Neppe Pokemonkaarten ruilen
misschien ben ik de enige moeder die hier tegen aan loopt hoor maar k ben toch eens benieuwd wat andere ouders doen als je kind zijn dure echte originele pokemonkaarten nietsvermoedend gaat ruilen en dan thuis komt, blij is met zijn ruil maar toen ik ze bekeek zijn het allemaal neppers kaarten die hij heeft terug gehad voor zijn echte kaarten. Wat vinden jullie ? Het zijn er zeker een stuk of 15 en het gebeurd vaker. Dus moet ik dan ook maar gewoon alleen nog mepkaarten kopen om te ruilen of op zoek naar het ventje van de nepper kaarten want ik weet heel toevallig wie dat is en de echte kaarten terug eisen. Mijn zoontje is 7 dus ik moet het zelf oplossen.. of niet .. en dan .. niet meer meegeven met hem ? Wat is er dan nog voor leuks aan die kaarten voor hem of moet ik het maar mijn eigen hobby maken? Help me aub.. ik woon op een dorp en ik hoor er van niemand wat over.. .. ben ik dan de enige die het vervelend vind kaarten van alieexpresss terug te krijgen voor de echte die veel meer geld kosten. Uiteraard snap ik dat als je weinig geld hebt je misschien op alie besteld maar toch.. denk na..nu zeur ik erover.. volgende keer krijgt hij klappen van een kind dat het doorheeft.. en zowiezo ...is oplichting echt iets wat je je kind wil leren en meegeven als ouder want dar is het wel . Als je kind niet zegt dat het neppe kaarten zijn is het gewoon oplichterij...en tsja als het daar al mee begint en zo jong... wat moet de toekomst dan wel niet brengen. Koop gewoon geen neppe kaarten,spaar voor echte ..dat moet ik ook !! En anders ...een andere hobby? Zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn?
Onze zoon mag om die reden niet zomaar kaarten ruilen. Ik heb er geen verstand van maar man wel. Als man erbij is, mag hij ruilen als hij dat zou willen.
Ik zit helemaal niet in de materie, maar zou het andere jongetje wel weten dat het nep-kaarten zijn? En die ouders misschien ook wel niet. Het hoeft geen kwade wil te zijn.
Moet eerlijk zeggen dat ik het los heb gelaten. Vroeger zag je echt verschil, tegenwoordig zijn ze vaak zo goed nagemaakt dat het bijna niet te onderscheiden is. Zoon is kleurenblind dus die ziet ook niet alle kleurdetails even goed, maar heeft vaak wel eerder door of ze nep zijn.
Hij heeft ook weleens gehad dat hij een mega slechte deal maakte. Was heel unfair.
Toen zijn we verhaal gaan halen bij de ouders en us de ruil ongedaan gemaakt.
Moet wel toegeven dat die kinderen vaak eerder doorhebben wanneer ze nep zijn dan de ouders. Maar nu bemoei ik me er niet meer mee. Hij spaart ze nu vooral en is geïnteresseerd in de waarde van zo'n kaart.
Is het de bedoeling dat ie ze gaat sparen om er later rijk van te worden of is het gewoon voor de leuk? Je zoontje was er blij mee.
Ik heb sowieso altijd een beetje reserves bij dat soort dingen. Of het nou om knikkeren, flippo’s of fidgettoys ging, het zijn vaak oudere kinderen die jongere kinderen meer aftroggelen dan ze geven.
Bij de paniniboeken vond ik het vroeger anders want daar heb je geen stickers die meer waard zijn dan de andere.
Ik heb mijn kinderen altijd laten gaan daarin, besprak het met ze hoe ze de volgende keer konden voorkomen dat ze minder terugkregen. Verhaal halen bij ouders doe ik niet echt. (Behalve toen mijn kind de dure step had geruild voor een afgetrapte voetbal…).
Dochter mag alleen dubbele kaarten ruilen. Op school mag het niet meer, want er was altijd gedoe. Ook wel eens kaart teruggevraagd bij andere ouder (kaart was volgens dat kind gekregen, maar dochter zei dat dat geven niet so vrijwillig was er waren wel vaker akkefietjes met dat andere kind).
Vind je zoon ze ook minder? Of heeft hij nou eindelijk kaart x, en had hij niet door dat ze nep waren?
