vriendinnetje stinkt enorm en draagt vuile kleren

Beledigend

'Hoe zeg je iemand netjes dat haar kind stinkt zonder beledigend te zijn?' Dat is bijna onmogelijk. De juf heeft al met de moeder gesproken over het pesten en waarschijnlijk (hopelijk) heeft de juf het dan ook gehad over lichaamsgeur.
Je denkt dat er een eenvoudige oplossing is: moeder moet kind en kleren meer wassen. Daar kan echter een groot probleem achter schuilen: ze komen net uit de schuldsanering. Dus mogelijk is de wasmachine kapot, geen geld voor nieuwe kleren, misschien is het water zelfs een tijd afgesloten geweest. Herinner je je nog het drama van Roermond? Vader steekt flat in brand. Oorzaak was dat moeder geld ' vergokte', water afgesloten was, waardoor kinderen onverzorgd eruit zagen, waardoor kinderbescherming in beeld kwam, vader uit angst en wanhoop een afschuwelijke daad ondernam, met dramatische gevolgen. Als je dat rapport leest en ziet hoeveel hulpverleners erbij betrokken waren, vraag je dan af waarom niemand het water aangesloten kreeg.
Met andere woorden: er kan een heel ander probleem onder zitten.
Dan is er nog de mogelijkheid dat mensen van zichzelf een nare lichaamsgeur hebben. Dan helpt niets, of je moet goed gaan dokteren. Dat is een soort afweerreactie tegen het eigen lichaamszweet. Afschuwelijke stank, en douchen en wassen helpen niet.
Wat kun je doen? Hoe ver wil je gaan? Wellicht kun je het gesprek met de ouders aangaan over het feit dat het zo knap is dat ze uit de schuldsanering zijn en vragen of er nog problemen zijn. Hebben ze een wasmachine, hebben ze geld voor kleren voor het kind, hebben ze nog tijd voor het huishouden nu ze zoveel werken?
Eventueel kun je zogenaamd tweedehands kleren meegeven als het kind bij jou is. Of samen met kind en eigen kind gezellig tweedehands kleren uitzoeken op internet, met een maximum aan kosten. Als een spelletje. Schoon ondergoed kun je vrij goedkoop krijgen bij de zeeman etc. Als er 'nieuwe' kleertjes zijn: eerst wassen, haren goed doorkammen etc.
Houd in elk geval in gedachte, dat je nooit zeker weet wat de achtergronden zijn. Maar dat het voor het kind wel heel erg vervelend is. Alles wat je kunt doen voor het kind is belangrijk.

Tsjor

Sja

Wat een ingewikkelde situatie toch. Inderdaad dit kindje kan er niks aan doen. Misschien inderdaad voorzichtig met moeder bespreken? Ouders kunnen waarschijnlijk niks anders als veel werken. Er zit vaak veel schaamte rond schulden, terwijl mensen wel heel blij zijn als ze hulp krijgen. Ik vind het idee van Tjor wel een goede om wat kleren te geven. Ik werk zelf als maatschappelijk werker en ik ben intermediair voor de Linda foundation. Die schenken ieder jaar een aantal gezinnen met kinderen cadeaubonnen. Ik heb vorig jaar gezien dat dit om een fors bedrag gaat aan bonnen (ook van C@A, AH, intertoys.) Het gezin mag maar een keer meedoen. Als intermediair kan ik gezinnen die ik ondersteun aanmelden. Misschien heeft het gezin nog contact met maatschappelijk werk?

Lekker naar het zwembad met z'n allen

En haar wat meer opnemen jullie gezin.

Een keertje logeren, onder de douche, schone kleren aan. Dat zou toch moeten schelen.
Ik denk dat je beter kunt ontzorgen dan de discussie aangaan.

dank je

Dank iedereen voor de reacties.Wat heb ik zelf al geprobeerd:
- vriendinnetje mag altijd als ze wil in bad. Dit doet ze regelmatig. Maar daarna moeten de vieze kleren weer aan. Ze is een kop groter en veel forser dan mijn negenjarig sprietje, dus kleren lenen lukt haast nooit. Het kan bovendien maanden duren voordat ik ze weer terug krijg. Wel moet ik heel vaak 'toevallig' een wasje draaien, zeker wanneer ze blijft logeren. Haar kleren gaan daar natuurlijk in mee.
- zooltjes in schoenen gegeven, die je kunt wassen. Dit omdat ze geen sokken in haar sneakers wil. De dag erna waren ze er al weer uit,en ik heb ze niet terug gezien.
- ze krijgt regelmatig nieuwe kleren (van mij of van thuis) maar ja, als die niet gewassen worden....
- voorzichtige hints gegeven, maar die worden niet opgepakt
Ik heb nu een gesprek met haar leerkracht gevraagd, want die hebben het pestgedrag al een keer met de ouders besproken. Misschien is daar een ingang. Ik vind het moeilijk dit met de ouders zelf te bespreken. Ik wil ook niet dat dit de vriendschap in de weg gaat staan. Ik zie de ouders wel opbloeien nu er wat geld is (uitstapjes, feestjes, avondjes uit, pretparken, gebit op laten knappen enz enz) en dat is mooi om te zien.Het doet ze zeker goed, alleen blijft dit een probleem.

