ongehoorzaam/koppig kind
Hallo,
Ik ben intussen al 6 jaar pluspapa van een meid met een stevig karakter van 6.
Ze had al van jongsaf driftbuien en kon toen al serieus koppig zijn (we wisten toen al dit is een karakterke). Nu is de situatie aan het escaleren en is er steeds minder tijd om te genieten van elkaar (naast extreem koppig kan ze ook extreem lief zijn). Het gaat van moeilijk eten en moeten smeken van iets in haar mond te steken. (haar lievelingseten dat ze eerst zegt vies mag ik niet en een uur later gewoon helemaal op eet en bijvraagt). We scheppen niet te veel op en forceren haar niet van alles op te eten. (aardappelen vleesje en groentjes waarvan ze van alle drie minstens een hap moet eten en dat ze in totaliteit voldoende gegeten heeft voor een volle maag) Juist croque monsieurs en boterhamen met choco gaan er met zekerheid vlot in. tot driftbuien voor haar huiswerk te maken, haar klaar te moeten maken om ergens naartoe te gaan, gewoon zonder in mijn ogen echte reden. Het slapengaan is voor de moment ook geen succes (we hebben haar misschien om er makkelijk vanaf te zijn lang wijsgemaakt dat we allemaal samen gaan slapen en ja nu is die kleine meid natuurlijk ook al slimmer). Hoe we ermee omgaan is tussen mij en mijn vrouw hard verschillend. Ik heb een kort lontje en na 5-10 minuten het aanschouwd te hebben (dat ze me geslagen heeft , met deuren gezwierd te hebben) ben ik het grondig beu en wordt ik (weet ik van mezelf te boos (roepen, tieren schelden) vooral als er nog is tijdsdruk bijkomt voor ergens te geraken (op school). Op andere momenten lukt het mij soms al om gewoon in bed te gaan liggen en haar te negeren en het aan mijn vrouw over te laten. Mijn vrouw kan er rustig onder blijven/haar negeren/dit tot soms zelfs een uur en haar driftbui over is. (dochter slaagt tiert roept gooit met spullen slaagt met de deuren,..)
Maar met mijn vrouw haar manier en met de mijne blijven de driftbuien wel komen, of we er nu alleen mee zijn of samen. We zijn hiermee al naar een psycholoog geweest zonder in mijn ogen succes. driftbuien zijn erger geworden en ook lastig voor haar bij de psycholoog krijgen (opstand van haar) eens ze er is kan ze wel praten. Iemand tips of raad wat we eventueel kunnen proberen?
ikweethetnietmeer schreef op 11-05-2022 om 15:58:
[..]
De moeder is geweldig in haar dingen aan te leren (schrijven, tekenen,...) en laat zeker dingen niet de boel de boel. Ze kan bij een driftbui rustig blijven, (filmpjes gezien dat het soms driftbuien zijn van echt lang) en gaat er na een driftbui wel met haar over praten met wisselend succes.
Ze zal haar toch ook moeten leren dat met deuren gooien, schreeuwen, slaan e.d. niet de bedoeling is. Het helpt daarbij als ook jij het goede voorbeeld geeft.
En verder werken met "consequenties". Niet willen eten? Ok, dan waarschijnlijk met honger naar bed. Dat kan echt geen kwaad als dat af en toe eens gebeurt.
Zonne2017 schreef op 11-05-2022 om 16:42:
Dat de biologische vader een negatieve stempel schijnt te drukken op de verhoudingen lijkt me toch wel iets om terdege rekening mee te houden ! Hoe is de omgangsregeling ? Ziet ze hem vaak ?
Even kaderen ik ga niet zeggen dat het nu nog is. (de relatie tussen de ex partners is ten behoeve van het kind beter geworden 
) Maar de negatieve stempel is er in het verleden wel geweest.(Kind heeft dit uit zichzelf gezegd). omgangsregeling is week week
dus kind zit in een ingewikkelde gezinssituatie met 2 vaders
jij scheld en tiert en bent ook fysiek (sleurt haar bijv de auto in)
Wellicht heeft dit meisje al ptss of wat dan ook, zoek professionele hulp
Dan is het misschien een goed idee om de vader hierbij te betrekken. Misschien is het mogelijk om wat meer op een lijn te komen met elkaar voor wat betreft regels en structuur in beide gezinnen. Als dat heel erg van elkaar verschilt dan vind ik het niet raar dat het kind in verwarring is en dat laat merken door oppositioneel gedrag.