Anders gezegd; wat bepaalt de waarde van die kaart voor jou en wat voor je zoon. Voor jou is dat ongetwijfeld de hoeveelheid geld die je ervoor betaald hebt. Voor je kind is dat het plaatje/de verzameling/ dat hij nu alleen nog maar gele plaatjes heeft oid.
Is jouw waarde, geld, belangrijker? Dan is het logischer om hem niet meer te laten ruilen zonder toezicht. Want hij kan niet inschatten hoeveel geld een kaart waard is, dus mag niet meer ruilen. Net zoals hij ook niet jouw dure telefoon mag verkopen, mag hij dan ook niet in de dure plaatjes handelen.
Gaat het erom wat je kind ermee doet, dan loop je de kans dat hij voor jou waardevolle kaarten omruilt voor kaarten die hij waardevol of mooi vindt. Maar zolang hij er zelf achter staat, is dat geen oplichting maar gewoon andere eisen aan die kaartjes dan jij. Waarbij ik het ook nog best voorspelbaar vindt dat je kind in eerste instantie blij was met de ruil maar nu, nu mama zo boos is, niet meer.
Hier was dit ook een tijdje op school. Kinderen met echte kaarten en met nep kaarten. Nu mag er niet meer geruild worden op school.
Zelf vond ik het ook niet leuk dat dochter met nep kaarten thuis kwam. Echte kaarten kosten zo’n 6 euro per 10 kaarten, nep kaarten kosten haast niets op Ali. Geen eerlijke ruil dus.
Zoonlief daarentegen weet precies het verschil tussen echt en nep, en ruilt niet met kinderen die nepkaarten hebben. En onderling weten ze vaak precies wie echte en neppe kaarten heeft.
Het ruilen doen ze trouwens vooral met de gave, glimmende kaartjes. En die zitten lang niet in elk pakje.
Nog een tip trouwens: ook opletten met het ruilen van echte kaarten, dat het wel eerlijk is. Bij ons op school waren er kinderen uit groep 8 die vooral aan het ruilen waren met kinderen uit de onderbouw. En dat ging niet eerlijk. De groep 8-ers wisten heel goed wat goede/waardevolle kaarten waren, de onderbouwers niet.
zoon heeft heel veel nepkaarten, maar ook echte kaarten. Vanaf dag 1 heb ik gezegd dat hij, wanneer hij zijn dubbele kaarten wil ruilen, moet vertellen welke nep zijn en welke echt. (Net als met lego en nep lego sets). En die dubbele neppers mag hij van mij zo veel 'weggeven' als hij zelf wil.
Het gaat hem ook niet om de monetaire waarde van een kaart, maar of hij hem nog niet heeft.
Gelukkig ruilt hij niet echt actief...
En je bent niet verplicht echte kaarten te kopen he? Je kan net zo goed een pak van Ali express bestellen...
Zoon koopt nu trouwens alleen nog maar echte kaarten van zijn zakgeld. Ik ben ondertussen klaar met die neppers. Hij doet helemaal niks met al die kaarten...
Gelukkig zijn mijn kinderen begin 20 en hebben ze daar nooit aan mee gedaan maar het hele ruilcircuit rond plaatjes van AH vond ik wel zeer nuttig. Ze hebben daar echt heel veel van geleerd.
In dit geval zou ik er enorm van balen maar mijn zoon leren hoe hij kan zien wat echt en nep is en hem zakgeld geven zodat hij het zelf kan betalen. Zelf nooit meer kaarten kopen. Waarom zou je zoveel geld aan een stukje karton uitgeven? Als je dat echt wil doe het dan als zakgeld zodat je kind zelf beslist of hij het uit wil geven of niet en er meteen meer van leert.
En spreek af dat hij bij twijfel alleen thuis ruilt zodat hij het kan laten zien.
Kerstin75 schreef op 06-08-2022 om 11:01:
Gelukkig zijn mijn kinderen begin 20 en hebben ze daar nooit aan mee gedaan maar het hele ruilcircuit rond plaatjes van AH vond ik wel zeer nuttig. Ze hebben daar echt heel veel van geleerd.
In dit geval zou ik er enorm van balen maar mijn zoon leren hoe hij kan zien wat echt en nep is en hem zakgeld geven zodat hij het zelf kan betalen. Zelf nooit meer kaarten kopen. Waarom zou je zoveel geld aan een stukje karton uitgeven? Als je dat echt wil doe het dan als zakgeld zodat je kind zelf beslist of hij het uit wil geven of niet en er meteen meer van leert.
