Oudste zo boos bij voetballen
hallo,
Graag wat tips voor wie ze heeft.
Mijn oudste zit sinds een tijdje op voetbal. Hij is vrij gedreven en heeft een goede conditie (heeft ie van z'n pa 
). Hij is de oudste van zijn afdeling, en dat maakt natuurlijk ook nogal wat uit op 6 jarige leeftijd qua fysieke kracht e.d.
De eerste wedstrijden verliepen goed, en zijn team won regelmatig. Maar de laatste weken zijn de tegenstanders wat sterker en worden de meeste wedstrijden verloren.
Mijn zoon kan hier erg slecht mee omgaan. Hij wordt boos en verdrietig, gaat zeggen dat hij heel slecht is en roept ook dingen als dat de rest van het team het niet goed genoeg doet. Ik vind dat heel erg, en voel dan ook wel enige schaamte. Hij gaat huilen tijdens de wedstrijden, of loopt soms zelfs naar de kant om niet meer mee te doen.
Nu is het ook wel zo dat hij al best een beetje inzicht heeft en ook goed kan rennen, probeert over te spelen etc.
Een aantal kinderen in zijn team zijn (nog) wat dromerig, of hebben het spel nog niet zo door, en zijn vooral blij de bal een keer te raken. Wat natuurlijk helemaal prima is, het zijn nog hele jonge kinderen die met gestart zijn met teamsport.
Ik merk dat mijn zoon zich enorm irriteert dat de andere kinderen nog niet zo 'gedreven' zijn. Ik weet soms niet zo goed wat ik ermee moet. Ik probeer hem uit te leggen dat iedereen zijn best doet op z'n eigen manier. En dat verliezen natuurlijk niet zo leuk is, maar dat het er wel bij hoort. En de komende weken is het nog zoals het is. Waarschijnlijk stroomt mijn kind na de winterstop door naar een hogere leeftijdscategorie. Ik hoop dat dat ook al iets oplost. Maar tegelijkertijd zal hij ook moeten leren om zijn boosheid niet zo vrij te laten lopen. Iemand ervaringen? En tips?
Of ie nou zo opdroogt of niet, dergelijk gedrag binnen een groep is natuurlijk wel n probleem. Vooral voor de kids die ‘de schuld’ krijgen.
DanGun schreef op 14-11-2021 om 10:20:
Of ie nou zo opdroogt of niet, dergelijk gedrag binnen een groep is natuurlijk wel n probleem. Vooral voor de kids die ‘de schuld’ krijgen.
Ik zou dat geen probleem noemen bij zo'n jong kind. Het is gewoon een van de dingen die hij nog te leren heeft en de andere kinderen kunnen er juist ook van leren. Die zien dat het niet leuk is voor een ander als je zo doet en bij goed voorbeeld leren ze ook hoe je daarmee om kan gaan.
Drietje schreef op 14-11-2021 om 13:50:
[..]
Ik zou dat geen probleem noemen bij zo'n jong kind. Het is gewoon een van de dingen die hij nog te leren heeft en de andere kinderen kunnen er juist ook van leren. Die zien dat het niet leuk is voor een ander als je zo doet en bij goed voorbeeld leren ze ook hoe je daarmee om kan gaan.
Ja of het kind zorgt er met zijn / haar / hen gedrag voor dat n ander kind, die misschien al heel onzeker is, alle lol in sporten verliest.
DanGun schreef op 14-11-2021 om 14:04:
[..]
Ja of het kind zorgt er met zijn / haar / hen gedrag voor dat n ander kind, die misschien al heel onzeker is, alle lol in sporten verliest.
Nou nou, het zijn geen sneeuwvlokjes hoor. Kinderen kunnen best wat hebben. En als één ander kind zoveel invloed heeft dan is er nog een hoop te leren. Er zullen wel vaker kinderen onaardig doen.
Drietje schreef op 14-11-2021 om 14:20:
[..]
Nou nou, het zijn geen sneeuwvlokjes hoor. Kinderen kunnen best wat hebben. En als één ander kind zoveel invloed heeft dan is er nog een hoop te leren. Er zullen wel vaker kinderen onaardig doen.
ik train / geef kleine kids les op een vechtsportschool. Ga jij het ff over sneeuwvlokjes hebben
DanGun schreef op 14-11-2021 om 14:23:
[..]
