Sport perikelen

Niet ontaard

Ik denk dat het juist goed is om haar andere dingen te laten zien. Zeker als ze dat zelf ook goed vindt.

Ik moest vroeger op pianoles omdat mijn twee oudere broers piano speelden. En ik wilde zo graag gitaarles. Ik heb niet een hekel gehad aan de pianolessen, maar het was niet míjn keuze, het was de keuze van mijn oudere broers en 'dus' ging ik dat ook doen.

Ik vind je dus juist allesbehalve ontaard als je haar ook andere sporten laat zien.

Ah, je wilt goedkeuring

Als jongste niet echt graag hockey speelt, is er niks mis mee haar een jaartje een andere sport uit te laten proberen toch?
Jongste (8) hier zou ook graag nog een tweede sport doen (naast ook nog muziek), op zich zou dat wel mogen want het is gewoon lekker een uurtje ontspanning, maar omdat ik voor mezelf veel stress en logistiek gedoe zie hou ik het lekker af.

Be careful what you wish for....

Straks blijkt je dochter nr 2 een turntalent. Gaat 3 keer per week trainen, waarvan 1 keer bij de regioselectie 2 steden verderop. En weet je hoelang turnwedstrijden duren??? hartstikke lang. Daar is hockey niks bij.

Niet om negatief te doen hoor....maar mijn kinderen zijn inmiddels 11/13/16, en ik weet nog hoe ik een jaar of 8 terug hetzelfde soort verzuchtingen slaakte als jij...nooit meer normaal eten, al dat logistieke gedoe, die wedstrijden, de aanslag op je weekend....

Enfin, we zijn 8 jaar verder, en ze worden steeds zelfstandiger, maar reken maar dat we zeker 3 keer per week gefaseerd eten wegens diverse trainingen, en dat minstens het halve jaar bol staat van allerlei wedstrijden en toernooien in de weekends. En ook als ze 16 zijn moet je nog rijden, en vinden ze het leuk als er af en toe iemand naast het veld staat te juichen. Om nog maar niet te spreken over vader, die inmiddels voorzitter is van een jeugdcommissie, en moeder die bij vlagen hulpcoach is.

Kortom....dat turnen in de straat lijkt me een topkeus (temeer daar je dochter geen hockeyfanaat lijkt en de club ook maar zozo is) maar ik zou een beetje oppassen met denken dat je op deze manier de zaken voorlopig echt in de hand het zoals jij het wilt...

Ingird

Eens met ingridt

Eens! Dat logistieke gerommel wordt alleen maar erger. Maar gelukkig worden ze ook zelfstandiger en kunnen ze zelf een tosti maken en een appel eten voor ze gaan trainen. En zelf op de fiets erheen. Dat scheelt al een hoop.
En verder zou ik vooral voor dat turnen gaan. Klinkt ideaal, zo in de straat!

Doen!

Gewoon doen als ze dat wil (de proeflessen dus!) en als ze er na de zomer echt op wil dan lijkt mij dat ideaal.

Overigens snap ik niet je logistieke probleem als ze beiden uit spelen op 1 dag, hebben jullie geen rijdiensten dan? Hier wordt in ieder geval rekening gehouden binnen de club met rijdiensten als je meer dan 1 kind op de club hebt en anders kun je natuurlijk altijd ruilen.

