Opa geeft kleinzoon tik
hoihoi,
Gisteren was ik met mijn ouders, mijn zusje en mijn 2 jongens aan het wandelen.
mijn jongste heeft toen met zijn pet mijn vader geraakt tegen zijn knieschijf, waarop mijn vader hem als tegenreactie een tik tegen zijn oren gaf. Dit is al een keer eerder gebeurd bij mijn oudste. Dit was toen vanwege uitdagend gedrag.
Ik heb zelf niet gezien hoe het is gebeurt, maar toch werd ik boos. Als volwassene tel je ff tot 10 en vraag je daarna aan het kind waarom hij dat doet. Mijn zoontje heeft overigens meteen sorry gezegd. Dit heb ook tegen hem gezegd. Hij werd boos en liep weg. We hebben daarna gepraat en hij vond het een gepaste tegenreactie. Als iemand mij pijn doet dan is dat mijn reflex. Dat zei hij letterlijk. Dit vind ik echt kinderlijk gedrag van mijn vader. Hij wilde ook geen sorry zeggen tegen mijn zoontje.
Mijn vader is overigens ziek en slikt medicatie, waardoor hij opvliegerig is volgens mijn moeder. Dit vind ik geen excuus.
Ik weet echt niet meer. Hij moet zij ln wapperende handjes maar thuis houden.
Dilemma, omdat hij er waarschijnlijk over 5 jaar niet meer zal zijn.
Je hoeft een tik niet groter te maken dan het is. Ik had tegen mijn zoon gezegd: 'Opa sloeg jou en dat mag hij niet doen'. Ook grote mensen maken wel eens fouten en willen dat niet altijd toe geven'.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 10:05:
[..]
Ik durf te wedden dat iedere ouder wel eens een corrigerende tik heeft gegeven.
Er wordt dan al heel gauw aan slaan gedacht, maar een corrigerende tik hoeft helemaal niet hard te zijn of pijn te doen. Het gaan erom dat het kind op zo'n moment even uit zijn concentratie wordt gehaald en beseft dat het op dat moment moet luisteren. Dus die het dan maar als aantikken.
Je kunt het kind ook op een andere manier uit zijn concentratie halen, daar is geen tik voor nodig. Onderzoeken laten zien dat het kind door die tik niet beter luistert, maar angstig wordt.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 10:05:
[..]
Ik durf te wedden dat iedere ouder wel eens een corrigerende tik heeft gegeven.
Er wordt dan al heel gauw aan slaan gedacht, maar een corrigerende tik hoeft helemaal niet hard te zijn of pijn te doen. Het gaan erom dat het kind op zo'n moment even uit zijn concentratie wordt gehaald en beseft dat het op dat moment moet luisteren. Dus die het dan maar als aantikken.
Mijn zoon is nu 2 en ik vind het soms moeilijk, geef ik eerlijk toe. Soms luistert hij gewoon écht niet en ik heb dan het gevoel dat hij naar mij MOET luisteren want ik moet hem opvoeden. Dus als hij me dan negeert en doorgaat met stout doen (dingen gooien bijv) denk ik wel eens 'ik zou hem een tik moeten geven'. Maar ik wil dat gewoon echt niet doen. En heb het tot nu toe ook niet gedaan. Als iemand nog een goed opvoedboek weet hou ik me aanbevolen 
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 10:05:
[..]
Ik durf te wedden dat iedere ouder wel eens een corrigerende tik heeft gegeven.
Er wordt dan al heel gauw aan slaan gedacht, maar een corrigerende tik hoeft helemaal niet hard te zijn of pijn te doen. Het gaan erom dat het kind op zo'n moment even uit zijn concentratie wordt gehaald en beseft dat het op dat moment moet luisteren. Dus die het dan maar als aantikken.
Nee hoor, ik heb zelf nooit een tik gehad (jaren '60 en '70), er ook nooit een aan mijn dochter gegeven. De term 'corrigerend' of 'even aantikken' is natuurlijk bullshit. Je houdt je handen thuis. Leef je kinderen vóór.
Aviendha schreef op 26-08-2023 om 10:18:
[..]
Mijn zoon is nu 2 en ik vind het soms moeilijk, geef ik eerlijk toe. Soms luistert hij gewoon écht niet en ik heb dan het gevoel dat hij naar mij MOET luisteren want ik moet hem opvoeden. Dus als hij me dan negeert en doorgaat met stout doen (dingen gooien bijv) denk ik wel eens 'ik zou hem een tik moeten geven'. Maar ik wil dat gewoon echt niet doen. En heb het tot nu toe ook niet gedaan. Als iemand nog een goed opvoedboek weet hou ik me aanbevolen
Juist als ze 2 zijn is slaan zo’n onzinnige maatregel. Je kunt een 2-jarige nog heel goed corrigeren door hem af te lijden of iets anders aan te bieden. Dat ‘stout doen’ doet hij niet om jou te pesten of omdat hij een rotkind is. Hij vindt jouw reactie leuk, of het geluid van vallende voorwerpen of hij wil iets duidelijk maken. Mijn oudste trok altijd de boeken uit de kast, keer op keer. Ik heb toen mijn eigen boeken weg gehaald van de onderste planken en die van haar er neergezet. Probleem opgelost.