Het zet de hier gegeven adviezen ook in een ander licht. Wat vindt de bio-vader er bijvoorbeeld van als kind in pyjama op school verschijnt ? Prima methode hoor, maar het is wijs om eerst overeenstemming te hebben over zo’n beslissing.
Over het aankleden. Moet ze meteen aankleden zodra ze wakker is of zou ze ook eerst kunnen ontbijten en dan aankleden? Zeker als ze in de avond weinig eet kan het zijn dat ze met honger wakker wordt dus zou ik eerder daar iets aan doen. Kleren zelf uit laten zoeken en niet laten kiezen uit 2 setjes want dat js geen echte autonomie. En ja misschien is het dan geel met.paars, maar kind moet het aan, jij niet.
Zeker niet alle opvoeding aan je partner overlaten. Het is ook jouw huis en daar gelden jullie regels. Ik weet hoe het is als de ex er een mening in heeft maar het blijft jullie huishouden.
is ze bij biologische vader ook zo dwars?
en (misschien heb ik er overheen gelezen), maar ben jij in andere situaties ook zo agressief/opvliegend?
en waarom denk je dat als het forum het zegt dat je er zomaar mee kunt stoppen, met jouw gedrag. Is dat realistisch? Waarom is het dan zover gekomen?
Misschien kun je hier wat vinden waar je wat mee kunt: https://www.expoo.be/over-opvoedings-gezinsondersteuning
absor schreef op 11-05-2022 om 17:04:
dus kind zit in een ingewikkelde gezinssituatie met 2 vaders
jij scheld en tiert en bent ook fysiek (sleurt haar bijv de auto in)
Wellicht heeft dit meisje al ptss of wat dan ook, zoek professionele hulp
100% mee eens dat het een lastige situatie is voor een kind om in 2 huishoudens op te groeien en hebben ten gunste van het kind (complexe situatie) afwisselend op 2 adressen gewoond voor het kind continuiteit te geven. (dus heb ervaring dat aanpassing soms lastg kan zijn)
"jij scheld en tiert en bent ook fysiek (sleurt haar bijv de auto in)"
Hoe lost een perfecte ouder dit op, als je op school moet geraken en het kind zegt de minuut voor je vertrekt neen niet met mij. Ik hoor het graag dat ik deze tip van jou kan toepassen
Het zou mij heel veel waard zijn om niet in een strijd te geraken met een dwarse kleuter. Probeer eens gelijkwaardig aan haar te worden. Vraag eens hoe het komt dat ze niet wil. Zit er iets dwars en zo ja, wat dan? Dat duurt wat langer ja, dan komt ze maar een keer te laat op school en jij te laat op je werk. Wees creatief in je oplossingen. Reageer eens totaal anders dan ze van je gewend is. Zeg een keer : ok, dan ga je niet, haal je schouders op en loop weg.zoiets ?
ikweethetnietmeer schreef op 11-05-2022 om 18:20:
[..]
"jij scheld en tiert en bent ook fysiek (sleurt haar bijv de auto in)"Hoe lost een perfecte ouder dit op, als je op school moet geraken en het kind zegt de minuut voor je vertrekt neen niet met mij. Ik hoor het graag dat ik deze tip van jou kan toepassen
Ook niet perfecte ouders krijgen een kind mee naar school zonder fysiek te zijn 
. Vraag op een rustig moment eens waarom ze niet naar school wil. Vraag door, met welke oplossingen komt ze zelf etc.
ikweethetnietmeer schreef op 11-05-2022 om 18:20:
[..]
100% mee eens dat het een lastige situatie is voor een kind om in 2 huishoudens op te groeien en hebben ten gunste van het kind (complexe situatie) afwisselend op 2 adressen gewoond voor het kind continuiteit te geven. (dus heb ervaring dat aanpassing soms lastg kan zijn)
"jij scheld en tiert en bent ook fysiek (sleurt haar bijv de auto in)"Hoe lost een perfecte ouder dit op, als je op school moet geraken en het kind zegt de minuut voor je vertrekt neen niet met mij. Ik hoor het graag dat ik deze tip van jou kan toepassen
Jij denkt dus dat de enige oplossing is; fysiek zijn terwijl dit (en ook schreeuwen en tieren tegen je kind) een absolute nogo is
niemand kan jou vertellen wat voor jou de oplossing is want jullie hebben professionele hulp nodig die meekijken en jij hebt hulp nodig want het is kindermishandeling als je dit doet
En ja er zijn gelukkig heel veel ouders die met hun kind omgaan zonder aan ze te trekken of te sleuren of tegen te schreeuwen. Ik begrijp dat je vrouw veel meer geduld heeft, is zij ook fysiek? Zo niet dan voorlopig alles aan haar overlaten tot jij jezelf onder controle heb
sorry, ik bedoel met gelijkwaardigheid : neem haar eens serieus zoals je een andere volwassene serieus zou nemen.
