtrust kan redden, maar helaas ook voor de zoveelste keer een stukje hoop verloren dat het uiteindelijk wel goed komt. Waarom ik dit hier nu schrijf? Geen idee.. Misschien uit pure wanhoop of misschien uit frustratie, misschien omdat ik begin te dutsen van slaaptekort, en misschien ook omdat ik nu niet stilsta bij de (negatieve) reacties die ik hierop zal krijgen.. nu ja t is even van mijn hart dus das ook al iets.
sterkte
Pfff, vermoeiend! En lang........
Zo te lezen heb je al veel gedaan, ben bang dat je de meeste tips al wel hebt uitgeprobeerd.
Mijn zoon heeft een niet-slaap periode gehad toen hij 2 was. We hebben een heel consequent naar bed breng ritueel ingevoerd, 2 weken lang ook vaak naast hem gezeten midden in de nacht en steeds verder opgeschoven, richting deur. Daarna heeft hij nog maanden voor de deur gelegen hoor. Kwam in zijn slaapzak uit bed en ging daar liggen. Prima, hij was rustig! (Het is over gegaan hoor, we zijn 10 jaar verder en hij kan vreselijk lang uitslapen).
Paar tips, bed verplaatsen, sommige mensen zijn gevoelig voor aardstralen.
Visolie geven, schijnt bij kinderen ook te kunnen helpen.
En maak anders eens een afspraak met je huisarts, dat jullie het zo niet meer trekken en er echt wat moet gebeuren!
Buren
Je schrijft: de buren zullen er ook wel het hunne van denken. Ik zou eens bij de buren gaan aanbellen en ze vertellen dat je dochter enorme slaapproblemen heeft en dat ze vast last hebben van haar geschreeuw. Zo voorkom je dat er op een gegeven moment een buur die het zat is boos aan de deur staat. Of het AMK belt. Als je vertelt dat je van alles probeert en naar artsen en specialisten bent geweest snappen zij dat het niet komt omdat jullie slechte ouders zijn en dat het voor jullie erger is dan voor henzelf. Mensen die geen kinderen hebben, of makkelijke slapers hebben geen idee hoe dit is. Mochten ze met advies komen, gewoon vriendelijk knikken en zeggen dat je dat ook eens gaat proberen. Dat geeft je buren het gevoel dat je de overlast voor hun ook serieus neemt en daardoor bij jou misschien wat rust omdat je niet hoeft te denken 'wat zullen de buren wel niet denken'.
Verder wil ik je sterkte wensen, dit is echt slopend. Ik nam mijn kinderen altijd in bed in de tijd dat zij zo slecht sliepen, maar dat heb je ongetwijfeld ook al uitgeprobeerd.
skik
Hier de tot 2,5 jaar
Toen zijn wij begonnen met Melatonine. En toen was het over.
Slaaptekort is slopend.
Danku
Beste 40 er, danku voor uw medeleven en tips. Vis olie hebben we nog niet geprobeerd. Dat zullen we dan ook eens proberen 
Helaas hebben we de consequent zijn (weken aan een stuk) en bed verplaatsen wel al gedaan.. We vrezen dat we met een kleintje zitten die zo danig angstig is dat er heel weinig aan te doen valt.
Ik zal even de situatie schetsen:
Onze dochter is prematuur geboren op 31 weken na een zeer moeilijke zwangerschap. Na 7 weken weken in het ziekenhuis te spenderen en toen nog goed te slapen, mocht ze eindelijk naar huis. Na 1,5 week thuis te zijn, kreeg ze bloedarmoede (typisch voor prematuurtjes) en moest ze terug 2,5 weken opgenomen worden op de pediatrie.
Toen ze daarna terug thuis kwam, is het allemaal begonnen. We zaten met een kind dat 24 op 24 huilde. Na heel veel bezoekjes aan de kinderarts, tienduizend dingen te hebben uitgesloten (reflux, 5 maal wisselen van melk, krampjes, enz...) hebben ze haar op 4mnd geopereerd aan een (Door het vele huilen gigantische) navelbreuk. Na die ingreep dachten we oef we zijn vertrokken. Ze huilde niet meer 24 op 24. Maar wel heel veel snachts. Ik heb periodes gehad dat ik wel 15 tot 20 keer opstond per nacht. Haar bed is steeds bij ons op de kamer blijven staan omdat zij met een monitor sliep doordat zij een risicogeval was voor wiegedood. Telkens opnieuw hebben we haar netjes terug in haar bedje gelegd. Haar bedje is ook enkele malen verplaatst geweest in onze kamer omdat we ook dachten aan aard- of waterstralen. We hebben een slaapconsulente laten langskomen, die zei dat we niks konden veranderen aan wat we nu deden. We zijn naar een kinder neuroloog geweest. Ook daar was alles ok. Kinderosteopaat bezocht. Ook niks geholpen. Enkele homeopathische middeltjes geprobeerd (in samenspraak met kinderarts ) ook niks geholpen.. en ik kan zo nog een tijdje doorgaan .