Mijn ex is geslagen tot hij een jaar of 15 was en hij bleef lastig, dus de klappen steeds harder. Zijn vader is er nooit op gewezen dat er misschien ook andere ‘opvoedopties’ waren en het is pas opgehouden toen mijn ex harder kon slaan dan zijn vader. Misschien dat je een minder ‘hardnekkig’ kind wel eerder kunt ‘dresseren’, maar je kunt beter nadenken over wat het kind aangeeft nodig te hebben.
Ik zou dat heel erg vinden, zeker als het dan ook nog gaat om zoiets onbenulligs zoals raken met een pet. Als kind dan echt een keer heel erg vervelend is dan kan opa zich misschien helemaal niet inhouden. Dat opa het dan ook nog goedpraat vind ik heel erg. Ik zou niet gelijk contact verbreken maar wel flink boos worden op opa en kind niet alleen laten bij opa.
MMcGonagall schreef op 26-08-2023 om 10:25:
[..]
Juist als ze 2 zijn is slaan zo’n onzinnige maatregel. Je kunt een 2-jarige nog heel goed corrigeren door hem af te lijden of iets anders aan te bieden. Dat ‘stout doen’ doet hij niet om jou te pesten of omdat hij een rotkind is. Hij vindt jouw reactie leuk, of het geluid van vallende voorwerpen of hij wil iets duidelijk maken. Mijn oudste trok altijd de boeken uit de kast, keer op keer. Ik heb toen mijn eigen boeken weg gehaald van de onderste planken en die van haar er neergezet. Probleem opgelost.
Mijn ex is geslagen tot hij een jaar of 15 was en hij bleef lastig, dus de klappen steeds harder. Zijn vader is er nooit op gewezen dat er misschien ook andere ‘opvoedopties’ waren en het is pas opgehouden toen mijn ex harder kon slaan dan zijn vader. Misschien dat je een minder ‘hardnekkig’ kind wel eerder kunt ‘dresseren’, maar je kunt beter nadenken over wat het kind aangeeft nodig te hebben.
Dat weet ik, ik zeg toch ook dat ik het niet wil doen en ook niet gedaan heb? Heb zelf hierin ook geen goed voorbeeld gehad.
Afleiden of iets anders aanbieden klinkt simpel maar in de praktijk lukt het me vaak niet. Ik geef alleen aan dat ik het moeilijk vind.
Edit: zoons boeken liggen natuurlijk allang op de onderste plank.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 10:05:
[..]
Ik durf te wedden dat iedere ouder wel eens een corrigerende tik heeft gegeven.
Er wordt dan al heel gauw aan slaan gedacht, maar een corrigerende tik hoeft helemaal niet hard te zijn of pijn te doen. Het gaan erom dat het kind op zo'n moment even uit zijn concentratie wordt gehaald en beseft dat het op dat moment moet luisteren. Dus die het dan maar als aantikken.
Wij hebben dat echt nooit gedaan. Wat is de grens tussen een corrigeren tik en slaan. Kan door ieder anders ervaren worden en slaan is gewoon niet nodig. Kinderen worden er angstig van en het is slecht voor je band met je kind.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 10:05:
[..]
Ik durf te wedden dat iedere ouder wel eens een corrigerende tik heeft gegeven.
Er wordt dan al heel gauw aan slaan gedacht, maar een corrigerende tik hoeft helemaal niet hard te zijn of pijn te doen. Het gaan erom dat het kind op zo'n moment even uit zijn concentratie wordt gehaald en beseft dat het op dat moment moet luisteren. Dus die het dan maar als aantikken.
Nooit. Zelf ook nooit gekregen.
Aviendha schreef op 26-08-2023 om 10:18:
[..]
Mijn zoon is nu 2 en ik vind het soms moeilijk, geef ik eerlijk toe. Soms luistert hij gewoon écht niet en ik heb dan het gevoel dat hij naar mij MOET luisteren want ik moet hem opvoeden. Dus als hij me dan negeert en doorgaat met stout doen (dingen gooien bijv) denk ik wel eens 'ik zou hem een tik moeten geven'. Maar ik wil dat gewoon echt niet doen. En heb het tot nu toe ook niet gedaan. Als iemand nog een goed opvoedboek weet hou ik me aanbevolen
Het is soms gewoon moeilijk zeker die leeftijd. Opvoeden op het moment dat een kind stout is of niet luisterd lukt denk ik niemand.
Het beste kun je dan materiaal weg nemen en het kind uit de situatie halen of afleiden en als dit niet lukt kind laten pruttelen en negeren.
