Stiefbroertjes 6 en 12
Ik heb een eigen zoon van 6 en een stiefzoon van 12, we zijn nu 2,5 jaar een samengesteld gezin (met de moeder van mijn stiefzoon).
Ik zie vaak gedrag van kinderen naar elkaar toe waar ik niet zo goed weet hoe mee om te gaan. Misschien zijn er ouders die hier ook ervaring mee hebben of hun mening kunnen geven.
Mijn zoon zegt vaker iets en dan wordt door mijn stiefzoon op een plagerige manier gezegd dat dat niet klopt. Dit leid tot een over en weer discussie en er worden door mijn stiefzoon allemaal gekke fantasie argumenten gebruikt om zijn gelijk te halen.
Ik heb daar een beetje een oneerlijk gevoel bij omdat mijn zoon een stuk jonger is en er wordt bij veel dingen die hij zegt een discussie gevoerd op een plagerige manier.
Bijvoorbeeld als ze een wedstrijdje doen en mijn zoon wint wordt er gezegd dat is niet geldig want jij speelde het spel niet goed. Ik heb dan zoiets van je bent dubbel zo oud gun je stiefbroertje gewoon een keer wat.
Het escaleert nooit in een ruzie maar ik vind het sneu dat mijn zoon nooit een keer gewoon zijn gelijk krijgt maar altijd moet discussiëren op een niveau van een 12 jarige.
Gewoon zeggen
Als je stiefzoon je zoon in de maling neemt zeg je dat gewoon: he zoon, je wordt in de maling genomen en wel zo. En je grijpt in als stiefzoon de regels gaat veranderen als zoon wint. Je benoemt dat het onsportief is van zo'n grote vent dat hij niet tegen zijn verlies kan en de winst door fraude, het veranderen van de regels tijdens het spel, naar zich toe te halen.
En zeg het ook gewoon: gun zon jonger broertje wat, hij kijkt tegen je op je bent zijn grote broer. Geef het goede voorbeeld en laat goed gedrag zien, geen slecht gedrag wat je nu doet.
En verder is het een vorm van uitdagen die soms ook een beetje bij kinderen hoort en waar ze van leren om zich te verweren. Als ze dat dan maar leren, en daarvoor houd jij daar zicht op.
Grootte/leeftijd doet niet ter zake
'Je benoemt dat het onsportief is van zo'n grote vent dat hij niet tegen zijn verlies kan en de winst door fraude, het veranderen van de regels tijdens het spel, naar zich toe te halen.
En zeg het ook gewoon: gun zon jonger broertje wat, hij kijkt tegen je op je bent zijn grote broer. Geef het goede voorbeeld en laat goed gedrag zien, geen slecht gedrag wat je nu doet.'
Ik heb bij mijn kinderen nooit de troef 'jij bent groter/ouder/wijzer gespeeld. Dat zou ik ook in dit geval niet doen.
Ouder of jonger, de regels van een spel veranderen tijdens het spel of na afloop is niet goed, heeft niets met leeftijd te maken. En er hoeft niets 'gegund' te worden; het jongere broertje had gewoon gewonnen. Punt..
En ook grote venten kunnen soms niet tegen hun verlies, daar hangt ook geen leeftijd aan.
Dus, ik zou zeker benoemen dat het gedrag niet goed is/niet deugd, maar daar geen leeftijd bij halen. Gewoon zeggen dat je het onplezierig gedrag vind.
Wat je ook nog zou kunnen doen is op een rustig moment met de oudste bespreken wat je waarneemt, die gekke fantasie-argumenten. En dat je dat niet fijn vind omdat de jongere broer dan mogelijk rare verhalen voor waar aanneemt. En misschien kun je achterhalen waarom de oudste dat doet? Is hij soms jaloers, wil hij laten zien dat hij beter is? Wil hij niet verliezen? Misschien kun je hem helpen.
Jaloezie
Bedenk ook dat, ondanks dat jullie al een tijd samenwonen, het erg 'oneerlijk' kan voelen voor je stiefzoon om de aandacht te verdelen. Eerst had hij mama voor zichzelf, nu is er een stiefvader en een stiefbroertje waar hij misschien wel superdol op is, maar ook best een beetje jaloers dat de aandacht verdeeld moet worden. Je zoontje is een stuk jonger, dus krijgt waarschijnlijk meer aandacht in de zin van dat hij nog meer hulp nodig heeft met dingen. En dan wint hij ook nog eens een wedstrijdje of staat je stiefzoon op het punt een argument te verliezen van een 6 jarig jongetje.
Probeer hier begrip voor te tonen, je stiefzoon mag best zijn gedrag wat aanpassen, maar het is niet geheel onnatuurlijk gedrag. Praat er inderdaad eens op een rustig moment over.
Heeft je zoon hier ook last van?
Of heb jij er alleen maar last van?
Als het alleen om jou gaat, zou ik niets doen.
Doe gewoon een stapje terug.
Het zou ook nog kunnen dat de oudste jou probeert uit te dagen.
Nog meer reden om een stapje terug te doen.
Als je zoon er wel last van heeft (zichtbaar, hij praat er met jou over), dan zie tips vorige reacties.