Toen ze twee jaar moest worden, is ht een korte periode gebeterd. Ik dacht: we zijn er super gelukkig! Maar kort na nieuwjaar begon het allemaal opnieuw en nog duizend keer erger. We zijn toen consequent gebleven en toch in dat slaapritme willen blijven maar het ging van kwaad naar erger. Van kaka in de pamper tot bijna het hele bed onderbraken. Ik werd er echt wanhopig van.. dan heb ik gedaan wat de meeste mij zullen afraden maar ik kon op dat moment echt niet meer.. ik heb ze tussen ons in bed gelegd. Ik weet dat dit het stomste is wat je kan doen, maar dit was al twee jaar bezig en ik kon fysiek en mentaal echt niet meer.. ik heb ondertussen haar bedje tot naast ons bed geschoven en zelfs dat schreeuwt ze uren aan een stuk wanneer ze in haar eigen bed moet. Dan valt ze een kwartier in slaap om vervolgens opnieuw uren aan een stuk te schreeuwen. (Tot 3u 45 min aan een stuk) Dus laten we ze nu maar tussen ons liggen want we zien het allebei niet meer zitten. De episode die ze vannacht had was zelfs toen ze gewoon tussen ons lag. Dus we weten echt niet meer wat te doen 
ik probeer ze te sussen en te wiegen of haar zelfs af te leiden met een boekje of gelijk wat. Niks helpt. Ze blijft gewoon schreeuwen. We vragen haar wat er is, of ze pijn heeft of ze bang is, geen antwoord. Ze blijft gewoon gillen gillen en nog eens gillen. . Onze kinderarts denkt dat het puur psychologisch is omdat er verder niks helpt. Dus gaan we kijken om even langs te gaan bij kinderpsycholoog. Misschien dat dit helpt..
Sorry voor het lange verhaal hoor maar het moet echt even van mijn hart want we houden zoveel van haar en overdag is het zo een blij kind. Een zonnetje in huis. Vrolijk en speels en lief. We konden geen liever kind wensen. Ze komt regelmatig een knuffel geven wanneer ze aan het spelen is, ze gaat graag naar klas en daar is ze ook een zonnetje en een heel leuk en grappig kind. Alleen veranderd dit serieus wanneer ze slapen gaat. .
Dankje
Beste Skik, ik ben al bij de buren langsgeweest, ze zeggen dat ze er niet zoveel van horen maar je ziet (vooral na een episode) aan hun blik dat ze er het hunne van denken.. toch bedankt voor de tip en uw medeleven. Zoals je hierboven kunt lezen heb ik ze inderdaad bij ons in bed genomen 
Beste Ginny Twijfelvuur, Melatonine heb ik denk ik nog niet geprobeerd. Ik ga dit even opzoeken. Bedankt voor de tip.
Ps: t is nu 9u. Ze slaapt als een roos..
Kinderarts
Ik ken wel een dergelijk verhaal met ongeveer dezelfde problematiek. Daar bleek uiteindelijk sprake van ASS en twee slaapstoornissen, en dat kind krijgt nu slaapmedicatie. Dit ga je zelf niet oplossen.
In jullie bed slapen
Stap ook af van het idee dat je slecht bezig bent als ze bij jullie in bed slaapt. Als dat normaliter werkt, dan is dat prima!! Misschien is het juist een heel goed idee als ze zo angstig is, doe het voor vast. Dan weet ze waar ze aan toe is. Lijkt mij (als leek hoor) dat je niet met die angsten leert omgaan als je dagelijks weer in dat enge bed op die enge kamer wordt gelegd, en dan maar niet bang mag zijn.
