Vermoeden ADD bij dochter en nu?

Als ze er voor open staat, leren schaken, dat helpt de concentratie te oefenen. Ik dacht eerst dat je dat iemand dat alleen kan als-ie zich goed kan concentreren, maar als je het leuk vindt, is het juist een manier om concentratie en planning te oefenen en ontwikkelen.

SuzyQFive schreef op 09-09-2025 om 18:27:

Als je kind HB is zijn er veel overlappende kenmerken met ADD dus een diagnose AD(H)D zou ik iets voorzichtiger mee zijn.

Een dochter, zoon en ik zijn ook UHB. HB’ers ontwikkelen zich vaak eenzijdig waardoor andere vlakken minder ontwikkeld blijven.
Zeker bij een pienter kind kan het lijken alsof er weinig concentratie is, terwijl het kind allang heeft gesnapt wat de bedoeling is en de rest dus niet meer hoeft te horen. Of de uitdaging ontbreekt enz.
En omdat ze pienter zijn ze in bepaalde dingen verder ontwikkeld en lijken dingen die passend voor de leeftijd zijn onderontwikkeld, terwijl dit niet zo is.
Mijn dochter sloeg een klas over en kreeg steeds commentaar van de leerkracht in groep 3 dat haar handschrift zo slecht was. Sja, meiske was echt nèt 5.
In ieder geval, als je daar meer over wil lezen: even via google zoeken naar misdiagnoses bij hoogbegaafdheid. Dan vind je wel een aantal boeken daarover.
Overigens: ritalin werkt ook voor mensen met ASS of anderzijds een brein dat onder neurodiversiteit valt en veel studenten gebruiken ze als uppers.

Ik dacht ook dat mijn zoon HB was, zo ontzettend pienter was hij. Maar ook paste hij later in het plaatje ADD voor zover ik dat zelf kon beoordelen. Toen hij op zijn 16e voor diagnostiek ging, bleek het dus ASS te zijn met een gemiddeld IQ. Maar als hij meer tijd had gehad, dan had hij hoger gescoord op de testvragen. Alleen is de IQ test gebaseerd op, zoals ik het maar noem, praktische, functionele intelligentie (zeg maar: de output binnen een bepaalde tijd) En omdat zoon traag functioneert is het IQ functioneel gezien gemiddeld. Ondertussen doet hij dit jaar wel examen Gymnasium…met heel veel moeite qua overzicht, planning, aanpak enz. En nog steeds moeite met dagelijkse verzorging en dergelijke.

Kaaaaaaaatje schreef op 09-09-2025 om 19:32:

@Suzy, ik weet dat er inderdaad ook best wat overlap in zit, daarom wilde ik me ook wat verder verdiepen in wat het precies inhoud. Had misschien gelijk moeten zeggen dat ze HB is, want dat maakt nogal uit.

@Kaassoufle, ze is getest en er kwam een IQ uit van 145 dus dat HB is ze. Voor je zoon met een gemiddeld IQ is het atheneum best een uitdaging (tenminste als je met gemiddeld rond de 100 bedoelt), je hoort veel dat het er bij een IQ test niet uitkomt, als er andere dingen spelen. Je kunt niet overpresteren, maar zeker wel onderpresteren.

Ze zit in een speciale klas voor HB-ers en daar is in groep 3 en 4 wel aandacht voor dit soort dingen, wil het dus ook gaan bespreken met de docent. Maar daarom wil ik me dus ook een beetje verdiepen in wat het wel of niet zou kunnen zijn.

Gemiddeld IQ betekent inderdaad 100.

Maar ik wilde er eigenlijk mee zeggen dat iemand ondanks HB, met ASS dusdanige belemmeringen kan hebben dat het er in de loop van de tijd (waarin het steeds meer aankomt op overzicht houden in voor een ASS-er onmetelijk vage en ruime, opdrachten, op planning, op communicatie in teamverband etc.) niet meer uitkomt. Omdat het verdere onderwijs steeds ingewikkelder wordt voor iemand met ASS (in ieder geval voor mijn zoon) vanwege de hogere verwachtingen en verantwoordelijkheden. Ik vermoed dat mijn zoon bij een vroegere IQ-test hoger zou hebben gescoord, passend bij de ontwikkelingsleeftijd van dat moment.