in dit geval

zou ik het zelf toch een keer goed eerlijk proberen.
Gesprek vragen, duidelijk aangeven dat je het moeilijk vindt te bespreken en hen zeker niet wilt kwetsen maar dat je juist omdat je om meisje geeft..enz.
Nu is het wat aanmodderen. Misschien kun je tot werkbare afspraken komen, er gezamenlijk voor zorgen dat dit probleem getackeld wordt. Nu ben je ook hard aan het werk maar schiet het niet op.
Hints naar het meisje hebben geen zin. Mogelijk ruikt ze het zelf niet eens.
Kan zijn dat ouders boos zijn (nou en) maar misschien zijn ze je ook dankbaar.
(In mijn werk moet ik geregeld mensen vertellen 'dat ze stinken'. Het is vooral ook een kwestie van 'hoe' je het brengt. Dan komt het vaak wel aan.

ouders

Ik heb hier even over nagedacht en ben het wel met Annie eens.

Je kunt met de juf spreken, maar de vraag is of die wat zegt, het gaat immers niet over een ander kind, andere ouders.
Je kunt hooguit je zorg uiten en vragen of zij wat over het pesten in verband met het stinken tegen de ouders heeft gezegd. Mocht ze daar nee op antwoorden dan weet je dat. Mocht je ja zeggen, dan weet je dat dat niet geholpen heeft.

Mocht je het zelf rechtstreeks bespreken, dan is het handig denk ik eerst iets meer een band op te bouwen, dus eerst wat andere gesprekjes met de moeder te voeren.

Verder zou ik in het gesprek mijn zorgen uiten over het pesten van hun dochter. Of ze dat weet? Of ze weet hoe het komt? En dan over het stinken praten en vragen of ze dat weten, daar wat aan kunnen doen. Of dat jij daar in kunt helpen (als wasmachine stuk is bijv.).

Mocht de wasmachine stuk zijn, dan baart het mij weer zorgen dat ze geld uitgeven aan uiteten en pretparken in plaats van aan een wasmachine.

Het kan ook zijn dat ze niet doorhebben dat hun kind gepest wordt omdat ze stinkt. Dan kan het fijn zijn voor hen dat jij ze die vervelende boodschap vertelt.

Sterkte, moeilijk hoor.

Bespreken

Wat ongelooflijk lastig om dit bespreekbaar te maken. Je helpt al zo veel. Ik lees uit je reactie dat je graag nog meer zou willen en doen en dat is fantastisch! Hoe moeilijk ook: dan is bespreekbaar maken de enige manier.

Misschien heb je iets aan tips over een "slecht nieuws gesprek". Dit is een gesprek waarbij je een heftige boodschap moet brengen. Mogelijk kan je met wat handvatten uit de theorie wel een gesprek aangaan, waarbij de ouders van het meisje de boodschap kunnen oppikken en ook de tijd krijgen de emoties/reactie te uiten. Ook handig om dit gesprek te oefenen als je de mogelijkheid hebt.

Daarnaast is het al geweldig hoe jij dit gezin ondersteund. Laat voorop staan dat jij de relatie met hen fijn vindt, dat jij het doorzettingsvermogen van dit gezin ziet en waardeert.

Succes!

Is het een idee

om ouders hier een mail over te schrijven? En het dan heel voorzichtig aan te kaarten? Zo hoeven ze er ook niet gelijk op te reageren en kunnen ze nadenken over het antwoord. Dan schrijf je bijvoorbeeld dat je hebt gehoord dat hun dochter gepest wordt omdat kinderen haar vinden stinken, en dat het jou ook is opgevallen dat ze vaak vuile kleren draagt. Dat het je natuurlijk niet lijkt dat ouders dit expres doen en of je ergens mee kan helpen.

Heeft het meisje niet zelf in de gaten dat ze stinkt? Kan je haar niet wat tips geven? Wanneer je het 'toevallig' over douchen en hygiene hebt bijvoorbeeld. Of als je het even toevallig over de was hebt. Dan kan je praten over hoe vaak jij de was doet, wanneer kleding vies is en in de wasmand moet enz. Misschien kan ze dan aan ouders vragen of ze vaker willen wassen voor haar.
Wat ik me dan afvraag is: een kind van 9 transpireert nog niet zo zwaar en stinkt ook minder snel dan een puber. Hoe lang moet zij dan wel niet rondlopen in dezelfde kleding, weken? Ik herinner me dat ik als kind ook wel eens een week deed over een broek. Wel met schoon ondergoed, maar toch, ik stonk toch echt niet hoor.