Melatonine heeft hier ook gewerkt, een hele lage dosering. Oudste gebruikt het altijd, op doktersvoorschrift, in combinatie met valeriaan. En de jongste was ooit een nachtspook met een omgedraaid slaapritme. Hij vond het 1,5 jaar lang erg gezellig 's nachts (wij niet meer, ik sliep max. 2 uur per nacht). Toen hebben we hem een paar keer op eigen houtje één tabletje melatonine gegeven 's avonds. We gingen namelijk in een tent naar de camping, dat kon echt niet. Na 3 dagen sliep hij normaal!! Maar bij hem waren het geen angsten , het was puur een omgedraaid ritme.
Steun
Jullie reacties alleen al zijn een steun voor me, het geeft met het gevoel dat ik niet alleen op de wereld ben met dit probleem.. Dank hiervoor allemaal.
Beste Vesper Lynn, dankje voor uw reactie, we hebben hier ook al aan gedacht en overwegen om naar de slaapkliniek te gaan in uz gent.
Beste Pirata, dankje voor uw reactie, ook uw woorden zijn een steun. Wij zijn het ondertussen gewoon dat ze tussen ons ligt maar we moeten dit wel regelmatig verdedigen naar de buitenwereld toe, vandaar mijn schrijven hier rond. Melatonine zal ik eens voorleggen bij de KA. Hopelijk geeft dit misschien een oplossing voor ons.
maar, vreemde vraag misschien
maar is je dochter ook echt wakker, als ze schreeuwt? Je zou denken dat ze, met zo weinig slaap, overdag humeurig zou zijn, maar dat is ze blijkbaar niet. Kan dat, zo schreeuwen in je slaap?
Maar idd voor jullie wel heel vervelend. Van mij vooral geen veroordeling, wel medeleven. Sterkte, ik weet hoe verschrikkelijk het is om langdurig te weinig slaap te hebbe. Bij ons was het gelukkig met 16 maanden (al) over, maar ik kan het me, 12 jaar later, nog helder voor de geest halen. Sterkte! Ik hoop dat een van de tips hier jullie verder helpt.
Zwaar...
Slaapgebrek is zwaar... Naar als zoveel ' beste stuurlui aan wal' je van de wal in de sloot helpen met hun commentaar.
Groot gelijk dat je dochter bij jullie laat slapen. Als je tussenin niet prettig meer vindt, kun je ook besluiten het bed tegen de muur te zetten en haar aan die kant te laten slapen, zodat jullie als stel naast elkaar kunnen. Of leg een matrasje naast jullie bed.
Kan best dat jullie dochter door de vroeggeborte en de ziekenhuisperioden onzekerheid heeft opgebouwd die haar in de nacht parten speelt. Ze heeft zoveel doorstaan. Goed dat jullie haar hier doorheen helpen, hard optreden helpt niks.
Hier ook een 32 weken kindje dat lang gekwetst was in haar veilige gevoel en een verstoord nachtritme had. Geeuw!!
Is nu een jongvolwassen vrouw en mettertijd is alles goed gekomen, al kostte het veel geduld.
Goeie vraag
Beste Tine Winkel, een goeie vraag, soms denken we van niet, soms weten we van wel omdat ze de dag erna soms wel weet wat er was. We hebben al gedacht aan pavor nocturnus. Maar normaal weet het kind in kwestie de dag erna hier niks meer van.. ook aan u een dankjewel voor uw woorden..
Beste Tonny, Het bed tegen de muur is nog een idee om toch misschien meer dat koppelgevoel te hebben, danku voor de tip. Het matrasje naast het bed heeft ook geen zin, ook al geprobeerd, tevergeefs helaas.. Danku voor de bemoedigende woorden. Het is zeer moeilijk om hier mee om te gaan en het maakt het extra zwaar Door steeds maar tegen onbegrip te botsen in onze omgeving.
geluk
Ik heb het geluk dat ik altijd goed doorslapende kinderen heb gehad (wel genoeg andere ellende, maar dat staat een ander draadje). Toen ik dat ooit zei tegen iemand die een huilbaby had, was ze zo blij, want de meeste mensen met goed doorslapende kinderen hebben het niet over "geluk". Die denken dat het aan hun fantastische opvoeding ligt, of aan het feit dat jij te gespannen bent, of weet ik veel wat. Ik kan me dat nog altijd herinneren!
