Verjaardagspartijtje niet afgezegd
Ik ben vandaag door de, nogal boze, juf aangesproken op dat mijn dochter een verjaardagsuitnodiging in haar laatje had liggen en dat de verjaardag al is geweest. Hierop antwoordde ik dat mij helemaal niks bekend was van deze verjaardag, evenals dat ik niet eens wist dat de jarige mijn dochter leuk genoeg vond om uit te nodigen. Voor zover mij bekend hebben zij geen enkele relatie met elkaar behalve dat ze klasgenootjes zijn. Mijn dochter zei vanmiddag dat ze geen zin had om naar het verjaardagsfeestje te gaan en daarom de uitnodiging niet naar huis had genomen.
Enfin, ik leg wat de juf tegen mij zegt gewoon naast mij neer. Maar ik vrees nu wel dat de ouders van het kind dat al jarig is geweest mij aan gaan spreken. En hier op de school zitten nogal veel kinderen met vurige ouders.
Hoe kan ik het beste hierop reageren als dit gebeurt?
Ik zou je kind sorry laten zeggen. Je schrijft in een ander topic dat ze elf is. Oud genoeg om zelf dit soort dingen te regelen.
Het is gewoon niet netjes om zonder afmelding niet te komen. Als je om welke reden dan ook niet kan of wil gaan, dan ga je niet maar meld je je wel af.
MamaE schreef op 25-03-2022 om 21:07:
Ik zou je kind sorry laten zeggen. Je schrijft in een ander topic dat ze elf is. Oud genoeg om zelf dit soort dingen te regelen.
Het is gewoon niet netjes om zonder afmelding niet te komen. Als je om welke reden dan ook niet kan of wil gaan, dan ga je niet maar meld je je wel af.
Dit vind ik ook. Als 11-jarige is het belangrijk dit soort dingen te leren. Desnoods verzin je een smoesje maar gewoon niet opdagen is niet netjes. Ik zou overigens ook nog een kleinigheidje voor de jarige kopen en tegen de ouders uitleggen dat er iets mis is gegaan met de uitnodiging en even vragen of ze een leuke dag hebben gehad. Niet te groot maken maar ik zou wel even zelf de eerste stap zetten en ook met dochter in gesprek dat ze niet naar een feestje hoeft als ze niet wil maar zich dan wel even af moet melden.
clivia53 schreef op 25-03-2022 om 20:20:
Ik zou ook sorry zeggen
En misschien dochter toch leren dat je ook wel eens iets tegen je zin moet doen
De kinderen zijn blijkbaar “alleen” klasgenoten, waarom zou ze daar naar toe moeten?
Uit fatsoen
Je word uitgenodigd
Om een ander te plezieren
Omdat het niet altijd om jou draait
maar misschien is het achterhaald
Dat kan
Ik heb inmiddels 3 volwassen kinderen
Die wel eens zin moesten maken
clivia53 schreef op 25-03-2022 om 22:48:
maar misschien is het achterhaald
Dat kan
Ik heb inmiddels 3 volwassen kinderen
Die wel eens zin moesten maken
Ik snap je wel. Ik heb een kennis van 30, die wil niet met collega’s mee lunchen want dat vind ze niet leuk. En die gaat ook gerust niet naar begrafenissen of bruiloften als ze er geen zin in heeft. Ik ben ook meer opgevoed met “dan maak je maar zin”. Maar bij een kind op de basisschool snap ik nog wel enigszins dat het niet altijd zo werkt. Het ligt ook een beetje aan het kind zelf lijkt me.
Als je een uitnodiging krijgt waar je geen zin in hebt, is de uitnodiging negeren niet de manier om met zoiets om te gaan. Dat weet iemand van 11 best.
Hoe zou ze het vinden als een ander zo met haar zou omgaan? Negeren is nog vervelender dan een smoes verzinnen.
Leermomentje. Er komen nog heel wat zaken op haar pad waar ze misschien geen zin in heeft en die er wel bij horen in het leven. Een kinderfeestje waarvoor de hele klas is uitgenodigd ( was dat zo?) hoort daar wellicht niet bij, maar oké is deze gang van zaken niet. Hoort bij de opvoeding om uit te zoeken hoe je zoiets aanpakt. Als een ouder dat niet doet, snap ik dat de juf het doet. Net als bij aanpakken van pesters en meelopers.
Madamecannibale schreef op 25-03-2022 om 23:04:
[..]
Ik snap je wel. Ik heb een kennis van 30, die wil niet met collega’s mee lunchen want dat vind ze niet leuk. En die gaat ook gerust niet naar begrafenissen of bruiloften als ze er geen zin in heeft. Ik ben ook meer opgevoed met “dan maak je maar zin”. Maar bij een kind op de basisschool snap ik nog wel enigszins dat het niet altijd zo werkt. Het ligt ook een beetje aan het kind zelf lijkt me.
Er zijn ook mensen met sociale angst, ongemak waar ze niet overheen kunnen stappen. Dat gaat verder dan ‘niet leuk’ - en het maakt contacten lastig.
Een begrafenis is niemand zijn hobby. Toch hoort het er bij als je betrokken genoeg bent bij die persoon. En op je werk moet je soms dingen doen waar je geen zin in hebt. En thuis. Stofzuigen, de was en de strijk bijvoorbeeld.