Er is gelukkig wel hulp vanuit school, en ook op de universiteit waar hij hierna naar toe wil is er begeleiding beschikbaar bij de diverse uitdagingen.

Hier ook een combinatie van ADHD en een wat hoger IQ. Dat maakte dat bij onze kinderen juist veel kenmerken van de ADHD aanvankelijk op de hogere begaafdheid werden geprojecteerd. Pas toen er echt geleerd moest worden (tentamens op de uni) kwam eruit dat het om ADHD ging. Achteraf was het misschien toch makkelijker voor ze geweest als ze eerder gediagnosticeerd zouden zijn. Zeker voor hun zelfbeeld, ze snapten maar niet waarom ze simpele dingen niet voor elkaar kregen.
Mijn oudste kwam trouwens op het idee van ADHD toen hij voor een tentamen Ritalin kreeg van een vriend. Het werkte bij hem niet als upper, maar hij werd er juist heerlijk rustig van.
Onze kinderen zitten bij een ggz-instelling voor kinderen en jonge mensen, veel studenten. Ze zijn daar goed geholpen en er was veel ervaring met de combi HB/ADHD. Ook werd goed onderzocht of er geen sprake was van ASS. 

Hier een zoon die in groep 4 de diagnose ADD kreeg, in combi met een hoog IQ en een grote V/P kloof en een slecht werkgeheugen/lange verwerkingstijd. Pas toen hij uitviel in 4 vwo bleek dat de bovenliggende diagnose ASS was. Daardoor vielen er wel wat kwartjes moet ik zeggen. Bijvoorbeeld waarom alle methylfenidaat-achtige middelen niet of nauwelijks werken. Hij is toen overgestapt naar de havo op het SO. Hij heeft nog steeds (heel) veel problemen met zijn executieve functies. Woont mede daarom op zijn 25e nog thuis. Hij zou niet kunnen studeren en een eigen huishouden runnen… Intussen maken wij ons steeds meer zorgen over zijn gebrek aan zelfstandigheid. Hij krijgt ondersteuning van een autismecoach via BOBA, maar dat slaat ook niet echt aan.
Sorry, geen heel opbeurend verhaal. Mijn advies zou wel zijn, laat je dochter goed onderzoeken zodat je de juiste hulp en ondersteuning kunt krijgen. 

Als je een diagnose vermoed, zou ik beginnen bij de huisarts. Voor thuis zou ik proberen om uit de strijd te blijven en daar op een goed moment afspraken over te maken met je dochter. Geef haar inspraak, wat vindt zij fijn? 

Verder zou ik toch niet al te veel voor blijven doen. Een kind van bijna zeven zou zichzelf aan moeten kunnen kleden en zelf schoenen aan moeten kunnen trekken. Op school na de gymles moet ze dat ook zelf doen.
Het is dan zoeken naar de voorwaarden waaronder dat thuis ook lukt. Is het bijvoorbeeld te lastig om heel veel taken te hebben, dan kun je afspreken om sommige dingen zoals kleren uitzoeken, tas inpakken/klaarzetten, eventueel brood smeren alvast in de avond te doen. 

Ik heb zelf een dochter met autisme. En ik heb zelf ook autisme. Mijn ouders deden me zo lang zo veel voor dat school kwam klagen over mijn onzelfstandigheid en mijn gebrekkige zelfvertrouwen (omdat ik dacht dat ik al die dingen zelf niet kon). 
Op het forum klaagde ik ooit dat mijn dochter soms dingen wel kan en soms lukt het niet en dat ik me daar dan aan stoorde. En toen schreef iemand; ze kan vast heel hard fietsen als ze een goede fiets heeft en wind mee. Maar met twee lekke banden en tegenwind lukt het niet. En dat zijn die omstandigheden. Daar heb je soms invloed op en soms niet. Dus nu kijk ik naar waar we wel invloed op hebben en wat voor haar werkt. En als het een keer allemaal even niet lukt omdat ze overprikkeld is of heel hoog in haar emotie zit, dan neem ik haar nu makkelijker even iets uit handen. Niet omdat ze het niet zelf kan, maar omdat het even niet lukt en omdat je soms ook iets voor een ander doet, juist als diegene het even moeilijk heeft en het zelf niet kan.