Jij begint zelf over kinderen die zo onzeker zijn dat ze alle lol in sport kwijtraken he. Als je kind zich zo laat beïnvloeden is wel een groter probleem dan een bazig kind.
Het kind is zes. Alle tijd dus nog om dingen te leren, en veel te jong om al een volwassen emotiemanagement te hebben.
Hij moet begrip hebben voor het onvermogen van andere teamgenootjes, maar voor zijn onvermogen is er geen begrip dus dat moet hard aangepakt worden en zo snel mogelijk afgeleerd? Dat lijkt me niet eerlijk.
En natuurlijk voel je je als moeder rot, maar daar moet je zelf mee leren dealen. Geloof me, er komen nog wel meer van zulke momenten 
. Als ik het jammer vond dat mijn kind niet een hoofdrol deed of zo, zeiden ze tegen mij: ga daar dan lekker zelf staan. En inderdaad, als je trots wil zijn op iets, moet je zelf de prestatie leveren en niet vinden dat je kind dat moet doen.
Hij zit op voetbal voor zijn plezier, het loopt niet altijd lekker, daar moet hij inderdaad mee om leren gaan maar dat hoeft niet volgende week af en hij hoeft niet perfect. Iets mag ook leuk zijn zonder dat hij hoeft te presteren (het gewenste gedrag vertonen is ook "presteren").
Die teamgenootjes die maar wat staan te dromen, krijgen die ook op hun kop? Of is dat wel prima gedrag? En hoe zouden die moeders zich voelen?
BlueFawn schreef op 14-11-2021 om 14:28:
[..]
Jij begint zelf over kinderen die zo onzeker zijn dat ze alle lol in sport kwijtraken he. Als je kind zich zo laat beïnvloeden is wel een groter probleem dan een bazig kind.
Jij weet t altijd zo goed voor een ander.
Nog een tip als je kind slecht tegen zijn/haar verlies kan: hier lieten we de winnaar altijd het spel opruimen. Die deed dat fluitend, genietend van zijn winst. De verliezer kon daar mooi een grapje over maken.
DanGun schreef op 14-11-2021 om 14:59:
[..]
Jij weet t altijd zo goed voor een ander.
Tja jij blijkbaar ook.
WendelmoedM schreef op 14-11-2021 om 14:39:
Het kind is zes. Alle tijd dus nog om dingen te leren, en veel te jong om al een volwassen emotiemanagement te hebben.
Hij moet begrip hebben voor het onvermogen van andere teamgenootjes, maar voor zijn onvermogen is er geen begrip dus dat moet hard aangepakt worden en zo snel mogelijk afgeleerd? Dat lijkt me niet eerlijk.
En natuurlijk voel je je als moeder rot, maar daar moet je zelf mee leren dealen. Geloof me, er komen nog wel meer van zulke momenten
Hij zit op voetbal voor zijn plezier, het loopt niet altijd lekker, daar moet hij inderdaad mee om leren gaan maar dat hoeft niet volgende week af en hij hoeft niet perfect. Iets mag ook leuk zijn zonder dat hij hoeft te presteren (het gewenste gedrag vertonen is ook "presteren").
Die teamgenootjes die maar wat staan te dromen, krijgen die ook op hun kop? Of is dat wel prima gedrag? En hoe zouden die moeders zich voelen?
Niemand zegt dat het kind hard moet worden aangepakt
Bedankt weer voor de reacties.
Dat ik zelf moet dealen met mijn gevoel schreef ik al eerder en is natuurlijk ook zo.
Het gaat daarbij vooral om de opmerkingen die hij kan maken bv 'waarom is ons team zo slecht'. Dat vind ik dan zo rot voor die anderen.
Ik verwacht niet dat hij volgende week alles kan relativeren en snap dat hij nog jong is. Maar het is zo vervelend dat hij zijn boosheid/ verdriet gedurende de wedstrijd(jes) niet meer kwijtraakt en maar blijft jammeren/mokken en ook de zin in de wedstrijd verliest.