Roflol ingridt

Inderdaad be careful what you wish for... voor je het weet eindig je jaren later in een logistieke nachtmerry, waar je nooit van had kunnen dromen.
Ik hoor het me nog zeggen tegen mijn vriendin: "Ik ben blij dat mijn kinderen niet op voetbal zitten. Drie keer in de week trainen en dan ook nog al die wedstrijden. Nee, hoor die van mij blijven lekker zwemmen, dat is veel handiger, anders trekken we het logistiek niet..."
En inderdaad ik hàd het fantastisch goed voor elkaar. Twee keer in de week 40 minuten zwemmen waarbij alle vier de kinderen op dezelfde tijd in het zelfde bad terecht konden. Iedere baan had een ander niveau.
Maarja, toen bleek daar één zwemtalent tussen te zitten en daar begon de geweldige logistieke planning al wat te kraken. Maar als nietsvermoedende ouders hadden we geen idee wat dat allemaal te weeg zou brengen, want het begint allemaal heel geleidelijk. Een training meer, langzamerhand wat meer wedstrijdjes, die ook langzamerhand steeds wat verder weg blijken te zijn naarmate het kind verder komt.
En nu slechts 3 jaar verder is het een complete logistieke puinhoop geworden. Inmiddels zwemmen er 3 kinderen in de selectie. Zitten we 6 middagen per week in het zwembad voor de trainingen, waarvan drie tot 21.00 uur. De zevende dag vertoefen we dan in een één of ander zwembad op zo'n 1-2 uur rijden afstand voor een wedstrijd. Sterker nog het komt geregeld voor dat manlief 's ochtends met 1 of 2 kinderen op pad moet en ik 's middags met een andere naar een andere evenement.

De oudste zwemmer begon het ondertussen wat minder leuk te vinden en vroeg dus of hij op een andere sport mocht. De keus viel op schermen. Leuk en handig, dachten we nog, want dat is in de sporthal pal naast het zwembad en ook nog op de tijden dat de anderen trainen. Wel gaf hij het zwemmen niet gelijk op, omdat het schermen wellicht toch minder leuk zou zijn en hij anders niet weer terug naar zwemmen zou kunnen. Zuslief besloot na een keertje kijken dat zij dat ook wel wilde en dus hebben we nu twee kinderen op schermen en drie op wedstrijdzwemmen en proberen we onszelf nog wijs te maken dat het alleen om een overgangsfase gaat. We zijn 4 keer in de week pas om 21.00 uur thuis, hebben we op Pasen en Kerst na geen enkel weekend meer vrij en kunnen we ondertussen wel een taxiservice beginnen, omdat we over het hele land kinderen naar wedstrijden moeten begeleiden.
Als ik een ander stel ouders zo bezig zou zien zou ik geheid concluderen dat knotsknettergek zijn. En dat zijn we natuurlijk ook. Maarja, het is wel leuk. Man neemt ondertussen als vrijwilliger af en toe de tijden bij wedstrijden op en zag ik daar net niet op de website een cursus voor wedstrijdcoach?
Dus, ja ik zou zeker je jongste turnen laten proberen als dat haar leuk lijkt en over een aantal jaren kom je hier dan posten in welke logistiek je verzeilt bent geraakt

Ps ingridt

Je zou je eigen draadje van precies 9 jaar terug, toen je voor je oudste een sport zocht, weer eens moeten lezen. Het is absoluut een serieus draadje, maar het wordt hilarisch met de kennis van nu over hoe dingen dan lopen.

Ja primavera, precies, dat bedoelde ik

Bloedserieus, dacht ik dat ik echt in de hand had hoe onze weekends en avondmaaltijdroutines als gezin er uit zouden zien in 'the years to come'.

Hahahahahaha!

Wat kan een mens het mis hebben...

Maar een positieve noot: het is veel minder erg dan ik dacht. eigenlijk reuze gezellig. En je wordt echt steeds beter in creatief, opwarmbaar of gefaseerd te serveren avondmaaltijden. echt.

Tja lastig

ik denk dat ik het gewoon zou bespreken, oa van de kosten en de tijd. Dit is een hele goede reden waarom ik mijn kinderen niet op sporten doe waarop ze zaterdag of zondag wedstrijden spelen lijkt me vreselijk, hele weekend naar de filisteinen

Bertje

Van 1 of 2 wedstrijdjes je hele weekend naar de filistijnen?

Vaak wordt het hier wel gecombineerd, gaat de een boodschappen doen en de ander naar de wedstrijd. Van boodschappen doen gaat ook mijn hele weekend niet naar de filistijnen hoor

Bertje

'.. waarom ik mijn kinderen niet op sporten doe waarop ze zaterdag of zondag wedstrijden spelen".
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar hebben die daar zelf dan helemaal niets in te kiezen?