Gelukkig weten de meeste mensen op dit forum dat het hebben van een huilbaby (of peuter) een kwestie is van geluk of pech. Mensen die denken dat zij goed opvoeden en jij slecht, kun je beter mijden, of je hebt het alleen over het weer of de politiek en niet over de kinderen.
Dat is iets wat ik echt heb moeten leren!
Angst
Mijn kinderen, met name mijn dochter, hebben nog lang bij mij geslapen. Uiteindelijk kreeg mijn dochter een lage dosis angstmedicatie waarna het beter ging. Inmiddels is dat wat uitgewerkt en heeft ze nu soms 's nachts nachtmerries, maar ze kan het beter aan, ik hoef niet meer bij haar te slapen. Waar ik onmiddellijk toe bereid zou zijn als het haar zou helpen.
Mijn dochter heeft autisme en een angststoornis, die verder wel grotendeels verholpen is met cognitieve therapie en waar ze binnenkort ook EMDR voor krijgt. En als dat niet helpt gaan we proberen haar dosis angstmedicatie stevig te verhogen. Want angst is echt niet prettig. Ik hoop echter dat de EMDR gaat helpen en de cognitieve therapie die ze nu krijgt.
Pavor nocturnus
Zou het feit dat je dochter de volgende dag soms nog iets weet, kunnen komen doordat ze wakker gemaakt wordt en dat er toch sprake is van pavor nocturnus? Is deze website interessant voor je?
kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/pavornocturnus.php
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte. Het slaapgebrek is natuurlijk al enorm slopend en ook het feit dat je niet weet wat er aan de hand is lijkt me heel moeilijk.
melatomine
en neem dan de 'langwerkende', dus niet de 'kortwerkende'. Maar ik zou dit even aan de huisarts vragen. Erg vreemd dat je dit nog nooit is geprobeerd. Het kan even duren voordat je de juiste dosis hebt.
Mijn zoon slaapt vlot in en door met slechts 1 pil, geven wij hem dit niet dan ligt hij urenlang te feesten.
Homeopatische middeltjes helpen idd alleen je portemonnee (leger te maken)
Maar er lijkt wel wat meer aan de hand met je dochtertje (angst?).. Al wel eens met een kinderpsycholoog gepraat?
Geen tips.
Geen ervaringen met extreem slechte slapers en vooral niet zo'n lange periode.
Sterkte hoor en ik hoop voor jullie dat het snel beter gaat.
EMDR
ik zag t al langs komen maar is dit niet is voor haar als de melantomine niet werkt? Wie weet kun je het aanvragen bij de kinderarts?
Ik ken een aantal mensen waarbij het goed geholpen heeft.
Ja melatonine en..
Is al genoemd maar inderdaad melatonine hielp bij ons. Bij ons was het niet zo erg maar ik weet nog heel goed hoe wanhopig je er van kunt worden. Ondanks alle tegengestelde adviezen heb ik mijn kind ook bij ons in bed genomen en alleen maar bedacht dat als hij op zijn 16e er nog steeds zou liggen ik maatregelen zou nemen en ik meen me te herinneren dat hij plm anderhalf jaar bij ons in bed lag en vervolgens zelf aangaf weer naar zijn eigen bed te willen. In het begin sliep ik slecht met een kind naast me maar dan went snel!
En melatonine hielp bij beide kinderen, alleen gebruiken we het incidenteel en voor korte periodes omdat ik persoonlijk bij langdurig gebruik geen goed gevoel heb.
Ook is ons kind in die zware periode behandeld door een cranio sacraal therapeut, daar zou je je ook eens in kunnen verdiepen maar informeer je hierover tevoren goed want ik vond het geen "fijne" behandeling en je leest hier soms negatieve dingen over maar het heeft bij ons en bij diverse bekenden wel goed geholpen. Sterkte ermee!
Niet wachten
Als aanvulling : ik zou niet wachten op een volgende afspraak maar gelijk morgen (of vandaag) bij de drogist een potje melatonine kopen en direct beginnen met een paar tabletjes.
time release
Ik kon er eerst niet opkomen, maar je moet de melatomine time release hebben. Wij geven altijd max 1 uur voor het slapen gaan 1 tabletje (kind, 9 jaar), het kan geen kwaad er meer te geven, lees even de gebruiksaanwijzing door hiervoor.