Ik zou juist zo graag willen dat hij het voetbal ook gewoon leuk kan vinden zonder te presteren. Waarbij ik hem tegelijk ook niet de boodschap wil geven dat zijn gedrevenheid 'fout' is. Ik heb nog geen ander kind gezien de afgelopen weken bij wie de frustratie zo hoog oploopt als bij hem.
Saga schreef op 14-11-2021 om 15:16:
Ik zou juist zo graag willen dat hij het voetbal ook gewoon leuk kan vinden zonder te presteren. Waarbij ik hem tegelijk ook niet de boodschap wil geven dat zijn gedrevenheid 'fout' is. Ik heb nog geen ander kind gezien de afgelopen weken bij wie de frustratie zo hoog oploopt als bij hem.
Ik denk dat alle topvoetballers die nu rondlopen voetbal met 6 jaar 'niet gewoon leuk vonden' maar precies hetzelfde deden als jouw zoon. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw zoon een topvoetballer wordt en ook niet dat het goed is maar dat 'gewoon leuk vinden' zelden voorkomt bij kinderen die het spel gemiddeld beter doen en het uiteindelijk ver schoppen. Daarvoor heb je iets nodig wat er niet is bij 'gewoon leuk vinden'.
Suusje. schreef op 14-11-2021 om 17:20:
[..]
Ik denk dat alle topvoetballers die nu rondlopen voetbal met 6 jaar 'niet gewoon leuk vonden' maar precies hetzelfde deden als jouw zoon. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw zoon een topvoetballer wordt en ook niet dat het goed is maar dat 'gewoon leuk vinden' zelden voorkomt bij kinderen die het spel gemiddeld beter doen en het uiteindelijk ver schoppen. Daarvoor heb je iets nodig wat er niet is bij 'gewoon leuk vinden'.
Dank je wel.
Nee, dat competitieve hoort inderdaad wel bij hem en mag er wat mij betreft ook zijn. Maar ik wil maar zeggen dat wij als ouders vooral willen dat hij plezier beleeft aan het voetbal en dan het ons geen klap interesseert of zijn team wint of verliest. Omdat een paar reacties hier spreken over 'het gaat om het plezier en niet om het presteren'. Tja, dat is het hem nu net. Mijn zoon heeft vooral plezier als zijn teamgenoten net als hij hun best doen om te presteren. Hij moet dus leren omgaan met het ontwikkelingsniveau van de andere kinderen denk ik.
Hij heeft bv een kindje in het team die bij elke bal die hij raakt, blij het veld uit rent om tegen z'n moeder te zeggen dat hij de bal aangeraakt heeft. Ongeacht of die bal naar rechts, links naar voren of achter is gerold. Of een kindje dat zo staat de dromen dat hij niet door heeft dat de bal voor z'n voeten ligt of op dat moment staat te kletsen of staat te geinen met een ander kindje. Een kindje kan halverwege besluiten dat hij geen zin meer heeft en gaat langs de kant zitten. En vooral die situaties vind mijn zoon heel lastig. Nog meer dan het verliezen op zich denk ik. Wij als ouders zien gewoon een groepje jonge kinderen die beetje op een kluitje staan te ballen.
Ik geloof overigens niet dat we de nieuwe Ronaldo gefabriceerd hebben ofzo. Zo buitengewoon getalenteerd is hij niet. Maar hij wil wel echt een potje voetbal spelen.
Eigenlijk denk ik al nadenkende dat het probleem een stuk minder wordt als hij doorstroomt. Hij traint nu ook al mee met een hogere leeftijdscategorie en hij geeft in ieder geval aan dat heel leuk te vinden.
Dat op een kluitje staan daar heeft zelfs mijn oudste zoon zijn team nog wel eens last van (JO10) en ook daar staan ze nog wel eens te dromen of is de concentratie verre van goed. Maar ik zie wel al enorm verschil in bv gericht de bal wegtrappen ipv in het wilde weg, gericht toch je man opzoeken en luisteren naar de trainer tijdens de wedstrijden. Maar ze hebben allemaal plezier erin, ze doen het als team. Komt echt wel goed met je zoontje 😊