Hier gelukkig ook vrije weekenden

Ik voel dat wel hetzelfde als Bertje. Wij hebben sporten met verplicht deelnemen aan wedstrijden ook nooit gestimuleerd met als resultaat dat de kinderen daar ook (toevallig?) nooit voor kozen. Tot een jaar of 9-10 was dat makkelijk, daarna kozen ze voor meer individuele sporten. Turnen(1 keer per jr wedstrijd), Basketbal(tot competitieleeftijd),paardrijden(1 keer per jaar wedstrijd), Kickboksen(geen verplichte wedstrijden). Zwemmen(geen verplichte wedstrijden).
Onze weekenden zijn ons ook heilig voor ons als gezin samen, gelukkig denken we daar allevijf hetzelfde over.
.

Ja...

Ik snap het wel hoor, het is toch heerlijk om wakker te worden zonder weer iets te moeten..

Armoi

Dan heb je vast nog hele kleine kinderen. Als ze wat ouder zijn krijgen ze echt ook aan andere dingen behoefte dan alleen aan 'samen zijn met het gezin'. Bovendien: je kunt ook samen met het gezin naar een sportwedstrijd. Is ook reuze gezellig!
Ik vind het trouwens een beetje eng klinken als je mede namens je kinderen zegt: "wij denken daar zus of zo over". Hopelijk is het niet zoals het klinkt en krijgen je kinderen 'in het echt' wel ruimte om een eigen mening te hebben, ook al wijkt die af van de jouwe...

Anders gezellig

Heerlijk ja, geen verplichtingen zodat we als gezin iets leuks kunnen gaan doen.
Nee, dat reuze gezellig met het gezin naar de sportwedstrijd hebben wij zo nooit gezien. De vraag is wel eens gesteld met paardrijden omdat dat ook altijd zo gezellig was om met een groep de halve dag op zo'n terrein te verblijven maar ik denk dat wij een ander soort gezelligheid ervaren. Boodschappen worden trouwens ook op doordeweekse avondgedaan zodat dat in het weekend niet hoeft.
Kinderen zijn net niet meer klein 11-16-18 maar spreken op zondag. toch meestal niet af met vrienden. Zaterdagavond is stapavond voor de oudsten. En zoals ik al schreef denken zij er ook zo over dus ik zie niet in wat daar eng aan is

Nou

Ik ben ook geen fan van sporten met verplichte competitie deelname. Ik vind het erg fijn om het weekend vrij te hebben.
Nu hebben sommige kinderen hier wel teamsporten met wedstrijden en dergelijke gedaan & dat vind ik dan allemaal wel best maar eigenlijk als ik eerlijk ben liever niet.
Geen van mijn kinderen is een dusdanig sportalent en heeft genoeg discipline in de sport dat er echt een olympische toekomst in zit.
Als ik dan dus het hele weekend op het sportveld door moet brengen dan komt wel de vraag op of het dit nu waard is.
Ik heb nooit gezegd dat het niet mag maar ik heb ook nooit actief aangemoedigd dat ze deelnemen aan een competitie.
Teamsporten zijn wat dat betreft het ergst. Bij individuele sporten is deelname (buiten de selectie om) vaak meer een keuze.
Ik heb wel een aantal seizoenen meegemaakt met competitie (voetbal, honkbal, basketbal) en nee echt leuk vond ik het niet.
Natuurlijk hoef je als ouder niet elk weekend mee (lang leve het carpoolen) maar je moet er wel rekening mee houden dat kind op tijd klaar staat (en vaak ook nog heel vroeg) en op de club komt dus echt relaxed is het niet.
Op dit moment doet geen van mijn jongeere kinderen een competitie sport dus het weekend zijn we bijna helemaal vrij (behalve ik want ik werk tegenwoordig meestal de zaterdagmorgen) Mijn dochter heeft wel een activiteit maar daar gaat ze zelfstandig heen en als ze een keer niet komt dan is het ook niet erg want geen teamsport.

Picasso

Zeker mee eens, mijn dochter heeft jaren geturnd, was geen hoogvlieger maar deed wel mee aan de wedstrijden, drie keer per jaar. Sporten is gezond en alleen al daarom de moeite waard vind ik.

Vrije weekenden? wat zijn dat?