Doemijdieglazenbol schreef op 11-05-2022 om 17:18:
is ze bij biologische vader ook zo dwars?
Ja, hij heeft het er ook lastig mee dat het de spuigaten uit loopt
en (misschien heb ik er overheen gelezen), maar ben jij in andere situaties ook zo agressief/opvliegend?Ik ben vaak opvliegend op mezelf, even woest van dit of dat had ik beter kunnen doen of dat was lomp. voor de rest ben ik een vrij rustige jongen
en waarom denk je dat als het forum het zegt dat je er zomaar mee kunt stoppen, met jouw gedrag. Is dat realistisch? Waarom is het dan zover gekomen?Zoals al aangehaald weinigen denken op voorhand ik ga roepen tegen een kind en ik voel mij achteraf ook niet super als ik geroepen heb tegen haar hoor. Wat voorbij is is jammer genoeg voorbij en de gemaakte fouten zijn gemaakt ik kan enkel trachten/proberen beter te doen Hoe is het zover kunnen komen? Niet speciaal tegen jou (ik ken jou niet) Maar ik zou niet willen tellen hoeveel er die mij nu brandmerken in gelijkaardige situaties juist hetzelfde zouden doen. (wat het niet goedpraat)
Misschien kun je hier wat vinden waar je wat mee kunt: https://www.expoo.be/over-opvoedings-gezinsondersteuning
Wat een strijd. Wat zouden jullie kunnen doen om de angel eruit te halen?
Ze "wint" nu vaak de strijd omdat ze weet dat jullie niet te laat op school willen komen.
1x zal genoeg zijn. Ik verwacht dat Vlaamse scholen strikt zijn over op tijd komen maar je zult het toch een keertje moeten laten gebeuren zodat ze echt de consequenties van haar gedrag ervaart.
wat je er in stopt, krijg je terug. Waarom wil je dat jullie zesjarige dochter ophoudt met schreeuwen, driftig zijn en fysiek agressief reageren als jij, een volwassen man, dat ook niet kunt/doet?
absor schreef op 11-05-2022 om 19:39:
[..]
Jij denkt dus dat de enige oplossing is; fysiek zijn terwijl dit (en ook schreeuwen en tieren tegen je kind) een absolute nogo i
Ik zeg ik weet er jammer genoeg geen, rijk mij een aan. we zijn al bij professionele hulp geweest en die heeft een crisis meegemaakt in haar praktijk en heeft erna gezegd ik kan je niet helpen. De psycholoog had voor een bepaald probleem een oplossing die ze had besproken met haar en zegt terwijl ik haar ophaal kei fier we hebben besproken hoe we bepaalde dingen kunnen aanpakken en ze zit het zitten. Je stapt in de auto hebt nog niets gezegd, start de motor en het eerste wat ze zegt is dat wil ik zo niet doen
Op het voorbeeld dat is aangehaald door iemand van zeg dan we gaan niet naar school krijg je een huilbui van ik wil naar school, dan zeg je kom we zijn weg en je zit terug in de eerste situatie neen ik wil niet. Over het laatst ik ga haar van school halen zie dat ze fysiek moe is (hele dag op school werken werken werken hoe dat ze het zo lief zegt en dan nog is turnen waarna ze zegt kan jij mij dragen tot de auto (wat ik met plezier doe) ik moet na haar thuis af te zetten gaan tanken en naar de winkel. zij ik wil mee ik wil mee. Ik zeg beter niet want je bent redelijk moe en ondertussen kan je met mama lezen/huiswerk maken dan is dit gedaan en kunnen we samen iets leuk doen. heel drama en ik wil ik wil. Ik zeg ok goed ga mee, repliek nee laat maar. (voor de duidelijkheid niet geroepen) in mezelf gedacht man wat is dit.
Het nadeel van zo een forums is ook dat je vaak het negatieve zegt en ik wil erbij zeggen ze kan ook extreem lief zijn voor ons, en ze kan al veel voor haar leeftijd (als ze wil) en de dingen die ze doet zitten soms nog fouten in, (wat normaal is voor een 6 jarige vloer vol melk door te morsen/tafel vol choco maar den ben ik trots op haar dat ze dat zelf gedaan heeft en haar best heeft gedaan om het goed te doen