Ik gaf positief gedrag veel aandacht maakte complimentje als ze iets goed deden of leuk speelden en deed op een dag ook veel met mijn kinderen en betrok ze bij dagelijkse dingen. Kleine kinderen willen nu eenmaal veel aandacht van hun ouders.
En als het een dag niet lukt je zelf dat niet aanrekenen maar de volgende dag het opnieuw proberen. Opvoeden is iets van de lange adem en hoeft niet in een dag.
Poeh wat veel heilige boontjes hier zeg...
Corrigeren hoort nu eenmaal bij opvoeden en dat lukt niet met alleen maar fluwelen handschoentjes.
Die van mij krijgen echt soms wel een tik hoor of ik pak ze even vast.
En dan doe ik ze echt geen pijn. Een tik hoeft niet meer te zijn dan met een vinger op de hand te tikken.
Straffen hoort nu eenmaal bij opvoeden en wie dat ontkent zit met z'n kop in het zand.
Het zit nu eenmaal in de natuur van wezens om hun kroost te corrigeren.
Dat wij een stuk verder ontwikkeld zijn dan veel beesten om ons heen, wil nog niet zeggen dat we opeens weten wat het beste is.
Je moet er alleen niet in doodslaan. Een beest zal zijn jong ook niet verwonden, maar hij zal het wel corrigeren.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 12:52:
Poeh wat veel heilige boontjes hier zeg...
Corrigeren hoort nu eenmaal bij opvoeden en dat lukt niet met alleen maar fluwelen handschoentjes.
Die van mij krijgen echt soms wel een tik hoor of ik pak ze even vast.
En dan doe ik ze echt geen pijn. Een tik hoeft niet meer te zijn dan met een vinger op de hand te tikken.
Straffen hoort nu eenmaal bij opvoeden en wie dat ontkent zit met z'n kop in het zand.
Het zit nu eenmaal in de natuur van wezens om hun kroost te corrigeren.
Dat wij een stuk verder ontwikkeld zijn dan veel beesten om ons heen, wil nog niet zeggen dat we opeens weten wat het beste is.
Je moet er alleen niet in doodslaan. Een beest zal zijn jong ook niet verwonden, maar hij zal het wel corrigeren.
Dat is ook wel heel drastisch…
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 12:52:
Poeh wat veel heilige boontjes hier zeg...
Corrigeren hoort nu eenmaal bij opvoeden en dat lukt niet met alleen maar fluwelen handschoentjes.
Die van mij krijgen echt soms wel een tik hoor of ik pak ze even vast.
En dan doe ik ze echt geen pijn. Een tik hoeft niet meer te zijn dan met een vinger op de hand te tikken.
Straffen hoort nu eenmaal bij opvoeden en wie dat ontkent zit met z'n kop in het zand.
Het zit nu eenmaal in de natuur van wezens om hun kroost te corrigeren.
Dat wij een stuk verder ontwikkeld zijn dan veel beesten om ons heen, wil nog niet zeggen dat we opeens weten wat het beste is.
Je moet er alleen niet in doodslaan. Een beest zal zijn jong ook niet verwonden, maar hij zal het wel corrigeren.
Jij zegt “iedereen geeft wel eens een corrigerende tik.” Mensen zeggen daarop naar waarheid dat dit niet zo is. Dan kun je mensen heilige boontjes noemen, maar je bewering klopt gewoon niet.
Bijtje82 schreef op 26-08-2023 om 12:52:
Poeh wat veel heilige boontjes hier zeg...
Corrigeren hoort nu eenmaal bij opvoeden en dat lukt niet met alleen maar fluwelen handschoentjes.
Die van mij krijgen echt soms wel een tik hoor of ik pak ze even vast.
En dan doe ik ze echt geen pijn. Een tik hoeft niet meer te zijn dan met een vinger op de hand te tikken.
Straffen hoort nu eenmaal bij opvoeden en wie dat ontkent zit met z'n kop in het zand.
Het zit nu eenmaal in de natuur van wezens om hun kroost te corrigeren.
Dat wij een stuk verder ontwikkeld zijn dan veel beesten om ons heen, wil nog niet zeggen dat we opeens weten wat het beste is.
Je moet er alleen niet in doodslaan. Een beest zal zijn jong ook niet verwonden, maar hij zal het wel corrigeren.
Het is toch altijd weer opvallend dat gedrag van ouders onder het mom van ' we zijn nou eenmaal allemaal mensen' geodgepraat wordt. In plaats van naar jezelf te kijken: fysiek geweld is gewoon niet ok, en als je je kind een pedagogische of corrigerende tik, of een optater of hoe je het ook noemt geeft ben je natuurlijk een eind heen en zet je een stap terug en kijkt naar jezelf. Dáár gaat het over. Dat jij je kind net niet doodslaat, is dat werkelijk een argument? En verder: we zijn geen beesten maar mensen met een taalvermogen.
Ik ben zelfs heel erg tegen een tik geven ook al is het zachtjes. Ik vind het meer een bewijs van onmacht en niet op kunnen voeden.