Wij hebben de laatste 3 jaren hele schaarse vrije weekenden door de tenniswedstrijden van ons kind. We hebben gelukkig maar een kind en kunnen dus alle aandacht geven die kind en sport willen. We coachen het team. Staan achter de bar bij de club. Gaan bij verre wedstrijden nog wel eens de avond ervoor ernaartoe en slapen dan in een hotel. Over een paar jaar kan het voorbij zijn. Of niet. Voorlopig hebben wij een extended werkweek, en vinden het alledrie nog leuk ook.
Wanneer je meer kinderen hebt, vind ik het niet meer dan logisch dat je een middenweg probeert te vinden in praktisch haalbaar, en wat wil mijn kind-eren. Persoonlijk vind ik wel dat ieder kind "moet sporten" omdat ik denk dat het gezond is voor een kind te bewegen, en samen met anderen kinderen leert om te gaan. Maar dat is een andere discussie die ik hier niet doorheen wil gooien.

Druk

Ik vind dat knap, zo'n toewijding en dan ook nog met veel plezier. Natuurlijk zou ik het ook doen als kinderen dat graag wilden maar ik ben nog wel zo egoistisch dat ik blij ben dat de kinderen die ambitie niet hebben.

Jee..ik heb die vrije weekenden echt nodig, ben je niet doodop na zo'n druk schema?

Hier omgekeerd

Hier zijn het mijn man en ik die wedstrijden hebben en de kinderen moeten verplicht mee. Er komen nu twee volle weekenden aan. Ik zie dat als ontspanning uiteraard, al is het inspanning
En alle weekenddingen zoals de boodschappen en gymles kunnen we meestal nog gewoon doen hoor, al zijn we 6 uur van huis.

Stressvol

Sporten is misschien gezond voor de kinderen, maar voor mij is het een bijzonder stressvol gebeuren. Op woensdag sta ik al te koken voor de donderdag en vrijdag en op zondag voor de maandag en de dinsdag, omdat de oncourante trainingstijden per definitie nooit aansluiten op onze werktijden en anders iemand zou moeten grijpen naar een van de drie P's. Zaterdags gaat om half 7 de wekker en is het zaak drie kinderen op tijd de deur uit te krijgen. Langs de lijn sta ik altijd enorm mee te leven, vind het superspannend en sta met geknepen billen af te wachten of de wedstrijd naar wens verloopt. Logistiek zijn drie wedstrijden op een dag een uitdaging, zeker als daarnaast ook nog boodschappen e.d. moeten worden gedaan.
Mijn ervaring is trouwens niet dat het uitmaakt waar je kind sport, maar eerder hoeveel kinderen er sporten. 3 sportende kinderen zorgen hier over het algemeen voor gekkenhuis.

Logistiek

Het is met name de logistieke puzzel in het weekend wat ik niet zo prettig vind. De hele week ben ik al bezig met nadenken over wat/waar/wie en hoe en het weekend zou ik eigenlijk ongepland zo veel mogelijk willen doorbrengen.
Bij sporten in het weekend moet je dus weer rekening houden met alle logistieke factoren.
Gelukkig hoef je als ouder natuurlijk niet bij de wedstrijd aanwezig te zijn maar je moet er toch voor zorgen dat het kind op tijd gebracht en opgehaald wordt dus je zit toch niet echt rustig.
Ik heb nooit nee gezegd als ze perse iets willen met wedstrijden/bijeenkomsten op zaterdag maar liever niet iets wat al te veel verplichtingen heeft.
Een paar uurtjes scouting op zaterdagmiddag is weer wat anders dan een voetbal wedstrijd op zaterdagochtend. Bij het eerste kan je makkelijker even afzeggen en bovendien heb je niet dat gerommel met verschillende locaties en af en toe met de carpool mee te moeten doen.

Waarom wel 1 op sport?

Ik heb 4 kinderen en 3 op sport. Ik probeer alle mogelijkheden op elkaar af te stemmen. Ik vind dat ik geen van de kinderen kan ontnemen dat ze hun sport doen. De sport die ze zelf willen en wat bij hen past.