En spreek af dat hij bij twijfel alleen thuis ruilt zodat hij het kan laten zien.
Dat is dus het hele probleem. Sommige kaartjes zijn zo goed gemaakt dat je bijna geen verschil meer ziet. Als je dan opzoekt waar je op moet letten dan zie ik ook niet goed wat ze precies bedoelen.
Soms zie je het duidelijk hoor. Slechte kleuren, scheve print. Maar ook echte kaartjes zijn soms scheef en dus weer geld waar ofzo. Het wordt je niet bepaald makkelijk gemaakt.
Ik vraag me af hoe erg het is. Als kind blij is met de gekregen kaart en niet geeft om echt of nep, (of hier geen weet van heeft) dan is het toch prima. Het zijn zijn kaarten en als hij blij is met de ruil dan zou ik het lekker laten. Fijn als kinderen nog niet geven om echt of nep, merkkleding, een iPhone etc. Ik zou vooral niet teveel er op hameren dat dit wel belangrijk is. Het gaat er om dat je iets mooi vind of het nu van Pokemon of Ali expres is, van de Zeeman of Nike, IPhone of Huawai.
ik bemoei me hier echt helemaal niet mee. Ze doen maar qua ruilen enzo. Het gaat me echt te ver om daar bovenop te gaan zitten. Gelukkig zijn alle ouders in het ruilpoultje zo. Tenminste, dat neem ik aan want ik krijg nooit klachten.
Biscuitje schreef op 06-08-2022 om 11:56:
Ik vraag me af hoe erg het is. Als kind blij is met de gekregen kaart en niet geeft om echt of nep, (of hier geen weet van heeft) dan is het toch prima. Het zijn zijn kaarten en als hij blij is met de ruil dan zou ik het lekker laten. Fijn als kinderen nog niet geven om echt of nep, merkkleding, een iPhone etc. Ik zou vooral niet teveel er op hameren dat dit wel belangrijk is. Het gaat er om dat je iets mooi vind of het nu van Pokemon of Ali expres is, van de Zeeman of Nike, IPhone of Huawai.
Heb je wel een punt ergens en ben het eens dat als kind er blij mee is het dan ok is.
Maar sommigen zijn echt met die kaartjes bezig en weten precies alle ins and outs. Een aantal van die kaartjes zijn waardevol en die lui weten precies welke. wat niet weet wat niet deert zou je zeggen, maar je wordt zelf ook niet graag belazerd.
Mijn zoon heeft ook een kaartje die 50 euro op kan leveren. Die houdt hij netjes in zijn map en neemt hij nergens mee naar toe. Hij let er ook op dat als hij ruilt het een goede ruil is. Voorheen wist hij het ook niet hoor, maar sinds hij belazerd is door een zogenaamd vriendje is hij er vol ingedoken en let hij nu dubbel op.
Biscuitje schreef op 06-08-2022 om 11:56:
Ik vraag me af hoe erg het is. Als kind blij is met de gekregen kaart en niet geeft om echt of nep, (of hier geen weet van heeft) dan is het toch prima. Het zijn zijn kaarten en als hij blij is met de ruil dan zou ik het lekker laten. Fijn als kinderen nog niet geven om echt of nep, merkkleding, een iPhone etc. Ik zou vooral niet teveel er op hameren dat dit wel belangrijk is. Het gaat er om dat je iets mooi vind of het nu van Pokemon of Ali expres is, van de Zeeman of Nike, IPhone of Huawai.
Zo ontzettend dat!
Snap de visie niet van 'echt' en 'nep' willen benadrukken nooit zo. Dat zie je inderdaad ook bij kleding en schoenen en zo. Waarom zou een shirt van , Zeeman nep zijn en van Gstar echt? Zolang je een naam niet vervalst is het toch gewoon of je iets leuk vindt of niet? Ik leer mijn kinderen liever om te gaan voor wat ze blij maakt dan te moeten voldoen aan de merkenpolitie. En dat begint al op jonge leeftijd.
Als ze later groter zijn en ze niet veel meer om die kaarten geven en ze willen verkopen dan brengen die neppe kaarten niks op. Ik weet niet meer voor hoeveel geld mijn zoon ze vroeger verkocht heeft maar het was een aardig zakcentje.