Een feestje zou ik niet verplichten als mijn kind verder niet bevriend is met de jarige. Bij goede vrienden en vriendinnen hoort het er wel bij. En als je hebt besloten dat je gaat en je hebt een cadeautje gekocht kom je niet de dag zelf aan met 'nah ik ga toch liever met x afspreken of dit of dat doen'.
Maar als je niet gaat, dan meld je je af. Dat heet fatsoen. Ik zou hier behoorlijk pissig over zijn naar mijn kind toe. Hoe zou ze het vinden als anderen zo met haar omgingen?
Madamecannibale schreef op 25-03-2022 om 23:04:
[..]
Ik snap je wel. Ik heb een kennis van 30, die wil niet met collega’s mee lunchen want dat vind ze niet leuk. En die gaat ook gerust niet naar begrafenissen of bruiloften als ze er geen zin in heeft. Ik ben ook meer opgevoed met “dan maak je maar zin”. Maar bij een kind op de basisschool snap ik nog wel enigszins dat het niet altijd zo werkt. Het ligt ook een beetje aan het kind zelf lijkt me.
Ik vind het altijd heel mooi juist als mensen voor zichzelf kiezen en dat kalm uitdragen. Ben er ook wel wat jaloers op soms, ik ‘maak altijd zin’, ook als dat helemaal niet goed voor me is. (Maar ik blijf leren
Verder snap ik ook niet zo goed waarom je er last van zou hebben als je collega niet met je luncht of die kennis niet met tegenzin naar je feestje komt. Ik heb veel liever alleen maar mensen op mijn feest die er op dat moment ook echt willen zijn. Een feestje tegen je zin in vind ik echt enorm tegenstrijdig.
Ik ben werkelijk verbaasd dat mensen het fatsoenlijk vinden als een 11-jarige opzettelijk een feestje skipt zonder zich af te melden. Ik voed mijn kinderen toch anders op. Dat betekent niet dat je dingen tegen je zin moet doen, maar wel dat je respectvol met anderen moet omgaan.
Pinokkio schreef op 25-03-2022 om 23:12:
[..]
Ik vind het altijd heel mooi juist als mensen voor zichzelf kiezen en dat kalm uitdragen. Ben er ook wel wat jaloers op soms, ik ‘maak altijd zin’, ook als dat helemaal niet goed voor me is. (Maar ik blijf leren
Verder snap ik ook niet zo goed waarom je er last van zou hebben als je collega niet met je luncht of die kennis niet met tegenzin naar je feestje komt. Ik heb veel liever alleen maar mensen op mijn feest die er op dat moment ook echt willen zijn. Een feestje tegen je zin in vind ik echt enorm tegenstrijdig.
Een feestje tegen je zin in zou ik tegenwoordig ook niet meer doen, en zou ik ook niet verplichten bij een kind.
Maar als al je collega’s samen lunchen en jij als enige niet meedoet, omdat je er geen behoefte aan hebt, dan mis je toch een stuk van de sociale interactie. Sociaal wenselijk gedrag vertonen hoeft niet te betekenen dat je voorbij gaat aan je eigen behoeftes. Ik vind “voor jezelf kiezen” vaak zo tegenstrijdig. Net alsof je niet voor jezelf kiest of voor jezelf opkomt als je soms iets doet vanuit sociaal wenselijk oogpunt. En in het geval van het feestje van TO is het ook niet zo vriendelijk om maar helemaal niets te laten horen. Ook al kan ik me helemaal voorstellen dat dat als kind de meest gemakkelijke optie is.
Niet goed van kind, zo moet het niet dus een uitleg/preek is op z'n plek.
Even kort excuses 'sorry dat X er niet was en niet afgemeldt heeft, uitnodiging was helemaal niet thuis aangekomen'.
Andersom zou ik er als jarige (of ouders van jarige) niet op vertrouwen dat iedereen komt als je niks hoort. Dus het 'er zijn misschien wel kosten gemaakt' zou ik me niet al te veel van aantrekken. Het kan en dat is dan erg vervelend. Maar ik zou voor ik kosten zou gaan maken voor kinderen op een feestje wel willen weten of ze komen, naast 'de uitnodiging vergeten want geen zin' zijn er namelijk nog tal van logischer redenen om niet te kunnen, dus ik vraag altijd te laten weten of ze komen, dus niet alleen een nee als ze niet komen maar ook een ja als ze wel komen. Als er dan eentje mist en je gaat bijv. toegangskaartjes kopen dan vraag ik het even na (of laat het kind navragen).
Ik zou kind niet verplichten naar een feestje te gaan waar het geen zin in heeft. Wel hoor je je netjes af te melden. Om de jarige niet te kwetsen ('ik heb geen zin') kan dat best zonder reden 'bedankt voor je uitnodiging, maar ik zeg af'.
Pinokkio schreef op 25-03-2022 om 23:12:
[..]
[...]
Ik heb veel liever alleen maar mensen op mijn feest die er op dat moment ook echt willen zijn. [...]
Ja, dat! Echt niet leuk als je jarig bent en er zit iemand continu verveeld te doen op je feestje. Blijf alsjeblieft thuis!