Tuurlijk kijk je naar wat haalbaar is, dat hoort erbij en met een beetje creativiteit is het vaak wel te doen. Ik heb 1 kind die 4 middagen 2 uur traint. Ongeveer 9x per jaar wedstrijden heeft, soms 2 extra bij plaatsingen. De 2e heeft 2x per week een uur trainen en per maand een toernooitje. Nummer 3 1 uurtje sport in de week tot nu toe. De jongste sport nog niet maar zal als ze een jaar of 4 is ook wel willen denk ik.

En ik ben wel eens vaak taxi maar het is iedere week gelijk. Er eet wel eens iemand later. Kwestie van plannen.

Ik snap wel dat je daar allemaal een eigen keus in maakt, niet iedereen lukt het om het te organiseren en met werk e.d. Maar vind het zo sneu voor de kinderen die na nummer 1 komen.....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Bij ons

Wij hebben ook 4 kinderen, waarvan er 2 op voetbal zitten. De 1 heeft 2 keer in de week trainen en de andere nu nog 1 keer, volgend jaar 2 keer. En bijna elke zaterdag hebben ze een wedstrijd, waar mogelijk is gaan we kijken, man bij de 1, ik bij de ander. De derde heeft op zaterdag zwemles, dat is meestal na de voetbalwedstrijden. Jongste is voorlopig nog te jong voor sport, maar die gaat wel mee naar de wedstrijden en soms naar zwemles, vaak zijn er meer jonge kinderen om mee te spelen. De zaterdag is altijd rommelig en vol, maar dat is nu eenmaal zo. Ze ontmoedigen een bepaalde sport te doen om een vrij weekend te hebben vind ik wat te ver gaan, zolang het binnen onze grenzen mogelijk is mogen ze de sport doen die ze willen. Wij willen op zondag geen sport-en andere vaste verplichtingen hebben, zodat we dan echt onze eigen plannen kunnen maken.

Verstuurd met de Ouders Online iPad app.

Juist leuk

Hier de oudste op volleybal en zwemmen. Alleen volleybal in competitie verband. Ze kan er zelf heen , dus alleen met uitwedstrijden af en toe rijden. En als ze thuis speelt vind ik het heel leuk om even te gaan kijken op zaterdagmiddag.
De jongate hockeyt fanatiek, 2 maal per week trainen. In de winter moeten we haar brengen, is 10 km fietsen en dat mag niet in het donker van mij. Maar vanaf de zomertijd fietst ze met een groepje. Kost haar tijd, maar ik heb er geen last van. Ook hier op elke zaterdag een wedstrjd, winterstop van eind novembee tot maart.
Ik vind het in het voorjaar juist erg leuk om buiten op het hockeyveld te genieten van het weer en de enthousiastelingen met de sticks. Blijkbaar heb ik minder behoefte aan tijd alleen voor mij of mijn gezin op zaterdag. Ik kan mijn 13 en 16 jarige ook niet binnen houden voor gezellige familiedingen op zaterdag, Ze hebben hun eigen bezigheden, ook na de sport.
Zondag is wel wat meer voor gezin. Maar ook dat wordt al veel minder met vriendjes en logeren bij vriendinnen of vriendinnen hier na een avondje stappen.

Ambitie?

Ik zie hier het woord ambitie vallen in combinatie met sport bij kinderen? Sport is gewoon voor de ontspanning en de leukigheid. M.i. hoort een sport bij het leven van een kind. Sommige kinderen hebben veel aanleg, dan komt de ambitie pas in zicht (en dan is sport niet meer 'alleen voor de leuk'), sommige kinderen vinden echt geen enkele sport leuk, ja dat kan allemaal.
Onze zaterdag is ook geheel gevuld met sport en ik vind het heerlijk, ik probeer zoveel mogelijk wedstrijden van de kinderen te volgen. Het is ook een vorm van 'bezig zijn met het gezin', alleen ben je dan niet compleet als gezin. Daar is bij ons dan weer de zondag voor. Daarnaast is het vaak ook gezellig met de andere ouders (vind ik).
Maar goed, ambitie, dáár heeft het dus niets mee te maken!