Geef het ook even de tijd (experimenteren met meer of minder, of vraag de huisarts; wij kregen eerst veel sterkere voorgeschreven dan die van het kruidvat)
Als het niet werkt kan je altijd nog denken aan een of andere vorm van therapie, maar misschien werkt dit gewoon.
Sterkte en ik hoop dat jullie straks allemaal lekker doorslapen!
ja en ook
Het lijkt er een beetje op alsof je ook gebukt gaat onder de mening van anderen. Probeer dat alsjeblieft los te laten. Doe wat jij voelt dat je moet doen. En laat je niet door anderen zenuwachtig maken (hoewel ik goed begrijp dat dat erg moeilijk is). Maar toch, streef daarnaar.
Je loopt namelijk het risico dat je die onzekerheid ook naar je kind toe uitstraalt. Kinderen zijn net radio-ontvangers, die merken alles van je. Dus als jij je zenuwachtig of gespannen voelt, slaat dat op je dochter over.
Wij hebben vier kinderen, en ze hebben allevier vanaf de geboorte bij ons in bed geslapen. Gewoon omdat dat fijn voelde en goed liep.
Voor je kind is het nu denk ik wat onduidelijk. Wat ik zou doen is nu beginnen met standaard bij jullie in bed. Dan is dat in ieder geval voorspelbaar.
Verder denk ik toch aan pavor nocturnis als een mogelijkheid. Je zegt dat je dochter het soms 's ochtends nog weet. Maar kan het zijn dat jullie haar dan toch wakker hebben gemaakt, of dat ze van jullie wakker is geschrokken.
En is het bijvoorbeeld mogelijk om om en om samen met je dochter te gaan slapen. Dus de ene nacht papa en de andere nacht mama. En dat de ander dan in haar bed slaapt of in een andere kamer? Zodat jullie in ieder geval om de nacht goed slapen?
Nogmaals, sluit pavor nocturnis niet uit. IN Nederland heb je slaapcentra/poli voor kinderen. Heb je zoiets ook in België? Laat je anders doorverwijzen. Hier een voorbeeld:
https://www.mchaaglanden.nl/slaapcentrum/slaapproblemen/bij-kinderen
liggen een probleem?
Wanneer je al zoveel uitgeprobeerd hebt, en het zelfs is wanneer ze bij jullie slaapt, zou ik denk ik toch nog eens een doorverwijzing vragen naar een andere kinderarts.
Misschien is het liggen een probleem, misschien dat er toch nog iets van reflux speelt?
En misschien een slaaponderzoek laten doen in het ziekenhuis om erachter te komen wat er mis is.
Dit klinkt heel zwaar voor jullie en jullie kind!
Hier moet een oorzaak voor te vinden zijn.
Eerste de angst - dan melatonine (niet op de markt in België)
Als het angst is, zou ik daar eerst naar handelen. Kan haar bed niet in jullie slaapkamer staan? Desnoods ertegenaan zodat jullie echt heel dichtbij zijn?
Wat anderen van jullie slaapgewoonten vinden, is echt niet relevant. Ik zou er niet eens over vertellen.
Melatonine is helaas niet op de markt in België. In Nederland ligt het gewoon bij de drogist. Het is ook online te bestellen.
Er is gewone melatonine, om in te slapen. Er is ook "time released" of "retard" melatonine, om door te slapen. Mijn huisarts zegt dat het geen enkel kwaad kan. Overdag heb je er ook geen last van, onder invloed van licht wordt melatonine razendsnel afgebroken.
Ik had doorslaapproblemen, werd halverwege de nacht wakker en viel dan niet meer in slaap. Ik gebruik nu al jaren Sleepzz melatonine time released. Even googelen. Dit zijn piepkleine pilletjes met een heel lage dosering.
Ik kreeg van mijn huisarts de tip te beginnen met 3 mg (dat is voor volwassenen!!), dat zijn 30 pilletjes, en dat af te bouwen tot het niet meer werkte. Ik heb er 8 nodig om door te slapen.
Bij kinderen kun je gewoon kijken of 1, 2 of 3 pilletjes werken. Wil je de doktersmethode proberen, begin dan met 10 pilletjes (1 mg is de therapeutische kinderdosis), bouw af en kijk wanneer je geen effect meer ziet. Een pilletje meer dan dat is dan de goede dosis.
Als ook dat allemaal niet werkt, dan zou ik toch maar eens een afspraak maken bij de slaapkkliniek.
